Nabestaandenpensioen

Als ik overlijd voor mijn 65e krijgt Meneer Money Wenkbrauw bijna 900 euro netto per maand van mijn pensioenfonds. Daar hebben we niet voor gekozen, het is standaard zo geregeld. Ik gun het hem van harte, maar Meneer Money Wenkbrauw heeft dat geld niet nodig. Hij heeft een eigen inkomen om in zijn levensonderhoud te voorzien, inclusief de woonlasten en rekening houdend met het feit dat alleen leven doorgaans duurder is per persoon dan samen. Andersom is dat ook zo. Ik ben niet afhankelijk van het inkomen van Meneer Money Wenkbrauw om onze (dan 'mijn') levensstijl vol te houden.

Ik vind het eigenlijk een beetje vervelend dat ik er niets in te kiezen heb. Ik vind het ook niet meer van deze tijd. Vroeger was het misschien logisch, maar anno 2015? Zo'n nabestaandenpensioen is nodig als er een kostwinner is of een groot verschil in inkomen. Als je er samen voor kiest dat er één kostwinner is, dan kun je ook een verzekering afsluiten voor als dat inkomen door overlijden wegvalt.

Ik neem aan dat pensioenfondsen hiervoor een reservering aan moeten houden. Zou het niet beter zijn om mensen de keuze te geven? Of zie ik iets over het hoofd?

Laptoptraagheid

Half november ging het laptopje dat ik in juli had gekocht stuk. Ik stuurde hem op naar Medion/Lenovo. Na ruim drie weken kreeg ik de mededeling dat ze hem niet konden maken. Ik zou een vervangende krijgen. Dat laatste is natuurlijk netjes.

Toch is het knap onhandig dat ik mijn eigen laptopje niet terugkrijg. We hebben hier thuis een backupsysteem, maar omdat mijn laptopje het de laatste weken al niet zo goed deed, liep het backuppen achter. Wat ik in die laatste twee weken heb gedaan, ben ik kwijt. Heel onhandig omdat ik bijvoorbeeld mijn boekendatabase bij had zitten werken. De ingevoerde boeken hebben allemaal een plekje in de kast gekregen. Nu weet ik natuurlijk niet meer welke boeken ik opnieuw in moet voeren. Er staan zeker tweeduizend boeken in mijn boekenkast dus alles 'even' nalopen is er niet bij. Geen wereldramp hoor, maar wel onhandig.

Inmiddels is het 11 dagen geleden dat ik het bericht kreeg en sindsdien heb ik niets meer gehoord. Ik werk nu al bijna anderhalve maand op mijn oude laptop die regelmatig oververhit raakt.
Daarom heb ik gebeld om te vragen naar de stand van zaken. Het meisje van het callcenter wist ook niet waarom er nog geen nieuwe opgestuurd was. Ze gaat het uitzoeken en dan krijg ik bericht. Ondertussen wuif ik mijn oude laptopje koelte toe.

Ik vind het netjes dat ik een nieuwe krijg, maar ik vind het wel jammer dat het nodig is en dat het lang duurt. Ik vraag me af of het komt doordat het zo'n goedkope laptop was of dat de kans op deze pech net zo groot was geweest bij een duurdere laptop.

Voorproefje op pensioen?

Binnenkort valt het eerste deeltje van het geld dat ik voor aflossing van mijn hypotheek gereserveerd heb vrij. Het plan daarmee is dus aflossen, maar ik twijfel. Aflossen is het voordeligst voor mij, heb ik uitgezocht. Maar, maar, maar, ...

Als ik het geld nu in de aflossing stop, kan ik het er niet zo makkelijk weer uithalen. Op zich heb ik het ook niet nodig. Ik heb mijn salaris, van 50% daarvan kan ik prima leven. Ik heb reserveringen voor als ik belangrijke spullen moet vervangen. Ik heb een buffer waar ik even mee vooruit kan als ik onverhoopt mijn baan kwijtraak. Maar, maar, maar, ...

Afgelopen jaar had ik het af en toe helemaal gehad op mijn werk. En dan dacht ik: ik kan volgend jaar ook gewoon mijn baan opzeggen, en een jaar of vijf interen op mijn vermogen. Ik weet genoeg leuke dingen om te doen, en dan is er nog ruim voldoende tijd over om te verzinnen hoe ik na die vijf jaar (of al tijdens) in mijn levensonderhoud ga voorzien.

Het lijkt me heerlijk, en het kan. Natuurlijk zitten er nadelen en risico's aan. De grootste die ik zie:

- In die vijf jaar bouw ik geen vermogen op. Dat betekent dus dat ik niet volgens mijn 'huidige schema' op mijn 53e kan gaan rentenieren.
- Mijn hypotheek wordt niet afgelost. Dat betekent een extra kostenpost aan rente (en aflossing die ooit nog moet komen).
- Als ik na vijf jaar geen inkomen vind of heb gevonden, moet ik er op een andere manier voor zorgen dat ik niet in de schulden terecht kom en dat betekent waarschijnlijk dingen verkopen die ik niet wil verkopen en andere drastische concessies aan mijn levensstijl doen, die ik liever niet doe, waaronder mogelijk uiteindelijk verhuizen. (Dat laatste heeft natuurlijk ook impact op Meneer Money Wenkbrauw).

Aan de andere kant zijn er ook voordelen en kansen:
- Zoals gezegd: het lijkt me heerlijk. En daar gaat het toch om, daar doe ik het voor: leuke dingen kunnen doen en genieten met de mensen om me heen.
- Ik kan een andere baan uitproberen en wie weet vind ik mijn droombaan, die kans is iig groter dan wanneer ik in mijn huidige baan blijf zitten. Door andere omstandigheden te creëren, is de kans op iets nieuws groter.
- Misschien bedenk ik in plaats van een droombaan een andere manier om in mijn levensonderhoud te voorzien. In vijf jaar kan er veel gebeuren. (Ik verwacht niet dat het vanzelf op mijn pad zal komen, maar ik kan er lekker naar op zoek.)

Mijn gedachten slingeren flink op en neer. De ene keer vind ik het echt een achterlijk plan om m'n baan op te zeggen en te kiezen voor niet weten hoe ik over vijf jaar voor mezelf ga zorgen. En de andere keer vraag ik me af waarom niet, vijf jaar is immers een hele tijd, en je hebt sowieso niet alles in de hand.
Ik merk dat ik het vooral ook erg fijn vind, dat het zou kunnen, dat ik de mogelijkheid achter de hand heb. Dus misschien moet ik voor een derde optie gaan: het geld conservatief beleggen en van het rendement de hypotheekrente betalen. Daar zit weer een andere swot-analyse aan vast. Ik denk er nog even over na.

Als de allerlaatste 61 dagen

Als de dokter zou zeggen: 'Mevrouw nog twee maanden' zou ik stoppen met werken en

• meer tijd met geliefden doorbrengen, samen leuke dingen doen
• lezen en schrijven, 
• misschien nog een paar mooie duiken maken, nog een keertje skydiven (met mijn neefjes), 
• in het bos zijn,
• een themafeest geven (en voorbereiden) met een spetterende openingsdans, 
• een dansvoorstelling in huis regelen,
• een paar bijzondere champagnes drinken
• misschien wel een stichting oprichten voor kansen voor vluchtelingen (maar ik wil me niet nobeler voordoen dan ik ben; geen idee of dat ervan zou komen.)
• en een blinde pils-test doen. 

Dat laatste niet omdat het zo heel bijzonder is, maar ik ben er al een tijdje benieuwd naar en het komt er maar niet van.
Het meeste zou ik samen met Meneer Money Wenkbrauw willen doen. Hij krijgt af en toe een uurtje vrij ;) als ik wat 1-op-1 tijd met een vriendinnetje of familie heb.

Ik vind het fijn om hier weer eens over nagedacht te hebben.

Als de allerlaatste dag

Ik ken hem van Youp van ’t Hek (hier een mooie versie), maar je hoort het advies uit vele hoeken: leef je leven als was het de laatste van je leven.

Ik geniet van mijn leven zoals het nu is, maar als de dokter tegen me zegt: “Mevrouw nog twee maanden” dan ga ik toch een paar dingen anders doen. Waarom doe ik dat niet nu dan? Ik weet immers niet of ik nog meer dan twee maanden heb. Niemand weet dat.

Het verschil is dat als je een deadline hebt gekregen van je dokter, je vrij zeker weet dat het niet (heel veel) langer gaat duren. Dan hoef je dus niet te zorgen voor een leuk later; alleen maar voor een leuk nu. Maar als je kans op later nog best groot is, is het ook wel fijn om ervoor zorgen dat de kans op een leuk later groter is. 

Voor mij geldt dat mijn nu lang niet zo leuk is, als ik weet dat ik mijn eventuele later verwaarloos. Dus zorg ik voor later. Dat doe ik in het klein: ik stop een boek in mijn werktas, waardoor ik meer moet sjouwen, maar waardoor ik wel later op de terugweg in de trein lekker kan lezen. Dat doe ik in het groot: ik werk vier dagen in de week waardoor ik in mijn vrije tijd -nu en later- dingen kan doen, die ik leuker vind dan werken.

Zorgen voor later staat overigens heel veel dingen van het laatste-dag-advies niet in de weg:

• Doe leuke dingen.
• Investeren in later is goed, maar doe geen dingen waar je nu ongelukkig van wordt.
• Laat je geliefden weten dat je van ze houdt.
• Als er ruzie of zoiets is, maak het dan goed. En als dat meer tijd nodig heeft, laat dan nu vast weten dat je graag wil dat het goedkomt.

 Misschien is niet zo’n slecht idee om eens te bedenken wat je zou doen, als je nog twee maanden had en verder geen beperkingen. En dan vervolgens bedenken welke van die dingen je nu kunt doen (of voorbereiden) zonder je voorzieningen voor een leuk later significant te benadelen.

Sloffen versus vloerverwarming

Heerlijke sloffen heb ik gekregen. Ze voelen als een konijntje zo zacht (ik heb continu de neiging om mijn voeten te aaien), en zijn heerlijk warm. Het zijn superdeluxe sloffen. Sint Zus houdt van luxe en deelt dat graag met anderen.

Ik had sloffen op mijn lijstje gezet omdat ik koude voeten krijg als ik te lang in de keuken sta (op sokken). Tot voor kort hield een elektrische vloerverwarming de keukenvloer op minimaal 15 graden. In de energiebesparingsronde na mijn blogpost over onze uitgaven is die luxe gesneuveld. Ik draag in huis extra dikke sokken, maar zelfs die waren niet opgewassen tegen de kou uit de tegelvloer. En dus zette ik sloffen op mijn lijstje.

Maar sloffen kosten ook geld, en om ze te produceren en bij mij te krijgen zijn grondstoffen en energie gebruikt. Ik vroeg me ineens af of het wel een duurzame/economische zet was geweest om sloffen te vragen.Niet iets om me heel erg druk over te maken want ik ben erachter gekomen dat ik het heerlijk vind om konijnenvoeten te hebben en dat is ook wat waard.
Maar ik was wel benieuwd. Meneer Money Wenkbrauw schatte 'over de duim' dat de keukenvloerverwarming €75,- per jaar kostte. Dat kosten zelfs deze superdeluxe sloffen niet.

Conclusie: Je kunt beter sloffen dragen dan de elektrische vloerverwarming aanzetten.

(Misschien denk je nog: maar de gewone verwarming hoeft minder hard als er vloerverwarming aan is. Klopt, maar ik heb er vooral last van als de gewone verwarming uberhaupt niet aan is, bijvoorbeeld 's ochtens vroeg. En bovendien is elektrisch verwarmen heel veel duurder dan verwarmen met gas. Ik denk dus dat het verwaarloosbaar is en in ieder geval de conclusie niet verandert.)

