Met mijn voeten in het warme zand en mijn neus in de zon kijk ik naar de blauwe zee en probeer een onderwerp voor een blogpost te bedenken. Eerst gaat vooral door mijn hoofd dat het nogal lastig is om over besparen te bloggen als je op een plek zit waar je omringd wordt door overvloed en ervan kan nemen wat je wil omdat er al voor betaald is.
Vrijheid
Maar dan bedenk ik dat dit blog niet over besparen gaat. Het gaat over vrijheid, financiële vrijheid is slechts een middel om dat te bereiken en besparen is dan weer een middel om dat te bereiken. Het gaat me niet om het besparen, maar om een fijn leven dat redelijk verantwoord is ten opzichte van mijn medemens en onze planeet.
Ideale vakantie
Een vakantie als deze is niet mijn ideale vakantie, maar wel de ideale vakantie voor een deel van mijn familie op dit moment. En het was een familievakantie dus werd het dit, meer dan prima, ook voor mij. Ik kan echt genieten van zon, zee, schelpen, visjes, lekkere dingen, en dat heb ik met volle teugen gedaan.
All inclusive all the time
Doordenkend op mijn cruise-post van begin deze maand, kwam de vraag op of je ook doorlopend all-inclusive-vakanties kan doen. Het antwoord is natuurlijk 'ja', dit valt in de categorie 'alles kan'. Maar dan moet je wel van uitzoeken, regelen en vliegen houden (én van dit soort verblijven). De langste all-inclusive die ik heb kunnen vinden is 30 dagen. De meeste zijn korter. Dat betekent dat je veel op elkaar aansluitende vakanties moet zoeken, en die moeten dan ook nog eens betaalbaar zijn.
De 30-dagen-vakantie die ik vond, kost omgerekend naar een jaar bijna 25.000 euro. Dat is nog net iets goedkoper dan de goedkoopste cruise die ik vond. Ik vond ook kortere vakanties die omgerekend per jaar op 12.500 euro uitkomen, maar dan zit je wel elke twee weken twee keer in een vliegtuig.
Ongetwijfeld kun je regelen dat je langer kunt blijven als je in overleg gaat met de reisorganisatie of de hotels/resorts zelf. Nadeel is dat het waarschijnlijk wel saai wordt, als je lang op dezelfde plek blijft.
Voor later
Gek genoeg heb ik bij het nadenken over cruisen nauwelijks nagedacht over de milieubelasting, terwijl dat nu de hele tijd op mijn netvlies staat. "Al dat vliegen is heel slecht en in die resorts wordt veel verspild." Klopt, maar ik denk dat dat op een cruiseschip niet veel beter is.
Voorlopig zie ik een leven trekkend van resort naar resort sowieso niet zitten, al past het iets beter bij me dan het cruisen omdat je niet hoeft te varen. Misschien dat het ooit zo ver komt dat het me wel wat lijkt, je weet nooit, behoeftes veranderen. Ik hoop dat we tegen die tijd elektrisch kunnen vliegen en dat de resorts heel goed zijn geworden in hun service zonder verspilling of milieubelasting.
Geïnspireerd door Mr. Money Mustache nam ik op mijn veertigste een voorproefje op mijn pensioen. Ik werk aan passief inkomen en financiële onafhankelijkheid.
O, en ik houd van taal.
30 maart 2017
21 maart 2017
Kun je geld verdienen met tv kijken?
Soms vertoon ik een soort van verslavingsgedrag. Ik zie
een kop of titel die me eigenlijk niet interesseert. Ik weet heel goed dat ik
er echt niet gelukkiger van ga worden, dat ik er niets van leer, dat de wereld er
niet beter van wordt, als ik op het linkje klik. En toch doe ik het. Klik.
Er kunnen dan twee goede dingen gebeuren:
- Het duurt heel lang voordat het filmpje is geladen en in die tijd haak ik alsnog af. Ik ga leukere dingen doen.
- Er start een reclame, zo eentje die je niet na 3 seconden weg kan klikken. Ook dat is meestal wel genoeg schop onder mijn *** om iets te gaan doen wat ik echt wil.
Laatst had ik een tweetje, reclame dus, en ik dacht: ‘Ja
doei, ik ga echt niet deze reclame zitten kijken voor een oninteressant filmpje
zodat er geld wordt verdiend aan slechte content.’ Verder denkend, terwijl ik
de laptop uitzette, bedacht ik dat ik wél bereid ben naar reclame te kijken als
ik er geld voor krijg, ook al krijg ik er veel minder voor dan degene die me
die reclame laat zien. Dat doe ik namelijk met euroclix. Ik krijg mailtjes met
reclame en daar klik ik braaf op. Ik doe mee aan onderzoeken waarin ik naar
reclames moet kijken om er vervolgens een paar vragen over te beantwoorden. Die
onderzoeken vind ik soms nog wel leuk, die reclames meestal niet, maar hee, ik
krijg er geld voor.
Ik ben dus ook wel bereid om een reclamespotje uit te
zitten als ik een klein deel van de opbrengst krijg, zeker als er daarna iets
volgt wat ik (potentieel) interessant of leuk vind. Zou je daar een business
van kunnen maken? Net zoals ze er bij euroclix geld aan verdienen om mij betaald
naar reclames te laten kijken? Voor een reclamefilmpje dat bekeken wordt, krijgt
zo’n bedrijf, neem ik aan, meer geld. Daarmee kan dan goede inhoud gekocht
worden, vergelijkbaar met commerciële televisie, met dat verschil dat de kijker
ook betaald wordt. Zou dat voldoende kijkers en voldoende advertenties trekken?
*Als je je via deze link bij Euroclix aanmeldt, krijgen jij en ik allebei een bonus en kun je meteen beginnen met geld verdienen met reclames kijken.
14 maart 2017
Waar kun je het beste je airmiles inwisselen?
Elke keer bij de supermarktkassa geef ik, vrij ouderwets inmiddels, mijn twee pasjes af. Eentje voor korting en eentje voor het spaarprogramma. Het kan volgens mij tegenwoordig ook met je mobiele telefoon en eigenlijk houd ik daar wel van omdat je dan minder pasjes in je portemonnee hoeft te hebben. Maar op de één of andere manier wil ik liever niet mijn telefoon aan de caissière geven. Niet dat ik denk dat die jongens of meisjes ook maar iets anders met mijn telefoon zouden doen dan scannen. Maar ik voel vooralsnog een barrière. Dus heb ik die pasjes in mijn portemonnee en zoek ze steeds op als ik in de rij sta. Bliep bliep, en dan stop ik ze weer terug.
Volgens dit tabelletje zou je moeten gaan voor specifieke tijdelijke acties of het hele jaar door het beste naar Landal Greenparks kunnen gaan met je airmiles. Maar ja, ik zou zonder airmiles niet naar zo'n park gaan, en als ik dat nu wel doe, zou ik alsnog met euro's een kaartje voor het pretpark kopen. Toch niet zo verstandig.
Hebben jullie betere airmiles-inwisseltips?
We hebben inmiddels best wel wat airmiles bij elkaar gespaard. Hoe gaan we die inwisselen? Mijn eerste idee daarover is de Efteling. Meneer Money Wenkbrauw en ik vieren onze trouwdag graag met pratende dieren, prinsen, prinsessen, elfjes op waterlelies, en Joris en de draak. Maar om daarbij te komen, moet je een kaartje hebben en ik vind die kaartjes duuhuur. Als ik dat kan betalen met bij elkaar gespaarde airmiles dan scheelt dat een hoop.
