Achtentwintig cent

Vandaag wordt weer een ouderwetse bespaar-actie dag voor mij. Dat soort dagen zijn er niet zo veel meer, want de besparingen die ik wil doen, zijn standaard geworden. Natuurlijk koop ik cola alleen als het in de aanbieding is, maar om daar nou elke keer een blogje over te schrijven. ("Vandaag weer met 6 kilo cola van de supermarkt naar huis gezeuld. Ik ben toch niet zo sterk als ik dacht, maar ja, je moet er wat voor over hebben." "Vandaag weer ...)

Schokkend

Maar nu ga ik hamsteren. Want vanaf morgen gaat de btw omhoog. Voor elke tien euro aan boodschappen betaal je straks iets meer dan 28 cent meer. Geen schokkend bedrag misschien, hoewel ik wel moet denken aan de mensen die nu al moeite hebben met de eindjes aan elkaar knopen. Ik hoop maar dat de verlaging van de inkomstenbelasting echt goed uitpakt voor deze mensen.

Bolderkar

Omdat de verhoging voor mij niet schokkend is, ga ik niet met de bolderkar op pad, gewoon een rugzak en een extra tas voldoet. Die bolderkar gebruik ik soms wel voor boodschappen, eigenlijk alleen als ik een kratje bier ga halen. Het ding stuurt niet geweldig en is best wel groot, dus ik vind het altijd een beetje gênant in de supermarkt, maar ik weet echt niet hoe ik die 15 kilo anders thuis krijg. Voor de 6 kilo cola laat ik hem thuis (Daar gebruik ik trouwens vaak wel een rugzakvariant van de rolkoffer voor. Als ik dan naar huis loop, begeleid door dat typische rolkofferlawaai, moet ik in de helft van de gevallen aan een buurtgenoot uitleggen dat ik niet van vakantie terugkom.)

Drankwagen

Die bolderkar was trouwens een prima aanschaf. Destijds na wat getwijfel gekocht voor onze logeerkindjes. We hebben hem niet eens zo vaak voor de kinderen gebruikt, maar de momenten dat we hem gebruikt hebben was het óf heel erg welkom (want doodop) óf dolle pret (lekker racen). En nu gebruik ik hem dus als drankwagen (wat een beetje fout voelt: waar eerst de kinderen zaten, zet ik nu een krat bier), of om afval weg te brengen (voelt minstens zo fout, terwijl de kinderen er echt niet meer in willen, maar ja toch).

Karkas

Andere bespaar-actie van vandaag hebben we gisteren al ingezet: we maken soep van het karkas van de kerstkalkoen, en kalkoensalade van het overgebleven vlees. Het zakje met ingewanden hebben we gereserveerd voor de hond van de buren. Die kalkoen gaat schoon op. En dan ga ik ook even kijken of de hazelnotenaardappelpuree toegevoegd kan worden aan het Oud&Nieuw-buffet.
Dat compenseert dan weer een beetje voor de andere luxe-dingen die we vandaag gaan eten en drinken. Het wordt een feestdag. Ik wens jullie allemaal veel plezier vandaag en veel geluk in het nieuwe jaar.

Vrijmaken

Op zoek naar een heel andere quote, kwam ik deze tegen:

Nooit zeggen: 'Ik heb geen geld'. Je moet altijd zeggen: 'Daar kan ik op het ogenblik nog geen geld voor vrijmaken'. 

Van Gerard Reve. Ik vind het wel een prima quote. Ik distilleer eruit dat je geld nooit je dromen moet laten dwarsbomen, terwijl hij ook zegt dat je geld dat je niet hebt, niet uit kan geven. Vrijmaken zegt ook iets over de keuzes die je met geld moet maken: je stopt het in het een of in het ander.
Of het allemaal precies zo bedoeld is weet ik niet, en doet er voor mij hier en nu niet toe.
Woorden zijn wijs.

Ik vind het superleuk

Even een hoera-verhaaltje over mijn werk hoor. Wie had dat gedacht van iemand die droomt van '"niet meer werken, altijd vrij"? Nou, ik eigenlijk wel. Die tekst in de kop van mijn blog is namelijk niet helemaal precies, tot mijn schande. Waarschijnlijk als gevolg van een schrapsessie. Less is more, maar soms meer ongeveer.

Altijd vrij

'Altijd vrij' slaat voor mij op: altijd vrij om te kiezen wat je wil doen. Dat kan best werken zijn. Bijvoorbeeld: werk dat je kiest omdat je het leuk vindt, werk dat je kiest omdat je er jezelf kunt ontwikkelen, werk dat je kiest omdat het betekenisvol is, werk dat je kiest omdat je samenwerkt met fijne mensen. Het kan wat mij betreft zelfs werk zijn dat je kiest omdat het goed verdient. Zolang de andere aspecten van dat werk maar niet je geluk in de weg staan.

Er had moeten staan 'nooit meer hoeven werken' of 'nooit meer moeten werken'. Omdat ik dat allebei lelijk vind en ik de kop kort wilde houden, heb ik het weggelaten. Anyway dit zijn al drie alinea's die niet gaan over hoe leuk mijn werk is. Over less is more gesproken ...

Leuk werk

Ik mag op mijn werk teksten corrigeren. Ik vind het heerlijk. Ik houd van taal.

Ik werk voor een ambitieus en dynamisch bedrijf. Het klinkt obligaat maar het is echt zo.
Er wordt op een heerlijke manier naar perfectie gestreefd. Elke fout of twijfel wordt omarmd want daar leren we van. Elke vraag die ik stel wordt serieus genomen. Er komt óf een antwoord in de trant van: "Daar hebben we al eens eerder over gediscussieerd. Het korte antwoord is X, en als je alle overwegingen wil weten, kun je het daar vinden. Als je er andere gedachten over hebt horen we het graag, dan bespreken we het verder." of iets als: "Goede vraag, dat gaan we even verder uitzoeken. Ik vraag het Mark even, die is meestal wel goed in dit soort dingen. Wat denk jij?" En dat wordt dan ook echt opgevolgd. Heerlijk!
Tijdens mijn eerste werkoverleg werden meerdere nieuwe klanten aangekondigd (en met gejuich begroet). Ik dacht dat het toeval was dat precies tijdens mijn eerste werkoverleg zoveel nieuwe klanten werden aangekondigd. "Nee hoor, dat gaat eigenlijk altijd zo." Het waren niet alleen meer-van-hetzelfde-klanten, maar ook klanten waarvoor we ons dienstenpakket uitbreiden. "Want ik denk dat Marieke en Hilde dat heel goed kunnen, even checken of ze daar zin in hebben, en anders doe ik het zelf," aldus de directeur.

Ik werk met mensen die hartstikke aardig zijn. Echt iedereen is hartelijk en attent. En ze hadden chocoladetaart op mijn eerste werkdag. Chocoladetaart. Need I say more?

Ik werk op een plek waar balans tussen werk en privé de normaalste zaak van de wereld is. Volgens mij werkt iedereen parttime, ook de directeur. Als je meer verlof wil nemen dan de dagen die je officieel hebt, kan dat gewoon.

Ik werk in een bedrijf waar thuiswerken gewoon is, én goed gefaciliteerd. Het werkte meteen, zonder haperen. (Ik kan me ellenlange sessies met de helpdesk van mijn vorige werkgever herinneren.) Niemand die verwijtend verzucht dat skypen 'toch anders is dan elkaar in de ogen kijken', niemand die flauwe grappen maakt over 'zogenaamd thuiswerken'. Iedereen is welkom op kantoor ("Hee leuk dat je er bent.") en iedereen is welkom om thuis te werken.
En laat ik nou een heel fijn huis hebben, met een heel fijne werkplek. Het is echt genieten.

O ja, en ik mag ook nog cursussen doen. Twee per jaar tijdens werktijd, en buiten werktijd mag ik onbeperkt cursussen volgen. Het bedrijf heeft voor iedereen een abonnement afgesloten bij platform dat online cursussen aanbiedt.

Mijn werkdagen vliegen voorbij. Het enige waar ik last van heb, is dat de week ook sneller voorbij is. Daar kan ik wel aan wennen, denk ik.

Ik ben Miljoenenspel dankbaar

Ik heb al vaker bekend: we doen mee aan het miljoenenspel. Maar binnenkort is dat verleden tijd. Ik kreeg namelijk een mail van ze: "Er gaat iets veranderen." Ik had het even druk (iets met een baan) en besteedde er geen aandacht aan.

Tot vandaag. Het is druilerig dus een prima dag om even mijn mailbox op te ruimen. Ik kwam de miljoenenspelmail weer tegen en las hem wat beter. Wat bleek? Ze hebben er een extra stap aan toegevoegd. Ze trekken eerst een bal, en alleen als die bal groen is, is de hoofdprijs het bedrag uit de naam van het spel. Is de bal paars dan is de hoofdprijs nog maar 4% van dat bedrag. Je raadt het al: er zijn meer paarse ballen dan groene, vijf keer zoveel om precies te zijn.

"Idioot," was mijn eerste reactie, en daar is geen andere voor in de plaats gekomen. Een goede reden om te stoppen. Eigenlijk ben ik zelf natuurlijk de idioot, want de kans was al heel klein, en pas nu die zes keer zo klein wordt, stop ik ermee. Ik ben trouwens echt slecht in kansberekening, ik moet nog even checken of die zes wel klopt. Hoe dan ook: ik heb opgezegd en ik vind het een goede zaak.

Dat opzeggen ging bijna vlekkeloos. Het moest telefonisch. Daar houd ik niet van, maar ik was zó vastbesloten dat ik me daar niet door liet tegenhouden. Ik moet zeggen dat het best vlot ging. Het enige vlekje was dat de mevrouw aan de andere kant van de lijn zei dat ze van de staatsloterij was en dus niet van het miljoenenspel. Toen ik haar vroeg of dat niet hetzelfde 'bedrijf' was en dat ik bij haar terecht was gekomen via de site van het m-spel, zei ze "Oh ja, even aan een collega vragen hoe dat moet." Die collega loodste haar door het menu heen en deed dat goed. Binnen twee minuten had ik een bevestiging van het stopzetten van het abonnement in mijn mailbox.

We spelen nog tot het einde van het jaar mee. Het verwerken van de opzegging duurt kennelijk iets langer. Ik vind het best. De nieuwe ronde met de ballen wordt pas volgend jaar toegepast. Alsof dat wat uitmaakt. Toch merk ik dat ik hoop dat ik die laatste weken het miljoen win. Ik ben duidelijk nog niet helemaal genezen. Maar voorlopig heeft het verstand het gewonnen. 

Vloerverwarming

De blogpost en de reactie waren 'al' drie dagen oud, maar ik kon het niet laten om erop te reageren. Het gaat me een beetje aan mijn hart. Daarom hier nog een keer met wat context:

Continu 21 graden

De blogpost van Zuinigaan ging over iemand die continu zijn verwarming op 21 graden zou laten staan. (In Huize Money Wenkbrauw zou dat handenvol geld kosten, en ik zou het niet prettig vinden, maar dat terzijde.) De strekking van de reactie waar ik op reageerde luidde: Wij zetten onze vloerverwarming ook nooit lager want dat kost meer energie. Beste mensen, dat laatste is niet waar.

Het bespaart energie als je je vloerverwarming af en toe lager zet.

Het is een veelvoorkomend en begrijpelijk misverstand dat je vloerverwarming altijd op dezelfde temperatuur moet houden en dat opwarmen of schommelingen in temperatuur meer energie zouden kosten.