Kruidnootjes bakken - met recept

Misschien heb ik vandaag wel tijd over om kruidnootjes te bakken. Vandaag is dé dag voor kruidnootjes natuurlijk. Is zelf bakken goedkoper?

Ik heb even gegoogeld en volgens budgi.nl kosten de ingrediënten voor ongeveer 500 gr kruidnoten €1,22. (Die 500 gr baseer ik op het gewicht van de ingrediënten. Geen idee of het ook allemaal overblijft. Zou moeten volgens de wet van behoud van massa en energie :) Maar misschien dat er ergens moleculen de lucht in verdwijnen. Die geur bestaat ook niet uit niets. Of dat kruidnoten een ander energieniveau hebben dan al die losse ingrediënten bij elkaar. Maar goed daar gaat dit helemaal niet over. Gelukkig maar, want ik zou flink moeten graven om erachter te komen hoe het zit.)
Als je geen van de ingrediënten in huis hebt, ben je maar liefst bijna vier euro kwijt. Dan heb je daarna nog wel basterdsuiker, zelfrijzend bakmeel, een beetje boter, melk en speculaaskruiden over om een andere keer weer lekkere dingen van te maken. (Met de melk niet te lang wachten, maar dat had je zelf ook al bedacht.)

€1,22  voor 500 gram kan niet op tegen de prijzen die ik online zie voor budget-kruidnoten (bv. 1,49 voor een kilo, kan misschien nog wel goedkoper). En in de 1,22 zijn nog niet de kosten voor je oven meegenomen. Op basis van een zeer quick-and-dirty-zoekactie op google (1 pagina bekeken) schat ik dat dit 15ct extra kost.

Je kunt de prijs nog iets drukken door geen roomboter te nemen (ik vind roomboter niet lekker in baksels, maar veel mensen vinden het een must) of door nog iets scherper boodschappen te doen, maar op de helft van 1,49 ga je niet komen.

Zelf kruidnoten bakken doe je dus niet om te besparen, maar omdat het zo leuk en lekker is. Als je de meeste ingrediënten al in huis hebt, zou ik me niet tegen laten houden. Maar als je alles nieuw moet kopen, moet je even kijken of die 4 euro in je budget past. December is per slot van rekening een dure maand. Van een klein zakje gekochte kruidnootjes kun je ook genieten. Én vanaf maandag gaat het sintsnoep in de aanbieding.

Mocht je wel willen gaan bakken: het recept is makkelijk te googelen, maar voor de volledigheid:

Kruidnootjesrecept

• 100 tot 150 gram (room)boter
• 125 gram bruine basterdsuiker
• Ongeveer 4 eetlepels melk.
• 250 gram zelfrijzend bakmeel
• 10 gram speculaaskruiden
• Snufje zout
• Bakpapier (dit gaat niet in de nootjes, maar je hebt het wel nodig)

Vooraf: Kruidnootjes bak je in 15-20 minuten op 160-170 graden. Je kent zelf je oven het beste. Verspil geen energie door lang voor te verwarmen, maar ik denk dat beginen in een ijskoude oven ook niet helemaal goed werkt.

• Kneed boter, suiker, speculaaskruiden, zelfrijzend bakmeel en zout goed door elkaar.
• Voeg lepel voor lepel de melk aan het beslag toe, zodat het een lekker soepel deeg wordt.
• Bekleed de bakplaat met bakpapier.
• Rol van het deeg een slang, snijd er plakjes van en leg ze op de bakplaat. Niet te dicht bij elkaar want ze gaan nog rijzen. Of rol balletjes die je op de bakplaat een beetje platdrukt. 
• Bak ze in de oven in 15-20 min. gaar en lichtbruin.

Bespaarcentage 9

Ik heb de excelsheet waarmee ik mijn Bespaarcentage bereken aangepast. Ik vond dat ik te veel handmatig moest berekenen. Het werd steeds ingewikkelder. Eenmalige extra's bij mijn salaris spreid ik namelijk uit over het hele kalenderjaar, aan de salariskant én aan de besparingskant. (Dat verklaart ook waarom percentages van ‘oude’ maanden toch nog kunnen wijzigen.) Zo kan ik de maanden vergelijken.

Tot nu toe verwerkte ik dat dus handmatig. Ik moest steeds nadenken hoe het nou ook al weer moest en wat handig was qua plaatsing van de extra informatie. Daardoor was de oude excelsheet een rommeltje geworden. Voor november zou het weer moeten in verband met de eindejaarsuitkering. Ik kwam er niet meer uit met alle extra bedragen die ik steeds ergens anders had ingevuld.

Vanochtend heb ik daarom een nieuwe sheet gemaakt.

Ik kon alleen niet meer heel makkelijk terugvinden wat ik nou in het begin van het jaar precies gedaan heb qua sparen. Ik heb in de eerste maanden van het jaar veel met geld geschoven omdat ik toen net begon met MMW en ik ook nog met mijn hypotheekplan aan het stoeien was. De oude percentages van maart en april waren ook inclusief reserveringen voor mijn hypotheek. Dat hoort er eigenlijk niet bij (volgens mijn interpretatie). Ik heb die maanden dus maar weggelaten.

Maar goed, genoeg over het gereken. Tijd voor de nieuwe percentages.

November 2015 was mijn negende maand als Mevrouw Money Wenkbrauw.

Alle percentages inclusief alle eenmalige uitkeringen/bonussen teruggerekend per maand.

De dalende 'trend' is weer gekeerd. Nu nog volhouden voor december.

Gemiddeld zit ik nu bijna op 60%. Als ik dat volhoud, en reken vanaf het moment dat ik ben gaan beleggen (augustus 2015) kan ik, theoretisch, met pensioen als ik 53 ben.

Hieronder volgt een lijstje van mijn (/onze) acties sinds de kennismaking met 3M.

1. Spaargeld en reserveringen verhuisd naar spaar- en depositorekeningen met een beter rentepercentage (van 0,9 naar 2,0).
2. Hypotheekaflosplan gemaakt en de reservering tbv de aflossing verhoogd. Plan is inmiddels veranderd in: zo snel mogelijk alles aflossen.
3. Een beleggingsrekening aangevraagd én ik beleg nu maandelijks.
4. Pensioenregelingen gecheckt.
5. Vakantiegeld, loonsverhoging en eindejaarsuitkering op mijn beleggersrekening gezet.
6. Nóg vaker fietsen in plaats van de trein nemen.
7. Brood, fruit en jus mee naar het werk ipv daar kopen, en vervolgens mijn jus-consumptie teruggebracht.
8. Cola-consumptie gereduceerd, meer water gedronken.
9. Minder uit eten, minder geborreld. Vaker een pilsje gedronken ipv wijn.
10. Meer vegetarisch gegeten.
11. Minder uitgegeven aan boodschappen door minder dure merken te kopen.
12. Goedkopere aansprakelijkheidsverzekering gezocht en afgesloten.
13. Goedkoper energiecontract afgesloten.
14. Een paar abonnementen (sms, Vereniging Eigen Huis, ...) opgezegd.
15. Schoonmaakster voor 50% opgezegd, en vervolgens heeft zij zelf de andere 50% opgezegd :)
16. Zuinig met energie. Quooker uitgezet
17. Nieuwe batterij in plaats van een nieuwe telefoon gekocht.
18. Allergoedkoopste laptop gekocht en pas op het moment dat het echt noodzakelijk was.
19. De design-radiator die we al heel lang wilden via marktplaats gekocht in plaats van nieuw. (We hadden een extra radiator nodig.)
20. Een kinderboekenkastje gemaakt van afvalhout in plaats van nieuw materiaal.
21. Zegeltjes gespaard.
22. Extra inkomsten gegenereerd (in november niets ingewisseld, ook niet zo heel veel gespaard. Ik had Euroclix* in kunnen wisselen, maar ik wacht tot ik voldoende heb voor een betere inwisselkoers.)
23. Aangemeld bij Klezzer. Het duurt nog even voor ik de eerste uitbetaling (van tien euro) aan kan vragen en ik zeker weet of het werkt. Maar mijn saldo groeit iig langzaam maar zeker.
24. Advertenties op mijn blog gezet, die nog steeds weinig tot niets opleveren, maar er komen wel meer bezoekers en dat vind ik eigenlijk ook wel leuk.

Wat ik niet gedaan heb, en waarschijnlijk ook niet ga doen, maar wat wel zou helpen:

• Verhuizen naar een goedkoper huis.
• Meer werken.
• Loterij opzeggen.

*Voor aanmeldingen bij Euroclix of Klezzer via deze links krijg ik een bonus.

Niet wachten tot Oud&Nieuw

Omdat je met bubbels echt niet moet wachten tot Oud&Nieuw, én om in Spaanse sferen te blijven. - de Sint is per slot van rekening nog in het land - én omdat er altijd wel wat te vieren valt: een mousserende-wijn-tip:

Cava Arestel

Wij hebben hem laatst mogen proberen, en werden er echt door verrast. Hij was zo goedkoop (minder dan drie euro bij de Lidl) dat we er qua smaak echt niets van hadden verwacht. Hij zat in een goede fles (om te sabreren) en er zouden bubbeltjes uit geschonken kunnen worden, en zo zou hij bijdragen aan de feestvreugde. De smaak was dit keer minder belangrijk.

Tegen onze verwachting in, was de cava eigenlijk best lekker, lekker fris. En verder was hij alles wat we verwacht hadden: feestelijk. Dus als je binnenkort iets vieren wil, haal dan wat Cava Arestel in huis, en bouw dat feestje. Duur is het niet. Drink hem goed koud, verwacht geen champagne, en geniet van de Spaanse tinteling. Salud!

Waarom de etiketten verschillen is niet duidelijk, maar dat mag de pret niet drukken.

Goedkoop licht

Ik fiets graag. Ik draag geen helm, maar verder houd ik het graag zo veilig mogelijk. Lang voor het donkere seizoen begon, heb ik daarom lampjes gekocht. Bij Hema, lekker goedkoop. Ik kocht er meerdere, zodat ik ze aan verschillende jassen kon maken en aan m'n fiets.

Ik dacht dus dat ik goed voorbereid was, maar zodra ik ze begon te gebruiken vielen ze één voor één uit elkaar. Binnen no-time had ik alleen het achterlichtje van vorig jaar nog, en die brandde niet al te sterk meer. Ik had nieuwe lampjes nodig, maar ik had niet zo'n zin om nieuwe lampjes te gaan kopen die weer uit elkaar zouden vallen.

Ik had natuurlijk nog een hoop onderdelen. Ik ben een half uurtje gaan zitten en heb ze weer in elkaar gezet. Ik hield zelfs geen onderdelen over, wel moest ik een rode met een witte combineren. Ik was er dus maar eentje kwijt (of eigenlijk twee halve). Ik heb ze extra verstevigd met plakband.

Inmiddels fiets ik er al weer een paar weken mee door weer en wind en ze doen het nog steeds. Zo heb ik toch een paar euro bespaard. Een beetje een kneuterig klusje, maar ik vind het toch leuk.

Depressie?

Het onderwerp lijkt wat off-topic, maar dit kan mensen echt helpen, en dan maakt off-topic me niet zo uit. Het kan het zetje zijn wat je nodig hebt om (op termijn) weer te kunnen genieten van het leven. En zo is het cirkeltje rond, want daar gaat dit blog uiteindelijk ook over: Hoe ik nu geniet (en soms niet) en hoe ik dat straks wil doen.

