Aanpassen

Op internet wordt een beetje lacherig gedaan over een interview dat oud-voetballer Heitinga en zijn vrouw gaven aan Linda. Ze geven daarin aan dat ze hun uitgaven aan hebben moeten passen omdat Heitinga als trainer minder verdient dan als voetballer.

Ik snap het lacherige gedeeltelijk wel: de Heitinga's geven aan dat ze nooit meer een privé-jet boeken, en dat ze nu zelf hun kleding uit moeten zoeken in plaats van dat een styliste dat voor hen doet. Tja, dat zijn natuurlijk luxe-dingen die vrijwel geen enkele Nederlander zich ooit kan veroorloven. Dus dan lijkt het een beetje wereldvreemd dat daarover geklaagd wordt.

Maar: volgens mij klagen ze helemaal niet. Ze geven gewoon aan dat het wennen is, dat is iets anders dan klagen. Ze hebben vast niet zelf Linda gebeld om uit te huilen. Ik denk dat het andersom gegaan is, en dat ze antwoord hebben gegeven op vragen.

Én ik denk dat heel veel mensen net zoveel moeite zouden hebben met een grote teruggang in inkomen. Dan moeten ze hun luxe auto inleveren voor een kleiner sober model of misschien wel de fiets. Dan kunnen ze geen merkkleding meer kopen, maar moeten ze naar de goedkope winkels. En dat is wennen.

Het is vrij gebruikelijk om je uitgavenpatroon aan te passen aan je inkomen. Als je inkomen daalt, is aanpassen vaak noodzakelijk. Als je inkomen stijgt, is het helemaal niet zo noodzakelijk. Toch doen mensen het. Toen ik net een baan had, gingen we bijna nooit uit eten, en áls we gingen was het naar een eetcafé. Een paar jaar later toen we allebei een inkomen hadden, gingen we zo ongeveer wekelijks en lang niet altijd naar een simpel eetcafeetje. Ik zie eigenlijk vrijwel iedereen om me heen dat doen: als hun inkomen stijgt, geven ze meer uit.

Daar is niets mis mee. Als je maar zorgt dat je ook weer kan minderen als je inkomen daalt of wegvalt. En als je je maar realiseert dat het een keuze is. Dat je ook een andere keuze kan maken. Je kunt ook gewoon je uitgavenpatroon behorende bij bijvoorbeeld je starterssalaris houden (of wat extremer: van toen je nog studeerde). En dat levert meer financiële vrijheid op. Het is maar net wat je wil. Ik heb het idee dat maar een handvol mensen zich dat realiseert, en dat is pas echt raar, of eigenlijk is dat niet het goede woord. Het is eerder jammer. Ik denk dat de wereld er leuker uitziet als mensen alleen nog maar geld uitgeven aan dingen die ze echt leuk en belangrijk vinden.

Dus, spread the word: Je hoeft niet meer uit te geven als je meer gaat verdienen. Het mag. En je mag het vooral ook niet doen.