Een temperatuurverschil betekent warmteverlies

Hoe goed je huis ook geïsoleerd is, als het buiten kouder is dan binnen, verlies je warmte. Als het temperatuurverschil groter is, verlies je meer warmte. Dus het is voordeliger om de temperatuur in je huis 's nachts te laten zakken.

Waar komt het misverstand dan vandaan? Vermoedelijk twee (samenhangende) dingen:

1. Vloerverwarming is traag

Vloerverwarming warmt langzaam op. Als je 's ochtends als je opstaat (of 's avonds als je thuiskomt) een comfortabel huis wil hebben, moet de vloerverwarming ruim voordat je opstaat (/thuiskomt) beginnen met verwarmen. Omdat de vloerverwarming ook langzaam afkoelt, lijkt het dan alsof je hem net zo goed aan kan laten staan, maar dat is dus niet zo. Want je verliest meer warmte bij een hogere binnentemperatuur.

2. Vloerverwarming werkt goed en voordelig bij lage watertemperatuur

Een voordeel van vloerverwarming is dat de watertemperatuur in je ketel niet zo hoog hoeft te zijn. Je ketel werkt beter (voordeliger) bij een lage temperatuur. Maarrr: als je snel op wil warmen, dan moet de watertemperatuur toch hoger en dan gaat een belangrijk voordeel van vloerverwarming verloren (en is het nog steeds niet comfortabel want hoe warm het water ook is, echt snel warm wordt het niet met vloerverwarming).

Handig: een beetje een slimme thermostaat

Er zijn handige thermostaten die je kunt vertellen hoe laat het welke temperatuur moet zijn. Die werken ook met vloerverwarming. Als je de temperatuur van je ketel lekker laag laat, zorgt die thermostaat dat de verwarming op tijd begint. Comfortabel en zuinig met energie.

Hoera!

Toen ik de blogtitel 'Aan de vroege kant juichen' schreef, had ik ook andere dingen in mijn hoofd dan die stomme rendemixrekening. Maar ik kon die onderwerpen niet met elkaar combineren. Vandaag nummer twee, en die is een stuk leuker:

Ik heb weer een baan

Yes, ik heb een leuke baan. Het is de baan waar ik in september over schreef: "Ik doe zoveel mogelijk dingen waar ik blij van word, en ik denk dat ik van deze baan heel blij word." Toen werd ik niet aangenomen. Gelukkig is het een snelgroeiend bedrijf en hadden ze nog iemand nodig, mij dus. Hoera, jippie, juichjuich.

Juich ik te vroeg?

Maandag ga ik beginnen. Ik heb er veel zin in, én ik vind het spannend. Want wat nou als ik het toch niet zo leuk blijk te vinden? Wat nou als ik het niet zo goed doe als de werkgever van me verwacht? Vandaar dus dat ik af en toe denk dat ik wat aan de vroege kant juich als ik dit nu al uitbundig vier en van de daken schreeuw.

Omdenken

Gelukkig kan ik daar ook de omdenkgedachte tegenaan gooien: Wat als alles lukt? Iets specifieker voor mijn geval: Wat als het nog leuker is dan ik dacht? Wat als ik het beter doe dan verwacht?

Stoppen is altijd een optie

En dan heb ik ook nog altijd de mogelijkheid om weer te stoppen als het niet (wederzijds) bevalt. Dan heb ik weer wat geleerd, ben ik een ervaring rijker. Voor het geld hoef ik het nog niet te doen. Dat is gewoon mooi meegenomen. Ik zie het dan ook niet als een breuk in mijn voorproefpensioen, want ik ga iets doen wat me heel leuk lijkt. Working life, here I come!

De rente, het tapijt en het gilde

'Het is het tapijt', zegt Pieterse-Bloem, en lijkt daarmee uit te willen drukken dat het belangrijk is. Misschien bedoelt ze zelfs wel fundamenteel. Zou ze denken aan oude funderingen die van koeienhuiden zouden zijn geweest? Ik betwijfel het.
Ik denk dat ze denkt aan een tapijt dat voor warme voeten zorgt. Zo'n tapijt met van die bekende motieven die daarom niet opvallen, maar die bij nadere beschouwing behoorlijk gecompliceerd zijn.

'Wat denk je dat er gebeurt als dat tapijt er met één ruk onderuit wordt getrokken?' gaat ze verder. "Nou," kan ik niet laten te denken, "als de ruk hard genoeg is, dan blijft alles staan. Dat is misschien makkelijker met tafelkleden, maar moet ook kunnen met tapijten."

Rentegilde

De cursieve quotes komen uit een artikel in het FD, over het rentegilde. Een gilde dat het FD ontdekt heeft (wie door wie ontdekt is, weet ik niet), maar dat niet zo spannend blijkt of dat in ieder geval claimt. Neemt niet weg dat rente wel het tapijt onder alles is: 'Rente heeft invloed op alles. Op de wereldwijde schuldenmarkt heeft iedereen aan iedereen een verplichting. De rente is een afspiegeling van de macro-economie en staat aan de basis van de financiële markten. De wereldwijde rentemarkt ($250.000 miljard) is moeilijk te overzien en onvoorspelbaar bovendien.'

Die laatste zin kan met wat aanpassingen zo in een liedje, maar dat terzijde.

Rente

Het gilde staat open voor 'iedereen die wat met rente doet'.
Misschien moet ik me eens aanmelden. In 2017 had ik zo'n 45 verschillende spaarrekeningen lopen. Daar zitten veel kortlopende deposito's bij. Het is geld dat ik niet wil beleggen, en over sommige delen wil ik relatief snel kunnen beschikken. Ik plan het zo dat ik steeds binnen maximaal 3 maanden kan beschikken over een bepaalde som, en sluit daarvoor dus steeds nieuwe deposito's af. Ik doe dat voor de rente.
Het bracht me ongeveer €2.000,- op. Er zitten wat deposito's tussen die langer dan een jaar lopen, die brengen pas later rente op. Hoe dan ook is €2.000,- niet veel.

Is het wel de moeite waard?

Tja, is het wel de moeite waard? Ja, vind ik, want zoveel werk is het nou ook weer niet. Het is een kwestie van die planning maken en op basis daarvan eens in de zoveel tijd inloggen om opnieuw af te sluiten. De rest gaat vanzelf. Ik vind het nog best wel leuk ook (zolang het niet dagelijks hoeft) en het is toch zonde om te laten liggen.

Off-topic

Eigenlijk hoort dit blogje misschien meer thuis op mijn persoonlijke blog over taal en andere zaken. Zeker omdat ik ook nog even kwijt moet dat de journalist nog ergens schrijft: 'Dan is Rome in last.' Is het een mooie variant omdat het hier over Italië gaat of is het een vergissing? Ik houd daarvan. Toch heb ik hem hier geplaatst omdat ik rente en dat rentegilde interessant vind in dit kader. En omdat ik hoop dat jullie een beetje off-topic af en toe wel kunnen waarderen.

Terugsturen voor de Black-Fridaykorting

Ik ben net een mens, een consumens. Dat verbaast me niets hoor, maar in het kader van deze site voelt dat laatste als een bekentenis. Twee dagen geleden kreeg ik een mailtje, een mailtje van mijn favoriete kledingmerk. En ja hoor: ze hadden eindelijk het ensemble waar ik al een tijdje op hoopte. 

Mijn voornemen om die avond niet meer van de bank te komen had niets met consuminderen te maken, meer met een grieplijf. Voor de vorm deed ik alsof ik drie keer nadacht. Ik pelde echter tegelijkertijd al de om me heen gedrapeerde dekens af, hobbelde twee trappen naar beneden, en daarna weer naar boven (boink-boink-boink ging het in mijn hoofd) voor mijn betaaldingetje van de bank. Ik bestelde. 

(Waarom het per se die avond moest, terwijl ik ook wel kon inschatten dat ik de volgende dag nog niet helemaal beter zou zijn en dus helemaal niet zo veel zin zou hebben om in een fancy pakje te gaan paraderen, weet ik niet. Hebzucht, vrees ik.)

Fastforward to vandaag. Ik zit nog steeds op mijn pakje te wachten, want postnl heeft gisteren gefaald. (Was meteen wel het punt van nagriepend lijf in fancy pakje opgelost.) Komt er weer een mail binnen van mijn favoriete kledingmerk. 

JAAA HOERAAA schetteren ze, BLACK FRIDAY KORTING. 

Na wat getier, raap ik mezelf bij elkaar en schrijf een vriendelijk en grappig (vind ik) mailtje, of ik als trouwe en snelle klant alsnog die korting kan krijgen.

" Nee," luidt het onverbiddelijke antwoord (wel lekker snel). En vervolgens doen ze me doodleuk de suggestie om mijn bestelling terug te sturen en vandaag opnieuw, maar dan met korting, te bestellen. Tja, dat had ik ook al bedacht, maar het leek me een stuk efficiënter als ze gewoon het kortingsbedrag terug zouden storten.

In plaats daarvan ga ik nu een formulier invullen, het pakje opnieuw inpakken, er een pakketzegel op doen (die moet ik zelf betalen, maar het kortingsbedrag is hoger) en het versturen. Vervolgens gaat een bezorgmeneer of -mevrouw dit pakketje bezorgen bij de winkel, daar gaat iemand het uitpakken, controleren, het formulier verwerken en mijn geld terugsturen.

Parallel bestel ik met korting hetzelfde pakje, dat ook weer ingepakt moet worden en met een correcte adressticker bestickerd moet worden om vervolgens met een busje hierheen gebracht te worden.

Tja, het is allemaal onnodig milieubelastend, maar ik ben niet heiliger dan de paus, ook al poept hij in de bossen en ik niet.

Hoe stop je met Rendemix?

Dit is gewoon heel saai en praktisch de opsomming van de stappen op basis van mijn ervaringen. Niets meer en niet minder:

1. Geef een verkooporder voor alles wat in je Rendemix zit. 
Bij mij ging dat via internetbankieren. Ik weet niet of het ook anders kan.

2. Beslis of je per brief of per e-mail wil opzeggen.

3. Zoek uit waar de opzegbrief naartoe moet. 
Ik heb de vraag gesteld via de chat in de online-bankieren-omgeving (rechtsboven op 'Contact' klikken, en dan 'Chat direct met een medewerker' kiezen. Hiervoor moet je ingelogd zijn.)
Ik had gekozen voor e-mail. Ik moest de e-mail richten aan: Particulieren.rotterdam@rabobank.nl. Overigens kreeg ik vervolgens antwoord van FinancieelAdvies.rotterdam@rabobank.nl. Allebei met Rotterdam in de naam, ik woon daar in de buurt :) Het adres is dus afhankelijk van bij welke Rabobank je 'zit'.

4. Maak een briefje waarin je schrijft dat je je Rendemix wil opheffen. Zet je naam, adres en woonplaats op het briefje. Onderteken het briefje en stuur een gescande versie aan het e-mailadres (of de gewone versie aan het postadres).

5. Het zou nu klaar moeten zijn. Misschien krijg je nog vragen van de bank. Die beantwoord je natuurlijk (nadat je voor jezelf hebt vastgesteld dat het geen pfishing-mail of iets dergelijks is).

6. Controleer of je Rendemix ook daadwerkelijk uit je overzicht verdwijnt. Als dat na vier dagen nog steeds niet het geval is, neem je contact op met je Rabobank.

Succes. Het scheelt je een hoop kosten!

Aan de vroege kant juichen

Ik had gedaan wat ik moest doen, keurig alle stappen doorlopen. Ik had daar lang tegenaan gehikt, dus toen ik eenmaal zover was, schreeuwde ik het van de daken. Nou ja, ik schreef er een blogje over: ik had mijn Rendemix opgezegd.