Op de facebookpagina van Promind psychologen staat een duidelijk filmpje over depressie. Het is gebaseerd op het boek 'Black Dog'. Het helpt te begrijpen wat depressie is, en geeft tips. Er is ook een filmpje met tips voor als iemand in je omgeving aan depressie lijdt.
Vind je depressie wel heel zwaar klinken en denk je dat het zo erg niet is? Bekijk het filmpje dan toch eens. Wie weet vind je er elementen in waar je wat aan hebt, en anders kun je er misschien iemand anders mee helpen.

Korte bespaartip - de buitenbeentjes zijn weer echt goedkoop

Buitenbeentjes, ik zag ze weer liggen voor een euro. Een kilo prima appels bij de Appie. Goedkoper dan alle andere. Ik vind ze lekker en met de plekjes of andere nadelen valt het ook reuze mee. Inverglijking met andere zakken appels die je koopt merk ik nauwelijks verschil.
Misschien is de markt nog wel goedkoper, maar die mis ik vaak.

Mevrouwtje-nooit-genoeg

Goedkoop genieten is heel makkelijk.Toch merk ik dat ik altijd goedkoop genieten niet makkelijk vind.

Genieten en gelukkig zijn hoeft niet veel geld te kosten. Samen zijn met Meneer Money Wenkbrauw, familie of vrienden, mooie natuur, een mooie stad, een goed boek, een verse zelfgesmeerde boterham, een fietstochtje, ... . Ik kan er intens van genieten en het kost me niets of bijna niets.

Ik kan er moeiteloos al mijn vrije tijd mee vullen. Er zijn meer dan genoeg goedkope gelukmakers.

En toch.

En toch zijn er daarnaast nog een heleboel dingen die ik óók best zou willen. Waar ik blij van zou worden. Dingen die ik niet doe omdat ze geld kosten en niet strikt noodzakelijk zijn. Dingen die ik dus niet doe omdat ik geld wil besparen.

Denk aan een kop thee gaan drinken in de stad, zomaar een boek kopen dat ik wil lezen, een bos bloemen laten bezorgen bij die vriendin die het even kan gebruiken, die mooie (en betaalbare) fotoserie kopen, een flinke portie coquilles halen, een elektrische auto kopen, ....

Voor bijna al deze dingen zijn goedkopere alternatieven te verzinnen die soms bijna net zo leuk zijn en soms zelfs beter. Toch heb ik daar niet altijd zin in. Ik heb niet altijd zin om een goedkoop alternatief te bedenken. Vaak vind ik het een sport om dat wel te doen, en geniet ik daar ook weer van, dat is dus dubbelop genieten. Maar soms denk ik: pfff, al dat gedoe, ik wil gewoon dit, en er niet moeilijk over doen, ik heb het geld toch?!

Dit is niet bedoeld als klaagzang. In tegendeel: ik realiseer me terdege dat het een luxe-ding is dat ik de keuze heb tussen geld uitgeven en besparen, en al helemaal dat ik dat in goede gezondheid kan doen. 

Het is meer een soort van 'de andere kant laten zien'. Ik blog over besparen en al die goedkope of gratis alternatieven die ik toepas, en de paar heel bewuste keuzes die ik maak die wel meer geld dan nodig kosten. Daarbij komt eigenlijk nooit aan bod dat ik ook wel eens lekker lui, niet bewust, een keuze zou willen maken, die dan duur of goedkoop of gratis uit kan vallen. Gewoon omdat er ook leuke dingen zijn die wel geld kosten.

Ik probeer het Mevrouwtje-Nooit-Genoeg in mij zo rustig mogelijk te houden. Ik weet waar ik het voor doe. Ik vraag me wel eens af of ze langzaam zal verdwijnen als een soort oude gewoonte of dat ik haar op een gegeven moment de kop op laat steken, omdat ik haar al te lang onderdrukt heb.

Uitbetaaldag +

Gisteren was het weer uitbetaaldag. Voor mij en waarschijnlijk ook veel anderen was het een bijzondere uitbetaaldag omdat de eindejaarsuitkering ook is uitbetaald. Toch altijd leuk om te zien als er zo'n flink bedrag op je rekening wordt bijgeschreven.

Ik ga het waarschijnlijk allemaal in mijn 'vrijlevenvermogen' storten. Ik moet nog even kijken of ik met mijn gewone salaris en automatische storting tbv mijn vrijlevenvermogen uitkom met alle decemberuitgaven, maar ik denk het nét wel. Extra sparen zal er aan het einde van de maand niet inzitten, maar als ik nu mijn hele eindejaarsuitkering extra spaar, hoeft dat ook niet.

Wachtwoorden - hou het veilig en leuk

Vandaag is het 'Pas-je-password-aan-dag'. (Eigenlijk 'Verander je Wachtworden-dag, een initiatief van Tweakers, maar ik houd van alliteratie) Uit onderzoek blijkt dat veel mensen onveilige wachtwoorden hebben. Namen van kinderen, geboortedagen, overal hetzelfde wachtwoord, of zelfs '123456'.

Een wachtwoord dat makkelijk te raden of te kraken is, kan je een hoop ellende opleveren. Denk aan dingen die een ander namens jou op soical media plaatst. Dat kan grappig lijken, maar het kan vooral ook heel vervelend zijn. Stel dat iemand beledigd wordt uit jouw naam of nog erger.

Als je wachtwoord van een account waarmee je dingen kunt bestellen en betalen, bekend wordt bij kwaadwillenden, kan je dat een hoop geld kosten. Stel dat er met jouw wachtwoord dingen op jouw naam besteld worden met een ander afleveradres en achteraf betaling, dan krijg jij de rekening.

Wachtwoorden zijn dus een serieuze zaak. Maar het leuke is, dat een veilig wachtwoord een lang wachtwoord is. Dat betekent dat je jezelf een leuke of motiverende boodschap kunt geven in je wachtwoord. Het schijnt dat het slim is om er een leestekens en cijfers aan toe te voegen. Als je maar geen opvolgende reeks gebruikt (ook niet naast elkaar op het toetsenbord). Denk aan

• 'LachenisgeZond2!'
• '5Pennyforyouthought$'
• 'MevrouwMoneyWenkbrauwisdeallerbeste999'
• 'Ikhoudvanjou#alleenvanjou100'
• 'Smile:)!you'reoncandidcamera7'
• 'Alsjebitchwilchillenisdatgeenprobleem13'
• 'Hetisoranjeenhetisonzeker14'
• '<Staateenmanbijdetramhalte9'

Je merkt het: ik vind het leuk. En nee: hier zit niet een wachtwoord tussen dat ik gebruik.
Ik ben overigens geen veiligheidsexpert, dus als je echt aan de safe side wil zitten, zoek dan even op internet op of ik de goede tips eruit heb gepikt en ze goed heb toegepast. Misschien is het bijvoorbeeld slim om dingen te combineren.

Ik wens jullie in ieder geval veel plezier.

Kledingbudget

Ik heb de afgelopen maanden niet veel aan kleding uitgegeven. Om precies te zijn is dat 12 euro geweest sinds 1 juni. (Verder terug heb ik niet gekeken, maar dat zal ook niet veel geweest zijn.) Ik houd van verzorgde en bijzondere kleding.

Maar ik houd niet van winkelen. En ik vind het ook niet erg als iets uit de collectie van vorig jaar of het jaar daarvoor komt. Sterker nog: dat weet ik meestal niet. Ik ben niet helemaal ongevoelig voor modetrends, maar ik zit er niet zo bovenop of middenin. Dat helpt erg bij het besparen. Ik ben daar wel blij mee. Toch zal ik er binnenkort weer eens aan moeten geloven. Ik draag graag blouses. Ik heb ze van één merk in allerlei kleuren. Helaas zijn ze zichtbaar aan het verslijten, vooral bij de kragen en manchetten. Dat is niet zo gek, want ik heb ze al jaren.
Tot mijn spijt bestaat het merk niet meer. Ik moet dus op zoek naar een nieuwe standaard-blouse die in veel kleuren verkrijgbaar is. Ik denk dat ik maar eens online begin.

Ik heb eigenlijk geen idee wat ik in een jaar aan kleding uitgeef, maar als ik mijn bespaarcentage boven de 55% wil houden, kan ik er niet te veel aan uitgeven. Ik denk dat ik het gemiddeld op zo’n 35 euro per maand moet houden. Dat zou ook wel moeten lukken, maar ik vind het toch best krap klinken. Behalve de blouses, is één van mijn nette pakken aan vervanging toe, maar ik hoef dit jaar waarschijnlijk geen nieuwe winterjas (ik moet hem nog van zolder halen, maar voor zover ik me kan herinneren is hij nog prima) en ook geen nieuwe schoenen (er moet wel weer eens flink over die schoenen gepoetst worden).

Misleiding en emotionele chantage (verjaring grondclaim)

Mijn ouders kregen een brief van de gemeente: een stukje van de voortuin zou eigenlijk gemeentegrond zijn. De gemeente bood het stukje te koop aan. Een aantal buren kreeg een vergelijkbare brief.

Al gauw had iemand ontdekt dat er iets met ‘verjaring’ was, en dat de gemeente onder bepaalde omstandigheden na een X aantal jaar geen aanspraak meer kon maken op de grond. Mijn ouders maakten zich überhaupt niet zo’n zorgen. Er werden grapjes gemaakt over dat mijn vader een vergoeding kon vragen voor het beheren van gemeentegrond. En als de gemeente stoeptegels in de voortuin wilde komen leggen, moesten ze dat vooral doen. Maar alle gekheid op een stokje, wilden ze toch wel graag weten hoe het nou zat. Dat heb ik even voor ze opgezocht op internet:

Het komt erop neer dat als je meer dan 10 jaar ‘te goeder trouw’ grond in je bezit bezit hebt en dat ook aan kunt tonen, de grond je eigendom is geworden. Je kunt dat bijvoorbeeld aantonen door verklaringen van je buren, en die ondersteunen met foto’s, waarop bijvoorbeeld te zien is dat de tuin ook vroeger al die grens had (die foto’s moeten dan wel dateerbaar zijn; in ons geval was dat eenvoudig omdat mijn ouders een nieuw huis gebouwd hebben op het perceel en de grens voor de bouw van het huis).

Tot mijn verbazing is er een vergelijkbare regeling voor als je de grond niet te goeder trouw in bezit hebt. De verjaringstermijn is dan 20 jaar. Dus ook als je je ooit grond onrechtmatig hebt toegeëigend kun je rechtmatig eigenaar worden.

Op basis hiervan heb ik een verklaring opgesteld voor mijn ouders en een aantal buren om aan te tonen dat ze die grond allemaal al meer dan 10 en zelfs meer dan 20 jaar in bezit hebben. Ik heb er een eenvoudige begeleidende mail bij geschreven waarin we de gemeente hebben meegedeeld dat het recht van de gemeente op de grond verjaard is en dat de grond dus van mijn ouders is.

Vervolgens kregen mijn ouders een brief dat B&W had ingestemd met de verjaring. Daarvan gingen mijn wenkbrauwen licht omhoog, want het is niet iets waar zij mee in kunnen stemmen of niet. Het is een gevolg van de wet. Als het er echt op aan komt, beslist de rechter erover. 

Maar goed, waar mijn wenkbrauwen verder van omhoog gingen: De gemeente verzocht mijn ouders uiterlijk 1 september 2015 een akte van verjaring in te laten schrijven bij de notaris. Mijn wenkbrauwen gingen omhoog omdat ik tijdens mijn eerdere zoektocht op internet al tegen was gekomen dat inschrijven bij de notaris helemaal niet hoeft. Die indruk werd hier toch sterk gewekt. Er werd in ieder geval niet bij gemeld dat dit optioneel was.

