15 december 2019

Balans

We zoeken een beetje naar de balans de laatste tijd. Hoe hard willen we nu bezuinigen en investeren? Hoe hard willen we bezuinigen op dingen die we leuk vinden? Je moet er wat voor over hebben om financieel onafhankelijk te worden, maar hoeveel?

Vlagen

Ons enthousiasme gaat met vlagen. Dat is logisch en vind ik ook wel prima. Ik ben alleen even aan het zoeken of we onszelf, nu we het even niet zo leuk vinden om te bezuinigen, streng toe moeten spreken of de teugels moeten laten vieren.

Flauwekul

Eigenlijk is het natuurlijk heel duidelijk. We hebben de teugels dit jaar al behoorlijk laten vieren dus nu even geen flauwekul meer. Vooral genieten van de dingen die niet zoveel geld kosten. Ik heb mezelf overtuigd, maar helemaal enthousiast ben ik nog niet. Ik heb wel eens gehoord dat het dan moet visualiseren waar je het voor doet. Kom dus even mee in mijn gedachten:

Als ik financieel onafhankelijk ben

Buiten is het koud. In huis is het lekker warm. Ik heb tijd om een boekje te lezen, want ik hoef pas morgen m'n koffer in te pakken voor onze duikvakantie. Ik weet gedeeltelijk al wat ik mee ga nemen; ik heb een leuk nieuw setje zomerkleren gekocht.
Ik neem er een glas wijn bij. Als we terugkomen van het duiken, werk ik waarschijnlijk een paar dagen een ochtend voor mijn huidige werkgever. Zij verwacht een drukke periode en ik heb aangegeven wel zin te hebben om een beetje te werken. Niet de hele week en niet de hele dag, dan heb ik die week ook nog dagen en tijd over voor familie, vrienden, lezen, schrijven, wat vrijwilligerswerk.
Ik schenk een glas in en nestel me in mijn stoel bij de haard. Straks bestellen we eten bij die goede traiteur.

Niet slecht

Verdraaid! Het werkt! Als ik dit heel oppervlakkig doe, dan val ik mezelf al snel in de rede; dan baal ik zodra ik 'duikvakantie' heb gedacht (leuk vooruitzicht, maar dat wil ik nu, dreint mijn hoofd dan als een peuter). Maar al schrijvende realiseer ik me dat ik het nog niet zo slecht heb. Dat ik een groot deel van wat ik hierboven beschrijf al heb. De duikvakantie zit er even niet in, maar dat wil ik straks ook niet continu. En ja, ik vind het de laatste tijd af en toe jammer dat ik van mezelf geen nieuwe kleren mag kopen, maar ik heb eigenlijk een heel leuke trui aan vandaag. En ja, ik moet maandag, dinsdag en woensdag de hele dag werken. Maar daarna ben ik vrij.

Dit is misschien niet helemaal hoe dat visualiseren hoort te werken, maar dat maakt me nu even niet uit. Ik ga dat glas pakken en m'n boek. Ik maak een vuurtje. De traiteur komt niet, maar er ligt heerlijk en makkelijk eten in de koelkast.






13 december 2019

"U heeft makkelijk praten, ..."

Ik las het in een oud interview. De geïnterviewde had net gezegd dat hij geld niet zo belangrijk vindt.

"U heeft makkelijk praten. U bent financieel onafhankelijk."


Ik vind dat - deels - een rare opmerking. Dat komt doordat het als een verwijt klinkt. Deze man heeft zichzelf financieel onafhankelijk gemaakt. Daar heeft hij hard voor gewerkt, risico's voor genomen en zijn kop voor boven het maaiveld uitgestoken (vandaar dat interview).

Meneer steekt ook graag zijn kop boven het maaiveld uit;
dat was hier nog niet zo makkelijk.

Ik had het logisch gevonden als de interviewer vervolgens iets had gevraagd als: "Is dat altijd zo geweest, heeft u geld nooit belangrijk gevonden?" Daar was ik wel benieuwd naar. Deze man was bezeten van een idee waarmee hij dacht de wereld een beetje beter te maken. Daar heeft hij een bedrijf omheen gebouwd en daar heeft hij veel geld mee verdiend. 

Je kunt je afvragen: "Als hij geld nooit belangrijk heeft gevonden, waarom heeft hij er dan zoveel geld mee verdiend? Waarom heeft hij het niet zo ingericht dat hij er maar een beetje mee verdiende?"
Misschien wel ómdat hij geld niet belangrijk vindt en daar dus niet zo over nagedacht heeft. 

Of misschien was het antwoord dat je als ondernemer, zeker in het begin, je winst (als je al winst maakt) wil optimaliseren. Dan kun je namelijk investeren in je bedrijf en het laten groeien om je goede idee nog breder te verspreiden of nog beter uit te voeren.

Maar die vraag werd niet gesteld en nu zal ik dus nooit weten of deze man financieel onafhankelijk is geworden als toevallige bijkomstigheid van zijn passie of dat hij eraan gewerkt heeft omdat hij zich niet druk wilde maken om geld. Dat laatste is iets anders dan 'geld niet belangrijk vinden', maar wordt er wel vaak mee verward.

1 december 2019

Verkeersbronnen

Bloggen over Marrakech of een rare vraag? Over het ogenschijnlijk chaotische (handels)verkeer in de soeks van Marrakech (waar verkeer en handel zich op dezelfde vierkante decimeters afspelen) of toch die vraag?

Ik kies voor de vraag omdat ik nieuwsgierig ben. Omdat ik daar geen plaatje van wil plaatsen, nog wel even een foto van Marrakech.


Bezoekers

Nu ik een weekje weg ben geweest en niet heb geblogd, zijn er minder bezoekers op mijn blog geweest. Niet zo gek. Veel van mijn bezoekers komen via andere blogs. Zij hebben, net als ik, een lijst met blogs in de kantlijn en daarin kom je bovenaan te staan als je een nieuw blogje plaatst. Logischerwijs kom je onderaan als je een tijdje niet blogt.

Verkeersbronnen

Bij blogger kun je zien waar je bezoekers vandaan komen, verkeersbronnen heet dat als je je instellingen in het Nederlands hebt staan. Daar staan dus meestal andere blogs en google of dergelijke sites bij mij. Maar als ik een tijdje weinig bezoekers heb gehad dan staan er andere sites tussen. Ik heb één keer zonder goed te kijken op zo'n site geklikt.

Schaars

Dat moet je dus nooit doen; zomaar zonder goed te kijken op een link klikken. Dat weet ik wel. Maar ik doe wel eens dingen gedachteloos. Dus daar zat ik met een hoofd vol financieelonafhankelijkheidsgedachten ineens te kijken naar schaars, zeer schaars, geklede dames.

Het ís een manier

Tja, het is een manier om relatief snel veel geld te verdienen. Als je zorgt dat je daar veel van overhoudt om te investeren, is het een manier om financieel onafhankelijk te worden. Maar ik denk toch niet dat dat de link is.

Vragen

Ik vraag me dus af hoe die sites tussen mijn verkeersbronnen komen.

  • Zijn er pornoliefhebbers met een voorliefde voor wenkbrauwen die de naam van mijn blog verkeerd interpreteren? 
  • Is het clickbait? (Het lijkt me een erg ineffectieve manier van klanten lokken.) 
  • Of, lieve lezers, komen jullie tussen het checken van verschillende bespaar- en fireblogs door voor de afwisseling wel eens op dat soort sites? (Daar vind ik verder niet zo veel van, behalve dat ik het een vreemde combi vind.)
  • En tot slot een vraag aan andere bloggers: Hebben jullie ook wel eens zo'n vreemde verkeersbron?

24 november 2019

Dingen waar ik blij van word

  • Volgende week gaan we op vakantie naar Marrakech. Dat is sowieso al een heel fijn vooruitzicht. Nu laat de weersvoorspelling ook nog eens alleen maar negens zien. Daar word ik extra blij van.

  • 'We' dat zijn in dit geval mijn ouders, mijn zus en ik. Ik ben heel dankbaar we nog met mijn ouders op vakantie kunnen.
  • Vandaag is het ook hier gewoon een mooie, zonnige dag. Ik heb er al een korte ochtendwandeling en wat plantenbanktuinierwerk met mijn neus in de zon op zitten. Heerlijk.
  • O, en terwijl ik dit stukje zit te tikken, begint de robotstofzuiger aan zijn werk. Eigenlijk wilde ik maar drie puntjes noemen, maar dit is even een klein blij momentje erbij: fijn dat ik niet zelf hoef te stofzuigen.

23 november 2019

CDO's en saaie sokken

CDO's schijnen gevaarlijk te zijn. Erover bloggen terwijl je ze nog niet helemaal doorgrondt is ook gevaarlijk. Toch doe ik het, omdat ze een grote rol speelden in de crisis van 2008 en ik ze probeer te begrijpen, én omdat Meneer en ik vanochtend een leuke analogie bedachten.

Grijze sokken

Dat kwam zo: Meneer Money Wenkbrauw trok egaal grijze sokken aan.
"Saaahaai," zei ik.
"Waarom heb ik ze dan?" reposteerde hij.
Hij heeft een punt. Ik ben als gevolg van mijn milde sokkenfetisj verantwoordelijk voor de sokkenvoorraad in huize Money Wenkbrauw.