Het doel was natuurlijk dat mijn Rendemix-rekening ook echt opgeheven zou worden. En dat was nog niet zover.
Want ondanks dat Tamara mij had verteld dat het enige wat in het opzegmailtje hoefde te staan was, dat ik mijn rekening op wilde zeggen en wat mijn naam, adres en woonplaats zijn, bleek er ook nog een handtekening nodig. Ik mailde mijn handtekening.
Vervolgens dacht men dat er nog waarde in mijn portefeuille zat en vroeg toestemming om te verkopen. Ik had alles al verkocht, het geld stond al op mijn gewone rekening. Om de boel niet onnodig op te houden, gaf ik toestemming (en hoopte even, maar uiteraard tevergeefs dat er nog een storting zou volgen).

Nog diezelfde dag kreeg ik een mailtje van Manouk dat ze m'n Rendemix had opgeheven. Hoera. Het duurde daarna nog vier dagen voor hij ook echt verdween uit mijn overzichten. Vandaag werden de kwartaalkosten voor het laatste, niet volgemaakte kwartaal afgeschreven. Uiteraard zijn die vier dagen nog meegeteld. Niet dat ze je dat vertellen, maar ik kan gelukkig een beetje rekenen. Het scheelt nog geen anderhalve euro. Toch denk ik dat ik er een puntje van ga maken. Gewoon, omdat ik het niet netjes vind.
Moet ik wel een beetje mee oppassen, want eigenlijk houd ik niet energie steken in negatieve dingen. Ik houd meer van leuke dingen, en vooruit: leerpuntjes. Ik zal in een apart blogje zo overzichtelijk mogelijk delen hoe je je Rendemix op moet zeggen.

Rendemix opzeggen

Ik heb het eindelijk gedaan: m'n rendemix opgezegd. Ik was het in januari al van plan. Maar ik vond het moeilijk. Dat bleek mee te vallen. Gewoon een verkooporder geven voor alles wat erop staat (/erin zit?), en dan vervolgens de rekening opzeggen.

Nou ja dat is iets makkelijker gezegd dan gedaan. Of beter: ik vond het toch best wel spannend, en ik had nog even last van de neiging de markt te willen timen. Maar ik heb me eroverheen gezet en gewoon de verkoop-order gegeven.
Daarna moest ik nog uitvogelen hoe ik de rekening op kon zeggen. Want op de site had ik wel gevonden dat het per e-mail of per brief mocht, maar ik vond daar geen adressen bij. Gelukkig heeft Tamara me via de chat geholpen.

Ik heb er lang over gedaan, maar ik ben blij dat ik het gedaan heb.

De eerste maand huurders

Meneer heeft nu een maand huurders. Hoe ging dat tot nu toe? Er waren twee incidenten en geen rechtsbijstandsverzekering.

1. De schotel

Al heel snel begon het. Na een week kreeg Meneer een berichtje van de Vereniging van Eigenaren (VvE). Dat er een schotel was geplaatst en dat dat niet mocht, of die per ommegaande weggehaald kon worden.

Het stond niet in de regels maar was ooit besloten in een VvE-vergadering. Meneer kreeg desgevraagd (of eigenlijk desgezeurd maar eerlijk is eerlijk: hij had ze ook zelf kunnen opzoeken via inloggen op een site) een kopie van de notulen van die vergadering, zodat hij precies kon zien wat er besloten was. Dat kwam neer op: Schotels die al hangen mogen blijven. Er mogen geen nieuwe aan de gevel worden gemonteerd. Op zich een begrijpelijke afspraak als je de uitstraling van je flatgebouw een beetje netjes wil houden.

Dus stuurde Meneer een berichtje aan de huurders met het verzoek de schotel van de gevel te halen, en de suggestie hem op het balkon te zetten. Er kwam direct een berichtje terug: "Sorry we wisten niet dat het niet mocht. Omdat er ook andere schotels hangen dachten we dat het mocht." (Maar dan in het Engels). Dat heeft Meneer even uitgelegd en ze hebben hem direct op het balkon gezet, zo veel mogelijk uit het zicht.

Er kwam nog een bericht van de VvE. Dat de schotel nog niet weg was. Toen heeft Meneer geantwoord dat hij niet meer aan de gevel hangt en uit het zicht geplaatst is, en dat dat niet te verbieden is. Daarop heeft hij niets meer gehoord.
Al met al snel en zonder al te veel moeite opgelost, naar we hopen ook tot tevredenheid van de buren.

We hebben nog wel even gecheckt of er nog andere besluiten uit de VvE zijn met dergelijke consequenties. Dat lijkt niet zo te zijn. Een kleine les voor een volgende flat: even vragen hoe besluiten van de VvE verwerkt worden: komen die in de regels terecht of is er een besluitenlijst (dat bleek hier uiteindelijk het geval).

2. De huur

Op 1 oktober stond de huur niet op zijn rekening, terwijl in het contract staat dat de huur voor het begin van de maand betaald moet zijn. 2 Oktober stond de huur niet op zijn rekening. 3 Oktober stond de huur niet op zijn rekening. 4 Oktober eind van de ochtend stond de huur niet op zijn rekening.

O jee. De nachtmerrie van de niet-betalende huurders zou toch geen werkelijkheid worden? Meneer stuurde een berichtje. Er volgde direct excuus en een uur later werd de huur bijgeschreven op zijn rekening. Nou ja, de huur min een tientje. Raar. Ook dat werd snel gecorrigeerd met excuses. Meneer heeft wel even benadrukt dat de huur volgende keer vóór de eerste van de maand betaald moet zijn, en graag in één keer het goede bedrag. Hij heeft ze aangeraden een automatische overschrijving te nemen.

Op zich werd alles snel gecorrigeerd. We denken zelfs dat het eerste bedrag al onderweg was voordat Meneer ernaar vroeg. Maar toch. Ik moet nog even zien of het volgende keer goed gaat. Want als je elke keer om de huur moet vragen is dat niet relaxed. Voorlopig heeft Meneer er alle vertrouwen in dat ze het vanaf nu goed doen.

Rechtsbijstandverzekering

In de reacties bij een eerder blog werd gevraagd of Meneer hiervoor een rechtsbijstandverzekering heeft. Goede vraag (dank LeLe). Die heeft Meneer niet. Is dat een bewuste keuze? Ja en Nee (oeps). Ja, omdat we heel bewust zo min mogelijk verzekeringen hebben. We verzekeren ons alleen voor dingen die noodzakelijk zijn en die we niet zelf kunnen betalen. Nee, omdat we toen Meneer ging investeren niet expliciet hebben heroverwogen of dit nodig was.

Dat hebben we nu wel gedaan. Het is niet nodig. We hebben in onze omgeving een paar juristen die ons in ieder geval van een eerste advies kunnen voorzien. De eerste stappen zoals een betalingsherinnering en zelfs een ingebrekestelling hebben we al eerder voor andere zaken succesvol doorlopen. Dat kunnen we zonder betaalde juridische bijstand. Verder heeft Meneer behoorlijk wat reserves om goede rechtsbijstand te kunnen betalen. En ja, we weten wat dat ongeveer kost. Het zal een flink gat slaan, maar hij kan het risico nemen.

Schenken en erven, het vervolg

Met 396 onbekenden zaten mijn vader en ik in een zaal om te leren over schenken en erven. Als je je graag jong voelt en je bent nog geen 60, kan ik je aanraden naar zo'n bijeenkomst te gaan. Blijkbaar is dit niet iets om je kinderen mee naartoe te nemen. De enige min of meer bekenden, de ouders van een basisschoolklasgenoot van me, hadden Johnny ook niet meegenomen. Jammer, ik had hem best weer eens willen spreken.

Reclame

Het was een prima avond, met een goede presentatie en een borreltje achteraf. Het begon wel met onvervalste reclamepraatjes voor de organiserende bank en uitvluchten of redenen waarom er zoveel kantoren in de buurt gesloten waren de laatste maanden. Maar de tijd die daaraan besteed werd was kort. Wat mij betreft was dit een goede actie van de bank (dat mag ook wel eens gezegd worden).

Wat was er voor mij nieuw?

Al eerder schreef ik over schenken en erven, en ik kreeg daarop waardevolle aanvullingen in de reacties. Ik had nog wat vragen, hoewel ik niet op al die vragen antwoord kreeg, was er deze avond genoeg nieuwe waardevolle informatie voor mij. Niet allemaal schenken en erven, maar direct of indirect heeft het er allemaal mee te maken:

Opname in zorginstelling (Wlz)

Voor opname in een zorginstelling (of andere hulp op basis van de Wet langdurige zorg) moet een eigen bijdrage betaald worden. De hoogte is afhankelijk van 1. je situatie 2. je inkomen en 3. je vermogen.

Lage bijdrage

Zolang er nog een partner thuis woont, betaal je de lage bijdrage: minimaal €161,80 per maand, maximaal €850,- per maand (2018). Dit bedrag kan ingehouden worden van de AOW.
Dit was voor mijn vader best een geruststelling. Hoewel hij niets liever wil dan altijd voor mijn moeder zorgen, ziet hij dat de kans behoorlijk groot is dat dat op een gegeven moment niet meer kan. Hij zou het vreselijk vinden om haar ergens anders door andere mensen te moeten laten verzorgen. En als hij daarvoor dan ook nog zijn huis op zou moeten eten, ... maar met deze bedragen is van dat laaste geen sprake.

Hoge bijdrage

Als je geen thuiswonende partner hebt, betaal je de hoge bijdrage. Die is in 2018 maximaal €2.332,60 per maand. Ook de precieze hoogte van deze bijdrage is dus afhankelijk van je inkomen en vermogen. Goed om te weten: de eerste twee jaar telt een leegstaand huis niet bij het vermogen.

Invloed

Het inkomen van oudere mensen ligt meestal min of meer vast. Ze krijgen AOW en eventueel nog wat pensioen. Ze kunnen niet meer of minder gaan werken. Alleen met de hoogte van het vermogen kun je dus de eigen bijdrage beïnvloeden. Tenzij het inkomen hoger is dan €62.000. Dan maakt het niet uit hoe hoog je vermogen is, je betaalt dan sowieso de maximale hoge bijdrage. (Bedrag is een benadering).

Ik heb wat getalletjes ingevuld in de rekenhulp van het CAK om in te schatten of het zinvol is om het vermogen te verkleinen.
Bij een jaarinkomen van €35.000, €15.000 belasting en een vermogen van €100.000, betaal je bijna €700,- per maand meer dan met hetzelfde inkomen zonder dat vermogen. Als je het vermogen met €10.000 verlaagt (dat is wat mijn ouders per jaar kunnen doen via een schenking), scheelt dat bijna €70,- per maand.

"Ik kan nu toch niet meer veranderen hoe het twee jaar geleden was?!"

Een mooie vraag in dit kader vond ik:
"Ze kijken naar twee jaar geleden. Ik kan nu toch niet meer veranderen hoe het twee jaar geleden was?! Dus wat moet ik hier nou mee?"
"U kunt nu wel veranderen hoe het in 2020 twee jaar geleden is. Laten we hopen dat u veel te vroeg bent."  (Dat antwoord kwam er niet zo helder uit, maar dit was denk ik wat bedoeld werd.)