Ik controleerde het nog een keer, en het hoeft inderdaad niet. We lieten het daarbij.

De gemeente niet. Vorige week kreeg mijn vader een herinneringsbrief. “Tot op heden heeft deze registratie niet plaatsgevonden. Wij verzoeken u nogmaals om de verjaring uiterlijk dit jaar te laten registreren.” Er staat wederom niet dat het verplicht is, maar je kunt zeker die indruk krijgen. Ik belde de gemeente om te vragen of zij dachten dat het verplicht was: “Eh nee, het is niet verplicht.” Op mijn vraag waarom ze het dan tot twee keer toe verzoeken met een deadline erbij zonder erbij te vermelden dat het optioneel is, was het antwoord dat het voor de gemeente wel heel fijn zou zijn.

Nou begrijp ik dat dat voor de gemeente fijn is. Het is wel zo duidelijk in de administratie en zo. Maar de kosten zouden voor mijn ouders zijn en de gemeente ging daar niet in bijdragen. Ik vind het gewoon niet zo netjes om je burgers op kosten te jagen zonder ze te informeren over de keuzes die ze daarbij hebben. Ik vind het misleidend.

Ik belde mijn vader om nogmaals te bevestigen dat hij het niet notarieel vast hoefde te laten leggen. Hij vond het fijn dat hij wist dat hij wat te kiezen had en zou even bij de notaris langs gaan om te vragen naar de kosten.

Van het antwoord van de notaris gingen mijn wenkbrauwen nog hoger omhoog, ze zaten zo ongeveer tegen het plafond. Niet zozeer vanwege de prijs, hoewel die flink was (795 euro). Nee, ik was en ben diep verontwaardigd over het commentaar dat hij erbij gaf: “Je gaat je dochters toch niet opzadelen met dit probleem, dat doe je ze toch niet aan, daar heb je dat geld toch wel voor over.” Dat is je reinste emotionele chantage! Het gaat hier om de notaris die altijd alle notaris-zaken voor ons gezin heeft gedaan. Hij kent ons goed en weet heel goed dat dit op geen enkele manier een probleem voor mij en mijn zus is. We hebben samen voor hetere (juridische) vuren gestaan en ook financieel zou dit voor ons nooit een probleem zijn. Het is een potentieel klein hobbeltje bij een eventuele verkoop, niet per definitie een probleem (het gaat om een relatief klein stukje ten opzichte van het hele perceel).

De notaris kan naar deze en eventuele volgende opdrachten fluiten.

Een paar concrete moralen in dit wat lange verhaal:

• Als de gemeente grond aan je wil verkopen waarvan je denkt dat die al van jou is, zoek dan even uit hoe het zit. (scheelt in dit geval ongeveer 2.500,-)
• Als de gemeente je iets verzoekt, zoek dan even uit wat je rechten en plichten zijn zodat je weet wat je te kiezen hebt. Je kunt er helaas niet op rekenen dat de gemeente alle kanten van de zaak belicht en je volledig informeert. (scheelt in dit geval 795,-)
• Wees op je hoede als er argumenten met een emotionele lading worden gebruikt door mensen die geld aan je kunnen verdienen. (scheelt in dit geval diezelfde 795,-)

Bespaarcentage - een stukje theorie

Iemand vroeg me wat allemaal meetelt als 'sparen', met name of stortingen in een pensioenverzekering en aflossingen op de hypotheek meetellen. Ik vind het soms ook lastig om te bepalen wat allemaal ‘meetelt’ voor het bespaarcentage (savings rate). Ik weet ook niet zeker of ik het goed doe. Omdat er veel over te zeggen valt, heb ik er dit blogje over geschreven. Dit is hoe ik het zie:

Het gaat erom dat je straks kunt leven van het rendement op je vermogen. Dat betekent dus dat je alles wat je dan moet en wil betalen, moet kunnen betalen uit het rendement dat je maakt op je vermogen (of eigenlijk max. 4% van je vermogen want de evt. rest van het rendement is voor inflatie en belastingen, en je zou in de goede jaren ook nog iets over moeten houden voor de jaren waarin je vermogen een keertje minder rendement opbrengt).

De berekening van het aantal jaren tot financiële onafhankelijkheid is volgens mij onder andere gebaseerd op de aanname dat je straks per jaar ongeveer hetzelfde uitgeeft als nu (gecorrigeerd voor inflatie). Wat je per jaar uitgeeft wordt berekend door wat je spaart af te trekken van je inkomen. Alles wat je wel of niet meetelt bij het ‘sparen’ heeft dus ook invloed op je (veronderstelde) ‘uitgaven’ straks. Dat is van belang in onderstaande redenering.


Vraag 1: Mag je stortingen in je pensioenverzekering meetellen?
Of je stortingen in je pensioenverzekering mee mag tellen als sparen, hangt in ieder geval af van de voorwaarden van je pensioenverzekering: Bijvoorbeeld: hoe en wanneer keert de verzekering uit? Als de verzekering pas uitkeert vanaf een bepaalde leeftijd, kun je het niet inzetten voor financiële onafhankelijkheid vóór die leeftijd.

Daarmee stuiten we op een onderdeel van MMM wat ik niet zo goed begrijp: Eén van de stappen die hij aanraadt, is om optimaal gebruik te maken van pensioenregelingen. Maar de rest van zijn theorie maakt volgens mij geen gebruik van die pensioenregeling. Zijn aanpak is gericht op het financieel onafhankelijk zijn vanaf een leeftijd ver voor de pensioengerechtigde leeftijd, en vanaf die vroege leeftijd voor eeuwig. Daar komt geen pensioen- of ouderdomsuitkering bij kijken. Je leeft immers van een deel van het rendement op je vermogen, en je teert niet in op je vermogen, sterker nog: je vermogen groeit om te corrigeren voor inflatie (volgens de theorie). Ik houd het er maar op dat het optimaal gebruik maken van pensioenregelingen bedoeld is als vangnet en om zo min mogelijk geld af te dragen aan de Staat.

Hoe dan ook: als je financieel onafhankelijk wil zijn vóór je pensioenverzekering uitkeert, mag je de stortingen niet meetellen als ‘sparen’. Je kunt er immers geen gebruik van maken op het moment dat je wil stoppen met werken. 

Maar als je het niet bij het spaargedeelte rekent, komt het ‘automatisch’ bij het ‘uitgaven-gedeelte’, en dat is ook niet correct, omdat je waarschijnlijk niet meer in deze verzekering stort als je financiële onafhankelijkheid hebt bereikt. Ik denk dat ik het bedrag zou aftrekken van mijn inkomsten en het bespaarcentage zou berekenen ten opzichte van het bedrag wat je dan overhoudt.

Rekenvoorbeeldje, stel:
 - je hebt een netto inkomen van 1.750 euro/maand,
 - je stort daarvan maandelijks 250 euro in je pensioenverzekering
 - je stort daarvan maandelijks 500 euro op je beleggingsrekening (want sparen op een spaarrekening is niet de goede manier volgens MMM), 

dan zou je bespaarcentage zijn: 500 euro van 1750 – 250, dus 500 euro van 1500 euro, dat is 33%.

Als je hiermee rekent, is je eventuele pensioenuitkering een extraatje (of een terugvaloptie voor als de beurs totaal ineen stort).

Als je geplande financiële onafhankelijkheid samenvalt met of begint tijdens de uitkering uit pensioenverzekering, zou je het mee kunnen laten tellen, maar hoe en wat precies is erg afhankelijk van je pensioenverzekering.


Vraag 2: Mag je aflossingen op je hypotheek meetellen?
Voor de aflossing op je hypotheek geldt volgens mij iets vergelijkbaars: hypotheekaflossingen tellen niet mee bij je spaargedeelte, want het leidt niet tot rendement/geld dat je uit kunt geven*. Maar het is ook niet een uitgave die je eeuwig zult hebben. 

Als je je hypotheek afgelost denkt te hebben als je met pensioen wil, kun je de aflossingen hetzelfde behandelen als ik hierboven beschrijf (niet meetellen bij je inkomen en ook niet bij je besparing). Bedenk wel dat de uitgaven voor onderhoud aan je huis misschien stijgen als je het langer in bezit hebt, en dat je daar dus ook ruimte voor moet hebben.

Als je nog een flinke tijd moet aflossen nadat je met pensioen gaat, dan tellen aflossingen niet mee bij je spaarbedrag en wel bij je inkomen.

Je kunt ongetwijfeld een optimum uitrekenen voor je situatie. (Gaat op mijn to-try-lijstje.)

Er is nog een scenario denkbaar: je hebt een hypotheek op een huis dat je verhuurt en waar je dus rendement op maakt. Hoe het dan zit, zou ik nog eens over na moeten denken. Ik denk dat het zo zit: het rendement is inkomen en wat je betaalt aan je hypotheek moet je daarvan aftrekken, niet als besparing, maar als minder inkomen.

*aflossen op je hypotheek betekent (in het algemeen) wel dat je kosten dalen en dat je vervolgens meer zou kunnen storten op je beleggingsrekening. Extra storten op je beleggingsrekening (als resultaat van de aflossing) telt natuurlijk wel mee.

Kortom: Als je wil bepalen of en hoe iets meetelt bij het sparen voor je pensioen, bedenk dan:

• of het bijdraagt aan het vermogen waarvan jij vrij over het rendement kan beschikken (zodra je met je pensioen wil);
• als het niet meetelt als ‘sparen voor je pensioen’ of het dan wel of niet bij je uitgaven hoort (met andere woorden: heb je deze uitgaven nog steeds als je met pensioen gaat?)

Je gebruikt het bespaarcentage om uit te rekenen hoeveel jaar het nog duurt voor je financieel onafhankelijk bent. Het is goed om je te realiseren dat het daarbij om een indicatie gebaseerd op aannames gaat. Weliswaar zijn het veilige aannames, maar toch: het is geen exacte wiskunde. Je kunt de beurs, inflatie en overheid niet exact voorspellen en je kunt je eigen uitgavenpatroon niet exact voorspellen; er spelen factoren mee waarop je geen invloed hebt.

Rentenier heeft er op zijn blog geld is tijd ook wat over geschreven. (Hij rekent anders dan ik, dan heb je wat te vergelijken.)

Op Networthify.com staat een handige calculator die ook rekening houdt met het vermogen dat je al hebt opgebouwd.


Ik ben wel benieuwd of er lezers zijn die fouten in mijn gedachtengang ontdekken of aanvullingen of vragen hebben.

Korte Bespaartip - carpoolen

Het is nog best lekker fietsweer (afgezien van de wind), maar niet alles kan op de fiets. Als je met iemand mee kan rijden, kun je de kosten delen en het zou nog gezellig kunnen zijn ook.
Ik hoor de term 'carpoolen' eigenlijk nooit meer. Komt dat doordat ik niet goed oplet? Of hebben we een hippere term? Of doen we het niet meer?

Hoe dan ook: vraag je weer eens af of je kan carpoolen als je niet kan fietsen of lopen.

Online geld verdienen

Er is een nieuwe loot aan de stam van het online geld verdienen. Het gaat om Klezzer* een pagina waar reviews op komen van mensen wiens 'echtheid' te controleren is door de verplichte koppeling aan een social-media-profiel.

Daarmee bindt Klezzer de strijd aan met 'valse' reviews. Ik vind dat een sympathiek idee. Het betekent wel dat je als schrijver van een review wat van je privacy op moet geven. Op zich is dat informatie die toch al op je openbare profiel van de betreffende social media staat, maar toch.