Maar is dat de beste manier om die airmiles in te zetten? Net als een euro, kun je ook een airmile maar één keer uitgeven. Ik heb daarom opgezocht wanneer je airmile het meeste waard is. Ik heb de waarde van Efteling-airmiles afgezet tegen een paar andere inwisselacties. Dan komt het pretpark niet als beste uit de bus.
| Airmiles-onderzoekje Mevrouw Money Wenkbrauw Februari-Maart 2017 | |||||
| Opmerkingen | Gewone prijs | Bij-betaling | Airmiles | Waarde airmiles | |
| Efteling | regulier 2017 | 35,50 | 0 | 3.750 | 0,009 |
| Efteling | regulier 2017 | 35,50 | 12,50 | 2.500 | 0,009 |
| Bol / AH inwisselen | kan altijd | 1,00 | 0 | 200 | 0,005 |
| Bol kortingsacties | specifieke actie | 1,00 | 0 | 100 | 0,010 |
| AH inwisselactie | dit blijkt geen actie | 20,00 | 15,00 | 1.000 | 0,005 |
| Landal Greenparks midweek | regulier 2017 | 35,00 | 0 | 2.500 | 0,014 |
| Landal Greenparks week | regulier 2017 | 60,00 | 0 | 5.000 | 0,012 |
| B&D verfafbrander | miles only | 44,49 | 0 | 4.998 | 0,009 |
| B&D accuboorschroefmachine | specifieke actie | 92,95 | 0 | 5.998 | 0,015 |
| Gardena accu grastrimmer | miles & money | 89,95 | 64,99 | 3.500 | 0,007 |
Wat is dan wel verstandig voor mij? Ik koop af en toe wel iets bij de bolle winkel online en wij kopen ook wel eens gereedschap. Het loont om dan te kijken of er toevallig een goede airmiles-actie is. En tegen de tijd dat we naar de Efteling gaan, kijken we dan of we nog genoeg airmiles hebben om een kaartje te kopen.
13 maart 2017
Roman over financiële onafhankelijkheid
Helemaal onverwacht kwam ik het tegen. In een roman. Een verhaal over financiële onafhankelijkheid. Een vader spaart voor financiële onafhankelijkheid, vooral voor zijn dochters. Hij droomt ervan om ze vrijheid mee te kunnen geven ('betaalbaar geluk'). Dus hij spaart. Hij verhuurt de zolderkamer van hun huis en de huuropbrengsten zet hij apart voor financiële onafhankelijkheid.
[Als u weet over welk boek het gaat, roep dan hard het antwoord en 'stop de tijd' over de wifi. het eerste goede antwoord verdient eeuwige roem onder de lezers van dit blog.]
Het verhuren van een kamer of een heel huis is een vrij gebruikelijke methode onder de financieel-onafhankelijk-adepten. Maar deze vader laat de huur 'discreet verdwijnen' naar het buitenland. En daar wordt het discutabel. Nou wil ik niet beweren dat iedereen die met financiële onafhankelijkheid bezig is, alles helemaal netjes doet. Maar meestal is dat toch wel het idee en de boodschap: het kán gewoon, binnen de lijntjes. Er wordt misschien creatief met regeltjes omgesprongen en er worden grenzen opgezocht, maar wel binnen de lijntjes dus.
Gaandeweg het boek komen er steeds meer discutabele trekjes van de man boven drijven. Stukken discutabeler dan geld discreet naar het buitenland laten verdwijnen. Met de financiële onafhankelijkheid wordt het trouwens niets. Hij spaart ijverig, niet alleen van de huur, maar als het doel langzaam dichterbij komt, wordt hij te fanatiek. Hij stapt over van zijn 'normale belegging' op een hedge-fonds. Er wordt hem nog gevraagd of hij niet een beetje wil spreiden. Maar nee, de resultaten van het fonds zijn spectaculair en dat wil hij ook. Dus hij stopt zijn hele vermogen, een miljoen, in het hedge-fonds.
Ik vraag me trouwens af of hij toen niet al financieel onafhankelijk was. Een half miljoen zou voor mij persoonlijk al genoeg zijn, maar hij had op dat moment twee studerende kinderen en dan is een miljoen misschien inderdaad nog niet genoeg. Maar het lijkt me wel een bedrag waarmee je, ruim tien jaar geleden, ook met twee studerende kinderen relatief dicht bij financiële onafhankelijkheid bent. Volgens mij moet je dan juist defensiever, minder risicovol gaan beleggen, en niet meer risico nemen. Maar dat deed hij dus wel: meer risico nemen.
Het eerste jaar gaat het goed, maar als hij het jaar daarop terugkomt bij de bank in het buitenland blijkt het fonds verdwenen te zijn. Hij stort nog wel de jaaropbrengsten van de huur, maar laat het niet meer beleggen. Hij geeft het duidelijk op. Dat merk je later in het boek ook. Op een gegeven moment geeft hij ongelimiteerd geld uit. Het is een bekend fenomeen: als je eenmaal meer geld uitgeeft dan nodig, dan is er geen grens meer en dan geef je steeds meer uit. Je moet dat dan echt even bewust doorbreken. De hoofdpersoon in het boek doet dat niet. Dat hangt samen met andere, vreselijke, dingen die hij doet.
Al met al geen goed voorbeeld, wel een goed boek.
10 maart 2017
Goedkoop wasmiddel
Vroeger vond ik het verschrikkelijk. Als mijn moeder een vlek zag, bracht ze haar wijsvinger naar haar mond deed er een beetje spuug op (tuf noemden wij dat) en wreef ermee over de vlek. Het ergste vond ik het als de vlek op mijn wang zat. "Pak gewoon een doekje met wat water." dacht ik op een gegeven moment. "Of laat het me gewoon zelf doen." Ik denk dat ze er vrij snel nadat ik dit besef kreeg en dat ook hardop uitte mee is gestopt, want een echt trauma heb ik er niet van. Stichting korrelatie kan zich met serieuze zaken blijven bezig houden.
Pas lang nadat ik bij biologie leerde over enzymen in je speeksel en het verteren van voedsel, bedacht ik dat dat betekent dat de vinger met speeksel misschien wel een beter alternatief is dan het doekje met water. Zou het dan lonen om een wasbolletje tuf op te sparen en dat bij je was te doen? Ieuw, ik vind het een vies idee. En ik denk eigenlijk ook dat je was er niet schoon van wordt. (Mocht je empirisch onderzoek willen doen, ik houd me aanbevolen voor de resultaten. want nieuwsgierig ben ik wel. Let dan wel op de temperatuur: die mag niet hoger worden dan lichaamstemperatuur, dus niet wassen op 40 graden.)
Als je op wikipedia bij speeksel kijkt, zie je bij functies onder andere staan: "antibacteriële activiteit" en "spijsvertering" Die antibacteriële activiteit is fijn bij het wassen, maar er zijn ook ziektes die overleven in je mond en die je juist kunt overbrengen via speeksel.
Spijsvertering is het afbreken van voedsel en zou op die manier helpen, denk ik. Maar het enzym in je speeksel zet zetmeel om in glucose. Dan verandert je zetmeelvlek dus in een glucosevlek. Ik weet niet of je daar blijer van wordt.
Al met al denk ik dat het niet een goed idee is om je kleren met speeksel te wassen. Wel kun je sommige vlekjes ermee verwijderen. Ik probeer het wel eens. Maar alleen als niemand het ziet en als ik het idee heb dat mijn mond redelijk schoon is.
En je schijnt er bloedvlekken mee te kunnen verwijderen, maar dat heb ik zelf nog nooit geprobeerd. Voor de rest koop ik toch nog gewoon wasmiddel, in de aanbieding dat dan weer wel. (Ik weet dat je het ook zelf kunt maken, maar dat vind ik -lui als ik ben- te veel gedoe.)
Pas lang nadat ik bij biologie leerde over enzymen in je speeksel en het verteren van voedsel, bedacht ik dat dat betekent dat de vinger met speeksel misschien wel een beter alternatief is dan het doekje met water. Zou het dan lonen om een wasbolletje tuf op te sparen en dat bij je was te doen? Ieuw, ik vind het een vies idee. En ik denk eigenlijk ook dat je was er niet schoon van wordt. (Mocht je empirisch onderzoek willen doen, ik houd me aanbevolen voor de resultaten. want nieuwsgierig ben ik wel. Let dan wel op de temperatuur: die mag niet hoger worden dan lichaamstemperatuur, dus niet wassen op 40 graden.)
Als je op wikipedia bij speeksel kijkt, zie je bij functies onder andere staan: "antibacteriële activiteit" en "spijsvertering" Die antibacteriële activiteit is fijn bij het wassen, maar er zijn ook ziektes die overleven in je mond en die je juist kunt overbrengen via speeksel.
Spijsvertering is het afbreken van voedsel en zou op die manier helpen, denk ik. Maar het enzym in je speeksel zet zetmeel om in glucose. Dan verandert je zetmeelvlek dus in een glucosevlek. Ik weet niet of je daar blijer van wordt.