Levenstestament

Een levenstestament (ook wel notariële volmacht genoemd) treedt in werking als iemand zijn zaken niet meer kan behartigen (dus tijdens zijn leven). Hierin kun je volmachten geven aan bijvoorbeeld je partner of je kinderen voor als je niet meer wilsbekwaam bent. Bijvoorbeeld om het huis te kunnen verkopen. Want dat kan niet zomaar als één van de eigenaren niet meer wilsbekwaam is.
Dat was voor ons echt nieuw en een eyeopener.

Testament

• Opeisbaarheid kindsdelen. Als ik het goed begrepen heb, kunnen kinderen volgens de huidige wet de helft van hun erfdeel (legitieme portie) opeisen als de eerste ouder overlijdt. Misschien wil je dit aanpassen. Let op: eventuele oude testamenten blijven geldig, dus het kan zijn dat het al anders geregeld is (dan moet je checken of dat nog wenselijk is). (Ik moet ook echt nog even checken hoe dit zit en of dit werkelijk om de legitieme portie gaat.)
• Je kunt een clausule opnemen die regelt dat de kindsdelen niet meetellen bij het vermogen van de laatste ouder (tbv verlagen eigen bijdrage bij opname in zorginstelling). Hoe dit precies zit moet ik ook nog even nazoeken.
• Je kunt gebruik maken van de vrijstelling van de kleinkinderen door rechtstreeks aan hen na te laten. Hier zitten haken en ogen aan, dus het is goed om te kijken of dit interessant is in jouw situatie.
• Denk ook na over de uitsluitingsclausule. Als je kinderen gaan scheiden van hun partner, wil je waarschijnlijk niet dat de partner recht heeft op de helft van wat je tot dan toe geschonken hebt. Grappige quote in dit kader vond ik: "De zoon ging uit elkaar." Het klonk echt alsof hij aan stukken gereten werd. Nou is dat figuurlijk misschien ook wel zo, maar dat werd niet bedoeld.
  Mocht je trouwens nog de keuze hebben voor een partner: “Het loont voor de kinderen om een jongere partner te hebben”. Dit is dan niet in het kader van het testament, maar wel in het kader van schenken. Kinderen onder de 40 of kinderen met een partner onder de 40 komen in aanmerking voor extra vrijstellingen. Als je nog eens een originele sneer uit wil delen aan iemand die er met de 10-jaar-jongere-secretaresse vandoor is gegaan en meteen impliciet wil zeggen dat je haar helemaal niet knap vindt, kun je dus iets zeggen als: "Het was zeker voor de schenkingsvrijstelling." Goed, terug van mijn dubieuze adviezen naar het echte onderwerp.

Herroepelijk schenken

Eerder schreef ik over herroepelijk schenken. Op deze avond werd gezegd dat dat onderwerp is van discussie. De aanwezige notaris gaf aan zich daar niet meer te wagen aan deze schenkingsvorm. Goed om te weten.

Rente bij schenken op papier

Op mijn vraag of de rente van een schenking op papier aangepast moet worden als de Belastingdienst dat doet, kreeg ik als antwoord dat ze dat toch nooit doen. "Die rente is al tien jaar hetzelfde." Tja, resultaten (of gebrek aan actie) in het verleden zijn geen garantie voor de toekomst, zeker niet bij de Belastingdienst. Maar ja, dat zoek ik dan nog wel een keer uit. 

Verder was het een nuttige avond. En fijn om dit met m'n vader te kunnen doen.

Leuke weetjes over de beursvloer

Gisteren zat ik wat te surfen op zoek naar meer kennis over de beurs en aandelen. Niet om direct toepasbare kennis op te doen. Ik hoef niet alles te doorgronden, heb ik me laatst gerealiseerd. Maar wel om wat meer feeling te krijgen.

Ik kwam een paar dingen tegen die ik leuk vond:

Open outcry

De beurs had z'n eigen taal: open outcry. Kijk, dan heb je mij, taalliefhebber, bij de kladden. Is sowieso wel een leuk weetje toch? Kan ik tijdens een borrel misschien nog wel een keer de blits mee maken. Tijdens een beurscafé 20 pilsjes bestellen door met twee vingers op mijn voorhoofd te wijzen. Al loop ik dan het risico dat ik het verkeerd doe of verkeerd begrepen word en een pilsje naar m'n hoofd gestreept krijg.
Overigens wordt de taal nog gebruikt. Voor wie meer wil weten, de site tradingpithistory wordt nog bijgehouden en staat volgens mij boordevol weetjes. Is wel in het Engels, maar als je daar last van hebt: zoals Min of meer al schreef: Lang leve Google translate.

Van der Buerse

Nog een taalliefhebberdingetje. Het woord 'beurs' komt misschien wel van meneer Van der Buerse. Die had ik niet aan zien komen. Meneer en ik maken vaak flauwe grapjes in de trant van: "Meneer Mobiel, de uitvinder van de mobiele telefoon." In dit geval zou het dus echt zo zijn. Ik had een link verwacht met beurs in de betekenis van geldbuidel, portemonnee omdat er toch een hoop geld omgaat op de beurs.

Docu

Deze documentaire over het einde van de beursvloer vond ik ook echt leuk. En dat ging niet eens om de mannen in rare jasjes. Vooral van het eerste kwartier heb ik wat opgestoken over hoe dat nou vroeger ging. Ook verder past de documentaire verrassend goed in het kader van dit blog. Het gaat over werken met passie of minder werken om tijd te maken voor een andere passie, kunst in dit geval. Twee mooie quotes: "Ook als ik het gratis moest doen, zou ik hier morgen staan." en "Mijn inkomsten lopen terug, maar met een kwart kan ik ook tevreden zijn."
Ik moest even lachen toen ik iets hoorde als: "Nee, ik ben voor jou! Hij is eerst, dan ben ik en dan pas jij." Ik moest denken aan Slager ik wacht tot ik een ons weeg van Kinderen voor Kinderen.

Ik heb hem op snelheid 1,25 gekeken. Ik vond het een leerzaam en vermakelijk half uur.

Huurders

"Flat volledig uitgewoond" "Huisbaas het haasje bij hennepteelt" "Huurder met drankprobleem zorgt voor ellende" "Vijf gezinnen in een driekamerflat" "Vertrokken met de noorderzonder-te-betalen"

Zoals ik gisteren schreef: ik ben in staat allerlei nare scenario's levendig op mijn netvlies te toveren. Ook als het gaat om wat er allemaal mis kan gaan met huurders. Daar helpen bovenstaande koppen en uitspraken niet bij. Of wel. Want we hebben ons best gedaan om het risico te beperken.

Een te dure auto is een alarmbel

Meneer laat potentiële huurders een vragenlijst invullen. Hij vraagt naar inkomen, telefoonnummers van werkgevers en vorige huisbazen, wat voor auto mensen rijden (een te dure auto is een alarmbel), en zo nog wat dingen. Best wel veel. Maar hij geeft de uiteindelijke huurders ook de beschikking over iets waar hij ruim honderdduizend euro in heeft geïnvesteerd. Dat is ook best wel veel.

Even zweten

Je moet trouwens wel potentiële huurders hebben. De eerste maand dat de flat op de verhuursite stond, liep het nou niet bepaald storm. Dat was ook wel spannend. Want geen huurders betekent zeker geen overlast, maar ook geen inkomen. Dus toen de reacties uitbleven was het even zweten. En toen de eerste geïnteresseerden na toesturen van de vragenlijst niet meer reageerden, was de verleiding groot om die vragenlijst dan maar te laten zitten. Toch maar niet gedaan. We waren nog aan het klussen en schoonmaken. Als dat klaar is zien we wel.

Vakantie

In augustus kwamen onze toekomstige huurders blijkbaar terug van vakantie. De aanvragen stroomden binnen. Niet allemaal vulden ze de vragenlijst in. Dat was meteen de eerste selectie. Er kwamen er genoeg terug, en daarvan waren er ook genoeg met de 'goede' antwoorden. Een paar bezichtigingen gepland en toen huurders geselecteerd, contract getekend, geholpen met aanvragen van energie en water, en sinds 1 september heeft Meneer huurders.

Stoptober

Ik ben een bangerik. Ik ben in staat allerlei nare scenario's levendig op mijn netvlies te toveren. Of soms niet echt levendig want dan zijn er alweer doden gevallen in mijn verbeelding. Meneer zou zomaar net verkeerd op zijn hoofd kunnen vallen als hij van dat o zo leuke maar wankele keukentrapje afvalt. Als de logeerkindjes even gaan kijken naar de vissende buurman zie ik ze al het water in tuimelen en de peilloze diepte (die helemaal niet zo peilloos is hier) in gezogen worden. Talloze vingertopjes zijn al door de kaasschaaf afgeschaafd in mijn verbeelding (oké daar ga je niet dood aan, maar het lijkt me heel pijnlijk).

"Pas op!"

Gelukkig kan ik het meestal ook weer snel onderdrukken. Ik roep te pas en te onpas "Pas op!" maar mijn geliefden hoeven niet met een helm op binnen op een stoel te gaan zitten met hun armen over elkaar.

Fijn om bang te zijn

Soms is het ook heel fijn om bang te zijn. Zo ben ik hartstikke bang dat ik verslaafd raak aan roken. Gewoon omdat ik een beetje zelfkennis heb en weet hoe verslavend het is. Ik ben dus nooit begonnen met roken. Enige jammere is, dat ik niet kan stoppen en zo heel veel geld besparen. 

Lekker kazig

Ik vind de term 'Stoptober' eigenlijk suf, vanwege die k die in een p is veranderd. Ik denk dat ik Stoktober-achter-de-deur nog beter vind. Ze hadden ook kunnen kiezen voor 'Maar(t)-eens-stoppen, of Junietmeerroken, Stoptember of No-vember-No-smoking. Lekker kazig allemaal. Maar(t) waar het om gaat, is dat je een moment hebt. En als dit helpt, vind ik het mooi.

Iets anders

Zoals ik al zei: jammer dat ik niet kan stoppen met roken. Ik vind het soms wel eens leuk om met dit soort groepsdingetjes mee te doen. Daarom heb ik bedacht dat ik wel met iets anders kan stoppen. Ik heb gekozen voor mijn overmatig telefoongebruik, zeker op momenten dat ik eigenlijk wil slapen. Daar ga ik gewoon mee stoppen: 's Avonds na negenen geen telefoon meer en  's ochtends voor half zeven ook niet. Zo!

Afloscampagne banken

"Bedoelt u afvalcampagne?" vroeg Google me. Nee, ik was op zoek naar het nieuwsbericht over de afloscampagne die de banken gestart zijn. Ik denk dat het best een goede zaak is hoor die campagne. Prima om mensen ervan bewust te maken dat de aflosvrije hypotheek die ze hebben ooit afgelost moet worden. En nog wat meer van die dingen.

Toch kan ik niet nalaten om te denken "What's in it for them?" Waarom komen de banken nu met deze campagne? Zou de rente omhoog gaan?

Het brandt

Ik voel me als een kind dat net uit de chocolade-limonadezee is gestapt. Ik zwaai nog even naar de lieve olifant achter het stuur van de trein. Ik houd namelijk van warmte. Elke zomerse dag is een cadeautje. Het waren er uitbundig veel dit jaar en de hitte was hemels. Maar ja. Hoewel het weer nog steeds mooi is, en het uit de wind in de zon nog best lekker is, is het toch echt wel afgelopen met in een shirtje en korte broek op slippers lopen. Als je ergens heengaat, moet je weer bedenken hoe koud het op de terugweg zal zijn, of je extra kleren mee moet nemen. Dat soort dingen.