Ik ben, zoals volgens mij meerdere bloggers over financiële onafhankelijkheid, benaderd door de eigenaar van de site om mee te doen en om een stukje over Klezzer te schrijven. Je kunt namelijk geld met Klezzer verdienen. Dat kan door:

1. Het schrijven van een review;
2. Mensen aan te laten melden via jouw link.

Ik heb me, enigszins schoorvoetend, ingeschreven. Waarom schoorvoetend? Ten eerste de privacy die je op moet geven als je reviews schrijft. Ten tweede ben ik gewoon een beetje achterdochtig, misschien door de directe benadering, misschien klinkt het te mooi om waar te zijn, misschien is het iets waar andere mensen heel rijk van worden ten koste van mij?

Waarom toch ingeschreven? De persoonlijke informatie is dus al bekend, het is alleen zo dat er nu op meer plaatsen naar verwezen wordt. Ik moet eerlijk zeggen dat het voelt als een concessie en dat ik nog niet weet hoe ik daar op de iets langere termijn over zal denken. Ik heb mezelf wel voorgenomen geen reviews te schrijven over dingen waarvan ik niet wil dat 'iedereen' kan weten dat ik ze heb. Dus geen reviews over items die hoog op de lijst van het dievengilde staan.

Verder vind ik het een sympathiek idee: eerlijke reviews zijn nuttig en je kunt er een klein bedrag mee verdienen, wat uiteindelijk aardig op zou kunnen lopen en dat helpt bij financiële onafhankelijkheid en dat wil ik graag bereiken.

En over die achterdocht: ik vind het niet erg als iemand anders heel rijk wordt, sterker nog: eigenlijk alleen maar goed, zolang het niet ten koste gaat van een ander. En zolang ik vrijwillig meewerk, geen dingen doe die ik echt niet wil en zonder dat ik hoef te investeren gaat het niet ten koste van mij. 

Ik heb me dus ingeschreven en naast de welkomstbonus van één euro heb ik al 49 cent verdiend. Ik heb nog niet voldoende ervaring met Klezzer om te zeggen of ik het op basis daarvan een aanrader vind. Ik heb wel het idee dat het wel eens iets sneller en makkelijker zou kunnen gaan dan andere manieren van online geld verdienen, vooral als je er vroeg mee begint (maar je wordt niet slapend miljonair binnen  no-time). Ik vind het voorlopig vooral sympathiek (maar dat had ik al gezegd, geloof ik) en ik denk dat het potentie heeft. Wil je ook meedoen, dan kun je je aanmelden via deze link naar Klezzer of de andere links in dit artikel. Ik krijg daar een kleine bonus voor en als je je aanmeldt, krijg je een welkomstbonus van één euro.  Op de site van Klezzer kun je meer lezen over hoe het werkt.

Ik ben van plan om over een paar weken wat meer over mijn ervaringen te schrijven. Ondertussen ga ik ook maar eens vragen hoe ze aan die naam komen :)

*Ik krijg een bonus als je je aanmeldt via de links in dit artikel.

Tijd om lief voor elkaar te zijn

Laptopflop

Half juli kocht ik een nieuwe laptop voor 280 euro. De laptop die ik daarvoor had, gaf inmiddels 3 keer per dag een blauw scherm en hadden we al geprobeerd te repareren.
Ik was er trots op dat ik zo'n goedkope laptop had gekocht en geen flitsende 'must-have' van een fancy merk met fancy features die ik niet nodig had. Hij prijkt sinds augustus op mijn lijstje van dingen die ik gedaan heb om te besparen.
Helemaal enthousiast over zijn prestaties was ik niet, maar hee, ik had wel geld bespaard en het ging best op dat laptopje.

Dit blogje tik ik op die oude laptop van de blauwe schermen. Ik hoop dat het blauwe scherm nog even wegblijft. Mijn nieuwe laptopje gaf en geeft namelijk een zwart scherm. Eerst een streepjesscherm en toen een zwart scherm, en nu gaat hij niet meer aan.

En dus moet ik op zoek naar de garantiebepalingen en uitzoeken hoe het nu verder moet. Ik denk dat ik 'vroeger', voor MMW gedacht zou hebben: 'Jammer, maar dat is het risico bij zo'n goedkope laptop.' En dat ik een nieuwe van een bekend merk zou hebben gekocht.

Bespaarcentage 8

Oktober 2015 was mijn achtste maand als Mevrouw Money Wenkbrauw.

Bespaarcentage (voor pensioen, inclusief vakantie-uitkering):

(Dieptepunt 2014	19%)
mrt-15 apr-15	47% 52%
mei-15	51%
jun-15	51%
jul-15	51%
aug-15	60%
sep-15	58%
okt-15	57%
gemiddeld	55%

Alle percentages zijn inclusief de vakantie-uitkering (alle maanden aangepast met het gespaarde vakantiegeld gedeeld door 12, zowel bij inkomen als bij besparing).

Weer iets minder dan vorige maand. Het is maar een klein beetje, maar dat is natuurlijk niet de bedoeling. Ik heb op moeten zoeken hoe het komt: het is de afschrijving van de museumjaarkaart, in combinatie met wat ov-kosten en cadeautjes voor bezoekjes aan dierbaren. Dat is het waard, maar ik zou het besparingspercentage wel graag boven 55% houden en het liefst naar 60% brengen. Met de dure maanden in het vooruitzicht moet ik goed opletten, en de dingen slim aanpakken.

Gemiddeld zit ik op 55% (net erboven eigenlijk). Als ik reken vanaf het moment dat ik ben gaan beleggen (augustus 2015) kan ik, theoretisch, met pensioen als ik 54 jaar en 2 maanden oud ben.

Hieronder volgt een update van mijn (/onze) acties sinds de kennismaking met 3M.

1. Spaargeld en reserveringen verhuisd naar spaar- en depositorekeningen met een beter rentepercentage (van 0,9 naar 2,0).
2. Nóg vaker fietsen in plaats van de trein nemen.
3. Brood, fruit en jus mee naar het werk ipv daar kopen, en vervolgens mijn jus-consumptie teruggebracht.
4. Een beleggingsrekening aangevraagd én er geld op gestort.
5. Cola-consumptie gereduceerd, meer water gedronken.
6. Minder uit eten, minder geborreld. Vaker een pilsje gedronken ipv wijn.
7. Extra inkomsten gegenereerd (in oktober niets ingewisseld, wel redelijk wat gespaard. Ik had Euroclix* in kunnen wisselen, maar ik wacht tot ik voldoende heb voor een betere inwisselkoers.)
8. Pensioenregelingen gecheckt.
9. Meer vegetarisch gegeten.
10. Minder uitgegeven aan boodschappen.
11. Goedkopere aansprakelijkheidsverzekering gezocht en afgesloten.
12. Goedkoper energiecontract afgesloten.
13. Hypotheekaflosplan gemaakt en de reservering tbv de aflossing verhoogd. Plan is inmiddels veranderd in: zo snel mogelijk alles aflossen.
14. Advertenties op mijn blog gezet, die nog steeds weinig tot niets opleveren, maar er komen wel meer bezoekers en dat vind ik eigenlijk ook wel leuk.
15. Een paar abonnementen (sms, Vereniging Eigen Huis, ...) opgezegd.
16. Schoonmaakster voor 50% opgezegd.
17. Zegeltjes sparen.
18. Vakantiegeld op mijn spaarrekening gezet.
19. Zuinig met energie. Quooker uitgezet
20. Nieuwe batterij in plaats van een nieuwe telefoon gekocht.
21. Allergoedkoopste laptop gekocht en pas op het moment dat het echt noodzakelijk was.
22. De design-radiator die we al heel lang wilden via marktplaats gekocht in plaats van nieuw. (We hadden een extra radiator nodig.)
23. Een kinderboekenkastje gemaakt van afvalhout in plaats van nieuw materiaal.

Wat ik niet gedaan heb, en waarschijnlijk ook niet ga doen, maar wat wel goed zou zijn:

• Verhuizen naar een goedkoper huis.
• Meer werken.
• Loterij opzeggen.*Voor aanmeldingen bij Euroclix via deze link krijg ik een bonus

*Voor aanmeldingen bij Euroclix via deze link krijg ik een bonus

Beleggingsmix

Beleggen doe ik voor het rendement/winst. De keerzijde van rendement is risico. In de regel geldt: hoe hoger het potentiële of verwachte rendement hoe hoger het mogelijke verlies. Als je eindeloos de tijd hebt, is een keer flink verlies lijden niet erg. Met eindeloos de tijd, wacht je gewoon tot je flink winst maakt en dat voldoende compenseert voor het verlies.

Als je weinig tijd hebt tot je het geld dat je belegt wil gaan gebruiken, kun je het beste kiezen voor een belegging met met minder kans op verlies en kans op minder groot verlies. Dat betekent meestal ook dat het verwachte rendement lager is. Maar je hebt dan wel een heel redelijke kans dat je geld er nog is (plus wat extra’s) als je het wil gaan gebruiken. Je kunt op internet op verschillende plaatsen daarover tips en vuistregels vinden.

Tot zover de ‘theorie’. Het deel van het klusgeld dat ik beleg, wil ik over ongeveer 5 jaar gebruiken, misschien iets eerder. Mijn beleggingshorizon voor dat geld is dus 5 jaar. De meeste sites adviseren om dan 100% obligaties te kopen in plaats van aandelen. Dat had ik dus moeten doen.

Ik heb het niet gedaan. Ik weet niet waarom ik het advies niet opgevolgd heb, maar ik heb voor het klusgeld gekozen voor 50% obligaties en 50% aandelen. Daarmee loop ik dus het risico dat het bedrag flink geslonken is, op het moment dat ik het wil gebruiken.

Ik heb me blijkbaar laten verleiden door het hogere potentiële rendement van de aandelen. Tja … voor mij is dit geld echt extra. Het is bestemd voor een dakterras en dat is op geen enkele manier noodzakelijk en zelfs niet mijn droom, dus daarom heb ik mezelf niet tegen gehouden. Toch verbaast het me wel, dat mijn realisme niet sterker is dan die verleiding. Een goede waarschuwing voor mezelf: pas op, want ik laat me blijkbaar makkelijk verleiden door hogere rendementen, ook al zijn die gekoppeld aan minder verstandige opties. Dat moet ik echt niet doen met geld dat ik nodig heb of geld dat voor mijn vrije tijd bestemd is.

NB Ik vind sowieso dat je niet moet beleggen met geld dat je echt nodig hebt, want er is altijd een kans dat je het allemaal kwijtraakt. Het geld voor mijn vrije tijd is niet strikt noodzakelijk. Ik kan dat dus beleggen, maar omdat ik er heel graag van gebruik wil kunnen maken, moet ik dat op een verstandige manier doen.

Klusgeld beleggen

Om het overzichtelijk te houden en om ook in de praktijk wat te vergelijken te hebben en er zo van te kunnen leren, wil ik het klusgeld ergens anders beleggen dan mijn vrijheidsvermogen.

Eerder al had ik Meesman overwogen vanwege de aanbevelingen van geachte lezers en de –inderdaad- lage kosten. Ik koos toen voor Rendemix omdat die drempel voor mij lager was. Nu lag Meesman voor de hand, omdat de optie met de laagste drempel al 'bezet' was. Ik ben naar de site gegaan en heb me verder ingelezen in hoe het bij Meesman werkt. Dat bevestigde het poistieve beeld. Ik heb een rekening geopend, een mix bepaald* en opdracht gegeven voor maandelijkse aankopen. Ik vind de site en de info erop toegankelijk. Het ging allemaal behoorlijk vlot, en ik had ook nog het gevoel dat ik het redelijk begreep.

