Penny wise

Als Mevrouw Money Wenkbrauw vind ik mezelf behoorlijk penny wise. En hoewel ik echt wel inzie dat kleine beetjes op de lange duur samen een grote hoop kunnen worden, zou ik toch ook graag pound wise zijn. Gewoon, omdat dat wat harder opschiet. Gewoon, omdat dit voorproefje me wel bevalt en ik het graag wat langer zou rekken. Langer dan door pennywijsheid lukt.

Maar voorlopig ben ik vooral pennywijs. Eens even kijken naar afgelopen week:

• €2,90. Ik fietste een deel van de route naar mijn zus.
• €1,00. Ik nam zelfgemaakte fruitsalade mee voor na het fietsen in de trein. Scheelt denk ik een eurootje.
• €0,20. Ik raapte een muntje op van de stationsvloer. 
• €2,15. Ik kocht cola (ja, dat drinken we nog steeds en ook nog van het dure merk) bij een andere supermarkt dan mijn gebruikelijke. Cola is daar sowieso goedkoper en nu was het ook nog in de aanbieding. Dat scheelde me €2,15 op zes liter. Ik weet eerlijk gezegd niet hoe lang we daarmee doen.
• €1,16. Ik kocht bruisend water (ja, dat gebruiken we nog steeds om onze cola aan te lengen, of om van appelsap frisdrank te maken) bij diezelfde supermarkt in de aanbieding, ook zes liter.
• €1,00. Ik kocht bij diezelfde supermarkt niet het pecanbroodje waar ik best wel zin in had.
• €0,18. Ik zette de boiler handmatig uit op momenten dat hij niet nodig was. Geen flauw idee wat dat heeft opgeleverd. Volgens een hele snelle, niet gecontroleerde google- en rekenactie met wat slordige aannames heeft het 18 cent opgeleverd. (We hebben de boiler een paar maanden nodig sinds deze week. We gaan nog een tijdschakelaar programmeren, maar dat is er nog even niet van gekomen.) 
• €1,75. Ik klikte op mails van euroclix en deed mee aan twee korte onderzoekjes.

Totaal toch €10,34 deze week.

Chocolade

Ik was afgelopen week een aantal dagen bij mijn zus. We kennen elkaar natuurlijk door en door en alles is vertrouwd, maar op een aantal punten is haar huishouden totaal anders dan het mijne. Zo is haar huishouden drie keer zo groot als het mijne. Dat betekent wat voor de boodschappen en voorraad. Als je een brood koopt, kan dat de volgende dag zomaar weer op zijn. Dat lukt ons hier niet.

Een heel ander voorbeeld van het anders zijn, is dat er altijd chocolade in huis is. En niet zomaar chocolade, nee de meest exotische varianten. Met noten en met nougat, met karamel en zeezout, met schuimpjes en aardbeien. Hmmm, lekker hoor. Wij hebben soms chocolade in huis, maar nooit van die gekke varianten. Ik houd heel erg van doe maar gek dan doe je al gewoon genoeg, maar niet bij mijn chocolade-inkoop blijkbaar. Ik merk dat ik er bij mijn zus erg van kan genieten, maar thuis kost het met geen enkele moeite om de bijzondere en vaak dure chocolade in de schappen te laten liggen.

Af en toe moet ik mezelf nog wel eens streng toespreken als ik eigenlijk iets wil kopen wat in mijn MMW-ogen een scheve prijs-kwaliteitverhouding heeft. Ik heb nog best regelmatig dat ik het stemmetje dat zegt 'boeien wat het kost, ik wil dit gewoon' het zwijgen moet opleggen. Meestal lukt dat met even doorredeneren ("O ja, ik zal er niet echt gelukkig van worden en dat word ik wel van mijn voorproefje dus daar heb ik het niet kopen van dit product ruimschoots voor over."). Soms lukt het trouwens niet en dan koop ik het gewoon. Maar met dure chocolade, die ik dus wel lekker vind, heb ik dat niet meer. Het voelt dus ook niet vervelend als ik er bij mijn zus dan wel lekker een stukje van eet. Ten eerste gunt mijn zus het me van harte. En ten tweede is het niet zo dat ik thuis wel zou willen maar er te gierig voor ben. Dan zou ik het ongemakkelijk vinden om er bij haar wel van te profiteren. Nee, ik heb er gewoon geen behoefte aan, maar als het aangeboden wordt, vind ik het wel een keer lekker. Net zoals ik bij haar andere kaas op mijn brood doe, omdat ze nou eenmaal andere kaas heeft.
Relaxed.