Al met al denk ik dat het niet een goed idee is om je kleren met speeksel te wassen. Wel kun je sommige vlekjes ermee verwijderen. Ik probeer het wel eens. Maar alleen als niemand het ziet en als ik het idee heb dat mijn mond redelijk schoon is.
En je schijnt er bloedvlekken mee te kunnen verwijderen, maar dat heb ik zelf nog nooit geprobeerd. Voor de rest koop ik toch nog gewoon wasmiddel, in de aanbieding dat dan weer wel. (Ik weet dat je het ook zelf kunt maken, maar dat vind ik -lui als ik ben- te veel gedoe.)
8 maart 2017
Lang verhaal over een bijna gewone dag
Vroeg
Ik probeer het toch weer. Nog even mijn ogen dichthouden. Maar nee, het grootste deel van mij is wakker en wil tenminste weten hoe laat het is. 6:23 Dat is niet eens een heel slechte score. Ik pak mijn telefoon en sokken en loop de slaapkamer uit met zo min mogelijk licht en geluid.
Ik probeer het toch weer. Nog even mijn ogen dichthouden. Maar nee, het grootste deel van mij is wakker en wil tenminste weten hoe laat het is. 6:23 Dat is niet eens een heel slechte score. Ik pak mijn telefoon en sokken en loop de slaapkamer uit met zo min mogelijk licht en geluid.
Ondanks dat ik nu al negen maanden niet hoef te werken, word ik nog steeds elke dag vroeg wakker. Soms onhandig - als het de dag ervoor laat is geworden - maar meestal eigenlijk wel fijn. Ik houd van die vroege uurtjes.
Standaard-start
Vandaag wordt een gewone dag, heb ik me gisteren voorgenomen. Een dag waarop ik niets hoef en precies doe waar ik zin in heb. En ik weet al waar ik zin in heb: lezen. Ik heb twee kersverse boeken liggen, en een boek dat bijna uit is. Dat laatste is een tussendoortje, geleend van de bieb omdat het boek dat ik zocht er niet was. Maar ik begin mijn dag zoals altijd: met een hoodie over mijn pyjama op de bank met mijn laptop op schoot, terwijl de kamer langzaam opwarmt (ik heb het niet koud, de slaapwarmte zit nog in mijn lichaam). Ik check het nieuws via Vinden.nl omdat me dat clix oplevert. Nou ja, ik check het nieuws omdat ik een beetje een nieuwsjunk ben en mijn startpagina daarvoor is Vindenpuntnl omdat dat clix oplevert. Ik ga ook even naar de site van euroclix* om mijn lot te activeren en om te kijken of ik mee kan doen aan een onderzoek. Omdat er op dit moment geen onderzoek voor mij beschikbaar is, ben ik snel klaar. Zo, het eerste deel van mijn werkdag zit er op :)
Lezen en schrijven
Ik zet thee, sla het bibliotheekboek open en verdwijn in de wereld van Elenoor Jansen, hoofdpersoon van het boek. Rond achten wordt Meneer Money Wenkbrauw wakker, en voor de gezelligheid (en om me te kunnen bemoeien met welke sokken hij aantrekt) doe ik dan ook mijn ochtenddingen als douchen, aankleden en ontbijt maken (vandaag kiwi, banaan en appel met havermout). Ik laat me voor het precieze moment dat dat begint dus leiden door Meneer (lekker onafhankelijk).
Meneer vertrekt naar zijn bedrijf en ik kruip weer op de bank, zonder hoodie maar lekker met muts op, zodat de verwarming niet al te hoog hoeft. Ik lees het bibliotheekboek uit. Voor mij geen mustread, maar ik heb lekker gelezen. Ik schrijf een review over het boek voor Klezzer*. 'Vroeger' schreef ik een verslagje op een blogje voor mezelf, nu zet ik dus een review op Klezzer. Ik weet eigenlijk niet helemaal zeker of ik dat zo blijf doen. Een verslagje voor jezelf is toch anders, fijner vind ik. Zo'n recensie levert wat geld op en vind ik ook niet vervelend om te doen, maar ik moet nog even bij mezelf te rade of ik het geld het verschil waard vind.
Hiermee zit wel het tweede deel van mijn werkdag erop.
Het foute halfuurtje
Zo'n recensie of verslagje helpt me om het boek af te sluiten. Om uit die wereld weer naar de gewone wereld te komen. Maar ik kan ook na een recensie niet meteen in een nieuw boek beginnen. Dan neem ik nog steeds de sfeer van het vorige boek mee, en soms plak ik zelfs personages over elkaar. Ik ruim dus eerst even de keuken op. De radio gaat hard aan (op het foute uur, ssst). Als de keuken weer geschikt is om eten in te bereiden en ik vol overgave 'Why tell me why' heb geplaybackt voor de buren (je weet nooit wie er kijkt, dus altijd je best doen), check ik nog even het nieuws. Daarna ben ik klaar voor een andere wereld.
Nog meer fout
De wereld van Robert Walter in De greppel van Herman Koch. Het leest lekker weg en de hoofdpersoon irriteert me mateloos. Heerlijk vind ik dat, als een boek emotie bij me losmaakt. Ik word pas na een dik uur weer gestoord. Door mijn maag, die vindt dat het lunchtijd is. Klopt wel ongeveer dus ik haal brood uit de diepvries, lees nog even een hoofdstukje terwijl het ontdooit en maak m'n lunch klaar. Ik nestel me weer op dezelfde bank met mijn boterhammetjes naast me en lees door. Ik heb nog de hele middag om te lezen. Ik hoef straks alleen maar even boodschappen te doen voor het eten. Maar dan ben ik op pagina 97. Ik heb blijkbaar even niet op zitten letten, want de laatste zin van 96 loopt niet lekker door op 97. Ik kijk terug en lees het begin van de zin nog een keer. Nee, die zin loopt ook nu echt niet. Vreemd. Ik lees een stukje door. Plotseling ben ik vanuit Amsterdam in Frankrijk verzeild geraakt en ik vermoed ook in een andere tijd. Is dit een droom of hallucinatie van een van de personages? Het gaat pagina na pagina door en ik zie nergens een link met het verhaal wat ik tot nu toe gelezen heb.
Ruilen of toch niet?
Ik pak m'n laptop erbij en google 'fout in de greppel'. Naast wat verkeersongelukken, krijg ik één adequate 'hit': iemand die op een forum vraagt of anderen ook last hebben van een fout in De greppel. De pagina's die genoemd worden komen overeen met waar ik de fout vond en de titel van het boek waar de foute pagina's uit komen wordt zelfs genoemd. Tja, ik ben dus niet de enige en het is dus echt een fout. Ik besluit de uitgever te bellen. Eerlijk gezegd een beetje in de hoop dat ze me een nieuw exemplaar gaan opsturen.
Het is een bekend probleem en ze hebben hun best gedaan om de verkeerde exemplaren op te sporen en te vernietigen. Ik mag het boek in een willekeurige boekhandel om gaan ruilen en ik krijg excuses voor het ongemak. Een wandelingetje naar de boekhandel is ook niet vervelend. Dus ik trek m'n schoenen aan en stop het boek in een tas. Het is droog en ik loop vrolijk richting boekhandel. Onderweg bedenk ik dat ik het eigenlijk wel bijzonder vind om het boek met de fout te houden. Ik kan de ontbrekende pagina's kopiëren uit een boek in de bibliotheek. Maar ik loop toch even door om 'mijn ontdekking' in de boekhandel te delen. Ik ken de mensen van de boekhandel en blijf even kletsen. We checken hun exemplaren, maar daar zit de fout niet in. Ik kopieer niet uit hun exemplaren want daarvoor moet het boek helemaal plat open en dat haalt het nieuwe eraf. Ik woon naast de bieb dus na een gezellig poosje in de boekhandel loop ik naar de bieb. Daar blijken alle exemplaren van De greppel uitgeleend te zijn dus reserveer ik een exemplaar.
