30 juli 2016

Kleding

Ik ben nu al zeventien maanden bezig en je zou denken dat ik de grootste struikelblokken wel heb gehad. Niet dat ik alles goed doe of zo. Ik kan niet tippen aan de echte consuminder-die-hards. Maar ik had verwacht dat ik nu wel overal tegenaan gelopen zou zijn waar tegenaan te lopen valt of er tenminste van gehoord zou hebben.

Toch doemt er sinds kort een nieuwe hobbel op. Dat klinkt lekker dramatisch, terwijl het best wel meevalt. Wat is het geval? Toen ik Mevrouw Money Wenkbrauw werd, had ik een prima gevulde klerenkast. Niet overdreven (denk ik zelf) en de kleding die ik nog droeg opgebouwd in een aantal jaren dus niet alles splinternieuw.

Ik ben niet zo'n grote fan van kleren kopen (al heb ik er niet zo'n hekel aan als aan schoenen kopen), en als Mevrouw Money Wenkbrauw geef ik ook nog eens niet zo graag geld uit. Resultaat is dat ik bijna niets nieuws gekocht heb afgelopen 17 maanden. En dat begin ik te merken. Bloesjes die tot op de draad versleten zijn (echt tot de gaten erin zijn gevallen), verwassen verwassen shirts, spijkerbroeken met kale plekken, ... Kortom ik moet wat kleding afschrijven, of eigenlijk heeft die kleding dat al zelf gedaan voor mij. En ik moet wat nieuwe kleding gaan kopen. Dat komt wel goed want in mijn budget blijkt ook wat ruimte te zitten voor kleedgeld (haha, dat is lang geleden dat ik kleedgeld kreeg.) Maar mijn maandbedrag is oorspronkelijk gebaseerd op uitgaven van afgelopen jaar en daar zitten nauwelijks kleding-uitgaven in. Gelukkig heb ik dat maandbedrag wat ruimer gemaakt dan het absolute minimum dat uit de berekening kwam.

Het is wel grappig: ik ben bezig geweest met bezuinigen op dagelijkse uitgaven, vaste lasten, abonnementen en dergelijke, en ik heb me gerealiseerd dat er 'spullen' zijn die je maar eens in de zoveel jaar koopt en dat je daarvoor moet reserveren. Maar dat ik begon met een goed gevulde kledingkast en dat mijn uitgaven aan kleding in het eerste jaar niet representatief zouden zijn voor een langere periode, had ik me niet gerealiseerd. Als ik echt lijstjes ging maken stond kleding er altijd wel in, maar blijkbaar was ik me er toch niet bewust van dat ik dat eerste jaar nog lekker kon teren op relatief nieuwe oude kleren.

4 opmerkingen:

  1. Dat zie je ook bij mensen die de boodschappen uitstellen. Kunnen ze lang doen van de voorraden en dan zeggen: 'kijk mij eens lang doen met mijn boodschappenbudget'.

    Zeventien maanden met je kleding doen is erg lang. Een goede kwaliteit kopen is duur, maar je doet uiteindelijk langer met je kleding en je ziet er verzorgd uit. Of toch tweedehands, maar dan kwaliteit.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. ik was oude foto's aan het kijken en zag nu hoelang ik met mijn kleding doe....

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Ik kan nog jaren vooruit met de kleding die ik nu heb en mag niets nieuws kopen van mezelf. Niet dat ik erg veel heb maar blijkbaar toch meer dan genoeg en ik ben er zuinig op. Nette kleding trek ik thuis uit en koken een schoonmaken doe ik in niet meer zo mooie kleding. Aan de ene kant vind ik dat prettig om een voorraadje kleding te hebben, aan de andere kant heb ik het gevoel dat ik altijd achter de mode aan loop. Hoewel ik denk dat niemand kan raden dat ik het shirt dat ik nu aan heb in 2000 heb gekocht :-) Groetjes, Anne-Marie

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Grappig, ik zie deze bui nu ook steeds meer hangen... Ik heb nu zo'n 15 maanden vrijwel geen kleding meer gekocht en begin nu toch wel wat in te teren op mijn kledingkast. Ik zie het ook bij andere spullen trouwens. Sommige dingen ontkomen binnenkort niet aan vervanging, al stel ik het nog wel steeds uit. Dit komt inderdaad neer op het gegeven dat tijdelijk van minder geld leven een stuk makkelijker is dan langdurig...

    BeantwoordenVerwijderen