Korting gevraagd

Overmorgen zou ons internet- en telefoon-abonnement aflopen. Ik heb het vorig jaar afgesloten met een mooie welkomstkorting. Toen heb ik meteen een reminder in mijn agenda gezet zodat ik nog voor het abonnement afliep me kon oriënteren op het vervolg.

Meneer Money Wenkbrauw gaf aan tevreden te zijn over onze huidige up- en downloadsnelheid. Ik vulde onze gegevens en wensen in op een vergelijkingssite. (Nou ja een net iets ander huisnummer en zo; die Ben Woldring lijkt me best aardig hoor, maar hij hoeft mijn precieze gegevens niet te hebben.) Onze huidige aanbieder bleek nog steeds de goedkoopste. Nog wat verder zoeken leerde ons dat de enige goedkopere optie een optie met prehistorisch sloom internet was. Voor ons geen optie.

Met of zonder telefoon maakte in de prijs niet uit. Dat scheelt me weer een dilemma. Wij maken zelf om te bellen geen gebruik van de vaste telefoon. Maar we worden er wel eens op gebeld door dierbaren, die dat óf gewoon prettiger vinden ('dan stoor ik je niet onderweg') of die gratis kunnen bellen naar vaste nummers. Ik hoefde mezelf dus niet af te vragen hoeveel ik er voor over heb om dat te kunnen blijven faciliteren.

Dezelfde aanbieder dus. Lekker makkelijk. Maar ook geen welkomstbonus in het verschiet. Ik zag op hun site dat die er voor nieuwe klanten nog wel is. Er stond expliciet bij dat deze korting niet voor bestaande klanten is. Ik houd niet zo van bellen, en al helemaal niet naar onbekenden en al helemááál niet om om korting te vragen. En als er dan zo'n melding op de site staat ... Toch is dat wat ik gedaan heb. Ik kreeg een jonge vrouw aan de lijn die even met haar baas moest overleggen. Ze mocht de korting geven. Daarna draaide ze haar verkoopriedeltje af. Nee, het hoeft niet sneller en nee, we willen geen televisie. Het ging vlot en vrolijk. En zo bespaarde ik met een beetje zoekwerk en een telefoontje 36 euro. Toch leuk!

Wat me er trouwens aan herinnert om even te kijken of ik de reminder voor volgend jaar wel in mijn agenda gezet heb.