Grijs

Op het grijze asfalt rijden steeds meer grijze auto's en in de auto's steeds meer mensen met grijze haren. "65-plussers vaker en langer op de weg" was vanochtend in het nieuws. Ik hoorde (of las, dat weet ik niet meer) ook nog ergens in een bijzin dat grijs de meest voorkomende kleur auto is.

Saahaai, maar waar ik het eigenlijk over wilde hebben is, dat ze het hadden over verkeersaanpassingen voor ouderen. Linksaf slaan levert de meeste problemen op (daar istie weer), dat zouden ouderen maar moeilijk kunnen overzien. Dus daar zou wat aan gedaan moeten worden, iets met middenbermen bijvoorbeeld. Voor de ouderen, en dat zou dan ook fijn zijn voor de andere weggebruikers, want linksaf slaan is voor iedereen het lastigst.

Maar vervolgens hoor ik de verslaggever zeggen: "De verkeersplanners hebben nog even tijd voor hun aanpassingen. Pas in 2040 is één op de vier weggebruikers boven de 65." Ah, als dat het criterium is en we nemen er ook echt die tijd voor -dat we nu lekker druk en uitgebreid gaan bedenken wat er allemaal kan en dat we dan vervolgens bedenken hoe we dat rustig en gefaseerd uit gaan voeren tussen nu en 2040, dan zijn we te laahaat.

Want in 2040 rijden er voornamelijk (of alleen maar?) zelfrijdende auto's op de weg. Dan heb je andere infrastructuur nodig. Dus ik hoop dat ze niet te veel tijd en geld steken in aanpassingen voor ouderen op de langere termijn. Dat zou echt zonde zijn van ons geld. Vooruitkijken is goed, maar neem dan ook andere relevante ontwikkelingen mee die je nu al aan ziet komen. Aanpassingen op korte termijn, daar hebben we wel wat aan. En het liefst aanpassingen die over een jaar of tien weer kunt verwijderen of  aanpassen, dus niet gemaakt voor de eeuwigheid.

Ik hoorde in het nieuws overigens niets over dat minder jongeren een auto hebben. Dat was ook een bevinding van het onderzoek waarop dit nieuws gebaseerd is. Lijkt me een goede ontwikkeling dat het niet vanzelfsprekend is voor jongeren om een eigen auto aan te schaffen.

20 uur bij een groot afvalbeheerbedrijf

In aanvulling op de vorige post nog een tabel met beloningsverschillen, nu per sector. Er is geen enkele sector die de 100% haalt. Sjonge. Maar goed, de laatste cijfers in de tabel zijn van 2015 (net als in de vorige tabel trouwens). In het vierde kwartaal van 2017 worden de cijfers van 2016 toegevoegd. Ben benieuwd of er dan een sector is die de 100% aantikt. Niet waarschijnlijk als je naar de kleine stapjes (soms zelfs terug) per jaar kijkt in de periode 2008-2015.

Als ik de gegevens uit de tabellen combineer, lijkt het erop dat je als vrouw -om het meeste te verdienen ten opzichte van mannen- een contract tussen de 20 en 25 uur moet zien te krijgen bij een groot (meer dan 100 werknemers) water- of afvalbeheerbedrijf. Het slechtste ben je af in een klein bedrijf (minder dan 10 werknemers) in de financiële dienstverlening met een contract van meer dan 35 uur.
Dat is vast te kort door de bocht, maar vond ik wel leuk om even bij elkaar te zetten.