Dus ik heb mijn muts weer tevoorschijn gehaald en overal in huis slingeren sjaals. De kapstok hangt overvol met jassen, want soms kan dat zomerding (wat je de hele zomer niet gedragen hebt) nog wel en soms heb je toch echt al een warmere of nog warmere nodig. Ik tenminste. Gedoe (een beetje).

Wat ik wel heerlijk vind, is dat de open haarden weer branden. De geur van brandend hout, de roodgloeiende straling. De verwarming hoeft nog niet aan. Ik kan uren kijken naar de choreografie van de vlammen. Het vervelende is dat sommige mensen er last van hebben. Nou is onze schoorsteen vrij hoog dus ik hoop dat dat betekent dat onze rook en daarmee de overlast overwaait. Want ik geniet er zo van, van dat heerlijke knapperende vuurtje.

Schenken

Zoals gezegd ga ik volgende week met mijn vader naar een avond over schenken en erven. Gisteren deelde ik mijn voorbereiding over het onderwerp erven. Vandaag schenken.

Mijn ouders geven hun geld liever aan ons dan aan de overheid. Dus met die insteek ben ik erin gedoken. 

'Gewone' schenking

Een schenking van je ouders is tot €5.363 per jaar vrijgesteld van belasting. Als ouders meer willen schenken, kan dat wel maar dan moet er over het bedrag wat boven de €5.363 uitkomt 10% belasting betaald worden.
Een schenking van je opa en oma is tot €2.147 per jaar vrijgesteld van belasting. Als opa en oma meer willen schenken, kan dat wel maar dan moet er over het bedrag wat boven de €2.147 uitkomt 18% belasting betaald worden.
Deze percentages zijn gelijk aan de percentages van de erfbelasting. De bedragen worden elk jaar opnieuw vastgesteld.
Deze schenking hoeft niet vastgelegd te worden.

Schenking op papier

Met een schenking op papier kun je besparen op de erfbelasting en op de eigen bijdrage bij opname in een zorginstelling.
Bij een schenking op papier leggen de ouders vast dat ze hun kind een bedrag schuldig zijn. Er wordt ook vastgelegd wanneer het bedrag opeisbaar is, meestal is dat na het overlijden van de ouders. Het bedrag valt tzt niet onder de erfenis, er hoeft dan dus geen erfbelasting over betaald te worden.
Ouders maken het bedrag niet over naar hun kind, ze verklaren immers dat ze het schuldig zijn. Het kind heeft een vordering op de ouders gekregen. De ouders moeten hierover jaarlijks minimaal 6% rente betalen. Deze rente wordt niet gezien als een schenking. De rente moet wél écht betaald worden, anders telt de belastingdienst het bedrag van de schenking toch mee bij de erfenis.
De schenking zelf wordt natuurlijk als schenking gezien dus als je geen belasting wil betalen, moet het bedrag dat geschonken wordt op papier onder de €5.363 blijven. Je kunt dit elk jaar doen.

Voordelen

De voordelen van schenken op papier zijn:

• Ouders kunnen nog zelf over hun geld beschikken.
• Het bedrag van de erfenis neemt af dus er hoeft minder erfbelasting betaald te worden.
• De kinderen krijgen de rente en daarover hoeft geen schenkbelasting betaald te worden.
• Het vermogen van de ouders daalt formeel en daar wordt naar gekeken bij het vaststellen van de eigen bijdrage bij opname in een zorginstelling.

Notaris

Een schenking op papier moet via de notaris geregeld worden, anders is later alsnog erfbelasting verschuldigd over de vordering én de jaarlijkse rentebetalingen. Ik kwam ergens tegen dat er een uitzondering zou zijn op deze regel. Nou ben ik niet zo'n fan van notarissen dus dat heb ik meteen even gecheckt. Het lijkt erop dat het zonder notaris kan als de ouders de schuld ook werkelijk afbetalen op een gegeven moment. Om geen erfbelasting te hoeven te betalen moet dit terugbetalen dan wel 180 dagen voor het overlijden gebeuren. Het lijkt me lastig plannen, maar ik kan op de avond even vragen in welke situatie dit handig kan zijn.
Wat ik in ieder geval ga vragen is:
- of het rentepercentage aangepast moet worden als de belastingdienst het aanpast.
- of de ontvangen rente door de kinderen opgegeven moet worden als inkomsten.

Kosten

Ik heb meteen maar even gezocht naar de goedkoopste notaris en het lijkt erop dat dat via doehetzelfnotaris.nl is. Daar kost het €229,95. Als je het meerdere jaren achter elkaar wil doen, zijn de aktes voor de vervolgjaren goedkoper via deze site. Ik heb dit niet uitgebreid gecheckt en ik heb ook geen ervaring met de site.
Gelukkig zijn deze kosten eenmalig per schenking, terwijl je wel elk jaar rente krijgt.

Herroepelijk schenken

Ouders kunnen ook 'herroepelijk schenken'. Hierbij leggen ze nadrukkelijk vast dat zij de schenking ongedaan kunnen maken. Zij leggen vast wanneer ze de schenking kunnen terugdraaien.
Het kan zijn dat je van een schenking af wil. Bijvoorbeeld als:

• ineens dure zorg voor de ouders nodig is.
• het kind in de bijstand terechtkomt. In dat geval zou hij zijn eigen vermogen - en dus de schenking - moeten opmaken voor hij bijstand krijgt.
• het kind zijn geld aan zaken besteedt waar je niet achter staat.

De herroepelijke schenking moet natuurlijk vastgelegd worden. Dit hoeft niet per se bij een notaris, maar als je het zelf doet moet het wel heel zorgvuldig gebeuren.

Uitlenen

Ouders kunnen ook een bedrag uitlenen aan de kinderen. Omdat het een lening is en geen gift hoeft er geen schenkbelasting over betaald te worden. Het bedrag is dus niet aan een maximum gebonden. Vervolgens kunnen de ouders elk jaar een deel van de lening kwijtschelden. Dit is dan wel een gift en het jaarlijkse bedrag moet onder de €5.363 blijven om belasting te voorkomen.
Ik heb het verder niet uitgezocht want ik denk dat dit voor ons niet zo'n interessante optie is, maar ik denk dat de kinderen hiervoor wel rente moeten betalen aan de ouders, omdat de belastingdienst de lening anders mogelijk als een schenking ziet.

Voor dit onderzoekje heb ik onder andere gebruik gemaakt van de sites van de consumentenbond, de belastingdienst en schenkenoppapier.

Erven

Gisteren had ik het over focus en nu snijd ik een nieuw onderwerp aan? Ja, want mijn vader of ik volgende week meega naar een avond over schenken en erven. Natuurlijk doe ik dat, en dan wil ik daar wel goed voorbereid aankomen. Zodat ik de vragen kan stellen waarop ik online niet zo makkelijk antwoord kan vinden.

Wat heb ik gevonden en welke vragen heb ik?

Ik beschrijf hier de zaken die voor ons relevant zijn. Mijn ouders leven allebei nog, zijn nog steeds gelukkig getrouwd met elkaar (al meer dan 50 jaar!) en ik heb een zus. Mijn zus en ik zijn allebei getrouwd. Ik heb geen kinderen, zij wel. 
Vandaag ga ik hier in op erven. Morgen (of een paar dagen later) schenken. 
Wat gebeurt er financieel als één van onze ouders overlijdt?

Verdeling

Volgens de wettelijke verdeling wordt de nalatenschap in gelijke delen verdeeld tussen partner en kinderen van de overledene. In ons geval dus ieder één derde deel. Kleinkinderen krijgen volgens de wettelijke verdeling niets.
Als je iets aan de wettelijke verdeling wil veranderen moet je dat in je testament laten opnemen.

Langstlevende ouder

Mijn zus en ik krijgen volgens de wettelijke verdeling allebei een geldvordering op onze langstlevende ouder ter hoogte van ons erfdeel. Hierover moet die ouder in principe rente betalen aan ons. Maar: die verplichte rente is momenteel gelijk aan de wettelijke rente (6%) minus 6%. Dat betekent dat de vordering in de praktijk renteloos is (zolang deze percentages gelden). We zouden tzt overigens een ander rentepercentage vast kunnen stellen als we dat willen. Welke regels daaraan verbonden zijn, moet ik nog uitzoeken. (Eventueel kan ik dat op de bijeenkomst vragen, maar op het moment is het niet mijn belangrijkste vraag.)

Het kan fiscaal gezien gunstig zijn die rente zo hoog mogelijk vast te stellen. De erfenis van de langstlevende ouder wordt door die rente op papier 'uitgehold', waardoor mijn zus en ik uiteindelijk minder erfbelasting zouden hoeven te betalen.

Belasting

Na iemands overlijden moet binnen acht maanden aangifte erfbelasting worden ingediend door de echtgenoot en de kinderen. De echtgenoot betaalt de erfbelasting voor de kinderen. Dat vermindert dan wel de schuld aan de kinderen. Én er moet aangifte inkomensbelasting van de overledene worden gedaan.

Tarieven erfbelasting bij overlijden in 2018

• partner en kinderen:   tot €123.248 10%, daarboven 20%
• kleinkinderen:             tot €123.248 18%, daarboven 36%
• overige verkrijgers:     tot €123.248 30%, daarboven 40%

Vrijstellingen erfbelasting bij overlijden in 2018

• partner: €643.194
• kinderen en kleinkinderen: €20.371
• overige erfgenamen: €2.147

Dat betekent in ons geval dat de langstlevende ouder geen erfbelasting hoeft te betalen.
Mijn zus en ik hoeven allebei over de eerste 20.371 euro geen belasting te betalen. Als we meer dan 143.619 euro erven dan moeten we over wat we meer erven 20% erfbelasting betalen. Over het bedrag tussen de 20.371 euro en143.619 euro betalen we 10%.

Bij de erfbelasting hoef je alleen de economische waarde van de spullen aan te geven: het bedrag dat de hoogste bieder ervoor geeft. (Dus niet de verzekerde waarde.)
Bij woningen geldt de WOZ-waarde in het jaar ván of ná het overlijden. Je mag zelf kiezen, en eventueel nog bezwaar maken tegen de waarde.

Let op: eventuele schenkingen die binnen 180 dagen vóór overlijden zijn gedaan, horen volgens de belastingdienst tot de erfenis en die moet je dus ook opgeven.
Vraag die ik ga stellen: Hoe zit dat als je nog een ouder over hebt?

Rente

Op het moment hoef je geen belastingrente bij aanslagen erfbelasting te betalen, maar vóór 2017 moest dat wel. Het kan zijn dat dat weer ingevoerd wordt, en die rente was vrij hoog dus het is raadzaam om dat te checken tegen de tijd dat het zover is. (Bah, het is nuttig om erover na te denken, maar het heeft iets confronterends om het zo op te schrijven.)

Je kunt een voorlopige aanslag aanvragen. Als je dat doet, krijg je die meestal vrij snel mét een betaaltermijn van 6 weken. Als je pas ná die uiterste betaaldatum betaalt, moet je invorderingsrente betalen (kan behoorlijk hoger zijn dan commerciële rente). Vraag dus niet te snel een voorlopige aanslag aan.

Verklaring van erfrecht

Een verklaring van erfrecht is een notariële akte waarin een notaris feiten vermeldt naar aanleiding van het overlijden van een persoon. Uit de verklaring van erfrecht blijkt wie de erfgenamen zijn, of zij de nalatenschap aanvaard hebben en wie gerechtigd is over de goederen die tot de nalatenschap behoren te beschikken. Een verklaring van erfrecht heb je vaak nodig om bankrekeningen te deblokkeren of om partnerpensioen te krijgen.

