Tot dit jaar teerden we flink in op onze spaarrekeningen
voor de klussen aan het huis. Dat was min of meer bewust. ‘Meer bewust’ in de
zin van dat we het erg leuk vinden om van ons huis iets bijzonders te maken, dat
we daar dus wel in wilden investeren, en dat er ook wel een soort van begroting
was. ‘Minder bewust’ omdat we niet echt een plan hadden voor welk deel van het
spaargeld voor het huis was. We hebben de begroting nooit naast onze
spaarrekeningen gelegd.
Er ging flink wat geld in het klussen zitten, en we hebben
inmiddels een paar supergave ruimtes in ons huis, waar we heel blij mee zijn.
Alleen de keuken was echt extreem duur. Daar hebben we van geleerd: ga nooit
nooit in zee met iemand waar je gevoel vraagtekens bij zet. Andersom zijn we
met onze parketteur heel blij. Hij is een vakman en denkt echt met je mee, ook over
hoe het goedkoper kan (inclusief doe-het-zelf-begeleiding). Mocht je iets met
een oude of nieuwe parketvloer willen (wat meestal toch een hoop geld kost),
dan zou ik zeker eens bij Handorenbos.nl kijken. Zijn prijs-kwaliteitverhouding
is geweldig. (link niet gesponsord, puur enthousiasme). Verder hebben
we veel zelf gedan en hulp gehad van mijn lieve en vaardige papa. Dat scheelt
veel geld, maar al met al is er toch een hoop in gaan zitten -ik denk wel een
kleine kudde kostenolifanten- waar we volop van genieten overigens.
Verstopte kostenolifanten |
Nu is het plan dat wat er over is van het huishoudgeld (minus de buffer) bestemd is voor het klussen. Het bedrag dat we sparen ligt een stuk lager dan wat we hiervoor in het klussen staken. Maar de belangrijkste klussen zijn gedaan en met een beetje geduld en creativiteit kunnen we nog steeds ons huis leuker maken.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten