Koop niet wat je niet nodig hebt

Mister Money Mustache heeft een artikel waarin hij een aantal belangrijke principes voor mensen die snel met pensioen willen en nog niet zo ver zijn, op een rij zet. Ik loop er stuk voor stuk doorheen. Vandaag het vierde principe.

4. Je koopt geen dingen die je niet nodig hebt. / Je gaat niet 'winkelen'.

Vraag je eens af wat 'nodig hebben' betekent. Wat heb je echt nodig? Vaak wil je iets graag, is het ook wel handig en soms kun je er zelfs dingen mee doen die passen in een snelmetpensioenleefstijl. Maar toch: heb je het echt nodig?

MMM geeft een voorbeeld met een heel lelijk ding dat hij tijdens zijn vakantie (hij gaat heel vaak op vakantie) tegenkomt. Het is een idiote drinkfles die hij supergaaf vindt omdat hij goed bij hem past, niet duur is, en hij kan er drinken in meenemen als hij gaat fietsen (goedkoper dan drinken onderweg kopen). Hij ziet zichzelf met zijn vrienden al hilarische grappen maken, want hij vindt het ding super van idiotie (daar heeft hij een punt). En dan besluit hij de drinkfles niet te kopen. 

Hij bedenkt zich namelijk dat hij niet naar Ecuador is gegaan om zo'n drinkfles te zoeken. Hij kan zich niet herinneren dat hij ooit behoefte heeft gehad aan zo'n fles. Hij is jarenlang gelukkig geweest zonder, en hij ziet zijn zolder voor zich waar nog wat 'supergave dingen' vooral in de weg staan die hij nooit gebruikt heeft, maar waar hij op de een of andere manier geen afscheid van kan nemen.

Spullen, dingen zijn een levenslange last. Wegen de voordelen op tegen de levenslange last? Overweeg het nauwkeurig, stelt MMM.

Ik zou het iets anders formuleren en een ander voorbeeld geven, wel een beetje in dezelfde lijn: Je kunt in Nederland van die hippe drinkflesjes kopen. Heel handig, heel verantwoord, en je kunt er drinken in meenemen als je, bijvoorbeeld, naar een bevrijdingsfestival gaat (dat is goedkoper dan daar drinken kopen). Maak je volgens mij best de blits mee (NB ik heb op dit blog al een paar keer gezegd dat ik geen financieel adviseur ben, ik voeg daaraan toe: ik ben geen trendwatcher).

Maar: een pet-flesje met welke drank dan ook erin is een stuk goedkoper in de supermarkt en kun je ook prima omspoelen en heel vaak opnieuw gebruiken. Bovendien is de kans groot dat je nog ergens een bidon of iets anders wat je hier ook voor kunt gebruiken hebt liggen.

Om jezelf te helpen geen spullen te kopen die je niet nodig hebt, ga je simpelweg niet winkelen. Je bedenkt niet in een winkel of op een markt wat je nodig hebt, dat bedenk je thuis, terwijl je niet op de site van een online winkel zit, of op een andere plek waar je niets kunt kopen. En daar denk je dan nog een keer over na. Als je het echt nodig hebt, zoek je uit waar je de goedkoopste (maar goed genoeg voor waar je het voor nodig hebt) variant kunt kopen, zet je je oogkleppen op en koop je wat je nodig hebt, en alleen dat.

Spullen een levenslange last noemen, vind ik wat ver gaan, maar eerlijk is eerlijk: ook mijn zolder ligt vol met spullen die ik niet gebruik en waarvan ik steeds als ik op zolder kom, denk: zal ik het weggooien of misschien verkopen? Dat doe ik bijna nooit en dat geeft niet echt een lekker gevoel. Spullen kunnen een levenslange last worden, dat is het. En als je ze wel weggooit, dan ben jij er vanaf maar het milieu nog niet (moet je dus ook nog eens gaan recyclen, wat nou ook weer niet zo erg is, maar toch).

De regel geldt overigens ook voor niet-materiële zaken: als je toe bent aan vakantie, kan dat vast ergens goedkoper dan honderden kilometers verderop. En als je nu denkt: 'maar MMM was wel in Ecuador toen hij die drinkfles niet kocht'. Klopt, maar hij is al met pensioen.

En o ja: ik heb zo'n flesje. We hebben er twee zelfs, allebei gekregen. En we zijn er blij mee (ik tenminste), ik ga hem straks meenemen naar Caro Emerald, maar nodig had ik het niet.