Ik heb me voorgenomen om samen met mijn ouders een lijstje van hun bankrekeningen, pensioenen en beleggingen te maken. Eventueel kunnen we ook al uitzoeken wat we voor het deblokkeren/aanvragen daarvan nodig hebben.

Ik heb voor dit onderzoekje dankbaar gebruik gemaakt van de sites van de consumentenbond, de belastingdienst en wikipedia.

Focus

Ik schiet een beetje door. In mijn enthousiasme om Meneer te volgen, heb ik verschillende leerprojectjes opgepakt. Net iets te veel. Ik heb iets meer focus nodig. Dus dat ga ik aanbrengen.

Beleggen: simpel en ingewikkeld

Beleggen: de ene keer vind ik het simpel klinken en de andere keer ingewikkeld.

Simpel vind ik: 

- Je koopt aandelen. Die worden op de lange termijn hoogstwaarschijnlijk meer waard. Als je ze dan, na die lange termijn verkoopt, heb je rendement gehaald.

- Je wil de kosten zo laag mogelijk houden. Kosten gaan namelijk ten koste van je rendement.

- Aandelen kunnen ook minder waard worden. Dus je loopt een risico.

- Een bedrijf verkoopt aandelen om geld op te halen. Ze geven daarmee een stukje zeggenschap weg. Als aandeelhouder heb je invloed op het bedrijf. Dat gaat bijvoorbeeld via aandeelhoudersvergaderingen. Daarvoor moet je natuurlijk wel een substantieel aandeel hebben.

Ingewikkeld vind ik:

- Hoe werkt zo'n beurs? Wie of wat bepaalt nou precies de prijs? Ik snap de wet van vraag en aanbod, en ongeveer de invloed van jaarcijfers en bijvoorbeeld schandalen, maar hoe gáát het vaststellen van de prijs? Het gaat niet zoals op de markt waar de tomatenverkoper ziet dat er weinig tomaten gekocht worden, zodat hij een kartonnetje pakt en er de nieuwe, lagere, prijs op schrijft. 

- En waarom precies willen mensen aandelen kopen van bedrijven waar het goed mee gaat? Het klinkt logisch, maar als ik het goed begrepen heb, is dividend lang niet altijd de reden, sterker nog: vaak is er geen dividend-uitkering en dat vind men dan prima. Is dan de enige reden dat aandelen van een goed bedrijf populair zijn? Zo schrijvende bedenk ik dat mijn eigenlijke vraag is: wat is de intrinsieke waarde van een aandeel? En waarom wordt het -hoogstwaarschijnlijk- op de lange termijn steeds meer waard?

- En hoe zit dat met de verschillende beurzen? Hoe verhouden die zich tot elkaar?

"Ik houd van mannen met rare jasjes."

- Ik heb bijvoorbeeld ook geen flauw idee van de hoeveelheid transacties op een beurs. Zijn er dat honderd, duizend of een miljoen per uur? En hoe ziet er dat uit? Vroeger had je die mannetjes in die rare jasjes. Ik houd van mannen met rare jasjes, maar dat terzijde. Ik heb nooit begrepen wat die mannen met rare jasjes op de beursvloer precies deden, en nu ze verdwenen zijn begrijp ik nog steeds niet wat er nou precies gebeurt (ja, er worden aandelen gekocht en verkocht, maar wat is dat precies?) en eigenlijk ook niet hoe. 

En verder: Hoeveel geld gaat er om op zo'n beurs? Hoeveel aandelen geeft een bedrijf uit? En hoe vaak doen ze dat? En kan elk bedrijf dat zomaar doen? "Hallo ik ben Koos Klus, ik wil graag vier aandelen van €250,- per stuk aanbieden op deze beurs." Dat zal wel niet zo werken, maar hoe wel? Naar wie belt de directeur van Unilever als er besloten is nieuwe aandelen te verkopen? En wat willen ze dan allemaal van hem weten? 

- Als je echt invloed hebt als aandeelhouder, waarom hebben bedrijven dan niets te zeggen over wie de aandelen mag kopen? Ik zou aandelen van mijn bedrijf duurder willen verkopen aan mensen van wie ik een slechte invloed verwacht. Maar zo werkt het volgens mij niet bij aandelen.

- Waarom is het voor een bedrijf belangrijk dat de prijs van hun aandelen hoog is? Omdat hun bedrijf dan meer waard is? Maar dat is toch alleen interessant als ze meer aandelen willen verkopen? En nu ik erover nadenk: mag dat zomaar en kan dat oneindig? Iets in mijn hoofd zegt dat het toch wel logisch is, maar als ik het probeer te ontrafelen kom ik er niet uit.

Moet ik dat allemaal weten?

Nee, ik hoef natuurlijk niet alles te weten. Ik heb geen bedrijf en hoef dus niet precies te weten hoe een bedrijf aandelen op de beurs kan krijgen, en ik hoef ook niet precies te doorgronden waarom bedrijven het oké vinden dat zij geen invloed hebben op wie er invloed krijgt.

Hoe de software (ik neem tenminste aan dat er software achter zit) werkt die de processen op een beurs regelt, hoef ik ook niet te weten.

Maar ik moet wel het gevoel hebben dat ik er genoeg van snap om er echt actief mee aan de slag te gaan. Ik moet er genoeg van begrijpen om te begrijpen wat ik niet hoef te begrijpen. (Dat vind ik nou een leuke zin, en ik bedenk hem 'on the fly'.)

Ik dacht ooit dat ik daar al was, maar nu ik er weer even actiever mee bezig ben, merk ik dat het toch nog niet helemaal zo is.

Energie voor de verhuurflat

Zoals al eerder opgemerkt moest er ook een tijdelijk contract komen voor de energie. Het is wel prettig als je wat muziek kunt draaien als je - ik noem maar wat- eindeloos de keukenkraan aan het vervangen bent. Of dat je een lampje aan kunt doen als er potentiële huurders naar de flat komen kijken.

Energiecontract met korte opzegtermijn

Een 'normaal' energiecontract sluit je af voor minimaal een jaar. We wisten wel dat het ook anders kon via een leegstandscontract of iets dergelijks, maar niet precies hoe. Meestal zijn we van het uitzoeken op internet van dat soort dingen. Maar dit keer niet. Meneer Money Wenkbrauw heeft gewoon gebeld met een energiebedrijf en uitgelegd wat hij nodig had: een energiecontract met een korte opzegtermijn.

Direct of zes dagen

Dat heet inderdaad leegstandscontract en was makkelijk af te sluiten. Volgens de mevrouw aan de telefoon per direct op te zeggen, in de voorwaarden bleek een opzegtermijn van zes dagen te staan, maar in de praktijk is het contract direct beëindigd toen de huurders een energiecontract afsloten.

De meter zal niet teruggelopen zijn

Verder kreeg Meneer Money Wenkbrauw het verzoek om een foto van de meterstanden op te sturen, want de laatst bekende meterstand lag na de meterstand die hij had doorgegeven. De meter zal niet teruggelopen zijn, maar helemaal rond is ook niet zo geloofwaardig (hoewel: behoorlijk oude meter, vijf cijfertjes, het zou heel eventueel kunnen). Hoe dan ook, ze hebben zelf de correcte meterstand af kunnen lezen op de foto.

Eitje

Hoewel hij telefonisch had afgesproken dat het maandbedrag op het minimum van 50 euro gezet zou worden, zag Meneer toen hij inlogde dat het op 130 stond. Gelukkig kon hij dat zelf aanpassen. Van die 50 euro heeft hij nog €21,49 teruggekregen. Dat ging allemaal heel netjes en vlot.
Energie was dus een eitje.

Water (en een kraan) voor de verhuurflat

Verreweg het grootste deel van het passieve inkomen van Meneer bestaat uit de opbrengsten van zijn verhuurflat. Daarom pak ik in deze blogpost het verhaal over dat flatje weer op. Eerder schreef ik al over dat het vinden van een notaris nog geen makkie was, en dat door het klussen en schoonmaken het allemaal wat minder passief startte dan 'slapend rijk worden', en ... dat het water misschien afgesloten zou worden.

Meneer belde met het waterbedrijf. 

"Van dat adres staat nog een flink bedrag open." Meneer legde uit dat hij de nieuwe eigenaar is. Dat hij dus niet de oude rekeningen wilde betalen, maar wel graag de wateraansluiting wilde behouden.
Dat kon. Dan moest hij zich schriftelijk aanmelden. Dat kost twintig euro. Tien euro meer dan aanmelden via de site. Maar aanmelden via de site ging niet vanwege de betalingsachterstand van de vorige bewoners. Op het totale bedrag maakt het natuurlijk geen flaus aus, maar ik vind het best veel: 20 euro voor aanmelden bij het waterbedrijf.

Een paar dagen nadat de nieuwe huurders zich hadden aangemeld kreeg Meneer Money Wenkbrauw de afrekening: €30,15 totaal: €0,00 voor 0 kuub water, 40 dagen aansluiting (€8,29), precario (€1,83)) en de de al gemelde aanmeldkosten (€20,03). (We hadden natuurlijk wel wat water gebruikt, maar te weinig om het af te kunnen lezen.)

Uiteindelijk ging dit redelijk makkelijk. Als online aanmelden had gekund was dat makkelijker geweest, maar een briefje sturen is nou ook weer niet zo moeilijk. En echt een grote kostenpost is het ook niet.

Nog even anekdotisch

Het lastigste was de kraan. We hebben echt wel wat ervaring met het aanleggen van kranen. We hebben de kranen hier in ons eigen huis en in ons vorige huis zelf aangelegd en dat was altijd zo gepiept. Dat was hier anders. Zo ongeveer alles wat er mis kan gaan bij het aansluiten van een kraan, ging mis die dag.

Kraan 1

De eerste kraan die we gekocht hadden bleek niet te kunnen draaien. Dat wilden we wel. Vergissing, kan gebeuren. We kwamen er gelukkig wel meteen achter dat de koudwaterleiding andere afmetingen had dan de warmwaterleiding. We moesten toch terug om de kraan te ruilen, konden we meteen andere verloopstukjes halen. Dat was 1.

Kraan 2

Bij de volgende kraan kozen we, tegen ons oorspronkelijke plan in, voor de goedkoopste. We hadden eerder bedacht dat niet te doen omdat we niet na een paar maanden de kraan willen moeten repareren. Maar ja: die eerste kraan was van een goed merk en een behoorlijke prijs en had toch ook niet wat we zochten, dus ... kwamen we erachter dat aan goedkope kranen -of in ieder geval aan deze- niet de korte stukjes flexibele slang zitten om aan te sluiten. Dat moesten we zelf doen. Volgens de instructie mochten we die stukjes alleen met de hand vastdraaien en dus niet met een sleutel. Nou dat werd niets, het bleef lekken. Dat was 2.

Kraan 3

De volgende kraan was weer een wat duurdere. Een mooi hoog model. Te hoog bleek. Het aanrechtblad waarop de kraan geconstrueerd moest worden was nogal dun en wat we ook probeerden om de boel te verstevigen de kraan bleef wiebelen. Dat was 3.