Bundel sokken

Sokken verkopen ze vaak in bundeltjes van vijf. De buitenste twee zijn leuk met een kleurig motiefje; binnenin zitten de saaie. Toch koop ik ze als de prijs voor vijf ook prima is voor drie paar leuke sokken. "En dan kun je die saaie aan als je twee paar sokken over elkaar aan wil trekken," denk ik dan. (Ik ben een koukleum.)


CDO's

Nu naar de CDO's. CDO staat voor collateralized debt obligation. Ik moet steeds denken aan 'bijkomend', net als in collateral damage, maar dat is het dus niet (hoewel ze wel 'damage' kunnen doen). Colleteral betekent hier onderpand. Het is dus een obligatie (kort door de bocht: een lening) met een onderpand. Klinkt veilig; so far so good.

Hypothekenbundel

Het onderpand bij een CDO bestaat vaak uit een bundeling van hypotheken. Je hebt een boel hypotheken, doet er een strik omheen en tadaa, je hebt een CDO. Dat is waar het - simpel gezegd - mis is gegaan. De eerste bundels waren gevuld met betrouwbare hypotheken. Langzamerhand kwamen er steeds meer onbetrouwbare hypotheken in. Allesbehalve saai, wel lelijk.


Ingewikkeld

Een bundeltje met vijf sokken is goed te analyseren (leuk - leuk - saai - saai - leuk) Een bundeltje van vijf hypotheken is al iets ingewikkelder; een bundel met veel hypotheken is behoorlijk moeilijk te analyseren. Dat gebeurde dan ook niet zo nauwkeurig. Het optimisme was groot; met hypotheken kon niets misgaan was het idee, en dan waren er ook nog de ratingbureaus die een dubieuze rol schijnen te hebben gespeeld.

Recipe for disaster

Kortom: men dacht een obligatie met veilig onderpand te kopen, maar het onderpand was helemaal niet zo veilig. Er zaten wel wat hypotheken in waarvan het redelijk zeker was dat ze terugbetaald zouden worden, maar er zaten er ook heel veel in met een behoorlijk terugbetaalrisico. Dat is, in combinatie met een neergaande huizenmarkt, een 'recipe for disaster'.

Kennishonger

Mijn honger naar kennis over de economie en de financiële wereld komt en gaat met vlagen. Op het moment zit ik in een hongervlaag, die ik probeer te stillen door onder andere het luisteren van boeken (nu: Dit kan niet waar zijn van Joris Luyendijk) en het kijken van films (vorige week: Big short) en filmpjes (vandaag: Kahn academy over CDO's).


Als je je afvraagt waar dit plaatje op slaat óf op een best vermakelijke manier meer te weten wil komen over de de crisis van 2008, raad ik je Big short aan. Die gaat overigens nog wel wat verder dan CDO's. Ik ga me nog meer inlezen, en dan bekijk ik hem nog een keer.

22 november 2019

De angel is terug in de challenge

Stank

Ik wilde eigenlijk niet nog een update schrijven. Dat zou namelijk weer een jubelverhaal worden: ons saldo was zelfs een beetje gestegen.
Hoera voor ons, schouderklopje voor ons, wat zijn we toch goed met geld.
Blabla, voor je het weet, stinkt je blog (niet naar geld maar naar eigendunk).

Onverwachte afschrijvingen

Nou niet dus. Vandaag werd er geld afgeschreven voor de opstalverzekering, het water en internet. Geen schouderklopje dus, maar:
Gibbsgifje van giphy

Excuus

Idioot dat ik dat niet wist. Ik ga er zo een excuus voor schrijven, en daarbij komt dat ik deze challenge had ingezet om saldo over te houden voor iets anders dan boodschappen. Maar toch. Als je jezelf Mevrouw Money Wenkbrauw noemt, mogen dit soort verrassingen je niet overkomen.

Rond de 25e

Waarom wist ik niet dat de opstalverzekeringspremie vandaag werd afgeschreven? Simpel, ik heb me nooit zo in hun afschrijvingsritme verdiept. Ik had 'rond de 25e' in mijn hoofd en omdat de 25e van deze maand op een maandag-kantoordag viel, had ik aangenomen dat ze wel tot maandag zouden wachten. WRONG!

Een vrijdag aan het einde van de maand

Ze blijken altijd op vrijdag te innen: vrijdag 22 november, vrijdag 25 oktober, vrijdag 20 september, vrijdag 23 augustus et cetera. Het is mij niet duidelijk welke vrijdag. Niet de laatste van de maand, niet de derde. Ook niet die het dichtste bij, of de laatste voor de 25e (in april inden ze de 26e). Gewoon een vrijdag aan het einde van de maand.

IQ-test

Bij Evides maken ze het minstens zo bont: vrijdag 22 november, maandag 28 oktober, maandag 23 september, vrijdag 30 augustus. Het lijkt wel zo'n opgave uit een IQ-test en ik weet het antwoord niet.
Ik snap de aversie van een van mijn schuldhulpcliënten tegen automatische incasso's nu wel beter. Het is een stuk lastiger te voorspellen wanneer ze innen dan ik me realiseerde.
(We zijn pas overgestapt van internetprovider dus daar heb ik nog geen reeks van.)

Ik ben wel benieuwd of jullie de logica kunnen ontdekken, én of jullie alle data van je afschrijvingen op je netvlies hebben.

17 november 2019

Geld vinden

De angel is uit de challenge, dankzij gevonden geld (zie manier 4). Dat is enerzijds een opluchting, anderzijds wel een beetje jammer, want het was een goede stimulans. Niks weerhoudt me om door te gaan, maar ik ken mezelf een beetje en vrees dus dat het fanatisme wat minder zal zijn.

Geld vinden

Je kunt gewoon geld vinden. Soms ligt het op straat, in de vorm van een muntje of een leeg statiegeldflesje. Soms zit het in een jas- of broekzak. Meneer vond ooit een spaarrekening op zijn naam die zijn oma nog voor hem had geopend. Later was daar een alternatief voor gekomen. Deze rekening en het saldo erop waren uit beeld verdwenen, maar waren er nog wel :)

Dat is nu al een tijdje geleden. Wij hebben in het kader van onze challenge deze week geld gevonden op de volgende plekken / manieren:

1. In de auto

In ons zwarte monster (aka onze auto) slingeren altijd wat muntjes voor boodschappenkarretjes en dat soort dingen. Dat is best handig, maar eigenlijk is een keer 50 cent wel genoeg. We haalden €4,70 aan muntjes uit de auto en lieten er één 50-centmuntje in liggen.

2. In lades en rommelbakjes

Wij hebben ze nog: de verfoeide rommellades en -bakjes. Zoals je weet, zit daar van alles in, dus ook muntjes. Het was niet zo heel veel, maar toch ruim twee euro.



Overigens kun je ook zegeltjes zoeken die je kunt inleveren voor geld. Ik denk eigenlijk dat wij in andere lades nog wel wat van die zegeltjes hebben liggen. Ik realiseer me nu dat ik blijkbaar verschillende categorieën rommel en bijbehorende lades heb. Toch een beetje georganiseerd. Met die zegeltjes moet ik echt weer eens wat gaan doen.

3. Statiegeld

We hadden nog een vol leeg kratje staan. Dat stond er al een tijdje. Losse pet-flessen brengen we wel enigszins regelmatig weg. Kratjes blijven veel langer staan. Met zo'n kratje door de stad banjeren vind ik toch altijd net onhandig. Dat kwam nu wel goed uit. Het leverde €3,90 aan extra boodschappengeld op.

4. Declaratie

Verreweg de grootste klapper maakte ik door er even voor te gaan zitten en een declaratie in te dienen. Er was eerder iets misgegaan met deze declaratie en ik had echt geen zin om uit te zoeken wat precies en wat ik dan nog moest declareren, en dat dan allemaal weer in te vullen.
Ik praatte die luiigheid voor mezelf goed met het argument dat het geld bleef bij een goede organisatie die het geld voor een goed doel gebruikt. Dat is waar, maar we geven al tijd en energie aan deze organisatie en als ik er bewust voor zou moeten kiezen en handelen, zou ik niet daarnaast nog 150 euro doneren.

Hatseflats, honderdvijftig euro is een grote klapper in dit verband; het is meer dan een verdubbeling van ons oorspronkelijke budget. Het is inmiddels op onze rekening gestort en daarmee is de angel dus wel een beetje uit de challenge.

5. Cadeaubonnen

We kopen eigenlijk altijd iets leuks voor onszelf van boekenbonnen, vvv-bonnen en dat soort dingen. Je krijgt ze toch als een cadeautje en dan vind ik het minder leuk om er bijvoorbeeld vaatwasserzout van te kopen. We hebben nog wel een paar bonnen liggen dus als het nodig was geweest had het gekund.

Puntje is wel dat je niet met je vvv-bonnen naar de supermarkt kunt. Je moet dus online eten bestellen of uit eten gaan als je geen geld meer hebt voor eten, maar nog wel vvv-bonnen. Dat is best gek, maar dan gebruik je het wel meer als een cadeautje. Andere optie is om te kijken of iemand in je omgeving geld wil geven voor een vvv-bon. Praktische huishoudzaken kun je wel kopen met zo'n bon.

