Hypotheekadvies, het vervolg

Na een niet al te moeilijke afweging, kozen we voor De Hypotheker. Meneer belde hem met het heuglijke nieuws, ondertekende de opdracht en ... vervolgens hoorden we niets. 

Belletje

Na een week waagde ik er een belletje aan. Onze hypotheekadviseur was in gesprek, maar de jongeman die de telefoon opnam zou uitzoeken wat de stand van zaken was en hij, óf onze adviseur zou ons terugbellen. In plaats daarvan kregen we een account.

Account met toelichting

Er zat een keurige toelichting bij het account dus dat was niet zozeer het probleem. Wel baalde ik ervan dat we niet direct na het toesturen van de ondertekende opdracht dat account hadden gekregen. De adviseur had tijdens het kennismakingsgesprek al onze gegevens al in zitten tikken, dus ik stel me zo voor dat het niet meer was dan een druk op de juiste knop.

Documenten aanleveren

Het leek me niet zinvol om daarover te gaan zitten mokken. We hadden wel wat beters te doen: maar liefst 18 documenten moesten we aanleveren. Aan de slag dus! Een groot deel (contracten, werkgeversverklaringen, UWV-verzekeringsbericht etc.) hadden we al digitaal klaarstaan . Maar er zaten een paar lastige tussen:

Bewijs van eigendom

Tot ons eigen ongeloof bleken we het bewijs van eigendom van ons huis niet digitaal te hebben. De papieren versie moest ergens op zolder liggen. 

Ondanks dat er nog troepies spullen bijgekomen zijn sinds deze foto, vond ik hem toch vrij snel. Inscannen en uploaden maar.

Paspoorten

We moesten een kopie van onze paspoorten uploaden. Volgens de instructie mochten we geen informatie onleesbaar maken. Dat mogen ze niet vragen; de bank die de hypotheek straks gaat verstrekken mag dat wel, maar de adviseur niet. We besloten omwille van de snelheid niet principieel te doen. Wel markeerden we de plaatjes met de datum en voor wie ze bedoeld waren.

Nog een belletje

Volgens dezelfde instructie hoefden we maar 1 pagina uit het paspoort te uploaden als het bsn op de pagina met de foto stond. Dat stond het, maar de uploads werden afgekeurd, zonder toelichting. Ik belde en kreeg te horen dat ze toch twee pagina's wilden. We vonden het onzin, maar besloten door de hoepel te springen. Opnieuw scannen, markeren en doorrr.

Klantprofiel en hypotheekkennis

We moesten een vragenlijst invullen. De vragen werden aangeleverd in een onbewerkbare pdf. Na een telefoontje kregen we de Word-versie. Die was duidelijk niet bedoeld om digitaal in te vullen (niet-aanvinkbare hokjes die ook nog eens op verschillende manieren waren gemaakt, idem voor tekstvakken). We moesten dus verschillende workarounds verzinnen. We maakten ons er maar vrolijk om.

Online invulformulier

Een beetje verbaasd waren we wel. Dit was niet helemaal wat we van zo'n grote landelijk opererende hypotheekadviseur verwachtten. Waarom niet een online-invulformulier in het account? Nou, we werden op onze wenken bediend: toen we alles hadden geüpload, bleek de volgende stap de online-variant van het klantprofiel. Zonder invullen konden we niet verder, maar we hadden net 15 pagina's met vrijwel dezelfde vragen beantwoord en ik had geen zin om het nog een keer te doen; ook al omdat de volgorde door elkaar gehusseld was, dus kopiëren en plakken zou toch even duren.

Belletje nummero vier

Ik pakte mijn telefoon maar weer. 

"O, zit dat er dubbel in? O, ehm, het systeem is nieuw, ziet u."

Dat verklaarde een hoop. Gelukkig kon de medewerkster die ik aan de lijn had het wel omzeilen en ons dossier op compleet zetten zodat de adviseur er verder mee zou gaan. Dat kon ik niet terugzien in ons dashboard; daar bleef de aanmoediging staan om alles in te vullen, maar ze verzekerde me dat het zo goed was.

Belletje nummero vijf

Na een week stond de aanmoediging er nog. Weer waagde ik er een belletje aan. En weer was onze hypotheekadviseur in gesprek en zouden we teruggebeld worden. Dat gebeurde: of we misschien toevallig tijd hadden om even langs te komen? Toevallig wel. 