Kraan 4

We durfden eigenlijk niet meer terug naar de bouwmarkt. Ze moesten daar onderhand denken dat we gek waren. Het was zo'n bloedhete dag waarop niemand het in zijn hoofd haalt om te gaan klussen. We waren steeds zo ongeveer de enige klant in de winkel dus ze wisten echt wel wie we waren. We hadden bij het ruilen van kraan 1 voor kraan 2 nog een ijsje gekregen.
Maar ja: een wiebelende kraan in een huurhuis is vragen om problemen. Dus met lood in onze schoenen leverden we ook deze kraan in. Gelukkig stond er een andere mevrouw dan eerder. We vroegen meteen toch maar even naar de kraan die we eigenlijk als eerste hadden willen kopen, maar die we niet hadden kunnen vinden.
"Ja hoor die is er nog wel." De mevrouw liep even met ons mee. Om erachter te komen waarom we hem niet hadden kunnen vinden: hij lag op de verkeerde plek, bij de badkamerkranen. Dat is hem geworden. Kraan nummer 4. Hij kan draaien, lekt niet en zit stevig als een huis.

Aan de slag

Grofweg zijn er twee manieren om aan je financiële onafhankelijkheid te werken:

1. Je kunt je uitgaven verlagen.
2. Je kunt je passieve inkomen verhogen.

Pakkenpassie

Meneer Money Wenkbrauw heeft allebei de wegen bewandeld afgelopen maanden.
Hij heeft stevig bezuinigd op zijn persoonlijke uitgaven. Zijn pakkenpassie is bijvoorbeeld even in de koelkast gegaan. Hij heeft zich 'beholpen' met zijn bestaande garderobe en geen nieuwe pakken gekocht, terwijl er wel leuke nieuwe dessins op de markt kwamen. Een luxe-dingetje, maar als je het gewend bent en er lol aan beleeft, is het best even schakelen.

Inspiratiepunt

Hoewel ik vind dat hij dat knap heeft gedaan, is dat niet echt een inspiratiepunt voor mij. Bezuinigen kan en doe ik al redelijk. Het kan altijd beter, maar helemaal nul worden mijn maandelijkse uitgaven toch nooit. Voor mij is met het verhogen van mijn passieve inkomen op het moment meer winst, meer vrijheid te halen. En juist daarmee is Meneer MW ook heel serieus bezig geweest.

"Maar: voorlopig kan ik geen flatje kopen."

Hij heeft zich bijvoorbeeld verdiept in het kopen en verhuren van woonruimte. Ik heb met hem meegekeken, met hem gespard en heb hem geholpen bij zijn eerste flatje. Ik heb daar een hoop van geleerd en dat was precies de bedoeling. So far so good. Maar: voorlopig kan ik geen flatje kopen. Ik moet op zoek naar een andere manier om mijn (passieve) inkomen te verhogen.

Eureka

Al dagen loop ik erover te denken hóe dan. Ik heb iemand gemaild van wie ik nog geld krijg (goede actie, maar niet structureel). Ik ben maar weer eens in de wereld van het beleggen gedoken (waarover later meer), én gisteravond had ik een soort eureka-moment: ik heb al een huis waar ik misschien wel wat aan kan verdienen: ons eigen huis.

Aan de slag

Ik denk aan het 'gewone' airbnb (daar is hier nog wel wat voor nodig) maar ook aan verhuren als bijzondere vergaderlocatie of iets dergelijks. Het is al eerder de revue gepasseerd, maar we hebben het nog nooit echt uitgezocht en concreet gemaakt. Dat ga ik nu maar eens wel doen. Kortom: Aan de slag!

Economieles met champagne

"Dan zal de champagne wel gratis zijn." Dat appte mijn vader vorige week. Wij waren in de Champagne en om de haverklap werden ons druiven aangeboden. In elke wijngaard zagen we ze nog hangen en op de grond liggen: volle trosjes kleine druiven. En dat terwijl de oogst net was afgelopen. Waarom hadden ze die druiven niet ook geplukt?

Precies om de reden die mijn vader noemde: als er te veel champagne gemaakt wordt, is het niet meer zeldzaam ('schaars' is hier niet de goede term heb ik geleerd) en daalt de prijs. Daarom wordt er met quota gewerkt in de Champagne. Boeren mogen maximaal een bepaalde hoeveelheid druiven van een hectare halen om er champagne van te maken.

Dit jaar was een uitzonderlijk goed druivenjaar, het quotum wordt dan iets naar boven bijgesteld. Maar niet zo heel veel. En dus waren er druiven over, heel veel druiven. En omdat het zo'n goed jaar is, zijn die druiven ook nog eens heel erg lekker.

Toch worden ze niet los verkocht. Ik denk persoonlijk dat het dat best goed zou doen: champagnedruiven voor op je fruitschaal. Of jam van champagnedruiven op de brunchtafel. Daar moet toch aan te verdienen zijn.

Maar de champagneboeren hebben het in deze periode veel te druk met het verwerken van de oogst en alles wat daarbij komt kijken. Aan champagne verdienen ze meer dan aan jam, en dus laten ze de druiven hangen. Bovendien moet je, als je de overgebleven druiven toch op grote schaal gaat oogsten, bewijzen dat je er niet stiekem champagne van maakt. We hebben begrepen dat de controlerende instantie behoorlijk moeilijk kan doen. "Oeh la la, faites attention!"

Wat extra druiven afknippen voor toeristen of klanten is geen probleem. Of ze zelf trosjes laten knippen. Dat hebben wij dan ook volop gedaan. We hebben zelfs jam meegekregen. Want 'onze champagne-mevrouw' doet zelf niet zoveel werk meer aan haar champagne, en ze maakt graag jam. We kregen van haar ook cherrytomaatjes en eieren (ze heeft 27 kippen en woont alleen).

Wij genieten nu 's ochtends van een champagne-eitje bij het ontbijt, 's middags champagnedruivenjam bij de lunch, dan tussendoor champagnedruiven, 's avonds champagnetomaatjes bij het diner en niet te vergeten een lekker glas champagne in de avondzon. Wat een geluk.

Hij heeft het geflikt!

Meneer Money Wenkbrauw is financieel onafhankelijk.

Nog geen jaar geleden besloot hij er serieus mee aan de slag te gaan. Zaterdagavond, terwijl we bij mijn ouders een tv-programma zaten te kijken dat niet al zijn aandacht nodig had, kwam Meneer ineens tot de conclusie dat hij financieel onafhankelijk is.
Zijn aandacht verdelende tussen de tv en zijn telefoon, had hij een foutje ontdekt in het excel-sheet waarin hij het allemaal bijhoudt. Toen hij dat gecorrigeerd had, kleurde de balk van zijn passieve inkomen groen. Hij had geprogrammeerd dat dat zou gebeuren als zijn passieve inkomen hoger was dan zijn uitgaven.

Het was een beetje een vreemd moment, want we zaten natuurlijk ook met elkaar een programma te kijken en vooral te becommentariëren: "Rare jurk heeft ze aan." "Is zij van K3?" "Nou het is niet mijn favoriet." Dat soort heerlijke zaterdagavond-zonder-diepgang-dingen, en dan ineens: "Ik ben financieel onafhankelijk."

Hoe heeft hij dat bereikt? 

Het belangrijkste antwoord is: door met zichzelf aan de slag te gaan. Door zich grondig te verdiepen in:

• hoe de wereld van het geld werkt, 
• hoe anderen financieel onafhankelijk werden, 
• hoe anderen rijk werden.

Hij heeft afgekeken, geleerd, geïnvesteerd in kennis. Hij stond open voor leermeesters die op het eerste gezicht misschien niet zo goed bij hem pasten. Hij bleef kritisch nadenken over wat hij leerde en ging er concreet en nauwgezet mee aan de slag.

Volgt Mevrouw?

Ja. Waarschijnlijk. Want ook ik ben me al een tijdje aan het verdiepen. Maar het zal niet zo snel gaan als bij Meneer. Want hoewel we er allebei echt van overtuigd zijn dat het verdiepen werkt en dat ik dat ook kan, loopt het proces voor mij anders.
Ten eerste omdat Meneer een vliegende start kon maken omdat hij al een aardig kapitaal had. Hij had het alleen nog niet op de juiste manier ingezet.
Ten tweede omdat wat je doet wel bij je moet passen. Openstaan voor lessen die niet bij je lijken te passen is een aanrader. Pas als je de les begrijpt, kun je namelijk beslissen of het iets voor jou is. Soms is het antwoord 'ja' en kun je ermee aan de slag, soms is het antwoord 'nee', en dan zoek je met die uitgebouwde kennis een andere methode. Niet overal waar het antwoord voor Meneer 'ja' was, is het dat voor mij ook.
Ten derde: focus. Ik vind de wereld van het geld best interessant. Maar ik vind een heleboel andere dingen minstens zo interessant. Ik stort me regelmatig op projecten van verschillende omvang en vergeet dan even de rest. Meneer heeft zich de afgelopen tijd behoorlijk gefocust op het verhogen van zijn passieve inkomen. Ook als hij er even geen zin in had, ging hij toch door onder het mom van: zodra dit gelukt is, heb ik tijd genoeg om te doen waar ik zin in heb. Daar is hij heel sterk in, ik wat minder. Maar goed voorbeeld doet vast goed volgen.

Helaas

Helaas, ik ben niet aangenomen. Dus voorlopig ga ik niet terug in loondienst, en doe ik gewoon voor mezelf leuke dingen. Ik heb er een beetje een dubbel gevoel over: Ik vind het enerzijds echt heel jammer. Ik had daar graag gewerkt. Wat is er nou mooier dan iets doen wat je leuk vindt en er ook nog voor betaald krijgen? Anderzijds geniet ik volop van mijn vrije leventje zoals het nu is. Dus ik vind het ook weer niet zo erg. Ik weet niet zo goed hoe ik het moet omschrijven. Misschien komt dit in de buurt: het was één van de wegen die ik graag had bewandeld, dat dat niet kan vind ik serieus jammer, maar er zijn genoeg wegen over.

Werken in een kasteel

Na mijn blogje over mijn sollicitatie bleef het hier stil. Misschien omdat ik aangenomen was en geen tijd had om te schrijven? Helaas, zover is het nog niet. Dat zou nog wel kunnen komen, want gisteren had ik mijn tweede gesprek. Het was een heerlijk gesprek. Ik kon vertellen over mijn passie voor taal, over hoe ik in het leven sta en over toekomstdromen: 

"Waarom heb je er eigenlijk voor gekozen om nu weer op een betaalde baan te solliciteren?"

"Ik doe zoveel mogelijk dingen waar ik blij van word, en ik denk dat ik van deze baan heel blij word. Ik houd van taal en ik denk dat ik er ook best goed in ben. Ik vind het belangrijk dat taal goed verzorgd is. Ik denk daar graag over na. Het is toch heerlijk als ik mijn talent zodanig in kan zetten dat andere mensen kunnen doen waar zíj goed in zijn, waar zij energie van krijgen." 

Toen werd opgemerkt dat het salaris van deze baan lager ligt dan mijn vorige salarissen, kon ik antwoorden dat dat voor mij financiële vrijheid is: kiezen voor een baan omdat je hem leuk vind en niet vanwege het salaris die kans aan je neus voorbij laten gaan.

"Hoe zie jij jezelf in de toekomst?"

"In een kasteel."

Dat werd een enthousiast gesprekje over waar dat dan zou kunnen en wat je er dan allemaal zou kunnen doen. Gelukkig had ik de tegenwoordigheid van geest om te zeggen dat er in dat kasteel dan natuurlijk ook een plekje zou zijn om dit werk, waarin ik veel thuis kan werken, te doen. Ik meen dat echt, het is voor mij echter zo vanzelfsprekend, dat ik het bijna niet hardop gezegd had.

Ik hoor begin volgende week of ik aangenomen word. Ik hoop het, want ik heb er zin in.