We hebben één bon gebruikt. Dat was niet echt een cadeautje, maar een compensatie van iemand die heel zacht tegen onze auto aan was gereden. Er was geen schade te onderscheiden dus wij hadden voorgesteld het te laten zitten. De ander stond er echter op ons een cadeaubon van de dikke internetwinkel te sturen.
Vrijdag was ons tienerneefje jarig en we hebben zijn cadeautje betaald van deze cadeaubon. Overigens was het een graphic novel over economie, Supercrash van Darryl Cunningham. We hopen zijn interesse een beetje aan te wakkeren. (De link is uiteraard niet naar de dikke internetwinkel, maar naar onze lokale boekhandel, die ook bezorgt in heel Nederland.)

6. Collectepotje

Ook wij hebben een collectepotje. Omdat ik een hekel heb aan muntjes in mijn portemonnee, zitten er vrij veel muntjes in: (2 van 2, 5 van 1 euro; 7 van 50, 10 van 20, 14  van 10, 16 van 5 cent) € 16,70 bij elkaar. Veel meer dan we op korte termijn nodig hebben voor collectes. Een goede tip dus van Mom4life (wel meer vindplaatsen uit deze blog stonden tussen haar tips, waarvoor dank). Ik denk dat ik binnenkort een keertje boodschappen met deze muntjes ga doen, ook al is het niet (meer) strikt noodzakelijk.

7. En verder

... vroeg ik vandaag een uitbetaling van Klezzer aan. Ik verwacht morgen of overmorgen een tientje op mijn rekening bijgeschreven te krijgen. Het is min of meer toevallig dat mijn saldo juist nu boven de € 10,- komt en ik die uitbetaling kan aanvragen.
Ik heb ervoor gekozen Euroclix nog niet uit te laten betalen. Als ik nog een tijdje doorspaar, krijg ik meer per clix en kan ik €325,- uit laten betalen. Ik had eigenlijk nog nooit zo naar Euroclix gekeken, maar je kunt het dus ook als noodspaarpotje gebruiken.




16 november 2019

Instantaan geld verdienen

Om binnen de regels van onze challenge te blijven, moeten we snel wat geld verdienen. Anders verhongeren we. Ik ging dus op zoek. Ik begin met een methode die lang niet voor iedereen van toepassing is, maar wel opmerkelijk. Daarna wordt het wat degelijker (en effectiever).

Verkoop je haar

Als je al lang haar hebt en je bent er niet aan gehecht, kun je wat verdienen. Wel zelf knippen natuurlijk! Heel veel levert het niet op, maar als je een goede dikke staart (minstens 20 cm lang) inlevert, kun je misschien een tientje verdienen. Langer haar, vanaf 50 centimeter, levert meer op: 50 tot 150 euro.

Grijs haar van de geldzorgen?


Heb je grijs haar van de geldzorgen? Dat is in het algemeen balen (van die zorgen), maar grijs haar levert wel meer op.

Dit kan niet elke week. Het duurt normaal zo'n 16 tot 24 maanden voor er weer 20 centimeter is aangegroeid. Je schijnt dat te kunnen versnellen. Er zijn allerlei middeltjes op de markt, maar het lijkt me niet rendabel om daarin te investeren.

Er zijn ook gratis manieren: borstelen, sporten, de zon, én als klap op de vuurpijl: op je kop masseren. Haren masseren is altijd 'op je kop', maar ik bedoel dat je je hoofd naar beneden laat hangen en dan masseert. Elke dag 5 minuten op-z'n-kopmasseren schijnt 2,5 centimeter per week op te leveren. Ik weet niet of dat eeuwig doorgaat - hier houdt mijn research op; ik ben geen beautyblogger - maar als het echt werkt, heb je binnen 8 weken weer 20 centimeter.

Mijn haar is nog niet lang genoeg en ik denk dat ik m'n haar liever zou doneren, maar als je geld nodig hebt en lang haar hebt, kun je het overwegen.

Marktplaatsmethode 1: je spullen verkopen

Spullen verkopen op marktplaats kan snel wat opleveren. Je moet wel een koper vinden. Als je haast hebt, kun je niet wachten op de beste deal. Je kunt heel even aankijken of die ene liefhebber direct opduikt en meteen een heel goede prijs wil neerleggen. Maar als hij niet komt, moet je je prijs wat laten zakken, zodat het een echt koopje is.


Ik klom op onze zolder en vond wat spullen die we konden verkopen. Isolatiemateriaal nog in de verpakking bijvoorbeeld. Ik zette het voor 50% van de goedkoopste nieuwwaarde op marktplaats. Dat lijkt me een goede deal. Al snel kreeg ik een bieding: 50% van mijn prijs! Dat vind ik raar laag. Maar: ik had bieden opengelaten en dan mag je het proberen.
Uiteindelijk wordt het spul straks opgehaald voor 46% van de goedkoopste nieuwprijs; €17 in de pocket.

Je schijnt trouwens ook je mobieltje (en andere elektronica) te kunnen verkopen, zelfs als het kapot is. Ik ben er nog niet in gedoken, maar als je een oude telefoon hebt, zou ik er eens naar zoeken.

Marktplaatsmethode 2: andermans spullen verkopen

Heb je zelf geen spullen om te verkopen, vraag dan eens rond bij familie of vrienden. Misschien hebben zij nog wel spullen die eigenlijk een beetje in de weg in staan. Bied aan om ze te verkopen. Met een beetje geluk mag je de hele opbrengst houden, misschien deel je de opbrengst. Hoe dan ook: het levert je geld op.

Een andere optie is om spullen te zoeken die gratis af te halen zijn. Dat kan op marktplaats zelf, maar ook op bijvoorbeeld facebook. Haal ze op, poets de boel een beetje op, zet het goed op de foto en wie weet, kun je het verkopen.

Ik keek voor deze post even wat er bij ons in de buurt gratis af te halen is. Ik zag best wel wat mooie spulletjes waarvan ik denk dat ik er wat mee zou kunnen verdienen. Omdat ik vandaag en morgen verder de hele dag afspraken heb, heb ik er nog geen werk van gemaakt. Ook een beetje omdat ik denk dat er mensen zijn die het beter kunnen gebruiken dan ik. Deze challenge is per slot van rekening een keuze. Maar ik houd het in mijn achterhoofd.

Marktplaatsmethode 3: verhuur jezelf

Geen spullen gevonden om te verkopen? Verzin iets anders. Bied jezelf aan op marktplaats om boodschappen of klusjes te doen, als oppas, koerier of taxichauffeur, om de hond uit te laten, te koken of iemand gezelschap te houden. Dat soort dingen.
Ik weet niet hoe snel het gaat, maar als je geld nodig hebt en tijd over, zou ik zeggen: probeer het eens en experimenteer wat met het tarief. Overigens zijn hier ook gespecialiseerde sites voor zoals werkspot en rentafriend.com.
Ik kan in de laatste categorie wel Nederlandse sites vinden die vrienden aanbieden, maar niet hoe je je daarvoor op kan geven als vriend (je kunt het via de contactpagina proberen). Bij rentafriend.com is dat wel makkelijk te vinden en ze werken ook in Nederland.

Zoek een bijbaantje

Je kunt natuurlijk ook 'gewoon' een bijbaantje zoeken. Als je echt op korte termijn geld nodig hebt, is de horeca een goede branche. Met een beetje geluk krijg je op je eerste dag al wat fooi en je kunt vast ook wel regelen dat je per week uitbetaald wordt. Ik zie bij ons in de buurt best veel koffietentjes, restaurants en bars waar ze mensen zoeken.

Nou is het niks voor mij. Ik word al zenuwachtig bij de gedachte, zie mezelf hete koffie over mensen heengooien en totaal verkeerde bestellingen brengen. "O, u had een kip-sandwich besteld in plaats van een gin-tonic?" Van mij heb je dus geen concurrentie als je op horecabaantjesjacht gaat. Waar wacht je nog op ;)

Vind geld

Het geld ligt misschien niet op straat, op een enkel muntje na, maar wij hebben afgelopen dagen toch best wat geld gevonden. Ik tik er binnenkort een apart blogje over.

15 november 2019

Bodem in je portefeuille

Ik hoop dat alle wethouders weten dat ze een bodem in hun portefeuille hebben.


14 november 2019

Onze eigen challenge

Drie dagen hebben we het volgehouden zonder vals te spelen. We zijn er min of meer per ongeluk in gerold: onze eigen challenge. Dat kwam zo:

Verzekering

Net toen ik eind vorige maand bedacht had dat we misschien wel wat geld over zouden houden op onze gezamenlijke rekening, moest de autoverzekering worden betaald. O ja. Voor het hele jaar, ineens. Weg overschot, sterker nog: we teerden een beetje in, dus begon november met een achterstand. 

Het geld was op

Deze maand 'moesten' we onze oudejaarsvakantietickets betalen. Dat is natuurlijk een keuze en daar kan ik lang over uitweiden. Dat doe ik wel een andere keer. We willen dit graag en dus betaalden we die tickets. En toen was, terwijl voor mijn gevoel de maand pas net begonnen was, het geld al bijna op.