Boodschappen
Omdat ik me had ingesteld op een hele dag lezen heb ik eigenlijk geen zin om nog iets anders te gaan doen. Maar halverwege dit boek beginnen in het tweede verse boek dat ik had liggen zie ik niet zitten. Ik besluit om dan maar wat meer tijd te spenderen aan het boodschappen doen. Dus ik zoek op m'n gemakje en uitgebreid uit welke aanbiedingen er zijn, wat ik wil eten die avond en in welke supermarkt ik het beste welke boodschappen kan doen. Uiteindelijk ga ik in twee verschillende supermarkten boodschappen doen. Daar neem ik niet elke dag de tijd voor, en dat was ik vandaag eigenlijk niet van plan omdat het een leesdag zou worden, maar het liep dus anders.
Tot slot
Over de avond zal ik kort zijn, of in ieder geval korter: ik begin vandaag al met koken voor Meneer thuiskomt. Als hij thuiskomt verbazen we ons nog een keer samen over de fout in het boek (het was een cadeautje van Meneer), we eten, we praten, we kijken een serie, ik check nog even het nieuws en we gaan vroeg naar bed.
Dit is een tweede voorbeeld van hoe mijn dagen eruit zien, nu ik gepensioneerd ben. Het is een voorbeeld van hoe mijn dagen er vaker uitzien, behalve dan dat ik niet elke dag een fout in een boek ontdek.
Het was niet echt vandaag, maar een aantal dagen geleden. Erover schrijven zat al de hele tijd in mijn hoofd, maar kwam er vandaag pas van. Dat liep het lekkerst in de tegenwoordige tijd, dus dat heb ik er maar van gemaakt.
*Als je je via deze links bij Euroclix of Klezzer aanmeldt, krijgen jij en ik allebei een bonus en kun je meteen beginnen met online bijverdienen. Win-win, maak je me blij mee, dankjewel.
Standaard-start
Vandaag wordt een gewone dag, heb ik me gisteren voorgenomen. Een dag waarop ik niets hoef en precies doe waar ik zin in heb. En ik weet al waar ik zin in heb: lezen. Ik heb twee kersverse boeken liggen, en een boek dat bijna uit is. Dat laatste is een tussendoortje, geleend van de bieb omdat het boek dat ik zocht er niet was. Maar ik begin mijn dag zoals altijd: met een hoodie over mijn pyjama op de bank met mijn laptop op schoot, terwijl de kamer langzaam opwarmt (ik heb het niet koud, de slaapwarmte zit nog in mijn lichaam). Ik check het nieuws via Vinden.nl omdat me dat clix oplevert. Nou ja, ik check het nieuws omdat ik een beetje een nieuwsjunk ben en mijn startpagina daarvoor is Vindenpuntnl omdat dat clix oplevert. Ik ga ook even naar de site van euroclix* om mijn lot te activeren en om te kijken of ik mee kan doen aan een onderzoek. Omdat er op dit moment geen onderzoek voor mij beschikbaar is, ben ik snel klaar. Zo, het eerste deel van mijn werkdag zit er op :)
Ik zet thee, sla het bibliotheekboek open en verdwijn in de wereld van Elenoor Jansen, hoofdpersoon van het boek. Rond achten wordt Meneer Money Wenkbrauw wakker, en voor de gezelligheid (en om me te kunnen bemoeien met welke sokken hij aantrekt) doe ik dan ook mijn ochtenddingen als douchen, aankleden en ontbijt maken (vandaag kiwi, banaan en appel met havermout). Ik laat me voor het precieze moment dat dat begint dus leiden door Meneer (lekker onafhankelijk).
Meneer vertrekt naar zijn bedrijf en ik kruip weer op de bank, zonder hoodie maar lekker met muts op, zodat de verwarming niet al te hoog hoeft. Ik lees het bibliotheekboek uit. Voor mij geen mustread, maar ik heb lekker gelezen. Ik schrijf een review over het boek voor Klezzer*. 'Vroeger' schreef ik een verslagje op een blogje voor mezelf, nu zet ik dus een review op Klezzer. Ik weet eigenlijk niet helemaal zeker of ik dat zo blijf doen. Een verslagje voor jezelf is toch anders, fijner vind ik. Zo'n recensie levert wat geld op en vind ik ook niet vervelend om te doen, maar ik moet nog even bij mezelf te rade of ik het geld het verschil waard vind.
Hiermee zit wel het tweede deel van mijn werkdag erop.
Het foute halfuurtje
Zo'n recensie of verslagje helpt me om het boek af te sluiten. Om uit die wereld weer naar de gewone wereld te komen. Maar ik kan ook na een recensie niet meteen in een nieuw boek beginnen. Dan neem ik nog steeds de sfeer van het vorige boek mee, en soms plak ik zelfs personages over elkaar. Ik ruim dus eerst even de keuken op. De radio gaat hard aan (op het foute uur, ssst). Als de keuken weer geschikt is om eten in te bereiden en ik vol overgave 'Why tell me why' heb geplaybackt voor de buren (je weet nooit wie er kijkt, dus altijd je best doen), check ik nog even het nieuws. Daarna ben ik klaar voor een andere wereld.
Nog meer fout
De wereld van Robert Walter in De greppel van Herman Koch. Het leest lekker weg en de hoofdpersoon irriteert me mateloos. Heerlijk vind ik dat, als een boek emotie bij me losmaakt. Ik word pas na een dik uur weer gestoord. Door mijn maag, die vindt dat het lunchtijd is. Klopt wel ongeveer dus ik haal brood uit de diepvries, lees nog even een hoofdstukje terwijl het ontdooit en maak m'n lunch klaar. Ik nestel me weer op dezelfde bank met mijn boterhammetjes naast me en lees door. Ik heb nog de hele middag om te lezen. Ik hoef straks alleen maar even boodschappen te doen voor het eten. Maar dan ben ik op pagina 97. Ik heb blijkbaar even niet op zitten letten, want de laatste zin van 96 loopt niet lekker door op 97. Ik kijk terug en lees het begin van de zin nog een keer. Nee, die zin loopt ook nu echt niet. Vreemd. Ik lees een stukje door. Plotseling ben ik vanuit Amsterdam in Frankrijk verzeild geraakt en ik vermoed ook in een andere tijd. Is dit een droom of hallucinatie van een van de personages? Het gaat pagina na pagina door en ik zie nergens een link met het verhaal wat ik tot nu toe gelezen heb.
Ruilen of toch niet?
Ik pak m'n laptop erbij en google 'fout in de greppel'. Naast wat verkeersongelukken, krijg ik één adequate 'hit': iemand die op een forum vraagt of anderen ook last hebben van een fout in De greppel. De pagina's die genoemd worden komen overeen met waar ik de fout vond en de titel van het boek waar de foute pagina's uit komen wordt zelfs genoemd. Tja, ik ben dus niet de enige en het is dus echt een fout. Ik besluit de uitgever te bellen. Eerlijk gezegd een beetje in de hoop dat ze me een nieuw exemplaar gaan opsturen.
Het is een bekend probleem en ze hebben hun best gedaan om de verkeerde exemplaren op te sporen en te vernietigen. Ik mag het boek in een willekeurige boekhandel om gaan ruilen en ik krijg excuses voor het ongemak. Een wandelingetje naar de boekhandel is ook niet vervelend. Dus ik trek m'n schoenen aan en stop het boek in een tas. Het is droog en ik loop vrolijk richting boekhandel. Onderweg bedenk ik dat ik het eigenlijk wel bijzonder vind om het boek met de fout te houden. Ik kan de ontbrekende pagina's kopiëren uit een boek in de bibliotheek. Maar ik loop toch even door om 'mijn ontdekking' in de boekhandel te delen. Ik ken de mensen van de boekhandel en blijf even kletsen. We checken hun exemplaren, maar daar zit de fout niet in. Ik kopieer niet uit hun exemplaren want daarvoor moet het boek helemaal plat open en dat haalt het nieuwe eraf. Ik woon naast de bieb dus na een gezellig poosje in de boekhandel loop ik naar de bieb. Daar blijken alle exemplaren van De greppel uitgeleend te zijn dus reserveer ik een exemplaar.
Boodschappen
Omdat ik me had ingesteld op een hele dag lezen heb ik eigenlijk geen zin om nog iets anders te gaan doen. Maar halverwege dit boek beginnen in het tweede verse boek dat ik had liggen zie ik niet zitten. Ik besluit om dan maar wat meer tijd te spenderen aan het boodschappen doen. Dus ik zoek op m'n gemakje en uitgebreid uit welke aanbiedingen er zijn, wat ik wil eten die avond en in welke supermarkt ik het beste welke boodschappen kan doen. Uiteindelijk ga ik in twee verschillende supermarkten boodschappen doen. Daar neem ik niet elke dag de tijd voor, en dat was ik vandaag eigenlijk niet van plan omdat het een leesdag zou worden, maar het liep dus anders.
