Economieles met champagne

"Dan zal de champagne wel gratis zijn." Dat appte mijn vader vorige week. Wij waren in de Champagne en om de haverklap werden ons druiven aangeboden. In elke wijngaard zagen we ze nog hangen en op de grond liggen: volle trosjes kleine druiven. En dat terwijl de oogst net was afgelopen. Waarom hadden ze die druiven niet ook geplukt?

Precies om de reden die mijn vader noemde: als er te veel champagne gemaakt wordt, is het niet meer zeldzaam ('schaars' is hier niet de goede term heb ik geleerd) en daalt de prijs. Daarom wordt er met quota gewerkt in de Champagne. Boeren mogen maximaal een bepaalde hoeveelheid druiven van een hectare halen om er champagne van te maken.

Dit jaar was een uitzonderlijk goed druivenjaar, het quotum wordt dan iets naar boven bijgesteld. Maar niet zo heel veel. En dus waren er druiven over, heel veel druiven. En omdat het zo'n goed jaar is, zijn die druiven ook nog eens heel erg lekker.

Toch worden ze niet los verkocht. Ik denk persoonlijk dat het dat best goed zou doen: champagnedruiven voor op je fruitschaal. Of jam van champagnedruiven op de brunchtafel. Daar moet toch aan te verdienen zijn.

Maar de champagneboeren hebben het in deze periode veel te druk met het verwerken van de oogst en alles wat daarbij komt kijken. Aan champagne verdienen ze meer dan aan jam, en dus laten ze de druiven hangen. Bovendien moet je, als je de overgebleven druiven toch op grote schaal gaat oogsten, bewijzen dat je er niet stiekem champagne van maakt. We hebben begrepen dat de controlerende instantie behoorlijk moeilijk kan doen. "Oeh la la, faites attention!"

Wat extra druiven afknippen voor toeristen of klanten is geen probleem. Of ze zelf trosjes laten knippen. Dat hebben wij dan ook volop gedaan. We hebben zelfs jam meegekregen. Want 'onze champagne-mevrouw' doet zelf niet zoveel werk meer aan haar champagne, en ze maakt graag jam. We kregen van haar ook cherrytomaatjes en eieren (ze heeft 27 kippen en woont alleen).

Wij genieten nu 's ochtends van een champagne-eitje bij het ontbijt, 's middags champagnedruivenjam bij de lunch, dan tussendoor champagnedruiven, 's avonds champagnetomaatjes bij het diner en niet te vergeten een lekker glas champagne in de avondzon. Wat een geluk.

Dure bruiloft? Grotere kans op scheiding

Wat ik deed op de site van Margriet? Meneer Money Wenkbrauw blijkt in het blad te staan en ik was benieuwd of dat ook online te vinden is. Echt. En toen kwam ik een artikeltje tegen met de titel:

Bewezen: hoe duurder het huwelijk, 

hoe groter de kans op een scheiding

De onderbouwing en details in het artikel zijn mager, ook als je doorklikt naar de bron die Margriet gebruikt heeft. Maar het komt wel uit een echt onderzoek.

Hoe zit dat met Meneer en Mevrouw Money Wenkbrauw?

Wij zijn 'al' negen jaar getrouwd. Onze bruiloft was best groot, met van alles erop en eraan. Er zaten een hoop dure elementen aan (oa champagne, een groot feest, live-bands, een jurk speciaal voor mij ontworpen). Maar uiteindelijk was het niet zo duur als het had kunnen zijn. Het feest was in onze oude studentensocieteit omdat we dat nou eenmaal een mooi gebouw vinden en ons daar thuis voelen. Prettige bijkomstigheid (we letten toen niet zo op het geld) was dat de drank er goedkoop is. De bands waren gratis, want oude bands van Meneer. We hebben er vooral van genoten. En we genieten ook nog steeds van ons huwelijk.

Schrappen in je bruiloftsuitgaven?