Hypotheekaanbieder gevonden

En toen ging het snel. De adviseur nam wat details met ons door en beantwoordde een paar kleine vragen die we hadden. Hij had van tevoren met twee banken gebeld waarvan hij dacht dat we er kans maakten op een hypotheek, en onze situatie en wensen uitgelegd. De eerste bank wilde er niet aan beginnen, de tweede (Obvion) wel. Omdat deze bank een concurrerend rentepercentage rekent en goede voorwaarden biedt, passend bij onze wensen, had hij niet verder gebeld.

Startblokken

Hij liet berekeningen van verschillende rentevaste periodes en wel of niet aflossingsvrij zien en vroeg of we al een keuze konden maken. Ik heb even bedenktijd gevraagd. En zo kwamen we die middag thuis met een paar scenario's voor een hypotheek en stond de adviseur in de startblokken om de offerte van onze keuze aan te vragen, terwijl we die ochtend nog een incompleet dossier hadden volgens het dashboard.

Hypotheekadviseur kiezen

Voordat je een hypotheek kiest, moet je een hypotheekadviseur kiezen. Of, als je genoeg van hypotheken en persoonlijke financiën weet én geen afwijkend geval bent, je hypotheek via execution only regelen.

Twee kandidaten

We hebben een hypotheekadviseur gekozen nadat we met twee adviseurs gratis een oriënterend gesprek hebben gevoerd, met De Hypotheker en een relatief kleine adviseur:

• De Hypotheker was op onze shortlist terechtgekomen omdat het een grote naam is. We verwachten dat dat ons kan helpen dingen voor elkaar te krijgen bij de bank.
• De kleine adviseur was op onze shortlist terechtgekomen via een vergelijking op independer. Hij scoorde goed qua prijs en in reviews.

Wie helpt ons het kaartje om te draaien?

Criteria

Heel expliciet hadden we het er van tevoren niet over gehad: wat de criteria waren op basis waarvan we een hypotheekadviseur zouden kiezen. Dat kun je natuurlijk beter wel doen, maar we zijn het vergeten. Wel hebben we inmiddels een paar criteria die we eigenlijk altijd hanteren bij grotere projecten:

Gevoel

Eén keer zijn we (voor ons keukenproject) in zee gegaan met een gast waar we allebei een slecht gevoel bij hadden. We vonden het een flapdrol, maar dachten dat het misschien onze eigen bekrompenheid was. Wij wilden een bijzonder project; nou dan moesten we ook bijzondere mensen accepteren, zeiden we tegen elkaar.

Helaas, ons onderbuikgevoel klopte, het enige bijzondere aan deze gast was dat hij bijzonder slecht was. Dat heeft ons veel tijd, kwaliteit en geld gekost. Willen we nooit meer.

Ongrijpbaar

Eerlijk gezegd was het qua gevoel in dit geval nog best wel lastig. We hadden met allebei de adviseurs niet echt een klik. Bij allebei hadden we een beetje het gevoel met een glad, ongrijpbaar iemand te maken te hebben. Maar échte alarmbellen gingen niet af. We zullen zien of dat terecht is.

Betrouwbaar en professioneel

Een logisch criterium: we vinden het belangrijk dat iemand zijn afspraken nakomt, doet wat hij zegt en zegt wat hij doet óf als dat een keertje niet lukt er duidelijk over communiceert. Kortom: betrouwbaarheid en professionaliteit is belangrijk voor ons.

Onze kleine adviseur: slecht in afspraken

De kleine adviseur was te laat voor de eerste afspraak. Kan gebeuren. Wilde de afspraak vervolgens verzetten. Oké. Toen hij eindelijk tijd had, wilde hij gewoon bellen in plaats van, zoals afgesproken, videobellen.

Tijdens het gesprek bleek dat hij nog niet naar onze situatie had gekeken. Dat was wel beloofd en daarom hadden we op zijn verzoek al best veel info doorgegeven.
We namen onze situatie door en hij zegde toe iets uit te zoeken en ons daarover de volgende dag terug te bellen. Dat deed hij niet en ook de toezegging die hij deed toen we daar achteraan belden, kwam hij niet na.

Onze grote adviseur: beter in afspraken

Het eerste gesprek met De Hypotheker verliep keurig volgens alle vooraf gemaakte afspraken, behalve dan dat ook hij in tegenstelling tot de toezegging van tevoren helemaal niet naar onze situatie had gekeken.

Kantoor

Vooraf had ik een voorkeur voor de kleine adviseur. Daar had ik nog nooit een irritante reclame van gehoord en ook het feit dat hij geen duur kantoor had – dat uiteindelijk door klanten moet worden betaald – sprak me wel aan.