Hoe dan ook lijkt het erop dat er voor vrouwen nog wat te winnen valt. Houd dat in gedachte als je onderhandelt over promotie en/of je salaris. (Overigens vind ik niet per se dat je er wat mee moet doen. Als jij niet hard wil onderhandelen over je salaris moet je het niet doen, dan koop je dus als het ware onderhandelingsrust of wat je reden ook is. Als het maar bewust is (ook van de effecten op lange termijn), en echt wat je wil.)

	Gemiddeld uurloon vrouwen in procenten van het gemiddeld uurloon mannen
Bedrijfstakken / branches (SBI2008) ↓	2008	2009	2010	2011	2012	2013	2014	2015
A-U Alle economische activiteiten	79,9	80,2	81,4	81,5	82,3	83,4	83,9	84
A-F Landbouw en nijverheid	77,7	78,3	78,8	79	80	80,8	80,9	81,3
A Landbouw, bosbouw en visserij	78,1	78,7	79,1	79,2	79,6	80,6	80,1	81,3
B-F Nijverheid en energie	78,9	79,6	80	80,3	81,4	82,2	82,4	82,7
B-E Nijverheid (geen bouw) en energie	78,2	79,1	79,4	79,5	80,4	81,1	81,2	81,1
B Delfstoffenwinning	71,3	74,7	72,5	75,1	74,4	81,5	81,9	81,6
C Industrie	77,7	78,4	78,7	78,8	79,5	80,4	80,4	80,3
D Energievoorziening	75,5	75,6	77	77,4	79,8	81,2	82,3	82,7
E Waterbedrijven en afvalbeheer	95,9	96,5	96,8	96,7	98	96,9	97,7	97,9
F Bouwnijverheid	83,1	83,7	84	84,4	85,2	86,3	86,6	87
G-N Commerciële dienstverlening	73,5	73,9	74,9	75,1	75,8	76,4	76,7	76,7
G-I Handel, vervoer en horeca	72,4	73,1	74	74,1	75,1	75,4	75,6	76
G Handel	70	70,7	71,8	72	72,9	73,5	73,9	74,4
H Vervoer en opslag	86,7	87,4	87,9	87,8	88,8	89,2	89,4	89,8
I Horeca	84,8	85,4	85,7	86,2	87,1	87	87,4	88
J Informatie en communicatie	79,5	79,9	80,5	79,9	80,9	81,7	81,2	81,1
K Financiële dienstverlening	67	67,8	68,7	69,2	70,2	71,2	71,6	71
L Verhuur en handel onroerend goed	72,3	73,3	76,1	76,6	77,8	78,9	78,9	78,8
M-N Zakelijke dienstverlening	75,5	75,4	76,7	76,9	77,3	77,9	78,7	80,2
M Specialistische zakelijke diensten	68,1	69,1	70	69,9	71	72	72,4	73,3
N Verhuur en overige zakelijke diensten	88,1	88,1	88,7	88,7	88,5	88,2	89,3	90,1
O-U Niet-commerciële dienstverlening	79,2	79,2	80,4	81	81,7	83,2	84,3	84
O-Q Overheid en zorg	78,8	78,9	80,2	80,8	81,5	83,2	84,3	83,9
O Openb bestuur en overheidsdiensten	89,1	89,5	90,7	91,8	93,2	95,4	96,7	96,7
P Onderwijs	83,8	84,1	84,5	86	87	87,1	87,7	88,2
Q Gezondheids- en welzijnszorg	72,8	72,9	74	74,1	74,8	75,8	76,8	75,6
R-U Cultuur, recreatie, overige diensten	77,7	78	77,7	77,4	78,3	78,2	78,2	78,9
R Cultuur, sport en recreatie	77,6	77,6	77,8	77,3	79	79,3	79,5	80,1
S Overige dienstverlening	78,2	78,5	77,5	77,1	77,3	76,8	76,5	77

Een tabel! met beloningsverschillen

Al heel lang zoek ik naar een methode om tabellen uit excel netjes in blogger te krijgen. Ik ben volgens mij een grote stap verder, hoewel ik niet weet hoe ik de breedte van de tabel automatisch in de breedte van mijn blog kan laten passen. Op mijn laptop met groot scherm geeft het geen problemen. Maar op een kleiner scherm?