Margriet spoort je aan om wat besparende maatregelen te nemen als je binnenkort gaat trouwen, want dan heb je meer kans op een huwelijk dat stand houdt. Ik vraag me af of dat werkt. Het lijkt me dat het uiteindelijk niet gaat om hoeveel je werkelijk besteedt, maar meer om hoe je in elkaar zit.
Al helpt het natuurlijk wel, dat je bereid bent om van je oorspronkelijke plan af te stappen om je huwelijk een betere kans te geven. Dan is je huwelijk belangrijker voor je dan de dag. Dat lijkt me een goed teken. En verder is het voor de portemonnee ook een veel beter plan.
Hoe dan ook, als je er maar van geniet.

Sprookjes bestaan

Het was de perfecte dag om te gaan. Meneer had het uitgerekend. Geen grap! Het weercijfer vermenigvuldigd met de temperatuur en met de ruimte in onze agenda's, gedeeld door het verwachte-bezoekersaantal en het aantal aangekondigde lerarenstakingen. Of zoiets.

Onverwachte bonus

Hoe dan ook, het was inderdaad een perfecte Eftelingdag. Lekker zonnetje, slechts twee scholen, nul klaar-met-het-examen-groepjes. Onverwachte bonus: de bomen stonden in bloei. Romantisch dwarrelden de kleine roze blaadjes om ons hoofd. Dat paste perfect want we waren daar ook om onze trouwdag te vieren. Twee maanden te vroeg weliswaar, maar dat had te maken met die berekening. Ach:

Elke dag is een dag om te vieren. Toch?!

Goedkoper

We waren met de auto gekomen. Dat was inclusief parkeergeld meer dan een tientje goedkoper dan met het openbaar vervoer. Wel 26 kilo CO2 meer. Dat vind ik zeker jammer, maar het gemak plus de tijd- en geldwinst wegen dan toch zwaarder.
We hadden met airmiles betaald. Niet het meeste rendement voor je airmiles, maar we wilden toch niet binnenkort naar landal greenparks. Ik heb dat vorig jaar een keer uitgezocht en nu een snelle check gedaan. Klopte nog wel ongeveer. Het was inclusief servicekosten 55 euro goedkoper dan met een kortingskaart van appie (of 16,50 als je meerekent dat je met airmiles ook boodschappen kunt betalen).
We hadden broodjes en een fles appelsap meegenomen, bevroren in de tas gestopt, goed eet- en drinkbaar toen we er zin in hadden. Dat was pak hem beet 12 euro goedkoper dan ter plekke wat kopen.
We hadden ook een klein flesje champagne meegebracht. We hadden per slot van rekening 106 maanden om te vieren. Hoeveel goedkoper dat precies is, weet ik niet, maar in de horeca betaal je al gauw €35,- voor een halfje als ze ze al hebben. En bovendien weet ik dat we de champagne die ze in de Efteling hebben niet onze lievelings is. Die in onze tas wel. Zeker €27 euro goedkoper, en onbetaalbaar veel lekkerder!

Sprookjesachtig

Na de champagne hoefde ik niet meer zo nodig in een achtbaan. Daarom hadden we het sprookjesbos bewaard, dat was er alleen maar sprookjesachtiger op geworden.

Kleine besparing

Ik drink best veel. Gelukkig meestal thee. Soms bier soms champagne. Dat ik gewend ben veel te drinken – toen ik nog op kantoor zat, dronk ik gemiddeld drie keer zoveel koppen thee als mijn collega’s, en nee ik heb geen diabetes – is lastig als ik bier of champagne drink. Ik probeer dan altijd te letten op het tempo van de mensen om me heen. Want als je aan het einde van de avond drie keer zoveel bier hebt gedronken als de rest, is er iets niet goed. Kost ook een hoop, maar ik wilde het eigenlijk toch over de thee hebben.

Sinds een tijdje weet ik namelijk precies hoeveel water ik moet koken voor een goed gevuld potje thee. Of eigenlijk een voor driekwart gevuld potje thee, want als ik mijn theepotje helemaal vul, lekt hij vervolgens bij het inschenken. Ik heb ook de oude gewoonte afgeleerd om de waterkoker nog een keer aan te zetten nadat hij is afgeslagen. Ooit aangeleerd omdat er een advies was om het water een paar minuten door te laten koken voor je er thee van maakt. Volgens mij is dat echt niet (meer) nodig. Ik proef het verschil in ieder geval niet.