Tot slot
Over de avond zal ik kort zijn, of in ieder geval korter: ik begin vandaag al met koken voor Meneer thuiskomt. Als hij thuiskomt verbazen we ons nog een keer samen over de fout in het boek (het was een cadeautje van Meneer), we eten, we praten, we kijken een serie, ik check nog even het nieuws en we gaan vroeg naar bed.
Dit is een tweede voorbeeld van hoe mijn dagen eruit zien, nu ik gepensioneerd ben. Het is een voorbeeld van hoe mijn dagen er vaker uitzien, behalve dan dat ik niet elke dag een fout in een boek ontdek.
Het was niet echt vandaag, maar een aantal dagen geleden. Erover schrijven zat al de hele tijd in mijn hoofd, maar kwam er vandaag pas van. Dat liep het lekkerst in de tegenwoordige tijd, dus dat heb ik er maar van gemaakt.
*Als je je via deze links bij Euroclix of Klezzer aanmeldt, krijgen jij en ik allebei een bonus en kun je meteen beginnen met online bijverdienen. Win-win, maak je me blij mee, dankjewel.
5 maart 2017
Pensioencruisen
Het is alweer een tijdje geleden dat ik het voor het laatst langs heb zien komen, maar een tijdje geleden popte het regelmatig op: het filmpje over een wat oudere mevrouw die op een cruiseschip woonde. Het commentaar of de boodschap was dat deze mevrouw dat zo slim had gedaan. Want ze werd zoveel beter verzorgd dan in een bejaardentehuis en het was zoveel leuker en het kostte nog minder ook.
Ik weet niet waarom maar laatst moest ik eraan denken. "Zou dat nou echt zo'n goede keuze zijn?"
"Geheel verzorgd", maar hoeveel zorg is dat?
Ik vraag het me bijvoorbeeld verzorgingstechnisch af. Ja, als je nog een bepaalde mate van zelfredzaamheid hebt wel. Je hoeft op zo'n cruiseschip niet zelf te koken of te wassen of bedden op te maken. Dus niet het gevaar dat je de piepers aan laat branden, of erger: brandt sticht omdat je niet meer zo goed met een gasfornuis om kunt gaan. Maar als je hulp nodig hebt bij het douchen, komt er dan zo'n loveboat-matroos je billen wassen? En je steunkous aantrekken? En zorgt hij ervoor dat je de juiste medicijnen op het juiste moment neemt?
Is het goedkoper?
En ik vroeg het me ook kostentechnisch af. Zou het echt goedkoper zijn? Dus ik heb even gegoogeld. Het is geen diepgravend, allesomvattend onderzoek geworden, maar ik heb wel even serieus zitten googelen. De goedkoopste langdurige cruise die ik kon vinden, kostte zo'n 8.000 euro voor 122 dagen. Als je dat omrekent naar een jaar is dat bijna 26.000 euro. Daarvoor heb je dan onderdak, eten en drinken, je bed wordt opgemaakt en eens in de veertien dagen doen ze je was. En je ziet nog eens wat van de wereld.
Ik vond, voor de vergelijking, maar één seniorenwoning met service waarvan ook direct de prijzen zichtbaar waren (bij alle andere die ik vond, kon ik alleen achter de prijs komen door een offerte aan te vragen, dat heb ik nog maar even niet gedaan.). Hier betaal je voor wonen, drie maaltijden per dag en wasservice bijna 36.000 euro per jaar. Op de site oogt het complex vrij luxe, dus het kan ongetwijfeld iets goedkoper. Maar het moet dan dus 10.000 euro per jaar goedkoper zijn om te kunnen concurreren met de goedkoopste cruise.
Als je overigens geen zorg nodig hebt, dan is het wel duurder dan voor jezelf zorgen, tenminste als ik het vergelijk met mijn jaarbudget van 17.400 euro.
Kun je het regelen?
Ook regeltechnisch lijkt het me nogal een gedoe (maar dat kan aan mij liggen). Hoe regel je dat je cruises goed op elkaar aansluiten? Ik ben tijdens mijn google-actie geen doorlopende cruise tegengekomen. 150 dagen is de langste cruise die ik ben tegengekomen, 180 schijnt ook mogelijk te zijn. Maar misschien wil zo'n maatschappij dat maar al te graag voor je regelen. Misschien kun je ook nog wel korting krijgen (dat schijnt, zeker als je met z'n tweeën bent, echt wel te kunnen)
En hoe zit het met belasting? Kun je ingeschreven blijven in Nederland en zou je dat moeten willen of juist niet? En hoe zit het met gezondheidszorg en -verzekering? Er zijn artsen en verpleegkundigen aan boord van zo'n cruiseschip, maar als je ernstig ziek bent, zullen ze je zodra dat mogelijk is naar een regulier ziekenhuis willen brengen.
Als je echt graag wil, moet dit wel uit te vinden zijn.
Is het leuk?
Ik houd niet zo van varen (maar wel van dit soort dingen (globaal) uitzoeken). En ik zou mijn familie en vrienden ontzettend missen. Maar als je wat ouder bent en je hebt niet zo veel mensen meer om je heen, heb je daar misschien minder last van. Er staat bovendien tegenover dat je steeds nieuwe mensen ontmoet, dat kan heel leuk zijn. En wellicht kun je een band opbouwen met personeelsleden, dat schijnt die mevrouw uit het filmpje ook gedaan te hebben. Daar komt nog eens bij dat er veel entertainment is aan boord. Je moet ervan houden, maar echt saai zal het niet zijn. En, al eerder genoemd, je ziet nog eens wat van de wereld. Dus het zou best eens leuk kunnen zijn.
Is het goedkoper?
En ik vroeg het me ook kostentechnisch af. Zou het echt goedkoper zijn? Dus ik heb even gegoogeld. Het is geen diepgravend, allesomvattend onderzoek geworden, maar ik heb wel even serieus zitten googelen. De goedkoopste langdurige cruise die ik kon vinden, kostte zo'n 8.000 euro voor 122 dagen. Als je dat omrekent naar een jaar is dat bijna 26.000 euro. Daarvoor heb je dan onderdak, eten en drinken, je bed wordt opgemaakt en eens in de veertien dagen doen ze je was. En je ziet nog eens wat van de wereld.
Ik vond, voor de vergelijking, maar één seniorenwoning met service waarvan ook direct de prijzen zichtbaar waren (bij alle andere die ik vond, kon ik alleen achter de prijs komen door een offerte aan te vragen, dat heb ik nog maar even niet gedaan.). Hier betaal je voor wonen, drie maaltijden per dag en wasservice bijna 36.000 euro per jaar. Op de site oogt het complex vrij luxe, dus het kan ongetwijfeld iets goedkoper. Maar het moet dan dus 10.000 euro per jaar goedkoper zijn om te kunnen concurreren met de goedkoopste cruise.
Als je overigens geen zorg nodig hebt, dan is het wel duurder dan voor jezelf zorgen, tenminste als ik het vergelijk met mijn jaarbudget van 17.400 euro.
Kun je het regelen?
Ook regeltechnisch lijkt het me nogal een gedoe (maar dat kan aan mij liggen). Hoe regel je dat je cruises goed op elkaar aansluiten? Ik ben tijdens mijn google-actie geen doorlopende cruise tegengekomen. 150 dagen is de langste cruise die ik ben tegengekomen, 180 schijnt ook mogelijk te zijn. Maar misschien wil zo'n maatschappij dat maar al te graag voor je regelen. Misschien kun je ook nog wel korting krijgen (dat schijnt, zeker als je met z'n tweeën bent, echt wel te kunnen)
En hoe zit het met belasting? Kun je ingeschreven blijven in Nederland en zou je dat moeten willen of juist niet? En hoe zit het met gezondheidszorg en -verzekering? Er zijn artsen en verpleegkundigen aan boord van zo'n cruiseschip, maar als je ernstig ziek bent, zullen ze je zodra dat mogelijk is naar een regulier ziekenhuis willen brengen.
Als je echt graag wil, moet dit wel uit te vinden zijn.