Enfin. De tabel die ik wilde laten zien gaat over het beloningsverschil tussen mannen en vrouwen. Na mijn logje over koopkrachtdaling na een scheiding, bleef het onderwerp in mijn hoofd zitten. Beloningsverschil heeft er ook wat mee te maken en dus besloot ik daar wat meer over op te zoeken.

Ik vond een tabel van het cbs, die ik niet zo makkelijk lezen vond en dus ik paste de lay-out aan. Zie hieronder het resultaat. Naast onder andere aanpassing van (de plek van) de titel en andere lijntjes heb ik kleurtjes toegevoegd om wat dingen te highlighten.
De 'meetpunten' waarop vrouwen meer verdienen dan mannen heb ik groen gearceerd. Het hoogste percentage heb ik felgroen gearceerd: in 2015 bedroeg bij een arbeidsduur van 20-25 uur het uurloon van vrouwen 110% van dat van mannen.
Het laagste percentage heb ik lichtrood gearceerd. Dat was in 2008 (eerste jaar in de tabel) bij bedrijven met minder dan tien werknemers: vrouwen verdienden 69,4% van het uurloon van mannen. Ook in 2015 is het percentage in deze categorie nog laag.
Helaas is deze tabel niet gecorrigeerd voor gelijkwaardige werkzaamheden. De tabel laat zien dat in de meeste 'categorieën' vrouwen nog minder betaald krijgen, misschien omdat ze eenvoudiger/lager betaald werk doen in de betreffende categorie of misschien omdat ze minder betaald krijgen voor hetzelfde werk. Ik vind het allebei maatschappelijke aandachtspunten. Gelukkig is er een stijgende lijn te zien en zijn er veel vakjes groen bij de jonge werknemers. Dat betekent volgens mij dat de ongelijkheid aan het verdwijnen is. Het hoeft trouwens ook weer niet door te schieten.
Zelf heb ik er hoe dan ook niet zo'n last van, omdat ik niet werk.

Voorlopig moet ik het even hiermee doen, ik heb nog geen gegevens kunnen vinden over beloningsverschillen bij gelijkwaardig werk. Ik gebruik deze post ook om te zien hoe die tabel zich gedraagt dus ik laat het even hierbij. Uiteraard ben ik benieuwd naar of deze tabel bij jullie goed weergegeven wordt.

Gemiddeld uurloon vrouwen in procenten van het gemiddeld uurloon mannen
Kenmerken baan/ werknemer ↓		2008	2009	2010	2011	2012	2013	2014	2015
Arbeidsduur (uur/week)	< 12	88,8	93,6	94,2	94,1	93,7	94,4	96,7	98,1
	12-20	102,4	102,4	101,7	102,3	103,5	104,6	107,3	107,8
	20-25	100,8	101,2	102,9	103,1	105,1	106,9	108,5	110,3
	25-30	92,9	93,9	95,9	94,5	95,9	99,1	103,3	104,3
	30-35	87,3	87,8	89	89,4	90,8	91,8	93	93,3
	≥35	79,8	80,6	82	82,4	83,5	84,8	85,6	86,1
Bedrijfsgrootte (aantal werknemers)	< 10	69,4	69,7	71,8	70,7	71,9	72,6	72,5	73,1
	10-100	79,5	80,2	81,1	81	82,3	83,4	83,7	84
	≥100	80,3	80,6	81,9	82	82,7	83,9	84,4	84,3
Cao-sector	gesubs. instellingen	88,1	87,7	88	87,9	88,3	89,6	91	90,2
	overheid	86	86,7	87,5	89	90	91,7	92,8	92,8
	particuliere bedrijven	74,4	75	75,9	75,9	76,6	77,1	77,3	77,2
Leeftijd (jaar)	<15	101,9	99,7	99	99,5	100,3	97,6	97,8	97,6
	15 tot 20	90,7	91,1	92,5	93	94,2	95,2	96,8	96,9
	20 tot 25	96,8	97,4	99,1	98,5	98,7	99,3	99,3	98,9
	25 tot 30	97,7	98,4	99,9	100,1	100,7	101,5	101,9	101,8
	30 tot 35	93	93,9	95,5	95,9	96,9	98,3	98,8	99,1
	35 tot 40	86	86,8	88,3	89	90,5	92,3	93,4	94,1
	40 tot 45	79,2	80	81,4	81,6	83,1	84,9	85,8	86,5
	45 tot 50	75,5	75,9	77,1	77,1	78,1	79,4	80,1	80,5
	50 tot 55	75	75,2	76	75,6	76,3	77,4	77,8	77,9
	55 tot 60	75	75,6	76,4	76,6	77	77,9	77,7	77,5
	60 tot 65	73,3	74,3	75,4	75,9	76,6	77,9	78,5	78,6
	65 tot 75	79,5	79,9	80,4	79,2	79,6	79,3	78,1	78,9
	≥75	88,9	87,5	87	85,5	84,6	80,9	79,3	79,5
Totaal		79,9	80,2	81,3	81,5	82,4	83,4	83,9	84