Ik kook dus nooit meer te veel water. Ik denk dat het een besparing is die zo klein is, dat het zelfs op jaarbasis niets uitmaakt. Toch voelt het wel goed. Ik zou misschien een grotere theepot moeten kopen. Dat scheelt theezakjes. De thee die ik lekker vind, kost 4,4 cent per zakje. Moet ik ruim 225 zakjes besparen om een nieuwe theepot van een tientje te kunnen bekostigen. Wacht ik nog even mee, want ik ben verder wel blij met mij theepotje.

Hebben jullie ook wel eens besparingen die niet opschieten, maar wel goed voelen?

Goede champagne behoeft geen doos. Of wel?

We zijn in de champagnestreek. We genieten van een heerlijke vakantie.
We logeren bij en praten bij met onze Franse heldin. Hoewel ze vrij goed Engels spreekt, gaat dat in het Frans. Ze spreekt namelijk begrijpelijk Frans, speciaal voor ons spreekt ze langzaam en gebruikt ze makkelijke woorden. Ons Frans wordt langzaam beter.
We wandelen met z'n tweetjes door het bijzondere bos vlakbij haar huis. De bomen groeien op een speciale manier. Het is niet ons vakgebied, maar we vinden het leuk om al wandelend hypotheses te bedenken over hoe en waarom de bomen groeien zoals ze doen.
We 'picknicken' tussen de kippen en geit van onze gastvrouw. Ik 'schommel' op een pallet die met lange touwen aan twee bomen is opgehangen. De meest vrijpostige kip komt erbij zitten. 's Avonds wordt de barbecue tevoorschijn gehaald. We eten en praten Frans met uitzicht op de stad Reims. Als de zon onder is, verdwijnen de kippen, maar de geit blijft er gezellig bij.

En natuurlijk proeven en drinken we champagne.

We zijn ook al even bij het kleine champagnehuis geweest dat de afgelopen jaren onze favoriet was. Het is een grote onder de kleintjes en ze zijn actief bezig met hun bedrijf. Twee jaar geleden hebben ze nieuwe etiketten laten ontwerpen. Ik vind dat ze dat goed hebben gedaan. Het ontwerp is strak en daarmee modern en door bepaalde keuzes in bijvoorbeeld het lettertype en de kleur is de uitstraling tegelijkertijd klassiek. Een knappe mix vind ik.

Dit jaar hebben ze voor het eerst geschenkdozen. De dozen zien er goed uit. Een vergelijkbare mix van modern en klassiek. Ze voegen echt wel wat toe. Een geschenkdoos voor één fles kost twee euro. Dat is 13,3% van wat een fles kost. Ik vind dat veel te veel en schrijf in mijn hoofd de optie meteen af. Maar Meneer Money Wenkbrauw blijkt enthousiast en is al een inschatting aan het maken van hoeveel flessen we komend jaar weg willen geven.
Ik ben verbaasd want Meneer is ook best wel enthousiast over het alleen geld uitgeven aan dingen die nodig of heel erg leuk zijn. Hij vindt dit inderdaad heel erg leuk en betoogt dat het een cadeautje speciaal maakt. Daar zit wat in, en het is leuk om cadeautjes speciaal te maken, maar ik vind de prijs-'opbrengst'verhouding wat scheef.

Ik ben wel benieuwd hoe jullie hierover denken. Geven jullie geld uit aan mooi verpakkingsmateriaal? En zo ja, hoeveel dan?

Als de allerlaatste 61 dagen

Als de dokter zou zeggen: 'Mevrouw nog twee maanden' zou ik stoppen met werken en

• meer tijd met geliefden doorbrengen, samen leuke dingen doen
• lezen en schrijven, 
• misschien nog een paar mooie duiken maken, nog een keertje skydiven (met mijn neefjes), 
• in het bos zijn,
• een themafeest geven (en voorbereiden) met een spetterende openingsdans, 
• een dansvoorstelling in huis regelen,
• een paar bijzondere champagnes drinken
• misschien wel een stichting oprichten voor kansen voor vluchtelingen (maar ik wil me niet nobeler voordoen dan ik ben; geen idee of dat ervan zou komen.)
• en een blinde pils-test doen. 