Bijstorten

We hadden nog €137,62 voor 14 dagen. €9,83 per dag. Op zich moet je daar met z'n tweeën prima van kunnen eten. Maar veel ruimte voor iets anders is er niet. En er komt wel een periode van extra uitgaven (cadeautjes!) aan. Ik had geen zin om bij te storten en van Meneer wist ik dat hij daar zo mogelijk nog minder zin in had.

Tering naar de nering

Dus besloot ik afgelopen zondag dat we het saldo op onze gezamenlijke rekening vanaf dat moment  niet meer mocht dalen. Nou mag je natuurlijk nooit meer uitgeven dan er binnenkomt, maar meestal bekijken we dat over een wat ruimere periode. Nu moest de tering per dag naar de nering gezet worden.

3,43

Gelukkig had ik net weer eens wat dingen op marktplaats gezet, en gelukkig kwam er maandag een deal rond: €7,50 in de pocket. We deden boodschappen voor €4,07 en daar konden we twee keer van eten. Hoppa: €3,43 over. Maar gisteren waren de kwark, en de kaas en de ham én de cola op, en we moesten 's avonds ook nog iets eten.

Valsspelen

Ik vond dat we best zonder die cola konden; Meneer niet (iedereen heeft zo zijn eigen zwakheden). Hij haalde tijdens zijn hardlooprondje kwark, kaas, ham en cola. Hij doet anders nooit boodschappen tijdens het hardlopen, maar ik denk dat hij wel wist dat het zonder overleg moest, want anders was de cola niet door de ballotagecommissie gekomen. Schuldbewust betaalde hij met zijn persoonlijke pas. Maar dat is dus wel valsspelen!

Gedesillusioneerd

Voor het avondeten moesten we nog boodschappen doen. We pakten de tas statiegeldflessen en een vol leeg kratje; samen goed voor €7,20 bleek in de winkel. We deden voor €4,60 boodschappen (kip met ster in de bonus en groenten in de 35%). Best netjes, maar er bleef opgeteld bij de €3,43 toch net niet genoeg over om Meneer terug te betalen voor de kwark, kaas en ham. Een beetje gedesillusioneerd zat ik op de bank.

Pas later op de avond realiseerde ik me dat we wel genoeg hadden binnen onze eigen regels. Meneer had zondag namelijk de auto schoongemaakt, troep uit de auto gehaald. Schoon is de auto nog steeds niet, maar het leverde bijna vijf euro aan rondslingerend muntgeld op.

We're still in the race!


Hebben jullie nog tips om instantaan wat geld te verdienen? Ik heb nog wel een paar dingetjes die misschien een beetje ruimte bieden, maar het einde van onze challenge (23 november) is nog best ver en ik vrees dat we het niet halen.

11 november 2019

Nieuwe auto

Het blijft een beetje knagen: dat we rondrijden in een benzineauto. De gassen die uit dat ding komen zijn dodelijk. Letterlijk. Dat is toch raar?! Zeker omdat er een prima alternatief voorhanden is. Er reed laatst weer zo'n stinkende diesel langs en toen dacht ik: "Dit kan echt niet meer. Ik wil het niet meer." Nou is ons benzinemonster minder vies dan die diesel, maar nog steeds wel heel vies.


Lievelingschinees

Ooit waren we een van de eersten in Nederland met een elektrische auto. Toen waren er nog vrijwel nergens openbare laadpalen. Je moest dingen regelen met verlengsnoeren en zo. Ik kan me nog een telefoongesprek herinneren met de lievelingschinees van oma. We gingen daar eten voor haar verjaardag. Oma (en dus de chinees ook) woonde zo ver weg dat we op een volle accu nèt niet op-en-neer zouden kunnen. We belden om te vragen of we een verlangsnoer in mochten pluggen om zo onze auto op te laden. Het Nederlands van de medewerker aan de telefoon was toegespitst op het aannemen van bestellingen. Hij kende een boel extra's maar 'auto opladen' zat daar niet bij. We zijn toch maar gaan rijden. Uiteindelijk is het ter plekke goed gekomen.

Laadpalen

Het kwam altijd goed. Tegenwoordig zijn er zoveel laadpalen dat we ons echt geen zorgen maken: alle ritten binnen Nederland kunnen we gewoon maken. Voor die ene keer dat we naar het buitenland willen, kunnen we makkelijk een oplossing verzinnen (ruilen met ouders bijvoorbeeld). Dus dat houdt ons niet tegen.

Private lease

Het punt is dat we nu heel goedkoop rijden. Als we alles meerekenen, kost rondcrossen in ons zwarte benzinemonstertje ons € 225,- per maand. We hebben, naar aanleiding van een reclame (ze werken toch), even gekeken wat private lease van een elektrische auto ons zou kosten. Als we de goedkoopste variant nemen, zijn we € 333,- per maand kwijt.  Honderd-en-acht euro meer. Maar dan rijden we wel stukken schoner én in een gele auto. Dat laatste doet er natuurlijk niet toe en is niet eens mijn lievelingskleur. Maar wel leuker dan zwart.

Tweedehandsje

Eerder keken we al naar de kosten van een tweedehands elektrische auto. Dat zou € 275,- per maand kosten. Nog altijd € 50,- per maand meer om elektrisch te rijden.
Meneer dreunt nu ook op wat een Tesla Model S en de Roadster zouden kosten, maar dan moeten we de verdubbelaar inzetten, dus dat ga ik niet eens intikken.

Financieel onafhankelijk

De vraag is of we elke maand € 50,- willen neerleggen voor een schonere auto. Het past helemaal niet in het idee van zuinig leven om financieel onafhankelijk te worden. We kunnen dat geld niet investeren en we hebben elke maand vijftig euro meer passief inkomen nodig. Rode vlaggen dus.
Tegelijkertijd voelt het bijna misdadig om iets wat zo slecht en vies is te blijven doen, alleen maar vanwege het geld.

10 november 2019

Minder passief dan we dachten

Naïef 

Het was ook te mooi om waar te zijn. Het was duidelijk naïef om te denken dat we met het aanleveren van de gevraagde zes documenten* en een persoonlijke toelichting in de commissie voor welstand en monumenten een vergunning zouden krijgen voor het plaatsen van vanaf de straat nauwelijks zichtbare zonnepanelen.

Formulier

Ondanks dat er al een positief advies van de genoemde commissie ligt, moet er nu, vijf weken nadat we de aanvraag hebben ingediend, toch een 'aanvraagformulier voor het wijzigingen van een monumentaal pand' komen. Het zal volgens de regels zijn, en daar voldoe ik met liefde aan, maar het was fijn geweest als ze ons dat verteld hadden toen we belden om te vragen wat er nodig was voor het aanvragen van de vergunning.

Puberdochter

De aanzichten en ingetekende luchtfoto die we aangeleverd hebben, laten volgens mij niets niet te raden over. Laat ik het zo zeggen: als ik een puberdochter had, zou ik haar niet zo de deur uit laten gaan. Toch vragen ze plattegronden van het dak. Een plattegrond van een dak??

Zonnepaneleninvestering

Ik zal jullie niet vermoeien met de overige dingen die ze vragen die we volgens mij al hebben aangeleverd c.q. niets toevoegen. Bottomline is dat wij aan de slag moeten en de zonnepaneleninvestering nog even op zich laat wachten. De panelen kunnen nog even op vakantie. Jammer van al die zonnige dagen.

 Rugzak met zonnepaneel

* aangeleverde documenten: aanzichten met maatvoering, luchtfoto met ingetekende panelen, een productblad met alle technische specificaties + geïllustreerde uitleg over de montage.

9 november 2019

Dingen waar ik blij van word

  • Een gratis boek van de bibliotheek. Van de bibliotheek, en toch hoef je het niet terug te brengen.
  • Ik wilde een tekeningetje maken voor een project. Van tevoren dacht ik: 'Dat zal wel niets worden.' Het werd wél wat en het ging nog snel ook.
  • Ik fietste van Den Haag naar Schiedam, nam een verkeerde afslag die de goede bleek te zijn want niet veel later zag ik dit:

6 november 2019

Everlasting passief inkomen

Quit your dayjob 

Stel je voor: je hebt voldoende passief inkomen om van te leven, je houdt zelfs nog wat over. Hoera! Gefeliciteerd, je bent financieel onafhankelijk. You can quit your dayjob.

Of toch niet?

Want stel dat je passieve inkomen voor een deel bestaat uit, ik noem een hypothetisch voorbeeld, een paar huurhuizen. En stel dat, om wat voor reden dan ook, de huurhuizenmarkt inzakt. Dan houd je aan het einde van je passieve inkomen dagen over. Dan heb je je dayjob te vroeg opgezegd.
Of, en dat is misschien hetzelfde: je hebt je passieve inkomen niet goed genoeg ingericht. Ik denk dus dat het belangrijk is je passieve inkomen uit verschillende componenten op te bouwen.

Niet zo hypothetisch

Dat voorbeeld van die huurhuizen was natuurlijk niet hypothetisch. Mijn passieve inkomen bestaat voornamelijk uit huurinkomsten, en er zijn best wel wat redenen te verzinnen waarom de huurhuizenmarkt significant minder op gaat brengen, niet zo hypothetisch allemaal.