Onbegrijpelijk koopkrachtverlies

"Koopkrachtverlies* relatief groot voor vrouwen na scheiding" kopt nu.nl. Vrouwen gaan er meestal veel harder op achteruit dan mannen. Gedeeltelijk snap ik dat. Vrouwen werken vaker in deeltijd en hebben dus ook een deelsalaris. Mannen werken vaker fulltime met bijbehorend salaris. Kort door de bocht levert de vrouw bij een scheiding een half voltijdsalaris in en de man een half deeltijdsalaris.

Ik vind het onderstaande zelf best ingewikkeld, kan daardoor ook niet garanderen dat ik het helder heb opgeschreven. Daarom maak ik nu vast even mijn punt, voordat je het mist omdat je afhaakt omdat de rest van de tekst ingewikkeld is:

Mijn punt
Regel als vrouw de financiële zaken voor na een scheiding goed. Als je voor de kinderen gaat zorgen en minder gaat werken, minder carrière kan maken, pas dan zonodig je huwelijkse voorwaarden aan. Daar is weinig romantisch aan en dat moet ook niet. Het maakt gewoon duidelijk welke keuzes jullie maken.
Zodra je het goed geregeld hebt, kun je dat romantisch vieren bij kaarslicht.

(Hetzelfde punt geldt voor mannen, maar die lijken dit al beter te doen.) 

Terug naar de cijfers over koopkrachtverlies
Want het wordt vreemder als je kijkt naar de cijfers van gescheiden echtparen met kinderen.
Mannen die alleenstaande vader worden door een scheiding verliezen  2,8% van hun koopkracht**.
Vrouwen die alleenstaande moeder worden door een scheiding verliezen 26,2% van hun koopkracht.

Als er geen kinderen zijn, zien de cijfers er als volgt uit:
Mannen verliezen door een scheiding 12,7% van hun koopkracht.
Vrouwen verliezen door een scheiding 31,6% van hun koopkracht.

In een tabelletje, koopkrachtmutatie bij scheiding

Als er kinderen zijn, en de mannen gaan voor de kinderen zorgen*** dan is hun achteruitgang in koopkracht veel kleiner dan die van de vrouwen die voor de kinderen gaan zorgen, ook relatief. Vrouwen die voor de kinderen zorgen gaan er ruim 9 keer zo veel op achteruit als mannen die voor de kinderen zorgen.
Als er geen kinderen zijn, gaan vrouwen er 2½ keer zo veel op achteruit als mannen.

Het is altijd lastig met statistieken en onderzoeken, wat mag je wel vergelijken en wat niet, wat is alleen een statistisch verband en wat is een oorzakelijk verband, en ik durf mezelf daar geen held in te noemen. Maar ik zie een verschil waarvoor een 'logische' verklaring zou zijn dat:

mannen die na de scheiding voor hun kinderen gaan zorgen nauwelijks minder gaan werken en/of meer gaan verdienen per uur, en/of voor de scheiding een vrouw hadden met nauwelijks inkomen.

