Toch een extra aflossing

Ik deed een extra aflossing, maar wat levert me dat nou op?

Om te beginnen vond ik het wel fijn om te doen. Ik miste het aflossen. Dat schreef ik drie maanden geleden al. Iedere keer als ik een extra aflossing deed (op mijn volledig aflossingsvrije hypotheek) was ik trots op mezelf en kon ik lekker uitrekenen wat me dat nou opleverde op de lange duur. Toen ik met proefpensioen ging, stopte ik met aflossen. Ik ging lekker leven van dat geld. Over die keuze ben ik nog steeds heel tevreden, alleen miste ik dat aflossen dus.

En toen kreeg ik geld van Meneer. Ik had namelijk lang geleden in m'n eentje een duur klusproject betaald. Dat kwam toen beter uit. Meneer zou me later de helft terugbetalen. Ik was dat niet echt vergeten, maar had er ook niet echt rekening mee gehouden in mijn plannen. Ja wel een beetje, ik zou het gewoon allemaal bij mijn reservering voor volgende klussen optellen.

Meneer bedacht ineens dat hij dat geld makkelijk kon betalen en maakte het over. Ik was vervolgens m'n excelletje met reserveringen al aan het bijwerken toen ik bedacht dat ik ook wel vijfduizend euro ervan kon gebruiken voor een extra aflossing op mijn hypotheek.

Ik ging aan het rekenen: Wat zou me dat schelen aan rente? Het viel me eerlijk gezegd een beetje tegen. Per jaar scheelt het me honderdvijfendertig euro aan rente. Op andere momenten kan ik heel blij worden van één euro, maar ik wilde nu uitrekenen wanneer ik weer kon aflossen, en dat wil ik met minimaal duizend euro doen. Als ik die honderdvijfendertig jaarlijks reserveer voor een nieuwe aflossing, kan ik na zeven en een half jaar duizend euro extra aflossen. Dan is mijn voorproefpensioen waarschijnlijk al lang voorbij. Vervolgens kan na ruim zes jaar weer duizend euro extra aflossen, dan na ruim vijf jaar en dan na ruim vier en een half jaar weer, en dan na ruim vier jaar weer. Het kost dus bijna 28 jaar voor ik die vijfduizend euro verdubbeld heb. Niet heel slecht misschien, maar dat moet toch eigenlijk beter kunnen.