Dat laatste niet omdat het zo heel bijzonder is, maar ik ben er al een tijdje benieuwd naar en het komt er maar niet van.
Het meeste zou ik samen met Meneer Money Wenkbrauw willen doen. Hij krijgt af en toe een uurtje vrij ;) als ik wat 1-op-1 tijd met een vriendinnetje of familie heb.

Ik vind het fijn om hier weer eens over nagedacht te hebben.

Niet wachten tot Oud&Nieuw

Omdat je met bubbels echt niet moet wachten tot Oud&Nieuw, én om in Spaanse sferen te blijven. - de Sint is per slot van rekening nog in het land - én omdat er altijd wel wat te vieren valt: een mousserende-wijn-tip:

Cava Arestel

Wij hebben hem laatst mogen proberen, en werden er echt door verrast. Hij was zo goedkoop (minder dan drie euro bij de Lidl) dat we er qua smaak echt niets van hadden verwacht. Hij zat in een goede fles (om te sabreren) en er zouden bubbeltjes uit geschonken kunnen worden, en zo zou hij bijdragen aan de feestvreugde. De smaak was dit keer minder belangrijk.

Tegen onze verwachting in, was de cava eigenlijk best lekker, lekker fris. En verder was hij alles wat we verwacht hadden: feestelijk. Dus als je binnenkort iets vieren wil, haal dan wat Cava Arestel in huis, en bouw dat feestje. Duur is het niet. Drink hem goed koud, verwacht geen champagne, en geniet van de Spaanse tinteling. Salud!

Waarom de etiketten verschillen is niet duidelijk, maar dat mag de pret niet drukken.

Champagne

Ik heb al eerder ergens bekend dat wij van champagne houden. Dat lijkt niet te passen in de levensstijl waarin je financiële onafhankelijkheid nastreeft, omdat het duur en niet noodzakelijk is. Enerzijds is dat helemaal waar: het kost best wat geld. Euro’s die je uitgeeft aan champagne (toch niet echt een eerste levensbehoefte) kun je niet bij je vermogen storten en leveren dus geen rendement om van te kunnen leven. Punt.

Maar er zitten een paar elementen aan die wel passen, ook rond champagne kun je besparen.

Tip 1: Koop je champagne zelf in Frankrijk bij een boer of een kleine coöperatie.

Het is een stuk goedkoper dan hier bij de slijter (13 euro in plaats van 25). Bovendien is het leuker en lekkerder. Je gaat bij boertjes langs en je proeft een glas. De grote huizen/merken maken een champagne voor een groot publiek die jaar in jaar uit hetzelfde moet smaken, lekker maar minder bijzonder. (De bijzondere flessen van de grote huizen zijn nog duurder.) De kleinere producenten zijn afhankelijker van hoe hun druiven dat jaar smaken, en verwerken veel meer hun eigen voorkeuren in hun champagne. Je bent dus op zoek naar een champagneboer met jouw smaak.

Natuurlijk kost het geld om naar Frankrijk te rijden en daar te verblijven tijdens het zoeken naar de lekkerste champagne van dit jaar. Voor ons is het echt een heerlijke vakantie en daar zouden we anders ook geld aan uitgeven.

Tip 2: Vraag vrienden en familie of ze niet toevallig ook een flesje of doosje willen kopen.

Als je doosjes voor anderen mee kan brengen, kun je een kleine opslag voor de benzine rekenen. Zo verdeel je de extra kosten die verbonden zijn aan het zelf halen, en wordt je champagne nog goedkoper.

Als je niet zelf naar Frankrijk wil rijden, kun je degene zijn voor wie extra meegebracht wordt. Ook met een kleine benzine-opslag is het goedkoper.

Tip 3: Koop ‘demietjes’/halfjes

Wij vinden het leuk om mijlpalen, dingen die bereikt zijn te vieren. Het leukst is om dat meteen te doen. Dus het komt wel eens voor dat we op bijvoorbeeld dinsdagavond iets te vieren hebben. Champagne past daar goed bij, maar een hele fles met z’n tweetjes is soms net te veel als je de volgende dag weer vroeg op moet om te werken. Champagne bewaren kan, maar het wordt toch altijd net iets minder en dat is jammer. Bovendien hebben wij meestal niet op dinsdag en woensdag iets te vieren (hoewel je altijd kunt vieren hoe mooi het leven is).