Duurzaam financieel onafhankelijk

Met duurzaam bedoel ik in dit geval dus: everlasting. Dat is ook het hele idee van Mr. Money Mustache en zit geloof ik ook al in de definitie. Soms moet je het weer even op je netvlies krijgen. Je begrijpt: ik wil graag meer passief inkomen. Meer specifiek: ik wil dat er meer geld binnenkomt (want ik houd nu nog 75% van mijn dagen over aan het einde van mijn passieve inkomen) en dat het uit meerdere bronnen komt, en dat allemaal terwijl ik er niets voor hoef te doen. Nou ja, een initiële investering van geld en/of tijd heb ik er natuurlijk wel voor over.

Lastig

Ik vind dat nog best lastig, want ik ben heel enthousiast over mijn verhuurhuisinkomsten, en eerlijk gezegd vind ik het moeilijk om andere manieren van passief inkomen te verzinnen die op kunnen tegen die verhuurinkomsten. Er is natuurlijk beleggen (wordt aan gewerkt), de zonnepanelen (wordt aan gewerkt) maar verder?

Hoop van honderd

Misschien is de kunst juist om niet nog een grote te verzinnen, maar meerdere kleintjes erbij. Daar heb ik er ook wel een paar van, maar dat zijn echt hele kleintjes (Euroclix, Klezzer en nog wat andere dingen). Van die omvang moet ik er dan echt wel heel veel hebben. De hoop van 100. Als het echt passief is, dan maakt het natuurlijk niet uit dat het er veel zijn. Ik moet ze alleen nog wel vinden en activeren. Doorzoeken dus!

3 november 2019

Mijn spaarrekening

Mijn spaarrekening had het de afgelopen jaren en maanden flink te verduren.

Krater

Een enorme krater werd geslagen door de twee en een half jaar dat ik niet werkte. Vierendertigduizend euro, schrijve € 34.000 gaf ik uit. Daar kreeg ik een heleboel voor terug, maar niet direct passief inkomen. Het geld verdween van mijn spaarrekening en er stond geen investering tegenover.

Verbouwing en feest

Ik durf bijna niet te vertellen hoeveel ik afgelopen maanden van mijn spaarrekening heb gehaald voor de verbouwing en het feest. Ik beken het toch maar: achtduizend euro, schrijve € 8.000. Ook daar kregen we een heleboel voor terug, waaronder een stuk isolatie; dat kun je zien als investering, maar zoals al eerder gezegd is dat isolatie van een ruimte die we tot nu toe niet gebruikten.

Vet

Toch heb ik nog best een vet spaarvarken. Er staat meer op mijn spaarrekening dan meestal wordt aangeraden om als buffer aan te houden (zes keer je maanduitgaven), ook als ik rekening houdt met reserveringen voor spullen (laptop, telefoon, fiets, cv-ketel, wasmachine) die ik direct wil kunnen vervangen als ze stuk zijn.

Een beetje dom

Een groot bedrag op je spaarrekening is dood kapitaal, eigenlijk is het een beetje dom, zeker met de huidige rente. Het helpt je niet op weg naar financiële onafhankelijkheid. Het doet niets voor je passieve inkomen.

Financieel-onafhankelijkwens

Toch heeft het te maken met mijn wens financieel onafhankelijk te zijn. Een achterliggende wens is namelijk dat als mijn werk me niet meer bevalt, ik ermee kan stoppen. Dat is me de vorige keer erg goed bevallen. Daar wil ik graag wat geld voor beschikbaar houden.

Veilig

Bovendien zit er ook een risico aan al dat investeren. Je kunt er ook geld mee verliezen. Geld op m'n spaarrekening geeft me een veilig gevoel. Mijn gevoel negeert het feit dat het minder waard wordt, of eigenlijk doet het dat af met: maar je verliest het in ieder geval niet allemaal in een keer. Het lukt mij niet dat stemmetje helemaal het zwijgen op te leggen.

Interen

Desondanks wil ik misschien toch wat meer gaan investeren en zo interen op mijn spaargeld. De zonnepaneleninvestering komt eraan, tenminste dat hopen we. Dat is een goed begin. Daarna maar weer eens verder kijken en ondertussen hier goed over nadenken.

30 oktober 2019

Zuinig leven om financieel onafhankelijk te worden

Een belangrijke stap op weg naar financiële onafhankelijkheid is zuinig leven. Ik sta daar zelf enigszins ambivalent tegenover. Zuinig leven vind ik een mooie doelstelling en is voor veel dingen goed: het klimaat en je geluk bijvoorbeeld; heel veel belangrijker wordt het niet. Maar financieel onafhankelijk zijn verbind ik met vrijheid, kunnen doen wat ik wil. Een van de aspecten daarbij is toch wel dat ik me niet wil laten belemmeren door geld.

De woorden 'belemmeren' en 'vrij'
passen niet bij elkaar.


Tweede natuur

Echt zuinig leven zal wel nooit mijn tweede natuur worden. Zo ga ik binnenkort met verschillende groepjes uit. Vriendschap en gezelligheid vind ik belangrijk en onbetaalbaar. Te belangrijk om uit te stellen. Het hoeft ook niet veel te kosten. Als je bij elkaar langsgaat en bij iemand thuis wat eet of drinkt, kun je een heerlijke avond hebben. Maar vriendinnen stellen ook wel eens voor om een hapje buiten de deur te eten. Soms doe ik een tegenvoorstel, maar lang niet altijd. Er zijn om te beginnen praktische redenen: we komen uit alle hoeken van het land en spreken graag centraal af; laat daar nou net niemand van ons wonen. In de zomer is een picknick nog te doen, maar in de kou is dat aan mij niet besteed. En ik vind het ook gewoon wel lekker als er voor me gekookt en afgewassen wordt.

Big spender

Toch is zuinig leven een belangrijke stap op weg naar financiële onafhankelijkheid. Je kunt uiteindelijk een financieel onafhankelijk big spender worden als je dat echt wil. Het worden-gedeelte geldt wel voor allebei de elementen. Zolang je nog niet financieel onafhankelijk bent, kun je ook geen big spender zijn, sterker nog: moet je zo zuinig mogelijk leven.

Eenvoudig

Het is eenvoudig: om financieel onafhankelijk te zijn, heb je passief inkomen nodig. Om passief inkomen te genereren, moet je investeren. Om te investeren heb je geld nodig. Waar haal je dat geld vandaan? Juist, dat houd je over door het niet uit te geven.

Exponentieel

Het is verleidelijk om te denken dat je 'binnenkort' (volgend jaar, na je loonsverhoging, als de kinderen uit de luiers zijn, na de dure decembermaand) wel gaat investeren. Dat die paar maanden niet zoveel uitmaken. Ze maken wel uit.
Het bijzondere aan investeren is dat het exponentieel gaat. Ik vind dat altijd klinken als explosief en heb dan het idee erbij dat het heel snel gaat. Dat klopt ook, voor het laatste deel van de curve tenminste. Dat betekent dat je zo snel mogelijk moet investeren. Op de korte termijn maakt het niet zoveel uit, maar op de langere termijn wordt het verschil groter en groter.


Een jaar later

Stel je houdt van mooie ronde getallen en wil kijken waar je in 2030 zou kunnen staan als je jaarlijks een bedrag investeert. Stel ook dat je op 1 november van dit jaar begint (je hebt nog 1 dag) en € 1.000 investeert. Laten we rekenen met een rendement van 5%. Dan heb je op 1 november 2030 €  16.870. Als je een jaartje zou wachten en pas op 1 november 2020 zou beginnen, heb je op 1 november 2030 € 14.970. Een jaar later beginnen, scheelt je dus bijna € 2.000 (waarvan je zelf € 1.000 hebt bespaard en geïnvesteerd en die andere € 1.000 rendement is).

Hand op de knip

Meneer Money Wenkbrauw heeft al sinds ongeveer een maand voor de uitgaven voor de verbouwing en ons feestje zijn hand behoorlijk op de knip voor wat betreft andere uitgaven. Ik vond dat een beetje overdreven. Ik kon en kan die extra uitgaven heel goed verantwoorden voor mezelf. Maar ik weet ook wel dat dat niet het punt is. Meneer Money Wenkbrauw staat ook voor de volle 100% achter die uitgaven.

No spender

Tegelijkertijd is Meneer Money Wenkbrauw zich ten volle bewust van het effect op de lange termijn van nú investeren (en niet sparen). Daarom is zijn liquide buffer een stuk kleiner dan de mijne. Zijn deel van de extra uitgaven kon hij niet helemaal betalen van zijn spaarrekening en dat betekende dat hij het over moest houden. Normaal investeert hij alles wat hij overhoudt direct. Nu ging er veel naar de verbouwing en het feest. Tegelijkertijd wilde hij zo min mogelijk achterop raken met zijn investeringen. Want het maakt nogal uit over tien jaar. En dus ging hij even niet naar de kapper, deden we op zijn initiatief vaker een drankje thuis in plaats van in het café en gingen we niet op vakantie. Alles om een big spender te kunnen worden.