Het zou alleen nog even duren voor de eerste keer een aankoop weerd gedaan. Prima. Die dag nadert inmiddels. Een paar dagen geleden kreeg ik tot mijn verbazing een mail van Meesman met het verzoek een formulier te tekenen en op te sturen. Daar was tijdens het hele proces wat ik doorlopen heb niets over gezegd. Men verwijst naar ‘een nieuw Europees betalingssysteem’. Ik heb het even gegoogeld en dat systeem is er al sinds augustus 2014.

Ik vind het jammer dat dit niet direct zo helder als de rest is gecommuniceerd en dat verwezen wordt naar een ‘nieuwe’ regeling. Inmiddels heb ik antwoord gekregen op de mail die ik daarover gestuurd heb. Samengevat:

• ‘nieuw’ is inderdaad een slordigheid en inmiddels uit het systeem gehaald.
• omdat de interpretatie van de regels rond online machtigingen nog steeds onduidelijk is, en om de administratieve rompslomp voor klanten te beperken heeft Meesman ervoor gekozen om pas vanaf een bepaald totaalbedrag om een handtekening te vragen. En omdat je het online proces voor losse opdrachten doorloopt, is het niet in online proces opgenomen.

Een snel en duidelijk antwoord, dus ik ga tekenen, opsturen en … beleggen (again).

*over de mix moet ik nog een blogje schrijven, over ratio versus eh ja wat eigenlijk.

Klusgeld

Meneer Money Wenkbrauw heeft de afgelopen jaren wat minder aan het klussen betaald dan Mevrouw. Meneer maakt nu in etappes dat bedrag over aan Mevrouw Money Wenkbrauw en loopt zo zijn achterstand in.

Vooralsnog blijft het geld bestemd voor klussen aan het huis. Er moeten nog wat Mustacian-verantwoorde klussen gebeuren zoals isoleren, en een Mustacian-verantwoorde nice-to-have is zonnepanelen.

Er staan ook nog wat klussen op het lijstje die wat minder Mustacian-verantwoord zijn zoals het aanleggen van een dakterras. 'Vroeger' was ik heel zeker van die ambitie; Mevrouw Money Wenkbrauw weet het niet meer 100% zeker. Het gaat ongetwijfeld veel woongenot opleveren, maar het kost ook een hoop geld, en daarmee pensioenjaren.

Dak zonder terras of panelen

Gelukkig zijn we nog niet toe aan het aanleggen van het dakterras. Ik hoef dus nog niet te kiezen. En of ik het geld nou over een paar jaar in wil zetten voor een dakterras of voor mijn vrije tijd: in allebei de gevallen is het fijn als het in de tussentijd een beetje groeit, liefst meer dan de inflatie. Op een spaarrekening lukt dat niet met de huidige rentestand en belastingregels. En dus ga ik extra beleggen.

To be continued.

Bespaarcentage 7

Bespaarcentage (voor pensioen, inclusief vakantie-uitkering):

Dieptepunt 2014	19%
Mrt-15	47%
apr-15	52%
Mei-15	51%
jun-15	51%
jul-15	51%
aug-15	60%
sep-15	58%
gemiddeld	55%

Alle percentages zijn inclusief de vakantie-uitkering (alle maanden aangepast met het gespaarde vakantiegeld gedeeld door 12, zowel bij inkomen als bij besparing). Ik twijfelde afgelopen maand of ik dat nou wel mee moest rekenen, maar ik denk het toch wel. Het is per slot van rekening gewoon inkomen dat ik spaar.

Het bespaarcentage is, zoals verwacht iets lager dan vorige maand, maar nog steeds heel netjes. Gemiddeld zit ik nu op 55%. Als ik reken vanaf het moment dat ik ben gaan beleggen (augustus 2015) kan ik, theoretisch, met pensioen als ik 54 jaar en 2 maanden oud ben.
Op het moment werkt de beurs alleen niet zo mee, maar als het goed is komt dat op de lange termijn goed.

Hieronder volgt een update van mijn (/onze) acties sinds de kennismaking met 3M.

1. Spaargeld en reserveringen verhuisd naar spaar- en depositorekeningen met een beter rentepercentage (van 0,9 naar 2,0).
2. Nóg vaker fietsen in plaats van de trein nemen.
3. Brood, fruit en jus mee naar het werk ipv daar kopen, en vervolgens mijn jus-consumptie teruggebracht.
4. Een beleggingsrekening aangevraagd én ook werkelijk belegd.
5. Cola-consumptie gereduceerd, meer water gedronken.
6. Minder uit eten, minder geborreld. Vaker een pilsje gedronken ipv dure wijn.
7. Extra inkomsten gegenereerd (In sept niets ingewisseld, ook niet zo veel clix gespaard. Ik wacht even tot ik voldoende heb voor een betere inwisselkoers.)
8. Pensioenregelingen gecheckt.
9. Meer vegetarisch gegeten.
10. Minder uitgegeven aan boodschappen.
11. Goedkopere aansprakelijkheidsverzekering gezocht en afgesloten.
12. Goedkoper energiecontract afgesloten.
13. Hypotheekaflosplan gemaakt en de reservering tbv de aflossing verhoogd. Plan is inmiddels veranderd in: zo snel mogelijk alles aflossen.
14. Advertenties op mijn blog gezet, die nog steeds weinig tot niets opleveren, maar er komen wel meer bezoekers en dat vind ik eigenlijk ook wel leuk.
15. Een paar abonnementen (sms, Vereniging Eigen Huis, ...) opgezegd.
16. Schoonmaakster helemaal opgezegd (of eigenlijk heeft zij opgezegd omdat ze een 'echte baan' heeft, en we kijken nu even of we het zelf vol kunnen houden).
17. Zegeltjes sparen.
18. Vakantiegeld op mijn spaarrekening gezet.
19. Zuinig met energie. Quooker uitgezet
20. Nieuwe batterij in plaats van een nieuwe telefoon gekocht.
21. Allergoedkoopste laptop gekocht en pas op het moment dat het echt noodzakelijk was.
22. De design-radiator die we al heel lang wilden via marktplaats gekocht in plaats van nieuw. (We hadden een extra radiator nodig.)
23. Een kinderboekenkastje gemaakt van afvalhout in plaats van nieuw materiaal.

Wat heb ik (nog steeds) niet gedaan:

• Verhuisd naar een goedkoper huis (ga ik ook voorlopig niet doen).
• Meer gaan werken (ga ik ook voorlopig niet doen).
• Loterij opgezegd

Doggie bag

"Wat doe je niet om te besparen?" Ik las de vraag deze week op een ander blog*. Eén van de antwoorden was de doggie bag. "... want ik wil niet gierig lijken" was volgens mij de motivatie.

Ik snap dat ergens wel. Mijn reden zou net iets anders zijn: ik zou het vervelend vinden als mensen denken dat ik uit eten gaan eigenlijk niet kan betalen, en er daarom twee keer van moet eten. Ik ben die gedachte los aan het laten.
Ten eerste omdat dat soort eventuele gedachten van mensen me steeds minder doen. (Bovendien: Stel nou dat het zo is? Dan is het toch alleen maar slim van me dat ik op deze manier wel een keertje uit eten kan, zonder me daarvoor in de schulden te steken?)
Ten tweede om andere vervelende gevoelens te voorkomen. Ik vind het altijd lullig voor de koks om een halfvol bord terug te geven. De kok heeft hard zijn best gedaan om dat eten zo lekker mogelijk te maken en dan eet ik het niet op. Ik leg altijd uit dat het aan de hoeveelheid (eten / trek) ligt, maar goed voelt het niet. Ook al vanwege de verspilling, niet onbelangrijk.

Onze plaatselijke Italiaan heeft me het laatste zetje gegeven. [Stel je een kleine pittige Italiaanse voor en lees met Italiaanse intonatie:] "Ai, jij hebt niet op. Is zond. Wacht, ik doe in een doosje. Heb jij morgen ook nog lekker." Nu is het andersom: ik durf daar bijna niet meer weg te gaan zonder te vragen of ze wat ik over heb in een doosje willen doen.
Ik doe het nog lang niet overal, maar steeds vaker vraag ik om het in te pakken als ik een substantiële hoeveelheid over heb. "Niet voor de hond, maar voor mezelf, want het is zo lekker en zonde om weg te gooien." Lijkt me leuker voor de kok om te horen. En ik ben er de volgende dag blij mee, omdat het lekker is, makkelijk, en niks extra kost.

*Zodra ik me herinner waar precies zal ik een linkje plaatsen, of als je jouw blog herkent wil je dan even reageren?

En totaal off-topic: naar aanleiding van dit blog strijden twee liedjes in mijn hoofd om voorrang: 'Ik zou je het liefste in een doosje willen doen' en 'How much is that doggie in the window?'

Verwarmingsgrens

Nog anderhalve dag, dan mag de verwarming aan. Ik had me voorgenomen om tot oktober de verwarming niet aan te zetten. Het gaat lukken, maar het was niet makkelijk. Dat klinkt misschien overdreven. De laatste dagen is het immers heerlijk weer, de zon schijnt volop. En inderdaad: het is de hele ochtend zo'n 23 graden geweest boven voorin het huis. Ik heb daar dan ook zitten werken, maar nu is het werk wat ik op een klein laptopschermpje kan doen op (op dit blogje na).
Ik moet nu toch echt werk doen waarvoor ik een groot scherm nodig heb. En dat scherm hangt beneden achterin. Daar is het 14,5 graad. Dat vind ik te koud voor computerwerk. Maar een half dagje houd ik het nog wel vol. Een trui en twee vesten met capuchon, warme thee; ik sleep me erdoorheen en morgen ga ik naar kantoor.
Dankzij deze grens die ik mezelf heb gesteld, heb ik mezelf wel getraind. Ik heb hier afgelopen weken ook al hele dagen bij 17,5 graad gewerkt. Dat was eigenlijk te koud, maar ik ga wel proberen om deze winter de verwarming in de werkkamer niet hoger te zetten dan 19 graden. Ik denk dat ik hem vorig jaar, hoewel ik toen ook al een truienregime had, zelfs wel eens op 20,5 heb gehad.
Een truienregime klinkt streng, maar houdt niet meer in dan dat je de verwarming niet hoger zet als je niet een dikke trui (en sokken) aan hebt. Dus: eerst een trui aantrekken en dan mag je de verwarming hoger zetten als je het nog steeds koud hebt. Vind ik heel normaal.
Dit jaar draai ik het dus om: trek maar zoveel aan dat de verwarming niet hoger dan 19 graden hoeft. Ben benieuwd of ik dat volhoud. Ik moet natuurlijk wel m'n werk goed kunnen blijven doen.

Betalingsherinnering

Ik kreeg per mail een betalingsherinnering van KPN. De automatische incasso was mislukt dus of ik het bedrag maar zo snel mogelijk handmatig over wilde maken. Mevrouw Money Wenkbrauw roomt haar betaalrekening vrij strak af dus wat dat betreft zou het kunnen dat een automatische incasso mislukt. Hè bah, ik heb een hekel aan te laat betalen. Het kost vaak geld en het voelt slordig en gierig. Maar ik ben geen klant bij KPN.

Een korte zoekactie op de site van KPN maakte duidelijk dat recent veel mensen een dergelijke phishingmail uit naam van KPN hebben ontvangen. Ik vind dat echt naar, zoals vrijwel alle vormen van criminaliteit. Het zijn niet jouw spullen, het is niet jouw geld, blijf er gewoon af. En wat ik ook niet snap: deze mensen kunnen best wat, waarom doen ze niet iets legaals? De mail was in behoorlijk Nederlands geschreven, ze halen ergens die e-mailadressen vandaan en zetten een soort automatiseringsproces op het versturen van die mails. Op de één of andere manier zijn ze door mijn spam-filter gekomen. Misschien geen rocket-science, maar je moet er íets voor kunnen. Als ze die vaardigheden nou eens in zouden zetten om op een eerlijke manier hun geld te verdienen.

