Pensionadodag voorbeeld 1: Verplichtingen

Gisteren was zo'n dag dat ik best wel wat moest. Onze logeetjes zijn er en die 'moeten' 'gewoon' naar school. Tot nu toe waren ze er alleen in het weekend of in vakanties. 'Moeten' en 'gewoon' tussen aanhalingstekens.

Ze 'moeten' namelijk niet per sé naar school deze dagen. Ze logeren hier vanwege omstandigheden en vanuit de school was er begrip voor als ze deze week niet naar school zouden komen. Maar wij denken dat het belangrijk is voor de kinderen om naar school te gaan, ook al zitten ze pas in de kleuterklas. Ze vinden het bovendien leuk, en zo gaat het gewone leven zo veel mogelijk door.

Hoewel, 'gewoon' naar school is niet helemaal aan de orde. We stappen 's ochtends vroeg met z'n vieren in de auto en rijden naar hun huis, waar nu even niemand is en waar wij de sleutel van hebben. Daar laden we de bolderkar en mijn vouwfiets uit, en de kinderen ;). Vervolgens wacht Meneer Money Wenkbrauw met de oudste op de taxi die hem naar school brengt zoals altijd. Ik pak de fiets met kinderzitje en fiets met de jongste naar school. Daarna ga ik terug naar het huis. Meneer Money Wenkbrauw is dan al met de auto door naar zijn werk. Ik wissel de fiets met kinderzitje om voor mijn vouwfiets (die voor mij een stuk lekkerder fietst) en fiets de 12 kilometer naar huis.

Ik ben dan iets voor half tien thuis. Het huis is een bende, er moeten nog boodschappen gedaan worden en er moet gekookt worden. Toch heb ik de rust om te gaan zitten en even te doen waar ik zin in heb. Vandaag is dat een beetje surfen op het internet. Ik vind een heel leuk filmpje dat nog best eens inspirerend kan zijn voor het werk van Meneer Money Wenkbrauw dus dat deel ik even met hem via social media. Het had ook lezen kunnen zijn. Ik ben al een tijdje in 'Woutertje Pieterse' aan het lezen. En hoewel dat 'al een tijdje' misschien anders doet vermoeden (goede boeken worden vaak in één ruk uitgelezen) vind ik het een heel gaaf boek.

Opruimen, schoonmaken, koken en andere huishoudelijke taken zijn niet ineens mijn taken geworden nu ik gepensioneerd ben. We verdelen dat nog steeds. Ik doe misschien wat vaker boodschappen. Maar nu de logeetjes er zijn, neem ik wel even wat meer van die taken op me. Ik ruim dus de keuken op, doe boodschappen en bereid het eten voor vanavond voor. Tussendoor een boterhammetje, nog even zitten en dan is het al weer tijd om terug te fietsen naar het huis van de kinderen.
Ik haal de jongste van school, de oudste wordt door de taxi afgezet en met de kinderen in de bolderkar ga ik naar het station. Het is net wat ver voor de kleine kleuterbeentjes na een hele dag op school. We nemen de trein en doen ook bij ons in de stad het laatste stukje met de bolderkar. "Jij ben een paardje, rennen paard, harder harder." Ze vinden het schitterend. Hartstikke goed voor mijn conditie dit.
Thuisgekomen drinken we wat (daar ben ik wel aan toe) en doen we een spelletje. Dan ga ik eten koken. Als Meneer Money Wenkbrauw thuiskomt, doet hij nog even een renspelletje met de kinderen en dan gaan we eten. Vervolgens brengen we de kinderen naar bed en hebben we met z'n tweetjes een gezellig avondje op de bank.

Dit is een a-typische dag. Die heb ik veel de laatste tijd. Meestal niet groots en meeslepend anders, maar ik heb nou eenmaal geen vaste verplichte dag- en weekindeling meer. En daardoor kan ik dit soort dingen doen. Dat vind ik leuk en het voelt goed.