26 oktober 2019

Hoeveel passief inkomen levert een verhuurhuis op?

In mijn post van 20 oktober concludeerde ik dat een verhuurhuis na een wat actievere opstartfase wel degelijk passief inkomen oplevert. Fijn!
Maar hoeveel passief inkomen levert zo'n verhuurhuis nou op? En wat kost het? Best wel wat (2x).
Ik geef je de cijfers van ons verhuurhuis.


Opbrengsten en verdeling

We verhuren het huis voor 999 euro per maand. Daarvan gaat 139 euro naar de spaarrekening die reservering JV-straat heet. Van de 860 euro die overblijft, gaat 344 euro naar de bankrekening van Mevrouw Money Wenkbrauw en de rest naar de bankrekening van Meneer Money Wenkbrauw.
De reservering is bedoeld voor jaarlijks terugkerende kosten zoals OZB en voor onderhoud.

Rendement

Om dit passieve inkomen te genereren investeerden we ongeveer 145.000 euro (Meneer 60% daarvan en Mevrouw 40%). Per jaar is de netto-huuropbrengst (dat is na aftrek van de reservering) 10.320 euro. Het rendement is dus ruim 7%. Daarbij neem ik de waardeontwikkeling van het verhuurhuis niet mee en ook de vermogensbelasting niet (omdat ik die ook betaal als het geld op mijn bankrekening niks staat te doen).
Zeven procent is een mooi rendement, vind ik.

25 oktober 2019

Even een paar posts over dingen waar ik blij van word. Vandaag de derde:
  • Ik kreeg een spontaan cadeautje van een vriendin. Zomaar.
  • Morgen gaan er schone lakens op het bed. Ik houd niet van overdreven wasverzachtergeur, maar net liep ik met mijn neus tegen de lakens die in het trapgat hangen te drogen, en de geur was precies goed. Ik inhaleerde een keer extra alsof ik boven een eucalyptusstoombad hing. O, de frisheid.
  • Ik loste een belofte in. Niks bijzonders, gewoon iets wat ik beloofd had en waar ik zonder te weten waarom een beetje tegen aanhikte. Nu is het klaar en dat voelt goed.

24 oktober 2019

Meer dingen waar ik blij van word

Even een paar posts over dingen waar ik blij van word. Vandaag de tweede:

  • De zon schijnt. We wandelden een rondje en ik las een paar hoofdstukken in de zon voor ons huis.
  • We mochten onverwacht mee de zolder op én het torentje in van een mooi oud gebouw bij ons in de buurt. Wat een cadeautje!
  • We gaan zo naar de Witte de Withstraat, goedkoop een hapje eten, als onderdeel van onze thuisvakantie, net als de chili in de haard van gisteren trouwens. De chili, en het bereiden ervan waren zeer geslaagd. Net kamperen in eigen huis. Food for napret. En nu dus ook nog voorpret voor zodadelijk.

23 oktober 2019

Dingen waar ik blij van word

Even een paar posts over dingen waar ik blij van word. Vandaag de eerste:

  • Ik schrijf weer en ik vind het heerlijk.
  • Meneer Money Wenkbrauw kwam vanmiddag spontaan met een gebakken eitje naar beneden. Smullen!
  • We gaan zo chili maken in een dutch oven in de haard.

22 oktober 2019

Niets laten liggen

Ongeveer drie en een half jaar geleden was mijn laatste werkdag voor ik aan mijn voorproefpensioen begon. Het was ook de dag waarop een vriendin te horen kreeg dat ze borstkanker had. Het was een vreemd toeval en hoe verdrietig ook, het had ook wel iets dat het samenviel. Het was een illustratie van waarom ik niet tot mijn 71e werk wilde doen waar ik ongelukkig van werd. En het betekende dat ik meer tijd voor haar, voor ons had dan toen ik nog werkte.

Vorige week is ze overleden.

Ik voel me verdrietig, boos en verdoofd. Ik kan even niets met 'het is beter zo'. De laatste twee-drie maanden ging ze hard achteruit en werd ze steeds zieker met alle ellende die je daarbij kunt bedenken. Natuurlijk was dat vreselijk voor haar en alle lieve mensen om haar heen en natuurlijk kon dat zo niet doorgaan. Maar er is niets 'beters' aan een jonge, lieve vrouw volop in ontwikkeling, vol plannen, die doodgaat. Ze had gewoon niet in die situatie terecht moeten komen. Ze was nog lang niet klaar.

Ze was nog niet klaar, maar ze heeft ook niets laten liggen. In die drie en een half jaar benutte ze elke minuut die ze vrij was van het ziekenhuis. Elk sprankje energie werd ingezet voor iets wat ze echt graag wilde. Ze zocht vrienden op of nodigde ze uit, volgde cursussen, workshops, zocht en vond verdieping, deed dingen die ze altijd al had willen doen en organiseerde (te) gekke uitjes. Bij elk energieniveau vond ze wel iets passends, van ingesproken verhaaltjes luisteren tot uitbundig zingen in een karaokebar. Als het enigszins kon, werkte ze een paar uur in de week. Zij had namelijk werk waar ze blij van werd, dat ertoe deed, waar ze het verschil kon maken.

Dat is zo belangrijk: doe de dingen waar je blij van wordt. Dat betekent niet dat je niet mag of hoeft te investeren in je toekomst. Integendeel, maar zoek een manier, een balans waar je je gelukkig bij voelt. Dat lukt niet altijd meteen, dat geeft niet, houd ook je zoektocht en de rest van je leven tijdens die zoektocht leuk.

20 oktober 2019

Hoe passief is een verhuurhuis?

"Verhuur een huis," zeiden ze. "Da's achteroverleunen en het geld binnen laten stromen," zeiden ze.

Nou in eerste instantie was er van achteroverleunen geen sprake en stroomde er van alles naar binnen (rekeningen, water, ...) behalve geld.

Kopen

Er was het kopen van het huis. Zoeken, selecteren, bezichtigen, rekenen, bieden, naar de notaris. Dat doe je niet op een achternamiddag in je luie stoel, zeker niet in de huidige markt.

Klussen

Er waren de klussen. Ingecalculeerd: ja, passief: nee. Bovendien blijkt klussen voor onbekenden minder leuk dan aan je eigen woning. Als klap op de vuurpijl bleek een klus die we uitbesteed hadden, niet goed uitgevoerd te zijn. Niet lang nadat het nieuwe dak was gelegd, belde de huurder. "Het water komt net zo hard naar binnen als het uit de hemel komt vallen: met bakken." Ze overdreef geen spat.

Regelen

Er was het regelen. De verzekering regelen viel tegen. Onbetaalde rekeningen van vorige bewoners zijn ook een dingetje. Zeker als ze met de noorderzon vertrokken zijn en zich niet hebben uitgeschreven. Je wil je huurders (en jezelf) niet opschepen met deurwaarders of zelfs afsluitingen door wanbetaling in het verleden.

Huurders

Er waren de huurders. Of eigenlijk waren die er niet. Dat betekende adverteren, wachten op serieuze gegadigden, het huis laten zien, uit de geïnteresseerden een goede huurder selecteren, dat soort dingen. Dat kostte nog best wat tijd. Al die tijd stroomde er geen geld binnen, het stroomde er alleen maar uit.

En nu?

Dat was allemaal in de beginperiode. De afgelopen maanden konden we behoorlijk achteroverleunen. Een keer nog kwam de huur te laat; dat kostte een telefoontje. Meneer ging een keer langs om een nieuwe thermostaat te installeren. Dat hoefde hij niet te doen, maar het was een goed contactmoment.

Conclusie

Het is misschien nog iets te vroeg om de balans op te maken; van een van de verhuurhuizen is het eerste jaarcontract nog niet afgelopen. Een tussenstand dan. Er zijn inmiddels meer passieve dan actieve maanden verstreken. De huur komt elke maand binnen.
Mijn voorlopige conclusie is dat na een aanvankelijke investering van tijd, energie en geld, een verhuurhuis inkomen oplevert dat behoorlijk passief is.

16 oktober 2019

Het klusgeld van Meesman

Het geld dat ik onlangs uit mijn indexfondsen haalde, had ik destijds bestemd voor klussen aan het huis. Niet voor noodzakelijke klussen als het aanleggen van verwarming of het schilderen van de kozijnen, maar voor iets anders. Ik dacht toen aan dingen als isoleren, zonnepanelen of een dakterras.

Zonnepanelen

Er gaan nu dus zonnepanelen komen. Ga ik die dan betalen van dat geld? Nee. Ik ga het geld opnieuw investeren. De zonnepanelen betaal ik van ander geld op mijn spaarrekening. Daar staat eigenlijk veel te veel geld op, en dat levert tegenwoordig echt niets meer op.

Dakterras

Het geïnvesteerde geld blijft bestemd voor een klus aan het huis. Wie weet, gaan we nog eens ooit de ramen isoleren of toch dat dakterras aanleggen. Dan moeten we wel even bedenken wat we met een deel van de zonnepanelen op dat dak doen. Maar daar zijn we nog lang niet aan toe.