In Frankrijk (en misschien hier ook wel) zijn kleine flesjes te koop met de helft van de inhoud van een normale fles. Die zijn heerlijk voor een avondje met z’n tweetjes. Je hebt allebei twee glaasjes vol feestelijke belletjes. 

Of als je met meer dan twee bent, kun je twee verschillende halfjes open maken (twee keer een feestelijk moment) en de smaken vergelijken. Daarvoor hoef je geen verstand te hebben van wijn proeven. Het is gewoon leuk om te doen.

Het zijn ook ideale cadeautjes, zelfde prijscategorie als een fles wijn, maar bijzonderder (vind ik).

Tip 4: Doe waar je gelukkig van wordt.

Zoals ik al schreef: enerzijds is het helemaal waar: champagne past slecht in een levensstijl waarin je financiële onafhankelijkheid nastreeft. Anderzijds: Als je geniet van het bijzondere dat champagne is, sta het jezelf dan af en toe toe, als je het kunt betalen van je salaris. Jezelf iets ontzeggen omdat het te duur is, terwijl je het wel heel graag zou willen, vind ik niet financieel onafhankelijk (wel slim zolang je het niet kunt betalen).

Als je gelukkiger wordt van sneller met pensioen gaan dan van het af en toe drinken van champagne, stort je het geld lekker bij je renderende vermogen en geniet je daarvan.

Feest!

We gaven vorige week een feestje. Dat vinden we echt leuk om te doen en we maken er ook altijd een themafeestje van. Dit keer was het een kinderfeestje met de vraag om verkleed te komen als wat je later worden wil (hoeft niet, mag wel). We hadden ook een circuitje met kinderspelletjes en snoepzakken om mee te nemen voor als mensen weggingen. Verder gewoon goede muziek met af en toe een kinderen-voor-kinderen-nummer ertussen.

We hebben er erg van genoten, ook van de voorbereidingen (op ’t ene standaard-stress-uurtje vlak voor het feest begint na). En op het feestje zelf ontstonden leuke gesprekjes over wat je worden wilde, waarom je dat wel of niet geworden bent. Ook werd er door sommigen fanatiek geringwerpt, gekoekhapt, en gespijkerpoept. Wij hebben plezier gehad en ik geloof onze gasten ook.

In de voorbereiding hebben we geprobeerd om de kosten laag te houden zonder afbreuk te doen aan waar wij van genieten en waar we onze gasten ook van willen laten genieten. Dus we hebben een paar weken geleden al frisdrank en bier gekocht toen deze in de aanbieding waren. Niet het goedkoopste merk, wel met korting. We hebben de goedkoopste chips van Albert Heijn getest en omdat we die lekker vonden, mocht die ook in het boodschappenkarretje voor het feestje. Geen toostjes met smeersels of nootjes, dat pastte niet zo in het thema, en is vaak ook wat duurder. We hebben opgelet dat we dingen kochten die we zelf ook lekker vinden. Er blijft vaak wat over van een feestje en als je er dan zelf nog van kunt genieten, is het geen weggegooid geld, maar juist lekker nagenieten.

Op één ding hebben we niet bezuinigd. Voordat we dit nieuwe leven van zuinig-kan-ook-leuk-zijn ontdekten, hebben we een hobby ontwikkeld: elk jaar rijden we naar de champagne-streek in Frankrijk. We genieten van het Franse landschap, de Franse mensen en we proeven champagne. Van de lekkerste laden we een paar dozen in de auto en die laden we vervolgens weer in onze kelder. We drinken regelmatig samen of met vrienden een flesje en als we een feestje geven, schenken we ook champagne. Nou moet je niet denken aan de prijzen die je hier bij de slijter betaalt, maar goedkoop is het niet. Voorlopig genieten we nog zoveel van die hobby dat we hier geen concessies aan doen. Ik kies er dus voor om mijn pensioen iets later te laten beginnen en nu te genieten van champagne-momenten.

We hebben dus champagne geschonken, maar die stond al in de kelder en drukt dus niet op ons maandbudget (vervanging zit in de vakantiereservering). Verder hebben we de boodschappen binnen ons maandbudget kunnen doen.