Ik heb uiteraard niets betaald en de mail direct gemarkeerd als ongewenst. Ik vraag me af hoeveel last het bedrijf hiervan heeft. Ze moeten ongetwijfeld een hoop vragen beantwoorden van bezorgde klanten, en misschien zijn er ook wel mensen die hun echte betalingsherinnering niet (willen) herkennen als echt en deze ook maar meteen weggooien zonder te betalen. Dus ook vervelend voor het bedrijf.

Ik twijfel nog of ik het op facebook en twitter zet. Voor je het weet, zwerft zo'n bericht jaren rond en kom je het te pas en te onpas tegen. Ik bel wel m'n ouders even. Ik denk dat ze het zelf wel door zouden hebben, maar een belletje kan geen kwaad.

Uitbetaaldag

Het is uitbetaaldag en ik kom erachter dat ik mijn loon toch belangrijker vind dan ik dacht. Meneer Money Mustache houdt ons voor dat minder uitgeven belangrijker is dan een hoger inkomen. Nou wist ik al dat ik (nog) niet zo goed ben in het in de praktijk brengen van die regel.

In mijn zoektocht naar een passief inkomen, kom ik vooral manieren tegen die toch niet helemaal passief zijn die ik dan toch probeer. Dus ik klik op reclames en doe mee aan onderzoeken tegen beter weten in onder het mom van "elk miljoen begint met een tientje". En ach, zo lang ik dat niet als een opgave zie, blijf ik dat nog even doen, met als enige gevaar dat ik mezelf een tevreden gevoel geef en dus niet geprikkeld ben om serieus door te zoeken.

Toen de afgelopen weken het verloop van de onderhandelingen over het salaris voor rijksambtenaren in het nieuws was, dacht ik dat me dat niet zo interesseerde (ondanks dat ik rijksambtenaar ben). Meer inkomen is immers geen doel, meer besparen wel.

Maar toen ik vanavond mijn bankrekening checkte (om te checken hoeveel geld ik deze maand over had van mijn salaris, uhuh, echt alleen daarom) zag ik dat het door mijn werkgever gestorte bedrag hetzelfde was als de maanden hiervoor. En ik merkte dat het me tegenviel. Ik had blijkbaar toch gerekend op de eenmalige bonus en kleine salarisverhoging waarvan ik begrepen had dat het al bij het salaris van september geregeld zou zijn. Ik heb me er eerlijk gezegd ook niet echt in verdiept óf die deal al definitief was en wanneer er dan uitbetaald zou worden. Deze maand dus niet blijkbaar. Ik ben kort een tikje teleurgesteld, maar ik ben eigenlijk heel tevreden met mijn salaris, én ik zag dat er ook deze maand weer wat overgebleven is bovenop wat ik automatisch spaar. Geen reden tot teleurstelling dus.

Geplakt

M'n bandje is geplakt. Met veel hulp van Meneer Money Wenkbrauw. Ik krijg de buitenband er nooit op of af, niet sterk genoeg voor. En ik ben ook al geen held in het vinden van het gaatje. Dus terwijl ik een teiltje vul om de band in onder te kunnen duwen, vindt Meneer MW het gaatje met hulp van een sponsje. Voel ik me vervolgens behoorlijk clumsy als ik met het teiltje aan kom lopen. Hij is zo lief me niet uit te lachen.

Het belangrijkste is het resultaat: een harde band en twee beetje-pittig-maar-heerlijke fietstochtjes vandaag. Ben ik blij mee (kon ik wel gebruiken, want ik heb wel eens leukere werkdagen gehad.) Scheelt vandaag zes euro zestig.

Ik bedacht vandaag nog even dat het misschien slim was om een reservebinnenband klaar te hebben liggen om sneller weer te kunnen fietsen bij een volgend lek (en dan kan ik plakken wanneer het me uitkomt) maar het grootste euvel is toch het lichten en er weer op zetten van de band en voor een nieuwe band moet het hele wiel eruit. Ook niet makkelijk, dus dit is niet het goede idee. Nog even broeden hoe ik op een relaxte manier kan voorkomen dat een volgend lek me weer ruim 15 euro kost.

Nieuwe voorwaarden Euroclix

Euroclix heeft zijn gebruiksvoorwaarden en privacybeleid aangepast. Het mailtje daarover stond al een tijdje in mijn mailbox. Ik wilde hem pas weggooien als ik de gebruiksvoorwaarden en het privacybeleid ook echt gelezen had. Dat heb ik nu eindelijk gedaan.

Volgens mij is het best wel netjes. Natuurlijk gebruiken ze cookies en verzamelen ze zo gegevens van je. Zo kunnen ze hun aanbod het best op jou afstemmen. Dat klinkt sympathiek, maar het is vooral bedoeld om jou zoveel mogelijk reclame te laten bekijken en dingen te laten kopen via hun site. Daar vind ik niets mis mee, het is wel goed om te beseffen.

Er zijn twee bepalingen waar mijn Money-Wenkbrauwen van omhoog gingen:

6.3 iFlavours garandeert dat zij derden aan wie gegevens van leden worden verstrekt, volledig zal binden aan de privacy voorwaarden als aangegeven onder privacy beleid.

Huh? Elders zeggen ze dat ze je gegevens nooit delen met derden. Daar heb ik dus een vraag over gesteld.

4.4 iFlavours is niet gehouden haar verplichtingen uit het spaarprogramma na te komen in het geval van omstandigheden die niet aan haar toerekenbaar zijn, zoals (maar niet beperkt tot) internationale conflicten, gewelddadig of gewapende acties, maatregelen van enige overheid, natuurrampen, slecht weer, ....

Wacht even! Ze hoeven hun verplichtingen niet na te komen als het weer slecht is? ??? Moet ik nu de volgende keer dat ik een aanvraag wil indienen om clix in te wisselen eerst naar het weerbericht kijken? 'Oei, weercijfer 4, dan maar geen aanvraag indienen.'
Het zal zo'n vaart niet lopen, maar toch ook maar even een vraag over gesteld.

Verder heb ik de indruk dat het nette voorwaarden zijn. Dus ik blijf voorlopig nog even lid (tenzij de antwoorden op de gestelde vragen teleurstellend zijn.) Ik ben overigens geen voorwaardenspecialist en misschien vind ik wel andere dingen (on)belangrijk dan jij, dus als je zeker wil zijn of de voorwaarden ook bij jou passen: lees ze even zelf via de mail die je hebt gekregen als je al lid bent.

Voor wie niet weet wat Euroclix is: Het is een online dienst waarvoor je je kunt aanmelden met je e-mailadres. Je kunt vervolgens clix sparen door op reclame te klikken in de e-mails die ze je sturen, of door mee te doen aan onderzoeken, of door via de site dingen te kopen. Die clix kun je inwisselen voor geld. Je wordt er geen miljonair van, maar het is makkelijk verdiend, en ze betalen echt uit.
Je kunt je via deze link aanmelden. Ik krijg daar een bonus voor.

Laminaat van Kader Abdolah

Wij houden van bijzondere dingen in ons huis. Ooit had ik bedacht dat je van allemaal verschillende kleuren laminaat een leuke vloer kon maken. Ik wist ook dat veel mensen wat laminaat over hebben van het leggen van hun vloer. Ze bewaren het om ooit eens een beschadigde plank te kunnen vervangen, en doen dat vervolgens nooit, hetzij omdat er geen plank beschadigt, hetzij omdat het nog best lastig is om een plank uit je kliklaminaatvloer te vervangen. Hoe dan ook, het ligt vaak ergens te verstoffen.

Dus ik maakte een berichtje met een oproep voor restjes laminaat. Ik prikte het op fysieke en digitale borden om me heen en kreeg verschillende reacties. Ik sleepte met dozen laminaat en kwam erachter dat het best wel zwaar spul is. Dat heb je niet zo door als je met het wagentje van 'de' Gamma naar je geparkeerde auto rijdt, maar wel als je door Den Haag fietst met anderhalf pakket laminaat van een aardige collega.

Ik kreeg ook een reactie van meneer Abdolah die bij ons om de hoek woonde. Ik sprak met hem af, belde bij hem aan, en wat ik in mijn hoofd had afgedaan als 'natuurlijk niet' bleek gewoon wel waar te zijn: het was Kader Abdolah, dé Kader Abdolah. Of ik maar even mee wilde lopen naar zijn schuurtje. In mijn hoofd woedde direct een felle discussie over de vraag of hij het vervelend zou vinden als ik zou zeggen dat ik hem een goed schrijver vind, of ik het kon maken om hem te vragen het laminaat te signeren. Ik heb het allebei niet gedurfd. Ik ben achter hem aan gelopen en heb 'dankuwel' gestameld toen hij me het pak laminaat gaf. Ik vind het nog steeds jammer.

Ik had al best wel wat vierkante meters bij elkaar verzameld toen ik toch maar eens ging kijken of het wel allemaal in elkaar pastte. Meneer Money Wenkbrauw had me al gewaarschuwd, dat dat wel eens tegen kon vallen. En helaas: het viel tegen. Het klikte helemaal niet tussen die verschillende planken. Mijn plan van een bijna-gratis supergave vloer viel in duigen.

We hebben uiteindelijk wel een vloer gelegd van verschillende kleuren laminaat, en die is gaaf geworden. Maar tot onze verbazing klikte zelfs niet al het laminaat van hetzelfde merk (gamma), van dezelfde lijn (basic) in elkaar. We konden uiteindelijk maar de helft van de kleuren gebruiken en de rest hebben we teruggebracht (wees gewaarschuwd als je dit ook wil proberen).
We hebben het laminaat allemaal moeten kopen, maar het was toch een relatief goedkope vloer omdat we geen duur designlaminaat hebben gekocht, maar bijna het goedkoopste laminaat dat we konden vinden. En we zijn erg blij met het 'design'.
Dus als je een nieuwe vloer wil of moet en je wil hem net wat anders dan standaard maken, denk dan eens aan combineren in plaats van aan de duurdere exclusieve merken. Je kunt natuurlijk ook minder kleuren combineren of een vast patroon kiezen als je het wat rustiger of strakker wil hebben.

Geen nieuwe vloer leggen is nog altijd het goedkoopst natuurlijk, maar was in dit geval geen optie. De vloerbedekking die er lag was geen goede combi met de huisstofmijtallergie van Meneer Money Wenkbrauw.

Leaf

Mister Money Mustache schreef afgelopen week dat het voor een twee-auto-huishouden een goede tijd is om één van de benzine-auto's in te ruilen voor een Nissan Leaf. In Amerika komen deze volledig elektrische auto's nu goedkoop op de tweedehands markt, omdat de standaard-leaseprogramma's waar ze in opgenomen waren nu aflopen.

Ik heb het stuk niet helemaal gelezen. Ik zag wel wat staan over hoe prima de auto rijdt en hoe verschrikkelijk hard hij optrekt. Klopt, ik weet uit eigen ervaring -op de bijrijdersstoel- dat je elke benzineslurper, hoe opgeklust ook, eruit trekt bij het stoplicht.

Meneer Money Wenkbrauw heeft namelijk een tijdje een Nissan Leaf gereden. Het rijdt prima. En eigenlijk hebben we nooit echt problemen gehad met de maximale afstand die je kunt rijden op 'een tank'. Het vraagt iets meer planning, maar nu het netwerk van snellaadstations (via fastned) steeds dichter wordt, wordt dat plannen ook steeds makkelijker.
Het voelde echt goed om in elektrische auto te rijden. Ik weet dat niet alle elektriciteit duurzaam wordt opgewekt, maar het wordt wel steeds meer, en dat kun je van benzine (of diesel) niet zeggen. En hoewel we zelf inmiddels ook weer een benzine-autootje rijden (de Leaf reden we via een vorige baan van Meneer) vind ik benzine-auto's sindsdien vies en zou ik me dolgraag weer een elektrische auto laten rijden (ik rijd zelf alleen fiets).

