Waar voor je geld

Sinds maandagochtend ben ik met de notaris in de weer. U weet wel die notaris die voor heel veel geld een vrijwel standaard werkje aflevert. Ik schreef er eerder over in dit blogje over grote bedragen.
De gedeeltes die niet helemaal standaard zijn, gaan mis. Ik vind dat behoorlijk frustrerend.

Machtigingen

Het begon eigenlijk al eerder met de machtiging door mijn zus. Zij kan niet bij de overdracht zijn. Daarom machtigt ze mij. Dat moet ook via de notaris, daar brengt hij extra kosten voor in rekening. (Dat mag hoor, het is per slot van rekening meer werk.) De eerste concept-machtiging was voor de medewerkers van het notariskantoor. Dat is misschien gebruikelijk maar niet wat mijn zus had gevraagd.
Dus Zus bellen en nogmaals vragen om een machtiging voor mij. Toen kwam er een concept met mij erin én de medewerkers van het kantoor. Zus weer bellen. De notaris deelde haar op een belerend toontje mee dat dat is voor als er iets misgaat. Voor als ik onverhoopt er niet bij zou kunnen zijn. Dan zou het toch door kunnen gaan. Daar had mevrouw zeker niet aan gedacht he?
Meneer de notaris was even vergeten dat ik de andere koper ben, dat ik niemand gemachtigd heb, en dat het dus überhaupt niet doorgaat als ik er niet ben.

Knippen-plakken

Maandagochtend kwamen de concept-stukken. Daarin stonden twee fouten. Eén knippen-plakken-fout (vermoed ik). Kan gebeuren, maar toch slordig voor 300 euro per uur.
Over het andere zijn we nog niet uit. Ik heb maandagochtend meteen gebeld. Het is namelijk natuurgrond en daar hoef je geen overdrachtsbelasting over te betalen. Die staat wel op de afrekening. De medewerkster die ik aan de lijn kreeg, kon me niet verder helpen dus de notaris zou me die middag terugbellen.
Dat gebeurde natuurlijk niet dus hing ik gisteren weer aan de lijn. Toen ik eindelijk teruggebeld werd, zei de notaris eerst wat ik al wist. Dat er 'agrarisch' in het kadaster staat en dat dat iets anders is dan 'natuurgrond'. Dus legde ik uit wat ik al eerder uitgelegd had: dat de bestemming veranderd is - "ik kan u het bestemmingsplan mailen" -, dat er planschadevergoeding is betaald door de gemeente aan de huidige eigenaar.
Hij gaf als enige reactie: "Ik moet een document hebben waaruit blijkt dat het natuurgrond is."
Ik: "Aan wat voor document moet ik dan denken?"
Hij: "Een document waaruit blijkt dat het natuurgrond is."
Ik: "Ik heb hier niet zo veel ervaring mee, kunt u mij een beetje helpen?"
Hij: "Ik heb al gezegd ..." Toen onderbrak ik hem, want ik hoefde dezelfde zin niet nog een keer te horen.
Ik: "Is het bestemmingsplan misschien goed, of de papieren van de planschadevergoeding?"
Hij: "Dat zou kunnen, als daaruit blijkt dat het natuurgrond is."

Echt waar, ik heb nog nooit iemand meegemaakt die zo weinig meedenkt voor zoveel geld. Of wacht, misschien die ene keer dat we onze Amerikaanse keuken lieten bouwen. Maar laat ik niet nog een andere frustratie naar boven halen. Het bestemmingsplan dus. Dat ik dat al eerder genoemd had, heb ik nog wel even gezegd. (Dat helpt niet echt, maar ik ben ook maar een mens.)

Het is nog spannend

Ik heb hem binnen het uur de stukken gemaild (het bestemmingsplan via linkjes, dat had ik achteraf misschien niet moeten doen, dit soort mensen moet alles op een presenteerblaadje krijgen). Hij zou er die avond nog naar kijken (volgens de medewerkster die ik belde om te checken of de mail was aangekomen.) Nog niets gehoord. Dus straks om negen uur maar weer eens gezellig bellen. De overdracht is pas morgen. We hebben nog zeeën van tijd.

Echt, ik kan niet wachten op die blockchainnotaris.