Maar als je geen fancy kantoor hebt, hoef je je klanten nog niet vanaf een extreem rommelige zolderkamer te bellen. (Vandaar dat hij niet wilde videobellen waarschijnlijk.) Als je dan tegelijkertijd afspraken niet nakomt, wekt die rommel ook niet de indruk dat dat beter wordt.

Beren

Daar kwam nog bij dat hij vrij negatief was. Hij zag vooral beren op de weg en zei dat hij dacht dat het niet ging lukken. Misschien was hij daarmee realistisch, maar het gaf ons niet het gevoel dat hij zijn uiterste best voor ons ging doen. Als het hem toch zou lukken, zou hij daarmee immers zijn eigen voorspelling onderuit halen.

Commitment

De adviseur van De Hypotheker zag ook hobbels. Maar zijn ogen gingen er bijna van glinsteren en hij verzekerde ons dat het hem wel zou lukken. Misschien iets te zeker van zichzelf, maar daarmee committeerde hij zich wel aan het vinden van een hypotheek voor ons.

Keuze

We hebben voor De Hypotheker gekozen. De kleine adviseur heeft nooit meer teruggebeld dus wij hebben hem ook niet laten weten dat we voor iemand anders gekozen hebben. Niet zo netjes, realiseer ik me nu. We hoeven ons eigen gedrag niet naar beneden bij te stellen. Ik ga hem dus alsnog een mailtje sturen.

Ook al is het voor ons een beetje mosterd na de maaltijd: ik ben toch wel benieuwd of er nog goede tips zijn voor criteria bij het kiezen van een hypotheekadviseur.

En voor wie zich afvraagt welke straat het is: wij hebben de Surinaamse variant van Monopoly.

Korte bespaartip: door je knieën

De goedkope merken liggen vaak in de onderste schappen. 

Dus als je wil besparen op je boodschappen, moet je door de knieën.

Ik realiseer me nu dat het voor mensen die slecht ter been zijn, moeilijker is om op deze manier te besparen. Hmmm 😕

Moet ik bezuinigen?

Vraag je je af of je te veel uitgeeft aan boodschappen, of het met minder kan? Kijk dan eens naar mijn blogje over minimale uitgaven voor eten en drinken.

Korte of kleine bespaartips

Ooit, in 2015, had ik het idee om regelmatig gewoon heel korte bespaartips op mijn blog te zetten. Ik heb er flink wat klaar gezet in concept, maar heb er maar een paar geplaatst. Laatst kwam ik de nog niet geplaatste concepten tegen. Ik plaatste er een over bezuinigen op licht omdat ik hem wel grappig vond. Later nog eentje over besparen met je vaatwasser. Dit is de derde vergeten tip sinds de opleving 😀, hoewel ik tussendoor wel meer korte tips heb geplaatst.

Staycation - moneythema: eurobruggen

"Maar het heeft ook voordelen"

Dit jaar blijven veel mensen in eigen land tijdens de vakantie. Niet allemaal helemaal uit vrije wil en daarom putten veel bloggers, buren en Nederlandse ondernemers zich uit in het noemen van voordelen. Ik doe daar lekker een schepje bovenop, maar dan wel in thema!

Eurobruggen

Als je enthousiast bent over geld, mag je dit uitje niet missen: de eurobruggen in - wait for it: Spijkenisse. Spijkenisse, ook wel liefkozend Spikecity genoemd, ligt op het eiland Putten en kent een lange historie. Omdat je af en toe iets geks moet doen om historie te blijven schrijven, hebben ze de eurobruggen gebouwd.

Nergens

De wat? Inderdaad de eurobruggen! Heb je je wel eens afgevraagd waar de bouwwerken die op de eurobiljetten zijn afgebeeld, te bewonderen zijn? 

Tot 2011 was het antwoord: nergens. 

Bruggetjes (flauwe woordgrappen)

Bruggen genoeg, maar het idee was om geen enkel euroland voor het hoofd te stoten. Fransozen zouden het een brug te ver vinden om met een Ponte-Vecchiobriefje te betalen en Italianen wilden geen briefje met daarop de Pont d'Avignon. Nederlanders zagen de bui al hangen met een biljet met de Geierlay hangbrug en Duitsers konden een Erasmusbrugbiljet niet waarderen. (Dacht men.)

Nieuwe wijk

Daarom ontwierp Robert Kalina niet-bestaande bruggen, bedoeld om te shinen op de bankbiljetten, en nergens anders. Oud-Spijkenisser en ontwerper Robin Stam zag echter zijn kans schoon toen er in Spikecity een nieuwe wijk werd gebouwd. Hij zorgde ervoor dat deze wijk ontsloten werd door de bruggen van de biljetten.