15 oktober 2019

Zonnepanelen

No-brainer

Huize Money Wenkbrauw heeft een groot dakoppervlak. De helft daarvan ligt optimaal op de zon. We houden bovendien van duurzaam (voor milieu en portemonnee) op een makkelijke manier. Zonnepanelen lijken dan een no-brainer.


Monument

Wat ons tot nu toe tegenhield is dat Huize Money Wenkbrauw een monument is. Dat betekent dat we niet zonder meer zonnepanelen kunnen laten leggen. We moeten eerst een vergunning aanvragen. Net iets minder makkelijk.

Verkennen

Maar ja, we willen differentiëren in onze investeringen én we vinden het eigenlijk echt niet meer kunnen dat we met dat enorme dak niet bijdragen. Daarom besloten we de boel te verkennen. We vroegen offertes aan, informeerden bij de gemeente en vervolgens was de aanvraag de deur uit voor we het wisten. Dat kwam zo:

No-time

We belden de gemeente voor informatie. Toen bleek dat we de benodigde tekeningen al min of meer hadden.
Dus zei de ambtenaar: "Zet maar in het omgevingsloket. Als je het nu doet, kan het nog mee in het overleg van volgende week." Binnen no-time was het gefixt.
We moesten het alleen nog aan de buren melden. Toch slordig als die in de krant moeten lezen dat we willen verbouwen.

Hoop

Hoewel de vergunning nog niet toegekend is, hebben we goede hoop dat dat wel gaat gebeuren. De commissie voor welstand en monumenten heeft positief geadviseerd, en de buren hebben al laten weten dat ze het prima vinden.
Dus daar komt de volgende uitgave investering aan.

PS Ja, dat is Mevrouw Money Wenkbrauw op die foto. Wel een paar jaar geleden.

13 oktober 2019

Waarom ik mijn Meesmanfondsen verkocht

Eigenlijk is het antwoord op de vraag waarom ik mijn Meesmanfondsen verkocht simpel: Ze stonden op een mooi rendement en ik wist niet zo zeker of ik nog wel wilde beleggen in indexfondsen en ook niet of ik dat bij Meesman wilde blijven doen.

Exitstrategie

Ik heb niet echt een exitstrategie; daar zou ik nog eens aan moeten werken. 
Wat ik hier doe, is 'winst nemen' op basis van een soort educated gevoel. Het cumulatieve rendement zat boven de 25%. Daar ben ik heel tevreden over, zeker als ik bedenk dat ik in 2015 ben begonnen. 

To index or not

Daarnaast weet ik niet meer zo zeker of indexbeleggen nog wel de heilige graal is. Nou geloof ik niet helemaal in de doemscenario's die ik heb gehoord dat indexfondsen volledig in zouden zakken, maar ik verwacht ook niet dat de indexfondsen het de komende jaren heel goed gaan doen. Dat gaf me een onrustig gevoel bij de indexfondsen die ik had.

DeGiro

Bovendien bevalt beleggen bij DeGiro me beter. Een belangrijke overweging is dat de kosten nog lager zijn dan bij Meesman. Ik heb zeker het gevoel dat ik er nog meer van moet leren, en dat doe ik 'on the fly'. Ik ga het geld dat ik uit de indexfondsen heb gehaald weer investeren, in kleine porties: elke maand een beetje extra op mijn maandelijkse investering, zodat ik het over drie jaar weer volledig geïnvesteerd heb.


Voor de lezer met een goed geheugen (en de teruglezers): Ja, dit geld had ik ooit bedoeld voor klussen aan het huis. Daar kom ik nog een andere keer op terug.

11 oktober 2019

Uitgeven, uitgeven, uitgeven

De afgelopen maanden gaf ik heel veel geld uit, samen met Meneer. Het vloog met bakken de deur uit. En de volgende grote uitgave staat al weer in de planning. Oei, dat is niet zo Mustacian. Misschien is dat ...

Waarom ik niet heb geblogd.


Was het zo erg dan? Ik heb nu toch een baan en misschien bleef er voldoende over? Eerlijk gezegd is dat niet het antwoord. Er kwam echt minder binnen dan eruit ging. Ik kon het mezelf veroorloven, vind ik, maar de balans was negatief.

We hebben verbouwd. Dat kan nog Mustacian klinken als een verantwoorde investering in het huis. Deels was het dat ook. We deden veel zelf en we hebben flink geïsoleerd. Heel verantwoord. Maar alweer eerlijk gezegd: we hebben een ruimte geïsoleerd die we niet nodig hebben. En we hebben vooral geïnvesteerd in andere dingen dan de isolatie. 

Lege kamer

We hebben er nu een prachtige kamer bij die we leeg laten. Space is my favorite piece of furniture. Nou ja, niet altijd, maar in deze kamer wel. Een kamer voor feestjes, om te dansen, én zo bleek afgelopen weekend: turnoefeningen te doen met de logeerkindjes. Een kamer met een custommade vloer met een kleine discovloer erin (tweeduizend ledjes all the way from China). Een kamer met een wall of sound (en daarom niet alleen thermische maar ook akoestische isolatie) en een spiegelwand. De trap die er al zat en die nergens naartoe gaat, hebben we bekleed met een rode loper.

Heel veel niet-noodzakelijke dingen die geen geld opleveren. Nou ja, misschien kunnen we de kamer een keer verhuren. Maar daar is hij niet op ontworpen. Niks geen verantwoorde vt-wonenstijl of voorzichtige keuzes voor de vaste elementen, nee hoor, alles volgens onze eigen uitgesproken voorkeuren.

We gaven ook een feest voor veel lieve mensen. Daar hebben we nu immers de ruimte voor. Ook dat was niet goedkoop en had wat niet-noodzakelijke elementen in zich (een bellenblaasmachine!!).

Droom

En toch vind ik het Mustacian, want dit is onderdeel van onze droom. Deze verbouwing stond al op ons lijstje sinds we hier wonen. Het was dus geen impuls en we gebruiken de ruimte nu ook echt. We hebben er al verschillende malen gedanst, met z'n tweetjes, met de kinderen en met vrienden tijdens het feest. We vinden het fijn en belangrijk om mijlpalen te vieren, soms à deux en soms met lieve mensen om ons heen. (Zoals iemand laatst tegen me zei: mijlpalen zijn om slingers aan op te hangen.) Het was zo fijn dit feest thuis te kunnen vieren.

Ruimte

We hadden voor deze verbouwing en dit feest ruimte op onze spaarrekening. Iets kan nog zo hard je droom zijn, als je het je niet kunt veroorloven moet je het niet doen. Of eigenlijk: als je je je droom niet kunt veroorloven, moet je zorgen dat je dat wel kan. Dat hebben we gedaan de afgelopen jaren, door slim met geld om te gaan.

Regen

De echte reden dat ik niet geblogd heb, is dan ook niet dat ik hier niet durfde te vertellen dat ik zoveel aan het uitgeven was. De echte reden is dat ik er gewoon geen tijd voor heb gemaakt. Er is veel tijd gaan zitten in het klussen. En als we dan even niet aan het klussen waren, waren er andere dingen te doen, zoals het feestje voorbereiden en in de zon zitten. Maar nu is de klus af, bijna alles van het feestje is opgeruimd en bovendien regent het.

8 oktober 2019

Meesman - verkopen

Liquideren, je hoort er tegenwoordig steeds vaker over. Of lijkt dat maar zo? Nare berichten over mensen, schuldig of onschuldig, die vermoord worden. Maar ik bedoel natuurlijk het andere liquideren.

Het duurde een stuk langer dan ik had verwacht: het verkopen van mijn Meesmanfondsen. Nee, ik ben niet van mijn beleggengeloof afgevallen. Misschien hooguit een beetje van mijn indexfondsbeleggengeloof. Daar kom ik een andere keer waarschijnlijk nog wel op terug. Nu eerst gewoon even het proces.

Donderdagochtend 19 september hakte ik de knoop door: ik besloot mijn Meesmanfondsen die 'op winst stonden' te liquideren. Ik logde in, klikte op 'opdrachten' respectievelijk 'verkoop', koos vervolgens het juiste fonds en tot slot voor 'alles'. Twee keer, want ik liquideerde twee fondsen. Dat ging makkelijk en vlot.

Toen kreeg ik de mededeling. Dat als ik voor woensdag zo-en-zo laat (23:59) mijn opdracht had verstrekt er de volgende vrijdag verkocht zou worden. Het was donderdag, dus na woensdag zo-en-zo laat, en dan gaat het net als bij treinen: de beste manier om de trein te halen, is de vorige te missen. Ik was ruim op tijd voor de vrijdag de week erop.

Op vrijdag 27 september kreeg ik de bevestiging: ze hadden mijn opdrachten uitgevoerd. Ik wist toen al dat ik dat nog niet meteen kon zien in mijn portefeuille. Ik was al door een mededeling op de site gewaarschuwd dat dat tot maandagavond zou duren. Wat daar niet bij stond, maar in de opdrachtbevestiging wel: het zou vervolgens nog tot de vrijdag erop kunnen duren tot het geld op mijn rekening stond.

'Uiterlijk volgende week vrijdag' stond er. Dat wekt toch een beetje de indruk dat het sneller kan, en misschien zelfs wel dat het meestal sneller gaat. Hoe het meestal gaat, weet ik niet. Wat ik wel weet, is dat het bij mij tot donderdag duurde. Sneller dus inderdaad, maar snel: nou nee.