Is het leuk?
Ik houd niet zo van varen (maar wel van dit soort dingen (globaal) uitzoeken). En ik zou mijn familie en vrienden ontzettend missen. Maar als je wat ouder bent en je hebt niet zo veel mensen meer om je heen, heb je daar misschien minder last van. Er staat bovendien tegenover dat je steeds nieuwe mensen ontmoet, dat kan heel leuk zijn. En wellicht kun je een band opbouwen met personeelsleden, dat schijnt die mevrouw uit het filmpje ook gedaan te hebben. Daar komt nog eens bij dat er veel entertainment is aan boord. Je moet ervan houden, maar echt saai zal het niet zijn. En, al eerder genoemd, je ziet nog eens wat van de wereld. Dus het zou best eens leuk kunnen zijn.
4 maart 2017
Voorproefmaand 9: februari 2017
Februari was de negende maand van het voorproefje op mijn pensioen. Dat betekent dat ik al mijn uitgaven betaal van gespaard geld. Mijn budget is €1.450,- per maand. Ik heb ook een ijkbedrag, dat is €1.310,- per maand
Uitgaven ruim binnen budget en ijkbedrag
In februari heb ik €1.175,- uitgegeven. De grootste afwijkende posten ten opzichte van mijn ijklijstje waren:
1. Ik gaf minder uit aan het openbaar vervoer, 29 euro ipv 50. Ik heb lekker veel gefietst.
2. Ik gaf minder uit aan kleding. Niets om precies te zijn (ipv 40).
3. Ik gaf minder uit aan uitjes. Ik ging er wel op uit, maar het waren gratis of heel goedkope uitjes. (11 ipv 40).
Inkomsten
Ik ben middelmatig actief geweest met Klezzer* in februari. Ik schreef twee reviews. Maar de inkomsten lopen gewoon door, ook als je niet schrijft. In februari verdiende ik ongeveer een tientje met Klezzer.
Omdat het bij het spaarprogramma Euroclix* loont als je meer spaart voor je uit laat betalen, heb ik al sinds juni niet meer uit laten betalen. De teller stond eind februari op 8.064 clix. Dat is nu zo'n 113 euro waard (hoewel ik maar 112 euro uit zou kunnen laten betalen, omdat je alleen per 1.000 uit kan laten betalen). Maar ik spaar lekker door, misschien wel tot ik 20.000 clix heb, en 325 euro uit kan laten betalen.
Tweede helft vorig jaar was ik niet zo actief, maar in februari heb ik best actief geklikt en meegedaan aan onderzoeken. Daarmee heb ik 1.323 clix verdiend, dat is tegen de koers die ik inmiddels bereikt heb € 18,52 waard.
Voorproefstand
Al met al is dit de voorproefstand geworden:
De einddatum is weer een maand opgeschoven! Daar ben ik blij mee. Komt gedeeltelijk doordat ik vrijwel altijd onder mijn budget blijf met m'n uitgaven en gedeeltelijk door het zakcentje dat ik verdien met online inkomsten. Als de voorspellingen kloppen, kan ik mooi tot mijn vijfenveertigste van het voorproeven genieten. Vorige keer was de einddatum ook al een maand opgeschoven. Dat zal niet elke maand zo zijn. Ik haal mijn einddatum uit de lange versie van de tabel. Het is de maand met het laagste positieve 'bijgestelde saldo'. Vorige keer was dat saldo net iets minder dan het bedrag dat ik tegen die tijd per maand uitgeef en deze maand zat het net boven nul. Het zal dus nu weer wat langer duren dan een maand voor de einddatum weer opschuift.
*Als je je via deze links naar Klezzer en Euroclix aanmeldt, kun je meteen beginnen met online een zakcentje bijverdienen. Je krijgt een welkomstbonus, en ik krijg een bonus omdat je je via mij hebt aangemeld. Win-win lijkt me, dankjewel.
In februari heb ik €1.175,- uitgegeven. De grootste afwijkende posten ten opzichte van mijn ijklijstje waren:
1. Ik gaf minder uit aan het openbaar vervoer, 29 euro ipv 50. Ik heb lekker veel gefietst.
2. Ik gaf minder uit aan kleding. Niets om precies te zijn (ipv 40).
3. Ik gaf minder uit aan uitjes. Ik ging er wel op uit, maar het waren gratis of heel goedkope uitjes. (11 ipv 40).
Inkomsten
Ik ben middelmatig actief geweest met Klezzer* in februari. Ik schreef twee reviews. Maar de inkomsten lopen gewoon door, ook als je niet schrijft. In februari verdiende ik ongeveer een tientje met Klezzer.
Omdat het bij het spaarprogramma Euroclix* loont als je meer spaart voor je uit laat betalen, heb ik al sinds juni niet meer uit laten betalen. De teller stond eind februari op 8.064 clix. Dat is nu zo'n 113 euro waard (hoewel ik maar 112 euro uit zou kunnen laten betalen, omdat je alleen per 1.000 uit kan laten betalen). Maar ik spaar lekker door, misschien wel tot ik 20.000 clix heb, en 325 euro uit kan laten betalen.
Tweede helft vorig jaar was ik niet zo actief, maar in februari heb ik best actief geklikt en meegedaan aan onderzoeken. Daarmee heb ik 1.323 clix verdiend, dat is tegen de koers die ik inmiddels bereikt heb € 18,52 waard.
Voorproefstand
Al met al is dit de voorproefstand geworden:
| Pensioenvoorproefje MMW | dd. | 4-3-2017 | 54 | |||
| Beginsaldo | 80.000 | 60 | ||||
| Aanname 1: uitgaven/mnd | 1.450 | |||||
| Aanname 2: inflatie | 2% | 1 | ||||
| Op | 25-09-2020 | is mijn oorspr. verwacht saldo (bijna) | 0. Dat is nog | 43 mndn. | ||
| Op | 25-03-2021 | is mijn bijgesteld saldo (bijna) | 0. Dat is nog | 49 mndn. | ||
| Het verschil is nu | 6 mndn. | |||||
| Datum | Verwacht Saldo | Verwacht uitg/mnd | Bijgesteld saldo | Bijgesteld uitg/mnd | ink/mnd |
|
| 25-07-16 | 77.098 | 1.452 | 83.051 | 1.310 | ||
| 25-08-16 | 75.643 | 1.455 | 81.840 | 1.211 | ||
| 25-09-16 | 74.186 | 1.457 | 80.635 | 1.205 | ||
| 25-10-16 | 72.726 | 1.460 | 79.404 | 1.231 | ||
| 25-11-16 | 71.264 | 1.462 | 78.098 | 1.306 | ||
| 25-12-16 | 69.800 | 1.464 | 76.626 | 1.472 | ||
| 25-01-17 | 68.333 | 1.467 | 75.938 | 1.333 | ||
| 25-02-17 | 66.863 | 1.469 | 74.763 | 1.175 | ||
| 25-03-17 | 65.392 | 1.472 | 73.439 | 1.324 | ||
| 25-04-17 | 63.918 | 1.474 | 72.040 | 1.399 | ||
| 25-05-17 | 62.441 | 1.477 | 70.602 | 1.438 | ||
| 25-06-17 | 60.962 | 1.479 | 69.144 | 1.458 | ||
| 25-07-17 | 59.481 | 1.481 | 67.674 | 1.470 | ||
| 25-08-17 | 57.997 | 1.484 | 66.197 | 1.477 | ||
| 25-09-17 | 56.510 | 1.486 | 64.716 | 1.482 | ||
| 25-10-17 | 55.022 | 1.489 | 63.231 | 1.485 | ||
| 25-11-17 | 53.530 | 1.491 | 61.742 | 1.488 | ||
| 25-12-17 | 52.037 | 1.494 | 60.251 | 1.491 | ||
| 25-01-18 | 50.540 | 1.496 | 58.758 | 1.494 | ||
| 25-02-18 | 49.042 | 1.499 | 57.262 | 1.496 | ||
| 25-03-18 | 47.541 | 1.501 | 55.763 | 1.499 | ||
De einddatum is weer een maand opgeschoven! Daar ben ik blij mee. Komt gedeeltelijk doordat ik vrijwel altijd onder mijn budget blijf met m'n uitgaven en gedeeltelijk door het zakcentje dat ik verdien met online inkomsten. Als de voorspellingen kloppen, kan ik mooi tot mijn vijfenveertigste van het voorproeven genieten. Vorige keer was de einddatum ook al een maand opgeschoven. Dat zal niet elke maand zo zijn. Ik haal mijn einddatum uit de lange versie van de tabel. Het is de maand met het laagste positieve 'bijgestelde saldo'. Vorige keer was dat saldo net iets minder dan het bedrag dat ik tegen die tijd per maand uitgeef en deze maand zat het net boven nul. Het zal dus nu weer wat langer duren dan een maand voor de einddatum weer opschuift.