Vandaag ging ik er met Meneer Money Wenkbrauw langs en maakte er de foto's die je daar moet maken: 

Popart

Ik denk dat Kalina wat weidsere waterwegen in zijn hoofd had dan uit de kluiten gewassen sloten toen hij de bruggen ontwierp. De bruggen hangen in het Hollandse landschap als een herenjas over nog te smalle jongensschouders. Maar omdat de kleuren van de biljetten zijn gehandhaafd, krijgt het geheel bijna iets popart-achtigs. Kortom: zeker leuk om een keer te bekijken.

Afrojack en Duncan

Is er dan verder nog iets te doen in Spijkenisse? Er is een oude dorpskerk met scheefgezakte toren, die echt de moeite van het bekijken waard is. Afrojack en Duncan komen er vandaan. Én er zijn sporen gevonden van heel vroege bewoning. Voor de echte geschiedenisfans lijkt me dat interessant. Je moet er wel voor naar de andere kant van Spijkenisse: Archeologisch Monument Jagerskreek.

Fietsen

Je kunt in de omgeving mooi fietsen. Als je bijvoorbeeld de fietsroute op Putten van fietsnetwerk neemt, kom je zo goed als langs de bruggen. Tussen knooppunt 23 en 21 bij de Elementenweg even oversteken naar de Gerard Fonkertsingel. Daar de bruggen bewonderen en dan door de wijk naar de Pieter Speelmansingel. Vervolgens kom je via de Oude Maasweg weer op de route. Vergeet niet om briefgeld mee te nemen om te kunnen vergelijken.

En als je van vissen houdt, neem dan je visgerei mee. Er werd volop gevist bij, en vanaf de bruggen.

Het mooie is dat deze route ook vlakbij het archeologisch monument komt (tussen 13 en 14 even naar binnen steken). 

Wat: Uitje in eigen land: Eurobruggen
Waar: Spijkenisse, Gerard Fonkertsingel en Pieter Speelmansingel, goed bereikbaar met het OV en onderdeel van verschillende fietsroutes.
Kosten: 0 (behalve dan eventueel het vervoer ernaartoe).

Dat moet ik natuurlijk ook nog even zeggen: het is gratis!

Nu nog op zoek naar de poorten van de voorkanten van de briefjes!

Edit: de 100 eurobrug!

Nou ja, een stukje dan, met uitzicht op de 20 eurobrug.

Hypotheekrente - wat te doen?

Als ik binnenkort een hypotheek afsluit, moet ik kiezen. 

Kiezen wat ik met de rentevaste periode doe. Een paar gedachtes daarover.

De hypotheekrente staat laag

De hypotheekrente staat al een tijdje erg laag. Wat dat betreft is het een goed moment om een hypotheek af te sluiten. Ik vind dat een heel prettig idee. Het helpt me over mijn aarzeling omtrent het aangaan van een hypotheek heen.

De hypotheekrente is gestegen

In april begon de hypotheekrente licht te stijgen. Niet zo gek, aangezien de onzekerheid of bestaande schulden kunnen worden afgelost groot is in deze tijd. Shit, zou ik dan te laat zijn?

Nou nee 1: de rentes stegen maar een beetje; ze zijn nog steeds erg laag.

Nou nee 2: inmiddels is de stijging al weer gestopt. 

Lekker lang rentevast?

Nu de rente zo lekker laag staat, is mijn eerste neiging het lekker veilig voor 30 jaar vast te zetten. Wàààt? Ga je dan zo lang rente betalen? Dat is precies de goede vraag. Als je niet van plan bent zo lang over het aflossen te doen, koop je zekerheid waar je geen gebruik van gaat maken. 

(En 30 jaar rente betalen is inderdaad iets om over na te denken; 'lekker lang rentevast' klinkt goed, 'lekker lang betalen' niet.)

Aflossen ...

Hier gaat mijn oude houding (aflossen die schuld!) in discussie met mijn nieuwe inzichten (leverage!).
Het is ingewikkeld want mijn oude houding houdt van zekerheid en wil dus lang rentevast, maar zou wel gaan voor versneld aflossen en zou dus een minder lange rentevaste periode nodig hebben. (Maar je weet nooit, hoor ik mijn oude ik nog zeggen.)

... of leverage?