Die mannen verliezen inderdaad weinig koopkracht want hun eigen inkomen wordt nauwelijks lager doordat ze niet of weinig minder gaan werken (ik acht het niet waarschijnlijk dat ze minder uren gaan werken en meer per uur verdienen) en ook niet het meedelen in het inkomen van hun vrouw verliezen want dat was er al niet of nauwelijks.

De vrouwen daarentegen gaan blijkbaar óf minder werken, óf minder per uur verdienen, óf verliezen koopkracht door het niet meer meedelen in het inkomen van hun man (of een combinatie).

Het zal niet allemaal te wijten zijn aan het verschil in inkomen met de (ex-)partner voor de scheiding. Hebben gescheiden vaders met inwonende kinderen gewoon minder tijd voor die kinderen? Kunnen die vaders beter onderhandelen over hun salaris en arbeidsvoorwaarden?

Partneralimentatie
Nou wordt bij de koopkracht ook partneralimentatie meegerekend. Dat zou ook een verklaring kunnen zijn. Mannen hebben dat dan blijkbaar beter geregeld dan vrouwen. En dat is iets wat ik echt niet snap. Als je tijdens je huwelijk minder werkt zodat je voor de kinderen kunt zorgen, dan neem je in die beslissing mee dat je als gezin grotendeels van het inkomen van je man moet kunnen leven. Dan regel je toch ook dat jullie van dat inkomen kunnen leven als je geen gezin meer bent (in ieder geval zo lang je je voorneemt om voor de kinderen te zorgen in plaats van te werken)? Ik kan er werkelijk met mijn hoofd niet bij dat je dat niet zou doen. Ik moet dan aan heel domme, volgzame gansjes denken. Maar ik weet dat dat niet zo is. Ik weet dat ook slimme vrouwen met een eigen mening dit niet goed regelen (dus voel je alsjeblieft niet aangesproken door mijn gedachte als je in de situatie zit). Hoe komt dat toch?

Verschil met partner die niet voor de kinderen gaat zorgen
Overigens heb ik in de tabel van het cbs wat regels weggelaten. Bijvoorbeeld de regel van de (ex-)partners die niet voor de kinderen zorgen. Als je daarnaar kijkt zie je dat het verschil tussen de vaders die niet voor de kinderen gaan zorgen en vaders die wel voor de kinderen gaan zorgen groter is, dan het verschil tussen moeders die wel of niet voor de kinderen gaan zorgen.

Vaders die niet voor de kinderen gaan zorgen zijn veel beter af dan vaders die voor de kinderen gaan zorgen: 12,4 procentpunt beter.
Moeders die niet voor de kinderen gaan zorgen zijn maar een beetje beter (minder slecht) af dan moeders voor de kinderen gaan zorgen: 4,0 procentpunt beter.

Is dat omdat de positie van moeders op de arbeidsmarkt zoveel slechter is doordat ze tijdens het huwelijk wel voor de kinderen hebben gezorgd?

Misschien maak ik naar aanleiding van het eerste tabelletje wel de verkeerde vergelijking. Als je het tweede tabelletje bekijkt dan maakt het voor vrouwen niet zoveel uit voor hun koopkrachtmutatie of er wel of geen kinderen zijn. Het maakt iets meer uit of ze wel of niet voor de kinderen gaan zorgen als die er zijn, maar ook dat verschil is niet zo groot.

Goed nieuws
Misschien maak ik me ook wel druk om een 'uitstervend' fenomeen. Het goede nieuws uit het cb-onderzoek staat niet in het nu.nl-artikel: Door de sterk toegenomen economische zelfstandigheid lopen gescheiden vrouwen nu minder risico in armoede te geraken dan tien jaar geleden. Er is wel dat flinke koopkrachtverlies, maar als dat een bewuste, eigen keuze is, omdat vrouwen nou eenmaal meer willen doen dan werken in hun leven, is daar niet zoveel mis mee. Ik hoop het van harte en ik neig ernaar te denken dat dat zo zou moeten kunnen zijn in onze maatschappij. Toch denk ik dat dat een iets te optimistische voorstelling van zaken is.