*Als je je via deze links naar Klezzer en Euroclix aanmeldt, kun je meteen beginnen met online een zakcentje bijverdienen. Je krijgt een welkomstbonus, en ik krijg een bonus omdat je je via mij hebt aangemeld. Win-win lijkt me, dankjewel.
3 maart 2017
Trots
Ik las een wat ouder bericht van Mom4life over status. Het ging over je huis en de status daarvan. Het eindigt met de vraag: "Ben jij gevoelig voor wat anderen van je huis denken?" Goede vraag, ik denk er wel eens over na. Want ik denk dat het sociaal wenselijke antwoord is dat je daar niet gevoelig voor bent en dat antwoord zou ik ook graag geven. Maar als ik helemaal eerlijk ben, is dat niet waar.
Wij wonen in een bijzonder huis. Het is oud en heeft een rol gespeeld in de geschiedenis van de stad waar we wonen. Of in ieder geval het bedrijf dat hier gezeten heeft en lang succesvol is geweest, heeft die rol gespeeld. Ook nu dat bedrijf (al meer dan vijftien jaar) verdwenen is uit de stad, staat het pand daar nog symbool voor voor vele stadsgenoten. Heel regelmatig krijg ik verhalen te horen van oud-medewerkers van de betreffende drukkerij. Een enkele keer negatief, maar veel vaker positief. Dat vind ik leuk.
De geschiedenis gaat verder terug dan de verhalen van de oud-medewerkers. De drukkerij is ooit begonnen als boekhandel/uitgeverij. Ook dat ging goed en in het laatste kwart van de negentiende eeuw liet de eigenaar een winkelpui en een schitterend winkelinterieur bouwen geheel in de stijl van die tijd. De pui en het interieur zijn er nog. Regelmatig staan er mensen door het raam naar binnen te turen, en meestal vinden ze het mooi. Ook dat vind ik leuk.
En dan heb je nog voor de echte literatuurliefhebbers het feit dat hier één van de bekendste Nederlandse dichtbundels uit de negentiende eeuw is gedrukt. Zoals gezegd: dat is echt iets voor de liefhebbers. Maar ze zijn er, en elk jaar spreek ik er wel een paar. "O, wauw, was dat hier?" En dat vind ik heel erg leuk.
Ik merk dat ik trots ben op ons huis, voor een groot deel komt dat door wat ik hierboven beschrijf. Maar dat is niet mijn verdienste. Ik noem het dan ook vaak misplaatste trots. Wat heb ik nou aan die geschiedenis bijgedragen? Aan de geschiedenis zelf niets. Wel hebben we de oude kleur van het winkelinterieur in ere hersteld, de boekenplanken teruggebracht en de privacyfolie die op de ramen zat toen we het huis kochten weggehaald. Zodat iedereen die wil, even naar binnen kan kijken. Omdat de vloer rot was, hebben we een nieuwe parketvloer ontworpen en laten leggen. Dat is alles bij elkaar nog steeds een kleine bijdrage (we geven zelfs nauwelijks privacy op; de oude winkel is maar een klein deel van ons woonoppervlak, in de andere kamers is het een stuk moeilijker binnen kijken). Toch voel ik me trots en vind ik het leuk als ik zie dat er mensen bewonderend naar binnen staan te kijken of staan te lezen in de dichtbundel die ik voor het raam heb gezet. Dan denk ik: "Wat ben ik een geluksvogel dat ik daar woon."
Dus: ja, ik ben wel gevoelig voor wat anderen van m'n huis denken.
Ik denk overigens ook dat mensen die wel eens bij ons binnen zijn geweest ons huis rommelig vinden. Ook daar ben ik een beetje gevoelig voor. Ik zou best graag aan iedereen een keurig opgeruimd huis laten zien. Maar ik vind dat niet (meer) belangrijk genoeg om steeds op te gaan ruimen als er iemand komt. Soms wel, uit respect en omdat een opgeruimd huis ook wel eens fijn is. Maar we wonen hier, zijn hier op ons gemak en bij onze levensstijl past dat we niet altijd meteen opruimen. Daar ben ik niet trots op, maar het is nou eenmaal wel hoe wij ons prettig voelen.
Wij wonen in een bijzonder huis. Het is oud en heeft een rol gespeeld in de geschiedenis van de stad waar we wonen. Of in ieder geval het bedrijf dat hier gezeten heeft en lang succesvol is geweest, heeft die rol gespeeld. Ook nu dat bedrijf (al meer dan vijftien jaar) verdwenen is uit de stad, staat het pand daar nog symbool voor voor vele stadsgenoten. Heel regelmatig krijg ik verhalen te horen van oud-medewerkers van de betreffende drukkerij. Een enkele keer negatief, maar veel vaker positief. Dat vind ik leuk.
De geschiedenis gaat verder terug dan de verhalen van de oud-medewerkers. De drukkerij is ooit begonnen als boekhandel/uitgeverij. Ook dat ging goed en in het laatste kwart van de negentiende eeuw liet de eigenaar een winkelpui en een schitterend winkelinterieur bouwen geheel in de stijl van die tijd. De pui en het interieur zijn er nog. Regelmatig staan er mensen door het raam naar binnen te turen, en meestal vinden ze het mooi. Ook dat vind ik leuk.
En dan heb je nog voor de echte literatuurliefhebbers het feit dat hier één van de bekendste Nederlandse dichtbundels uit de negentiende eeuw is gedrukt. Zoals gezegd: dat is echt iets voor de liefhebbers. Maar ze zijn er, en elk jaar spreek ik er wel een paar. "O, wauw, was dat hier?" En dat vind ik heel erg leuk.
Ik merk dat ik trots ben op ons huis, voor een groot deel komt dat door wat ik hierboven beschrijf. Maar dat is niet mijn verdienste. Ik noem het dan ook vaak misplaatste trots. Wat heb ik nou aan die geschiedenis bijgedragen? Aan de geschiedenis zelf niets. Wel hebben we de oude kleur van het winkelinterieur in ere hersteld, de boekenplanken teruggebracht en de privacyfolie die op de ramen zat toen we het huis kochten weggehaald. Zodat iedereen die wil, even naar binnen kan kijken. Omdat de vloer rot was, hebben we een nieuwe parketvloer ontworpen en laten leggen. Dat is alles bij elkaar nog steeds een kleine bijdrage (we geven zelfs nauwelijks privacy op; de oude winkel is maar een klein deel van ons woonoppervlak, in de andere kamers is het een stuk moeilijker binnen kijken). Toch voel ik me trots en vind ik het leuk als ik zie dat er mensen bewonderend naar binnen staan te kijken of staan te lezen in de dichtbundel die ik voor het raam heb gezet. Dan denk ik: "Wat ben ik een geluksvogel dat ik daar woon."
Dus: ja, ik ben wel gevoelig voor wat anderen van m'n huis denken.
Ik denk overigens ook dat mensen die wel eens bij ons binnen zijn geweest ons huis rommelig vinden. Ook daar ben ik een beetje gevoelig voor. Ik zou best graag aan iedereen een keurig opgeruimd huis laten zien. Maar ik vind dat niet (meer) belangrijk genoeg om steeds op te gaan ruimen als er iemand komt. Soms wel, uit respect en omdat een opgeruimd huis ook wel eens fijn is. Maar we wonen hier, zijn hier op ons gemak en bij onze levensstijl past dat we niet altijd meteen opruimen. Daar ben ik niet trots op, maar het is nou eenmaal wel hoe wij ons prettig voelen.