Op basis van mijn nieuwe inzichten, is het voor mij helemaal niet verstandig die hypotheek af te lossen, dus kom maar door met lang rentevast. "Maar," zegt Meneer, "waarschijnlijk wil je de boel over een paar jaar herfinancieren." En dan zegt hij iets over een hogere hypotheek voor een volgend verhuurhuis. Dan is lang vastzetten niet nodig.

Overschatting

Hier overschat Meneer mijn nieuwe ik schromelijk. Een nog hogere hypotheek? Nooit! (For the record: ik ga nu voor een totale hypotheek van 25% van de waarde van ons huis.) Nou dacht ik dat tot ergens vorig jaar ook over überhaupt de hypotheek verhogen.

Los daarvan vraag ik me af of je die vastgezette rente niet mee kan nemen in je herfinanciering.

Hypotheekrente vastzetten kost geld

Waar oud en nieuw minder discussie over voeren is dat vastzetten altijd geld kost. Hypotheekverstrekkers nemen in die prijs natuurlijk gewoon hun verwachtingen over de renteontwikkelingen mee en doen hun best er hoe dan ook meer aan over te houden.
Weten waar ik aan toe ben, is voor mij best belangrijk en wil ik best wat betalen voor die zekerheid, maar hoeveel?

Om hoeveel geld gaat het?

Ik ben er nog niet uit. Misschien moet ik eerst maar eens goed bekijken wat de verschillen zijn. Over welke percentages en welke verschillen gaat het? Wat betaal ik voor welke zekerheid?

Kleine bespaartip: vaatwasser

Draai een zo kort mogelijk vaatwasprogramma. 

Veel mensen draaien een standaardprogramma, misschien kan het wel korter of op een lagere temperatuur. Experimenteer er eens mee.

Net genoeg

Als je dingen steeds dubbel moet doen omdat ze de eerste keer niet schoon worden is het niet voordeliger, dus zoek naar het programma waarmee het allemaal wel schoon wordt, maar dat niet te veel doet. Gewoon net genoeg.

Vieze pannen

Misschien kun je wel een keer de vieze pannen bewaren voor de volgende keer. Dan kun je tussendoor een kort of lauw programma draaien. Wel met een volle machine natuurlijk, dus dit werkt waarschijnlijk alleen voor grote huishoudens of als je vaak bbq't zonder pannen.

Vaatwasblokje

Kijk ook eens naar welk vaatwasblokje je gebruikt. Wij gebruiken de aller- allergoedkoopste variant en dat werkt prima. Vaak is een half blokje, of gewoon zuinig gedoseerd los poeder, ook voldoende.

Niet over de hypotheekadviseur?

De belangrijkste financiële onderwerpen die me op het moment bezighouden, zijn:

• een hypotheek voor een verhuurhuis; 
• de hypotheekadviseur;
• beleggen. 

Daar wil ik graag over bloggen, maar ik ben niet fit en kan me dus niet goed concentreren. Die onderwerpen vragen dat wel. Dus val ik terug op een oud idee:

Korte of kleine bespaartips

Ooit, in 2015, had ik het idee om regelmatig gewoon heel korte bespaartips op mijn blog te zetten. Ik heb er flink wat klaar gezet in concept, maar heb er maar een paar geplaatst. Laatst kwam ik de nog niet geplaatste concepten tegen. Ik plaatste er een over het licht omdat ik hem wel grappig vond. Het bleek, ook voor mezelf, best een nuttige tip. Gewoon weer even een besparing op het netvlies.

En nu plaats ik er dus weer een, die ik wel wat langer dan kort heb gemaakt. Ik vind het nog steeds een goede bespaartip: goed voor je portemonnee en goed voor het milieu.

Snijden om te besparen

Ik sneed zojuist 4 millimeter van een kaart af en spaarde een postzegel uit. De kaart gaat in een envelop bij een klein cadeautje voor mijn neef. Met die 4 mm eraan kwam het gewicht net boven de 100 gram uit, zonder bleef het eronder.

Zo spaarde ik 91 cent uit, terwijl ik ondertussen nadacht over de hypotheekadviseur die ons ruim 3.000 euro gaat kosten voor een hypotheek van 90.000 euro.

Ach, kleine besparingen voelen voor mij goed. Mijn valkuil is dat ik op dat niveau blijf hangen, terwijl er zoveel meer kan. Nou, op het moment valt het wel mee met dat blijven hangen.