Scheidingen van homoparen worden in het onderzoek niet besproken. Ik vind het wel interessant om te zien of daar ook zoveel ongelijkheid is (dus dat de ene partner veel meer koopkracht verliest dan de andere) en of als er kinderen zijn, degene die voor de kinderen zorgt daar ook het hardst in koopkracht achteruit gaat.

Tot slot
Zoals ik al schreef: ik vind dit ingewikkeld en moeilijk te begrijpen. Ik ben wel benieuwd of jullie gekke kronkels in mijn redeneringen of gedachtes zien.


* Koopkracht is het gestandaardiseerd besteedbaar huishoudensinkomen gecorrigeerd voor de prijsontwikkeling op basis van de consumentenprijsindex (CPI).
Besteedbaar inkomen is het bruto-inkomen verminderd met betaalde inkomensoverdrachten (waaronder partneralimentatie), premies inkomensverzekeringen, premies ziektekostenverzekeringen en belastingen op inkomen en vermogen. (definities cbs)

** Het cbs gebruikt voor deze cijfers de mediaan ipv het gemiddelde.

*** Als er staat 'voor de kinderen zorgen' bedoel ik dat de kinderen bij diegene gaan wonen. Daarmee wil ik niet zeggen dat de ouder waar de kinderen niet wonen, niet of nooit voor de kinderen zorgt. Ik vind de formulering van het cbs in de tabelletjes ook niet helemaal scherp. Je bent namelijk nog steeds ouder als je kind niet bij je woont.

Digitaal

Al jaren ben ik lid van het genootschap 'Onze Taal'. Ik vind het erg leuk om het blad te lezen en ik vind het handig dat al je taalvragen worden beantwoord. Ik heb als Mevrouw Money Wenkbrauw wel eens overwogen om mijn abonnement op te zeggen. Dat zou toch weer schelen in de vaste lasten. Maar ik heb veel plezier van mijn lidmaatschap en heb het dus niet opgezegd.

Sterker nog: tot voor kort had ik een dubbel lidmaatschap. Een paar jaar geleden kon je je namelijk aanmelden voor een digitaal abonnement op 'Onze Taal'. Omdat ik graag digitaal lees (en bewaar, en opzoek) heb ik me daar meteen voor opgegeven. Het kostte wel wat extra's maar toen kende ik Mr. Money Mustache nog niet. Ik heb wel een paar keer gevraagd of ik mijn papieren abonnement op kon zeggen en alleen de digitale versie kon ontvangen voor het standaard-abonnementsgeld zonder de extra kosten. Maar dat ging niet.

Vorig jaar ging ik toch weer twijfelen of het eigenlijk niet zonde was, vooral dat dubbele abonnement. Ik nam me voor om er binnenkort eens naar te kijken en het dubbele abonnement toch maar op te zeggen. Gelukkig kwam snel daarna het bericht dat alle leden van 'Onze Taal' het blad voortaan digitaal konden lezen. Het extra abonnementsgeld werd geschrapt. Dat was een mooie meevaller, een besparing waar ik niets voor hoefde te doen. Altijd leuk.

En nu ben ik erachter gekomen dat je ook alleen een digitaal abonnement kunt afsluiten. Het is niet goedkoper, maar wel beter voor het milieu en dat vind ik fijn. Ik heb direct een mail gestuurd dat ik dat graag zou willen. In principe loopt je abonnement een jaar: van januari tot en met december, maar ik neem aan dat je dit tussentijds om kunt zetten.

In de ecostand

Ik vind mezelf best slim, handig met apparaten, goed geïnformeerd en zo. En ik geef niet graag toe dat dat niet zo is. Maar, eh nou ja, ik ga hier nu toch bekennen dat ik afgelopen jaren niet helemaal slim ben omgegaan met onze wasmachine.

