Wacht even. Dat ik voor rood staan moet betalen, oké, maar dat ze me vooraf niet vertellen hoeveel, dat vind ik niet kunnen. De medewerker gaat het voor me navragen. Het blijft lang stil. Uiteindelijk komt ze terug met dat het 'per dag naar rato per uur' wordt berekend en dat het rentepercentage 14% is. VEERTIEN procent. Ze haast zich om erbij te vermelden dat dat voor ongeoorloofd rood staan is. Als je krediet op je rekening hebt, dan is het percentage 12,9%. Oooo, dat valt het mee. Nee! Dat is nog steeds bijna DERTIEN procent.
Dus de bank die 0,5% rente geeft op een spaarrekening, durft 12,9% rente te vragen. Ik snap dat er een verschil is, maar dit vind ik toch echt behoorlijk grof. Joris Luyendijk probeert ons al langer duidelijk te maken hoe deze wereld in elkaar zit, en dat heb ik op hoofdlijnen gevolgd, maar het is alsof het nu pas tot me doordringt. Wat een boeven. Toch dat boek van Luyendijk maar eens lezen.
Ik vind het verschil tussen de rente die je krijgt (blauw)
en de rente die je moet betalen (rood) schrikbarend groot.
Voorlopig vind ik het gemak van een betaalrekening te groot om op te zeggen. Ik denk dat het niet realistisch is om in deze tijd zonder bankrekening door het leven te gaan. Ik neem me voor om vooral nooit meer rood te staan. Des te stommer is het, dat het me binnen een week nog een keer is overkomen. Ik dacht overigens dat ik alleen maar rood kon staan door een incasso of door kosten die de bank in rekening brengt en niet door een overboeking. Maar dat maakt het eigenlijk alleen maar erger: dat ik niet goed op de hoogte ben van hoe het zit.
Dus ik pak mezelf even bij m'n nekvel: koppie drbij!