Dingen waar ik blij van word

Schrikdraad

Dat klinkt niet zo aardig misschien, maar nu er schrikdraad op ons bloemenbankje zit, kunnen er weer bloemetjes in, zonder dat ze opgegeten worden door de buurmeisjes. Onze buurmeisjes zijn namelijk kippen en die houden nou eenmaal van opkomende bloemetjes of lekker een beetje graven op zoek naar lekkers dat nog in de grond zit. Dankzij het schrikdraad onthouden ze dat ze onze bloemetjes beter kunnen laten bloeien. En van bloeiende bloemetjes word ik blij.

Boeken

Een paar weken geleden mocht ik boeken uitzoeken bij de buurman. Ruim honderd nam ik er mee. Langzaam vinden ze hun weg naar mijn kasten. Voor ze erin mogen, krijgen ze een plekje in mijn excelsheet, lees ik de eerste regels (als het een verhalenbundel is soms een heel verhaal), af en toe zoek ik wat op over het boek, de schrijver of de periode waarin het boek is geschreven. Heerlijk vind ik deze verliesverrijk-uurtjes, en ik ben zo blij dat ik daar de tijd voor heb.

Uit eten

Donderdag mochten we uit eten. Het was de eigenaars gelukt om in hun kleine restaurant met alle afstandsregels toch een intieme sfeer te scheppen. Het eten was heerlijk, de service super. Ik ben zo blij dat we het ons kunnen veroorloven om een flinke fooi achter te laten, want dat is voor de eigenaars met zo weinig tafeltjes geen overbodige luxe.

Beleggingsfonds degiro verkocht

Eind mei stond een van mijn beleggingsfondsen op een mooie winst: ruim 15%. Volgens mijn exitstrategie, die bestaat uit één exitregel, zou ik dan moeten liquideren oftewel verkopen. Dat leek me ook een goed idee, want ik dacht dat de prijs wel snel zou gaan dalen.

Transactiekosten

Maar ik heb ook een algemene regel die ik belangrijker vind: geen transactiekosten maken. Omdat ik begin mei volgens mijn reguliere schema had gekocht, kon ik nu volgens de fairusepolicy van degiro niet gratis verkopen. Ik vond het een beetje lastig, maar ik hield me aan de regel.

Daling

En ja hoor: op 27 mei daalde de prijs en daarmee mijn winstpercentage tot onder de 15%. Ik baalde een beetje, maar ook weer niet heel erg, want, zo dacht ik, 'ooit komt ie er weer boven'. Dat klopte, ik had alleen niet verwacht dat het zo snel zou zijn. Op 1 juni stond hij alweer op 17% en gaf ik de verkooporder. 

Investeringsbedrag omhoog

Omdat er twee dagen tussen order en uitvoering zaten en de koers ondertussen vrolijk doorsteeg, verkocht ik uiteindelijk met 18,6% winst. Jippie! Dit geld blijft bedoeld voor beleggen en ga ik de komende periode herinvesteren. Dat betekent dat mijn maandelijkse investeringsbedrag met ongeveer 21 euro omhoog is gegaan. (Het zijn nog geen wereldbedragen, maar het voelt goed.)

Laten staan is beter

In februari deed ik ook al zoiets. Een snelle blik op de grafiek met daarin het koersverloop van het fonds, leert dat dat een prima moment was, maar dat ik meer had verdiend als ik toen alles had laten staan. Meer 'time in the market' is sowieso beter volgens veel theorieën. Toch ben ik voorlopig blij met mijn strategie. 

Exitstrategie

Ik heb die exitstrategie niet om mijn winst tot het uiterste te maximaliseren. Ik heb die strategie zodat ik in goede tijden een goede winst neem (15% maakt me echt blij) en in slechte tijden niet wakker hoef te liggen, omdat ik een goede winst heb laten liggen. Misschien dat ik me ooit nog comfortabel genoeg voel om het te laten staan tot ik het wil gebruiken, maar voorlopig werkt dit voor mij. 

Leerpunt 1: alles verkopen

Allebei de keren heb ik niet alles verkocht, maar het bedrag laten staan dat ik maandelijks investeer. Ik investeer maandelijks ongeveer 140 euro per fonds; ik heb dus 140 euro laten staan. Dat ga ik anders doen: gewoon helemaal verkopen. Een bedrag laten staan is niet consequent. Het is alsof je verkoopt en koopt tegelijk. Dat was ook mijn idee: vasthouden aan dat maandelijks inleggen, maar de beslissing om te verkopen is juist een bewuste afwijking. En bovendien is een deel laten staan heel onhandig voor de boekhouding en mijn inzicht in hoe het allemaal verloopt.