Laatst was het in het nieuws: vier op de tien zuinige wasmachines worden helemaal niet zuinig gebruikt. "Domdom, zonde" was mijn eerste reactie, en meteen erachteraan dacht ik dat ik de ecostand van onze wasmachine eigenlijk ook nooit gebruik. Hoe komt dat? Het heeft een paar oorzaken:

1. Scepsis
Toen we hem kochten zei de verkoper dat hij in de ecostand langzamer opwarmt en dat dat energie bespaart. Dat vond ik raar, want ik dacht op basis van wat ik van natuurkunde heb geleerd dat dat helemaal niet kan. Ik verzuimde uit te zoeken hoe het zat. Maar de twijfel ten opzichte van de ecostand was gezaaid en eigenlijk meteen ook uitgegroeid tot scepsis. (foei, heel ondoordacht)

2. Gedoe
Ik scande de gebruiksaanwijzing en zag iets over de maximale belading in kilo's van de ecostand. Nou ben ik best wel van het meten is weten, maar om elke keer de wasmand op de weegschaal te zetten, ging en gaat me te ver. En bovendien zag ik ook veel variabelen staan die van invloed waren op óf en met hoeveel kilo's de ecostand een goede keuze zou zijn: licht vervuild of zwaar vervuilld, wat staat er in het etiket, hard of zacht water?
Als ik het nu zo opschrijf, vind ik het onzinnig, want dat geldt natuurlijk ook allemaal voor wassen op de normale stand. Maar blijkbaar zorgde mijn scepsis, ontstaan bij punt 1, ervoor dat ik dit aan de ecostand koppelde.

3. Planning
Ik ben niet zo'n goede planner en de ecostand duurt wat langer. Ook dit is eigenlijk een kul-argument, want of je nou moet plannen dat je over drie uur de was ophangt of over vier uur ... plannen moet je het toch. Goed, als ik haast heb, biedt de 'speedperfect-knop' uitkomst en de ecostand juist niet, maar dat is dan ook het enige.

Dus was ik al jaren op de gewone stand en af en toe (eigenlijk te vaak) op de 'speedperfect-stand'. Het nieuwsbericht triggerde me om het toch eens uit te gaan zoeken. Ik wilde niet het gedrag vertonen dat ik zelf als 'domdom' had bestempeld. Maar het duurde even voor ik er echt aan toe kwam, ondertussen gebruikte ik de ecostand alvast wat vaker. Ook die ene keer dat ik vond dat het tijd was om een wasje op hoge temperatuur te draaien omdat de wasmachine wat muf rook. Tijd om de bacteriën te doden met wat oververhitting.

Inmiddels vermoed ik dat dat zo ongeveer de enige situatie is waarin je niet de ecostand moet gebruiken. De ecostand warmt namelijk niet langzamer op. Dat zou ook helemaal geen energie besparen. De ecostand wast op een lagere temperatuur dan je hebt gekozen, maar laat de boel langer weken zodat de was toch net zo schoon wordt als hij bij de hogere temperatuur geworden zou zijn. Dat klinkt tenminste logisch. Maar is minder geschikt voor het uitroken van bacteriën. (Overigens verdween het muffe geurtje wel. Ik weet alleen nog niet hoe lang het wegblijft.)

Ik vind het enerzijds stom dat ze je nog steeds een temperatuur laten kiezen. Ze gaan die temperatuur helemaal niet gebruiken. Die temperatuur staat (in combinatie met het programma) voor wat jij denkt dat nodig is om je was weer schoon te krijgen. Maar ja, daar goede omschrijvingen voor maken die qua lengte passen bij het keuzemenu van wasmachines is best lastig. Dus ik snap ook wel dat ze gewoon die temperatuur als omschrijving handhaven. Dat is kort en bij de meeste mensen bekend.

Ik gebruik de ecostand nu een stuk vaker. Ik ben blij (zo zit ik dan toch wel in elkaar) dat mijn natuurkundekennis niet helemaal fout zat en ik vind het een beetje stom van mezelf dat ik zo lang gewacht heb met het uitzoeken. Ach ja, ik heb het nu gedaan en ik ga toch ook de rest van de gebruiksaanwijzing maar eens lezen. Wie weet, kom ik nog meer verrassingen tegen.