Een beetje tegen beter weten in -Nederland is geen Amerika- stuurde ik Meneer het internet op. De goedkoopste Leaf die hij kon vinden, kost 13.500 euro. Op zich een goede prijs, maar dat verdienen we de komende tien jaar niet terug ondanks dat je voor een elektriciteitskilometer een stuk minder betaalt dan voor een benzinekilometer. Tot het voor ons qua geld rendabel is, gaan we gewoon zo veel mogelijk op de fiets. Dat is sowieso goedkoper (maar dan moet je geen lekke band hebben).

Plat

Ik voel me gehandicapt. Mijn fietsje heeft een lekke band en ik heb nog niet de tijd gehad hem te maken. Dus zit ik al drie dagen mijn best te doen om vrolijk te zijn in de trein. Het valt me niet mee, terwijl ik van mezelf vind dat ik niet zo gauw chagrijnig ben.

Ik probeer mezelf te troosten met de opmerking dat het slecht weer is. Maar steeds als ik naar buiten kijk vanuit de trein, of het perron waarop ik te lang sta te wachten omdat de trein vertraging heeft, is het eigenlijk prima fietsweer. Reizen tussen de buien door lukt blijkbaar vrij aardig, ook als ik er niet speciaal op mik.
En bovendien voel ik me altijd wel een bikkel als het hard regent of waait terwijl ik op de fiets zit. Daarna kan ik extra genieten van een knus momentje (oké, iets langer dan 'een momentje') met een dekentje op de bank, terwijl Meneer voor me kookt.

Het gaat nog tot dit weekend duren voor ik tijd heb om te plakken. Reizen naar mijn werk met de trein heeft me deze week al €11,60 gekost en daar komt nog een keer €5,00 bij. Pff, ik vind dat echt veel. Gauw plakken en weer op de fiets.

(En ik realiseer me dat ik geluk heb dat dit mijn handicap is.)

Korte bespaartip - Energie

Voor veel ervaren bespaarders een bekende tip, misschien voor sommigen een goede reminder. Hoe dan ook, nieuw of oud, er valt heel wat mee te besparen:

Vergelijk energie-aanbieders en kijk of overstappen loont. Zoek eerst je jaarverbruik van gas en elektriciteit op en ga naar een vergelijkingssite. Kijk ook of je kunt kiezen tussen dag- en nachtstroom of één tarief en wat voor jou het voordeligste is.

Ik heb zelf een reminder in mijn agenda gezet, zodat ik ruim op tijd voor het aflopen van ons contract weer de beste aanbieder voor het volgende jaar kan kiezen.

Rommella ordenen

Heb je een rommella? Natuurlijk. Als je geen rommella hebt, is er iets mis met je. Of zegt dat meer over Mevrouw Money Wenkbrauw dan over jou? Ik vind het dus normaal om een rommella te hebben. Ik snap niet hoe je het zonder doet. Ik heb het wel eens geprobeerd te vermijden maar dat is niet gelukt.

Eens in de zoveel tijd probeer ik wat orde te scheppen in chaos van de rommella. Naast veel weggooien, betekent dat ook ordenen en dat vraagt een indeling van de la. In onze vorige keuken hadden we daar een systeem voor van de Zweedse winkel. Kon je zelf afmetingen van je vakjes kiezen, leek heel handig, maar was het niet omdat het niet vastzat aan de bodem. Er schoof van alles onderdoor.

Ik heb het een tijdje geprobeerd met lege doosjes (van thee of zo). Maar dat was het toch ook niet helemaal: net niet de goede afmetingen en omdat het niet helemaal strak de la opvulde, gingen de doosjes schuiven. Zag er ook rommelig uit.

Nu doen we het met lego. We hadden een krat staan van vroeger (van toen Meneer nog Jongetje was) en daar hebben we een lade-indeling mee gemaakt met grondplaat. Ik heb de afmetingen van de vakjes zelf kunnen kiezen, superhandig. Als het aangepast moet worden, kan dat. Het ziet er ook nog eens vrolijk uit vind ik, het was leuk om te maken, en het kostte niets omdat we de lego al hadden.

We hebben het ook voor onze bestekla gebruikt en omdat die wat netter is, plaats ik daar een foto van. Er is op het moment geen orde in de chaos van de moneywenkbrauwrommella en daar val ik jullie maar niet mee lastig.

Besparen door te bloggen

Ik schreef begin augustus over onze gezamenlijke uitgaven, vroeg om reacties en kreeg te horen dat vooral onze energiekosten hoog zijn. Ik dook er in de loop van augustus wat dieper in, beschreef ons gebruik, onze smoezen en onze maatregelen voor gas, water en elektriciteit. Ik liet (samen met Meneer Money Wenkbrauw en geachte lezers) mijn gedachten gaan over wat we nog (meer) konden doen.

Vervolgens trok ik vooral stekkers uit stopcontacten; een paar te veel waardoor we even zonder internet zaten, maar verder vooral stekkers van apparaten en laders die we (op dat moment) niet nodig hebben:

• Met stip op nummer 1: de quooker, 
• maar ook bijvoorbeeld de lader van de kruimeldief (gaat alleen nog maar in het stopcontact als de batterij leeg is), 
• een paar 'vaste telefoons': twee van de vier gebruiken we niet meer,
• het sluipverbruik van de tweede werkplek zetten we nu uit (van de eerste was het al geregeld),
• laders van telefoons gaan nog consequenter uit het stopcontact als het laden klaar is,
• een oplaadbare zaklamp die altijd in het stopcontact zat, zit er nu nooit meer in,
• etc.

Plaatje van: digitaltrends.com

Verder koken we anders: zetten de kookplaat en oven eerder uit, terwijl het eten nog doorgaart met de warmte die er nog is.
En ik denk dat we ook weer iets korter douchen door de aandacht.

Vorige week bleek dat geleid heeft tot significant minder gebruik. In de weken van 17 augustus tot 3 september gebruikten we:

• 36% minder water per dag dan in de weken daarvoor
• 46% minder gas per dag dan in de weken daarvoor
• 25% minder elektriciteit per dag dan in de weken daarvoor.

Natuurlijk is dit een korte periode en moeten we even bezien hoe we dit op de wat langere termijn volhouden, maar ik ben blij met deze besparing. Beter voor onze portemonnee, beter voor het milieu, bereikt dankzij het bloggen.

Tijdens het tikken van dit stukje heb ik genoten van een eitje, perfect gekookt op de nieuwe manier: aan de kook brengen en dan de kookplaat uitzetten, eitje nog 6 à 7 minuutjes in het water laten liggen. Ik heb zelfs het warme water daarna uit het pannetje in een kruik gegoten en daar rusten mijn voeten nu op. Het is 16 graden in mijn werkkamer, maar met een lekkere trui aan, een mooie sjaal om en een kruik onder mijn voeten is het best te doen.
Dat van dat overgebleven warme water in de kruik gieten, had ik vroeger wel weird gevonden. Nu vind ik het eigenlijk gek om dat niet te doen. Zo snel kan het gaan.

Bespiegeling over Mevrouw Money Wenkbrauw

Net als een aantal collega-bloggers heb ik recent een mijlpaal behaald: Zes maanden Mevrouw Money Wenkbrauw. Tijd voor een bespiegeling. Welk verschil heeft dat gemaakt?

Ik heb daarvoor uitgezocht wat mijn bespaarcentage van 2014 was. Dat was even grasduinen in mijn oude digitale afschriften, maar het is gelukt. Mijn bespaarcentage van 2014, dus toen ik nog geen besef had van Mister Money Mustache, was 35%. Niet eens zo slecht, vind ik.
Als ik op dat niveau had doorgespaard en mijn spaargeld had belegd (dat laatste is niet heel waarschijnlijk, maar even hypothetisch voor de vergelijkbaarheid), had ik na 25 jaar met pensioen gekund volgens MMM.

Inmiddels zit ik op een bespaarcentage van 52% (gemiddeld) en kan ik -volgens MMM- over 16 jaar met pensioen.
Dat is een mooie winst van bijna tien jaar.

In het dagelijks leven is het grootste verschil dat ik voortaan standaard op de fiets naar mijn werk ga, met gesmeerde boterhammetjes in mijn tas voor de lunch. Verder is het bijvoorbeeld een sport geworden om goedkoop boodschappen te doen (in ieder geval goedkoper dan voorheen).
Een ander groot verschil is dat ik ben gaan beleggen. Ik laat, zoals Mister Money Mustache het noemt, mijn geld voor me werken.

Maar het belangrijkste verschil is bewustzijn. Nog veel meer dan voorheen ben ik me bewust van de langetermijneffecten van mijn keuzes.  En ik weet nu: je hoeft niet tot je pensioengerechtigde leeftijd te werken als je voldoende geld opzij kunt zetten. Ik had daar nooit zo over nagedacht. Werken tot je 65e (inmiddels 71e), elke maand je geld verdienen, hoorde er gewoon bij, net zoals je naar school gaat vanaf je vierde. Sparen was voor grotere uitgaven, een buffer, noodgevallen of een keer iets leuks.
Wat een eye-opener dat het ook anders kan. Het gaat niet vanzelf, maar dat hoeft ook niet.

Bespiegeling

Eigenlijk had het blog bij deze titel een andere inhoud: zes maanden MMW. Maar toen ik de titel 'Bespiegeling' intikte (als laatste) bedacht ik dat er op het moment een voor mij veel belangrijker onderwerp is dan Mevouw Money Wenkbrauw, en dat ik vandaag eigenlijk maar één bespiegeling wil schrijven:
Over mensen die huis en haard verlaten op zoek naar veiligheid, eten of geluk.

Wat moet het verschrikkelijk zijn als je je door geweld of honger gedwongen voelt je eigen plek te verlaten, je gezin aan grote risico's bloot te stellen. Ik kan het me niet voorstellen, ik heb het geprobeerd, maar ik heb gewoon nog nooit iets meegemaakt wat er in de verste verte op lijkt. Hooguit dat nare gevoel als je fiets vernield is door onverlaten. Maar dan dus niet je fiets maar je huis en dat je niet naar een winkel kan om met je bij elkaar gespaarde geld (weliswaar balend want dat geld was voor iets anders bestemd) een nieuwe te kopen, en dat je niet al die tijd niet kunt fietsen, maar dat je al die tijd geen dak boven je hoofd hebt en bang moet zijn dat ze de volgende keer jou 'vernielen' in plaats van je huis. Niet iedereen die vertrekt heeft dit meegemaakt, maar ze kunnen het zich wel voorstellen, want zulke dingen of nog erger gebeuren in hun omgeving.
Wat moet het bevrijdend zijn als je hoort dat er hoop is, dat er plekken zijn op de wereld waar vrede is, waar werk en eten is.

Mevrouw Money Wenkbrauw is voor mij een manier van leven om een droom te verwezenlijken. Ik wens elk mens toe dat hij of zij kan werken aan zijn droom en dat begint met een veilig dak boven je hoofd. Ik geloof dat het kan. Om daaraan mee te helpen heb ik een kleine bijdrage overgemaakt aan Artsen zonder Grenzen en hebben we ons ingeschreven bij een organisatie die mensen die willen helpen koppelt aan de officiële instanties. Helpen kan met tijd, aandacht of ruimte (of alledrie).