Leerpunt 2: halverwege de maand

Ik voer mijn standaardorders voortaan halverwege de maand uit. Dan hoef ik maximaal een halve maand te wachten als ik na een koersstijging weer eens wil verkopen. Ook al hoefde ik nu maar een paar dagen te wachten en pakte het goed uit, halverwege de maand is gewoon een logischere keuze. Dat begin van de maand afgelopen keer goed uitpakte, is toeval.

Verzendkosten vermijden

Wat te doen als je net geen gratis verzenden krijgt bij bol

Scroll naar beneden als je direct naar de handige lijstjes wil. Hier volgt eerst een anekdotische inleiding.

Spatelspalk

Mijn vader spalkte zelf zijn hand. Met een spatel. Hij legde de spatel op zijn hand en onderarm en zwachtelde de boel in. Deze foto's stuurde hij:

Hoewel ik in het algemeen vóór doe-het-zelven ben, leek het me in dit geval toch handiger (pun intended) om hier een handzamere (pun intended) oplossing voor te zoeken. Of eigenlijk vond mijn zus dat, en ik was het met haar eens.

Gratis bezorgen?

Uiteraard stribbelde papa tegen, maar tegen vereende zussenovertuigingspower kon hij niet op. Mijn zus mocht een brace bestellen. Niet veel later kreeg ik een appje: "Heb jij altijd gratis bezorgen bij bol?" Dat heb ik niet, dus betaalde mijn zus de verzendkosten. Het bedrag inclusief verzendkosten kwam boven de € 20,00 uit. Als ze voor € 20,00 spullen had besteld, had ze geen verzendkosten hoeven te betalen. 

Opruimen

Gisteren had ik er geen tijd voor, maar vandaag na een uurtje lekker lezen, had ik nog steeds echt geen zin in opruimen en was wat uitzoekwerk het perfecte excuus. 

Toevoegen aan je winkelmandje

Want zou het niet handig zijn als je een lijstje hebt met dingen die eigenlijk altijd wel handig of leuk zijn, die minder dan drie euro (de verzendkosten) kosten en die je aan je winkelmandje toe kan voegen om aan de drempel voor gratis verzenden te komen? 

Consuminderen / en het milieu dan?

Als je liever zo min mogelijk spullen wil, kijk dan eens bij de zaadjes of de boeken. Die laatste categorie zijn namelijk allemaal luister- of e-boeken. 

Sowieso moet je opletten dat je niet meer betaalt voor iets wat je eigenlijk niet nodig hebt, én of je wel boven de € 20 komt (maar onder het bedrag voor je oorspronkelijke aankoop plus verzendkosten).

Boeken tot 1 euro:

• Think and grow rich (€ 0,49) (e-book) 
• The Richest Man in Babylon (€ 0,49) (e-book)
• Cheap at Half the Price (€ 0,89) (e-book)
• Verzet in Bloemendaal (€ 0,99) (luisterboek)
• Brief uit Lemberg van Pieter Waterdrinker (€ 0,99) (luisterboek)

Boeken van 1 tot 2 euro:

• The Bitcoin Dystopia (€ 1,03) (e-book)
• Artspresso (€ 1,46) (luisterboek)
• Deciphering the power of money (€ 1,78) (e-book)
• The Tell-Tale Heart (€ 1,94) (luisterboek)
• Changing the World One Invention at a Time (€1,99) (e-book)
• Reisverhalen uit Stedevaart 3 - Vilnius: in het huis van Ciurlionis van Jan Brokken (€ 1,99) (luisterboek)
• Reisverhalen uit Stedevaart 6 - Valencia: de haai, het oog en het ei van Calatrava (€ 1,99) (luisterboek)

Boeken van 2 tot 3 euro:

• Bearin' Losses? That's Bull! (€ 2,05) (e-book)
• Wealth: A Brief Explanation of the Causes of Economic Wealth (€2,49) (e-book)
• Eenvoudig beleggen Warren Buffet-strategieën voor het opbouwen van welvaart en passief inkomen (€ 2,99) (e-book)
• The Gold Killing - BBC Afternoon Drama, Episode 1 (€ 2,99) (luisterboek)

*Let op: Veel luister- en e-boeken die goedkoop worden aangeboden zijn ook gratis te vinden op internet. Ik heb kon bovenstaande boeken niet makkelijk gratis (en/of zonder in te loggen) vinden. Misschien ben jij een betere zoeker.

