Ik vind het superleuk

Even een hoera-verhaaltje over mijn werk hoor. Wie had dat gedacht van iemand die droomt van '"niet meer werken, altijd vrij"? Nou, ik eigenlijk wel. Die tekst in de kop van mijn blog is namelijk niet helemaal precies, tot mijn schande. Waarschijnlijk als gevolg van een schrapsessie. Less is more, maar soms meer ongeveer.

Altijd vrij

'Altijd vrij' slaat voor mij op: altijd vrij om te kiezen wat je wil doen. Dat kan best werken zijn. Bijvoorbeeld: werk dat je kiest omdat je het leuk vindt, werk dat je kiest omdat je er jezelf kunt ontwikkelen, werk dat je kiest omdat het betekenisvol is, werk dat je kiest omdat je samenwerkt met fijne mensen. Het kan wat mij betreft zelfs werk zijn dat je kiest omdat het goed verdient. Zolang de andere aspecten van dat werk maar niet je geluk in de weg staan.

Er had moeten staan 'nooit meer hoeven werken' of 'nooit meer moeten werken'. Omdat ik dat allebei lelijk vind en ik de kop kort wilde houden, heb ik het weggelaten. Anyway dit zijn al drie alinea's die niet gaan over hoe leuk mijn werk is. Over less is more gesproken ...

Leuk werk

Ik mag op mijn werk teksten corrigeren. Ik vind het heerlijk. Ik houd van taal.

Ik werk voor een ambitieus en dynamisch bedrijf. Het klinkt obligaat maar het is echt zo.
Er wordt op een heerlijke manier naar perfectie gestreefd. Elke fout of twijfel wordt omarmd want daar leren we van. Elke vraag die ik stel wordt serieus genomen. Er komt óf een antwoord in de trant van: "Daar hebben we al eens eerder over gediscussieerd. Het korte antwoord is X, en als je alle overwegingen wil weten, kun je het daar vinden. Als je er andere gedachten over hebt horen we het graag, dan bespreken we het verder." of iets als: "Goede vraag, dat gaan we even verder uitzoeken. Ik vraag het Mark even, die is meestal wel goed in dit soort dingen. Wat denk jij?" En dat wordt dan ook echt opgevolgd. Heerlijk!
Tijdens mijn eerste werkoverleg werden meerdere nieuwe klanten aangekondigd (en met gejuich begroet). Ik dacht dat het toeval was dat precies tijdens mijn eerste werkoverleg zoveel nieuwe klanten werden aangekondigd. "Nee hoor, dat gaat eigenlijk altijd zo." Het waren niet alleen meer-van-hetzelfde-klanten, maar ook klanten waarvoor we ons dienstenpakket uitbreiden. "Want ik denk dat Marieke en Hilde dat heel goed kunnen, even checken of ze daar zin in hebben, en anders doe ik het zelf," aldus de directeur.

Ik werk met mensen die hartstikke aardig zijn. Echt iedereen is hartelijk en attent. En ze hadden chocoladetaart op mijn eerste werkdag. Chocoladetaart. Need I say more?

Ik werk op een plek waar balans tussen werk en privé de normaalste zaak van de wereld is. Volgens mij werkt iedereen parttime, ook de directeur. Als je meer verlof wil nemen dan de dagen die je officieel hebt, kan dat gewoon.

Ik werk in een bedrijf waar thuiswerken gewoon is, én goed gefaciliteerd. Het werkte meteen, zonder haperen. (Ik kan me ellenlange sessies met de helpdesk van mijn vorige werkgever herinneren.) Niemand die verwijtend verzucht dat skypen 'toch anders is dan elkaar in de ogen kijken', niemand die flauwe grappen maakt over 'zogenaamd thuiswerken'. Iedereen is welkom op kantoor ("Hee leuk dat je er bent.") en iedereen is welkom om thuis te werken.
En laat ik nou een heel fijn huis hebben, met een heel fijne werkplek. Het is echt genieten.

O ja, en ik mag ook nog cursussen doen. Twee per jaar tijdens werktijd, en buiten werktijd mag ik onbeperkt cursussen volgen. Het bedrijf heeft voor iedereen een abonnement afgesloten bij platform dat online cursussen aanbiedt.

Mijn werkdagen vliegen voorbij. Het enige waar ik last van heb, is dat de week ook sneller voorbij is. Daar kan ik wel aan wennen, denk ik.