Gromit en de sollicitatiebrief

Ik heb gesolliciteerd. Meneer Money Wenkbrauw scant vacatures en soms stuurt hij er eentje naar mij. Meestal bekijk ik ze even, denk dan 'best leuk als ik een baan zou zoeken' en doe er vervolgens niets mee. Maar dit keer was het anders. Deze vacature leek op mijn lijf geschreven en ik werd er heel enthousiast van. Hier wilde ik op solliciteren ondanks dat ik geen baan zocht.

Tik tik tik

Dat was een klein probleempje want de deadline was die dag en ik had 's middags een afspraak. Nog anderhalf uur en dan moest ik echt weg. Gelukkig had ik daarna nog tot 23:59 de tijd. 

Geholpen door mijn enthousiasme vloeide een motivatiebrief uit mijn toetsenbord. Het lastigste was, zoals altijd, om hem kort te maken. Schaven aan teksten, broeden op de beste formuleringen, ik vind het heerlijk en kan me erin verliezen. Maar dat kon ik me niet permitteren. Ik moest ook nog mijn cv afstoffen en de klok tikte door.

Gromit

Precies 1 minuut voor ik moest vertrekken mailde ik mijn concepten naar Meneer. Hij zou, terwijl ik koeien aan het knuffelen was (ja echt), ze checken. Die avond bespraken we zijn suggesties: bij de brief had hij er een die we uiteindelijk toch geen verbetering vonden, voor mijn cv had hij een betere profielfoto. Heel lief, want hij had daarvoor behoorlijk wat foto's doorgescrold 'om de allerbeste zakelijke foto' van mij te vinden. Hilarisch genoeg heeft hij daarvoor Gromit van een vakantiefoto moeten knippen. Maar hij had gelijk: de overgebleven profielfoto was echt beter.

De Gromit die niet op mijn cv mocht

Stoute schoenen

Ik verving de foto in mijn cv, checkte alles nog een keer en uploadde de boel. Tevreden rolde ik niet veel later mijn bed in.

Een dikke week daarna had ik nog niets gehoord. Dus pakte ik de telefoon. Het is altijd leerzaam om te horen waarom je brief niet tot een uitnodiging heeft geleid. Maar de mevrouw aan de andere kant van de lijn had mijn brief helemaal niet ontvangen. Ik besloot dat ik mijn stoute schoenen aanhad en vroeg haar of ik hem alsnog op mocht sturen. Dat mocht, en diezelfde middag kreeg ik een ontvangstbevestiging. Ik had gesolliciteerd.

Ongeopende post

Meneer Money Wenkbrauw gaat zo dadelijk het waterbedrijf bellen. Normaal gesproken zou hij zich via de site aanmelden. Maar we vonden zaterdagavond een reden om zo snel mogelijk contact met het waterbedrijf op te nemen.

Nuttig verlengstuk

Voor de sloten waar we geen sleutels van hebben, hadden we al een slotenmaker besteld. Maar Meneer zag later dat hij de brievenbus misschien wel zelf open kon maken. Als hij via de klep bij de schroef zou kunnen komen waarmee het slotje vastzat ... Daarvoor moest hij een heel lange schroevendraaier hebben. Die had hij (had dat verlengstuk dat hij ooit had gekocht eindelijk nut). Er moest eerst wat post uit.

Bomvol

De brievenbus zat bomvol. De postbode had echt zijn best gedaan om de laatste brieven er nog in te kunnen proppen. Ik heb ze er weer uit gepeuterd. En toen kwamen we ze tegen: aanmaningsbrieven en laatste waarschuwingen. Onder andere van het waterbedrijf.

"Laatste kans om te betalen, 

anders wordt u afgesloten."

Veiling

We wisten al dat de vorige eigenaar het huis bij een veiling had gekocht. Dat is meestal geen goed teken voor de eigenaren daarvoor. Maar als je dan zo die aanmaningen en waarschuwingen bij elkaar ziet, komt het toch even hard aan. Vooral omdat ik net had lopen klussen in een kamer met een roze muur met stickers erop. Duidelijk een kleinemeisjeskamer. We balen er een beetje van, want roze muren zijn niet echt goed verhuurbaar en dus is het extra werk. Maar nu moest ik vooral even aan dat kleine meisje denken.  Misschien is ze wel met haar ouders uit huis gezet. Ik kan alleen maar hopen dat het netjes gebeurd is, dat er al een andere goedkopere woonruimte was gevonden, dat er hulp was om uit de schulden te komen.


Hulp nodig bij schulden? Meld je aan bij Schuldhulpmaatje. Het is gratis. 

Tot zover het passieve gedeelte van passief inkomen

Pfff, een hele dag klussen en schoonmaken hebben we erop zitten. Gister naar de notaris, vandaag meteen begonnen met klussen in het eerste verhuurhuis van Meneer Money Wenkbrauw. Geen lijken in de kast (en ook niet in de berging). Ze hadden wel zomaar kunnen ontstaan daar, want de elektriciteitsinstallatie is een janboel. Dat is inmiddels al een stuk beter (maar nog niet helemaal af).

We zijn best wel moe van vandaag, maar toch ook nog wel energiek. Dat komt denk ik doordat we het spannend vinden, maar vooralsnog wel leuk spannend. De ene keer zegt Meneer iets als: "Als we nou maar echt die huur ervoor kunnen krijgen" en de andere keer vraag ik me hardop af:  "Gaan we wel nette huurders vinden?" En er zijn nog allerlei andere spannende dingen. bijvoorbeeld Hoe goed functioneren de aanwezige koelkast en ketel, slurpen ze geen energie? Maar dan bespreken we gewoon weer hoe we dit voorbereid hebben. Natuurlijk zit er een risico aan, en daarom vinden we het ook spannend, maar we hebben er goed over nagedacht, en kunnen er nu alleen nog maar van leren.

Pagina over Klezzer aangepast.

Verdiensten ingezakt

Ik heb een tijdje aardig wat bijverdiend met Klezzer. Dan moet je niet aan salaris-achtige bedragen denken, maar meer aan een klein zakcentje. Sinds eind 2017 verdient Klezzer minder goed. Het bedrag dat wekelijks in de spaarpot komt is gedaald en het aantal schrijvers is gestegen. Dat betekent minder inkomsten verdelen over meer mensen. Minder inkomsten voor de schrijvers dus.

Zeg maar gerust heul weinig.

Ik schreef eerder positieve stukjes over Klezzer. Die waren op die datum waar of geven mijn mening van dat moment weer dus die laat ik natuurlijk onveranderd staan. De laatste blogjes zijn al minder positief overigens. Ik heb ook een pagina over Klezzer. Die heb ik wel aangepast. Hij begint nu hetzelfde als dit blogje. De 'advertentie' op mijn blog voor Klezzer heb ik al een tijdje geleden een minder prominente plek gegeven en gisteren heb ik het tekstje erbij ook aangepast. Ik laat hem nog wel staan, want eerlijk is eerlijk: ik zou het nog steeds leuk vinden als Klezzer gaat 'vliegen'. (Ik verwacht het echter niet meer.) En ik vind het niet echt een aanrader maar als je je dan toch aanmeldt zou ik het nog steeds leuk vinden als je je via mij aanmeldt. Je kunt, als je heel actief schrijft en deelt nog steeds 13 euro per maand verdienen (en als je heel veel reviews hebt geschreven zelfs nog iets meer).

Volgende stap

Vandaag gaat het eindelijk gebeuren. Of eigenlijk is er al veel gebeurd en wordt het vandaag bevestigd. Meneer Money Wenkbrauw gaat zijn handtekening zetten en een huis kopen. Vijf weken geleden kreeg ik een appje:

"Ik geloof dat ik net een huis heb gekocht." 

Ik was nog bij mijn ouders, even meehelpen uitpakken na de stedentrip. Het proces rond dit huis (doorrekenen, selecteren, bezichtigen, opnieuw doorrekenen, bieden) had ik daarom helemaal niet meegemaakt. Dat was voor ons allebei wel raar. Maar ja, het zou ook raar zijn als Meneer helemaal niets kon doen terwijl ik op vakantie was. En huizen worden vandaag de dag snel verkocht.

Regelen

De afgelopen weken was Meneer bezig met het regelen van enkele zaken:
Eerst met het koopcontract. Daar hadden ze mij in eerste instantie ook ingezet, maar Meneer Money Wenkbrauw koopt dit pand alleen.

Dus ik moest eruit. 

(Dat wil zeggen: uit het contract. Hij koopt het formeel alleen. Ik kijk en denk natuurlijk wel mee, twee weten meer dan een, en zo leren we er allebei van.)
Er was ook iets met de reglementen van de Vereniging van Eigenaren. Op de een of andere manier was het moeilijk voor de (makelaar van de) verkopers om die op te sturen, maar er stond wel in het contract dat Meneer die ontvangen zou hebben.

Notaris

Vervolgens zocht hij een goedkope en snelle notaris. Dat viel niet mee, écht goedkoop is er geeneen, en snel lukt al helemaal niet. Maar hij heeft er nu een, de afspraak is vanmiddag, en dit is de eerste notaris in ons leven die geen fouten in de concept-akte heeft gemaakt. Ook nieuw voor ons waren de passages over de Vereniging van Eigenaren. Daar hoefden we verder niet zoveel mee bleek, maar die hebben we natuurlijk wel even goed bestudeerd.

Sloten

Verder heeft hij wat vooronderzoek gedaan naar slotenmakers. De sleutels van de brievenbus en de berging zijn namelijk kwijt. De berging heeft hij dus nooit geïnspecteerd. Wie weet ligt er nog een verrassing in.

Als het maar een leuke is!

Energie

Ook moest hij op zoek naar een goedkoop energiecontract met een korte opzegtermijn. We willen namelijk niet dat het adres afgesloten wordt. Dat kost een hoop geld en bovendien hebben we ook wat elektriciteit nodig als we het huis verhuurklaar gaan maken. Een paar klusjes, wat witte verf, dat soort dingen, en dan is het toch handig als er stroom is. Al is het alleen maar voor de muziek (maar waarschijnlijk ook het opladen van de accu van de schroefmachine, en de stofzuiger).

Ongevraagd cadeau

Op mijn bureau liggen nog de reisgidsen van Boedapest-Wenen-Praag. Het fotoboek is net besteld (de clix zijn al binnen, het album nog niet). Mijn oog valt op één van de gidsjes. "Oh ja, die kregen we gratis bij de transfer van het station naar het hotel." Dat is aardig, maar ook overbodig. We hadden al drie gidsjes (1 oude, 1 van de bieb en 1 nieuwe) met goede info en mooie foto's.

Het gebeurt wel vaker dat je een cadeautje krijgt als je iets koopt. Ik snap wel dat dat mensen over de streep trekt of een goed gevoel geeft en dus goed is voor je business. Toch heb ik er mijn vraagtekens bij.

Er zullen toch wel meer klanten zijn die dat hebben?

Als ik zo'n cadeautje krijg, denk ik vaak: "Dan had je product toch goedkoper gekund?!" Het is voor mij heel vaak de aanleiding om te kijken of ik in mijn vergelijkingsproces niet ergens een foutje heb gemaakt. "Is het ergens anders toch goedkoper?"

Voor de transfer kon ik geen goedkoper alternatief vinden dat hetzelfde comfort bood, dus we hebben deze transfer geboekt en het gidsje gekregen. Maar ik heb wel eens op het laatste moment voor een andere leverancier gekozen, omdat ik een overbodig cadeautje wilde vermijden. Als ik een tablet aangeboden krijg bij energiecontract, ren ik hard weg.