Handig / leuk / cadeautje voor achter de hand tot 2 euro

• Houten letter of cijfer (€ 1,16)
• Bloemenzaad (vanaf € 1,75)
• Etiketten (vanaf € 1,99)

Handig / leuk / cadeautje voor achter de hand tot 3 euro

• Oordoppen (€ 2,10)
• Zaadjes voor kruiden (vanaf € 2,25)
• Zaden voor eetbare bloemen (€ 2,50)
• Gouden/zilveren draad, bijvoorbeeld om te breien of haken (€ 2,50) 
• Roze bril (die hebben we allemaal wel eens nodig toch?) (€ 2,50)
• Staal behang (vanaf € 2,50) (Je kan er maar net naar op zoek zijn)
• Nivea handzeep (€ 2,59)
• Markers (€ 2,60)
• Sanex douchegel (€ 2,69)
• 10 nep-nerf darts (€2,70) 
• Mooie wenskaarten (vanaf € 2,79)
• Tubeknijper (om je tube helemaal leeg te maken) (€ 2,95)
• Rainbow Rope (€ 2,95)
• 100 Bedeltjes voor aan sieraden (wel van plastic) (€ 2,95)
• Regenhoes voor je rugzak (€ 2,95)
• Wierookstokjes (€ 2,95)
• Omo waspoeder (€ 2,99)

Heb jij nog goede tips voor op dit lijstje?

Fiets kopen of uit de gracht vissen?

Hoe we op een bijna saaie zondagavond een gratis fiets regelden. 

Fiets kopen

Onze buurvrouw dacht eraan een fiets te kopen. Gewoon eentje om in de buurt van a naar b te komen. Niet zo eentje om snelle of verre tochten op te maken. Het had niet echt haast, het zat in haar achterhoofd.

Kabbelende pinksterdag

Lokaal, zonder internet of tv aan te zetten, was het een kabbelende pinksterdag. Alle terrassen waren voorbereid, maar nog wel dicht. We hadden geblogd (ik tenminste), gelezen, gewandeld en het was tijd voor een drankje. De buren zaten al aan het water en vroegen ons erbij.

Magneetvissers

We keuvelden wat, zoals dat gaat op een kabbelende pinksterdag. Tot ik begon over de schattige kleine jongetjes die gisteren hun magneetvisgerei achter hadden moeten laten, omdat ze de magneet niet meer uit het water kregen. Voor mijn ogen veranderden mijn buurmannen in jongens. "Waar?"

Magneet boven water

Binnen no-time lagen de buurjongens (inclusief Jongetje MW) op hun buik met hun armen tot de oksels in het water. Er moest uiteindelijk een koevoet aan te pas komen, maar toen ging het snel. Triomfantelijk kwamen ze teruglopen met de magneet.

Grijpmachines op de kermis

Ze hadden ook meteen een doel: de fiets die ze een tijdje geleden in de gracht hadden zien liggen. Het bleek nog niet zo eenvoudig die met een magneet uit de modder te trekken. Af en toe lukte het om de fiets een stukje omhoog te krijgen: "Jaaaa ...," maar dan viel hij weer de diepte in. Het was alsof we op de kermis bij de grijpmachines stonden.

Lucht in de banden

Ondertussen knoopte Jongetje Money Wenkbrauw een touw aan een lijmklem: tadaa een extra haak. Met de magneet werd het het wiel zo ver omhooggehaald dat de haak er makkelijk in kon grijpen. Met vereende krachten trokken ze vervolgens de fiets op de kade. Er zaten al een paar kleine mosseltjes op, maar er zat nog lucht in de banden!

Eerste rondje

De ketting lag eraf en de standaard blokkeerde de trapper, maar precies acht minuten nadat het eerste wiel boven water was gekomen, fietste Jongetje Money Wenkbrauw een eerste rondje. Dat was voordat ze de fiets met de hogedrukreiniger hadden afgespoten, én het moment dat ze erachter kwamen dat het zadel lek is, dus er is misschien een korte broek verloren gegaan aan deze gratis fiets; dat mag de pret niet drukken, maar bleh wat stinkt dat.

Zo goed als nieuwe fiets

Na het testrondje werd de fiets zoals gezegd schoongespoten (nou ja schoon, laten we het op 'schoner' houden), verzorgd met wat WD40 en liefdevol vastgeketend aan de brug. We moeten even zien hoe de fiets zich houdt, maar het lijkt erop dat de buurvrouw geen fiets hoeft te kopen. Als ze maar niet vergeet een plastic zak over het zadel te doen.

Klein voorbehoud: we zetten de fiets nog wel even op social media om te zien of degene van wie de fiets is geweest opduikt. Net als de magneet.