2 maart 2017
Oude laptop
Goed, gisteren plaatste ik dus een 'verkeerd blogje'. Dat was niet gebeurd als ik goed opgelet had, maar het had misschien ook wel wat met mijn laptopje te maken. Met mijn oude laptop welteverstaan, want mijn 'huidige' laptop ligt bij mijn ouders. Veilig weggestopt in de kast. Dat doe ik anders nooit, maar nu waren we daar om carnaval te vieren. En carnaval is een soort bonusperiode voor inbrekers. Mensen zijn niet thuis en de buren ook niet. Je kunt ongestoord je gang gaan.
Dus legde ik voor we naar de optocht gingen mijn laptop uit het zicht in de kast. Ik weet wel dat als ze eenmaal binnen zijn, ze ook echt wel in die kast kijken, maar gewoon voor het idee.
De optocht was leuk en gezellig. Er werd niet ingebroken. Toen we, moe maar nog in goede stemming, thuiskwamen lag de laptop nog keurig in de kast. En daar ligt hij nu nog.
Want de volgende dag keek ik nog even om me heen voor we gingen, maar ik zag niets dat we vergeten waren in te pakken.
Dus gebruik ik nu al twee dagen mijn oude laptopje. Het werkt eigenlijk nog best goed. Heb ik hem dan te vroeg afgedankt en een nieuwe gekocht terwijl dat nog helemaal niet nodig was? Nee, want deze laptop wordt heel warm. Ik heb hem nu op schoot (zoals het hoort met een laptop) en het is bijna te warm aan mijn benen. De kans dat hij er zomaar mee ophoudt door oververhitting is aanwezig. Dat deed hij ook een paar keer voor ik de nieuwe kocht. Gelukkig kon ik hem dan weer opstarten als hij afgekoeld was. Hij is ook een beetje traag. En af en toe een beetje onhandig. Een aantal programma's is verouderd. Een update kan m'n laptopje niet aan. Daar had ik gisteren last van. De blogger-site bleef hangen en het duurde lang voor ik via de 'back-button' terug was op een werkende site. Ik zag niet dat ik verder terug was gegaan dan het bedoelde blog. Dat lag dus aan mezelf en een beetje aan m'n laptopje. Maar als reserve-laptop ben ik er erg blij mee. Ik merk zelfs dat ik deze eigenlijk fijner vind typen. Beetje nostalgie denk ik.
En nu moet m'n laptopje even uit. Want hij brandt van mijn benen.
Dus legde ik voor we naar de optocht gingen mijn laptop uit het zicht in de kast. Ik weet wel dat als ze eenmaal binnen zijn, ze ook echt wel in die kast kijken, maar gewoon voor het idee.
De optocht was leuk en gezellig. Er werd niet ingebroken. Toen we, moe maar nog in goede stemming, thuiskwamen lag de laptop nog keurig in de kast. En daar ligt hij nu nog.
Want de volgende dag keek ik nog even om me heen voor we gingen, maar ik zag niets dat we vergeten waren in te pakken.
Dus gebruik ik nu al twee dagen mijn oude laptopje. Het werkt eigenlijk nog best goed. Heb ik hem dan te vroeg afgedankt en een nieuwe gekocht terwijl dat nog helemaal niet nodig was? Nee, want deze laptop wordt heel warm. Ik heb hem nu op schoot (zoals het hoort met een laptop) en het is bijna te warm aan mijn benen. De kans dat hij er zomaar mee ophoudt door oververhitting is aanwezig. Dat deed hij ook een paar keer voor ik de nieuwe kocht. Gelukkig kon ik hem dan weer opstarten als hij afgekoeld was. Hij is ook een beetje traag. En af en toe een beetje onhandig. Een aantal programma's is verouderd. Een update kan m'n laptopje niet aan. Daar had ik gisteren last van. De blogger-site bleef hangen en het duurde lang voor ik via de 'back-button' terug was op een werkende site. Ik zag niet dat ik verder terug was gegaan dan het bedoelde blog. Dat lag dus aan mezelf en een beetje aan m'n laptopje. Maar als reserve-laptop ben ik er erg blij mee. Ik merk zelfs dat ik deze eigenlijk fijner vind typen. Beetje nostalgie denk ik.
En nu moet m'n laptopje even uit. Want hij brandt van mijn benen.
1 maart 2017
Ontdekken wat niet bestaat doe je niet even snel
In een krantenartikel waarin nogal wat dingen onderuit worden gehaald waarvan ik dacht dat ze (ten minste deels) waar waren, kwam ik de intrigerende zin tegen:
Zou er onderzoek zijn gedaan naar of de kleur van de weg het verkeersgedrag van degenen die van die weg gebruik maken beïnvloedt? Even googelen. Hmm, er worden wel uitspraken over gedaan, maar die worden niet onderbouwd met een onderzoek. Toch durf ik niet uit te sluiten dat hier onderzoek naar is gedaan.
Ik wil eigenlijk ook wel een leuker niet-bestaand onderzoek ontdekken. Is er onderzoek gedaan naar: Kan er (theoretisch) een boom groeien in je buik? Dat zeggen volwassenen wel eens tegen kinderen als ze onderbouwen waarom ze de pitten van een appel niet doorslikken. Waarom eigenlijk? Zo erg is het toch niet om een appelpit door te slikken? Sterker nog: volgens mij is dat hoe bomen zich verspreiden. Nou ja, als hun pitten door vogels worden ingeslikt en vervolgens op de juiste plek weer worden uitgepoept. Maar ik dwaal af. <google-pauze> Hmm ja, er is in ieder geval onderzoek gedaan naar of bonen in een zuur milieu kunnen kiemen/groeien. Bijvoorbeeld op proefjes.nl. Leuke site, trouwens.
Nu ga ik was ophangen, maar ik ga nog even nadenken. Zou er onderzoek zijn gedaan naar of je tijdens het ophangen van de was schonere ideeën krijgt dan anders? Eerst die was!
O, nog even, over dat krantenartikel: het stond in het nrc, en het heet 'Succesverhalen zijn onmogelijk te checken'. Gelukkig ben ik overtuigd van de werking van placebo en hoef ik me er niet door uit het veld te laten slaan, denk ik. Denk ik.
edit: Dit stukje was niet bedoeld voor dit blog, maar is er per ongeluk toch op terecht gekomen. Ik laat het maar staan, hoewel het totaal off-topic is. Een kijkje in een ander deel van mijn belevingswereld ;)
Hij ontdekte zelf zo’n niet-bestaand onderzoek in Nederland.Dus dat wil ik nu ook: een niet-bestaand onderzoek ontdekken. Ik begin met om me heen kijken.
Zou er onderzoek zijn gedaan naar of de kleur van de weg het verkeersgedrag van degenen die van die weg gebruik maken beïnvloedt? Even googelen. Hmm, er worden wel uitspraken over gedaan, maar die worden niet onderbouwd met een onderzoek. Toch durf ik niet uit te sluiten dat hier onderzoek naar is gedaan.
Ik wil eigenlijk ook wel een leuker niet-bestaand onderzoek ontdekken. Is er onderzoek gedaan naar: Kan er (theoretisch) een boom groeien in je buik? Dat zeggen volwassenen wel eens tegen kinderen als ze onderbouwen waarom ze de pitten van een appel niet doorslikken. Waarom eigenlijk? Zo erg is het toch niet om een appelpit door te slikken? Sterker nog: volgens mij is dat hoe bomen zich verspreiden. Nou ja, als hun pitten door vogels worden ingeslikt en vervolgens op de juiste plek weer worden uitgepoept. Maar ik dwaal af. <google-pauze> Hmm ja, er is in ieder geval onderzoek gedaan naar of bonen in een zuur milieu kunnen kiemen/groeien. Bijvoorbeeld op proefjes.nl. Leuke site, trouwens.
Nu ga ik was ophangen, maar ik ga nog even nadenken. Zou er onderzoek zijn gedaan naar of je tijdens het ophangen van de was schonere ideeën krijgt dan anders? Eerst die was!
O, nog even, over dat krantenartikel: het stond in het nrc, en het heet 'Succesverhalen zijn onmogelijk te checken'. Gelukkig ben ik overtuigd van de werking van placebo en hoef ik me er niet door uit het veld te laten slaan, denk ik. Denk ik.
edit: Dit stukje was niet bedoeld voor dit blog, maar is er per ongeluk toch op terecht gekomen. Ik laat het maar staan, hoewel het totaal off-topic is. Een kijkje in een ander deel van mijn belevingswereld ;)