Uiteindelijk duurde het dus twee weken voor ik mijn geld had. Dat vind ik best wel lang. Nou had ik bijna de optimaal waardeloze planning te pakken. Omdat ik niet op mijn netvlies had hoe het werkte, had ik er niet op gelet om mijn opdracht die woensdag, toen ik eigenlijk ook al wist dat ik dit wilde, te verstrekken. Dat ik dat niet op mijn netvlies had, lag overigens gedeeltelijk aan mij. Meesman heeft prominent op zijn site staan wat de deadlines zijn voor het verstrekken van opdrachten en wanneer die dan uitgevoerd worden. Waar staat dat het bij verkopen een week kan duren voor je je geld krijgt, heb ik nog niet gevonden.

Rendemix opzeggen was destijds ook wel een dingetje, maar ik weet eigenlijk niet meer wat de doorlooptijd was. Dat ga ik nog even uitvogelen. Ik heb overigens wel een beter gevoel over Meesman dan over Rendemix. En dat is ook wat waard.

2 juni 2019

Een verhuurhuis verzekeren

Ik sluit niet zo vaak een verzekering af, eigenlijk liefst zo min mogelijk. Ik ben dus niet echt een doorgewinterde verzekeringenafsluiter, maar sommige verzekeringen, zoals een opstalverzekering, zijn noodzakelijk en die sluit ik braaf af.

Vergelijken

Echt moeilijk is het niet, maar ik ben er wel even mee bezig. Ik ga naar een vergelijkingssite, vul wat gegevens in en sorteer de resultaten op 'prijs van laag naar hoog'. Dan neus ik nog even rond op de site van de goedkoopste twee, google naar nieuws en reviews over de betreffende verzekeraars - als je 'radar' of 'kassa' als zoekwoord toevoegt krijg je soms de ergste verhalen voorgeschoteld - maar als dat allemaal niet tegenvalt, sluit ik de verzekering af.

Wil je verhuren? Geen opstalverzekering

Dat wilde ik ook doen voor ons verhuurhuis. Helaas, de meeste verzekeraars blijken te eisen dat je er zelf woont, de goedkoopste al helemaal. Wisten we dat dan niet van dat andere huis? Nee, want het eerste verhuurhuis van Meneer Money Wenkbrauw is een flat en daar wordt de verzekering geregeld door de VvE. We moesten dus gaan zoeken.

Zoeken op 'opstalverzekering' en 'verhuur' levert heel dure opties op die vaak alleen zijn af te sluiten door bedrijven. 'Verhuurhuis' is geen filteroptie op de vergelijkingssites die ik ken. Ik heb dus toch maar het lijstje van de vergelijkingssite doorgewerkt op zoek naar een verzekeraar die een verhuurhuis wil verzekeren. Dat valt nog niet mee, want de meeste sites vermelden het niet expliciet. Pas als je hun vragenlijst invult om de prijs te berekenen, gooien ze je eruit als je invult dat je er zelf niet gaat wonen. En dat is nooit de eerste vraag, maar eerder de tiende of zo.

Geen huurder? Geen opstalverzekering

Uiteindelijk vond ik er eentje die ook nog best redelijk geprijsd was. Na overleg met Meneer sloot ik de verzekering af. Yes! Gelukt! 
De euforie was maar van korte duur, want al snel kreeg ik een mailtje met de vraag om de naam van de huurder door te geven. Die hadden we nog niet, want we moesten eerst nog wat klusjes opknappen. Dat bleek een probleem. Na wat heen-en-weer-gemail en -gebel kregen we een soort dispensatie en mocht het huis tijdelijk geen bewoners hebben. Helaas duurde het wat langer dan wij hoopten en de verzekering toestond voordat we een huurder hadden. We hadden nog gehoopt een naam door te kunnen geven voor de deadline verliep (dat de huur dan pas over een of twee maanden in zou gaan, leek ons niet zo erg), maar dat lukte niet. Dus moesten we snel iets anders regelen want de verzekering werd beëindigd. We sloten een verzekering af zonder op de verhuuroptie te letten, maar die wel per dag opzegbaar was. 

Wel een huurder? Geen opstalverzekering

Toen we, niet heel veel later, een huurder hadden gevonden, sloot ik opnieuw een opstalverzekering af bij de vorige verzekeraar. Ik verwachtte een mailtje met de vraag om de naam van de huurders, maar de telefoon ging:
"Met Mevrouw Money Wenkbrauw."
"Met verzekeruzelf. U heeft bij ons een opstalverzekering afgesloten, maar ik begrijp dat u er niet zelf gaat wonen?"
"Dat klopt."
"Dat kan niet bij ons."
"Maar ik heb een paar maanden geleden nog zo'n verzekering bij u afgesloten."
"Dat kan, maar dat doen we nu niet meer."
"Maar waarom melden jullie dat dan niet automatisch als ik dat invul op de site?"
Dat wist de jongeman ook niet, het kon gewoon echt niet.
De moed zakte wel een beetje in mijn schoenen. Ik trapte hem er weer uit en vol goede moed - ahum - heb ik weer een middagje zitten zoeken en bellen. 

Toch een opstalverzekering

Ik vond twee dure opties en een redelijk betaalbare (bijna twee keer zo goedkoop als die andere twee). Die laatste heb ik afgesloten, bij FBTO.

Mijn conclusie

Het is niet eenvoudig een opstalverzekering af te sluiten voor een verhuurhuis, maar het kan wel. En ook hier geldt: vergelijken loont, al is dat ook niet makkelijk.
Weer wat geleerd, en we weten het nu voor een eventuele volgende keer.

Ik ben wel benieuwd of er lezers zijn die ook verhuren met vergelijkbare of juist heel andere ervaringen.

26 mei 2019

(Nog) een verhuurhuis

We kochten eind 2018 dus een tweede huis, Meneer en Mevrouw, samen. Het is een gezamenlijke investering, en dat terwijl we onze financiën het liefst zo gescheiden mogelijk houden. We hebben bijvoorbeeld allebei aandelen, maar niet samen. We hadden niet eens een gezamenlijke spaarrekening. Nu wel, maar alleen voor reserveringen voor dat tweede huis.

Met liefde gescheiden

Het idee daarachter is dat we met liefde hier en nu alles delen. De kosten van ons gezamenlijke leven verdelen we naar rato van inkomen (actief en passief); onze vermogens houden we gescheiden

Dat betekende tot voor kort dat we ook niet samen een huis wilden kopen als investering. Maar ik wilde toch wel erg graag ook zo'n investering doen en Meneer wilde ook wel een tweede verhuurhuis erbij. Apart hadden we daar (nog) niet genoeg geld voor. Samen wel. Toen hebben we er nog eens naar gekeken en het volgende bedacht.

60-40

We hebben het huis niet fiftyfifty gekocht. Meneer heeft 60% betaald en ik 40%. Dat betekent dat Meneer 'in de lead' is. Mochten we het ergens echt niet over eens worden (wat we niet van plan zijn), dan beslist hij. Mochten we de boedel ooit moeten verdelen (wat we niet van plan zijn), dan is het het meest logische dat hij me uitkoopt. 
Alle baten en lasten gaan vanzelfsprekend ook volgens de verdeelsleutel 60-40.

Bod geaccepteerd en ingetrokken

Toen we dat eenmaal bedacht hadden, konden we weer op huizenjacht. We screenden flink wat huizen en bezochten er ook best wel wat. We deden een paar keer een bod - iedere keer spannend - en werden het niet. En toen deden we een bod en werden het wel. We keken nog eens goed naar de opgegeven vierkante meters (waarop we de potentiële huurprijs en dus ons bod gebaseerd hadden) en vroegen ons ineens af of het getal wel klopte. We gingen opnieuw langs met een meetlint. Het klopte niet, ruim niet, en dus annuleerden we de koop.

Hadden we dat niet moeten checken voor we het bod deden? Ja, natuurlijk. Maar het is een markt waarin je snel moet schakelen en we gingen uit van de betrouwbaarheid van de gegevens van de makelaar (plus of min 10%, of eigenlijk alleen min 10% want we hebben nog nooit meegemaakt dat het huis groter bleek dan opgegeven). Dat was dus een leerpuntje. Gelukkig zaten we nergens aan vast en hoefden we zelfs niet in de strijd te gooien dat we verkeerd geïnformeerd waren. Dat zagen ze zelf ook wel in.

De volgende

We hadden, zodra we doorhadden dat er waarschijnlijk iets niet goed zat, al een bod gedaan op de volgende op ons lijstje. En ja hoor: ook daar werden we het. Het hielp enorm dat we geen voorbehoud hoefden te maken. Bouwkundig was er het een en ander te doen, dat hadden we zelf al gezien en daar hadden we rekening mee gehouden in ons bod. Financieel hoefden we ook geen voorbehoud te maken, want we hebben het zonder hypotheek gekocht.


Rollercoaster

Dat was best een rollercoaster: blijdschap om het geaccepteerde bod, spanning omdat het nu echt zou gaan gebeuren, stress omdat het misschien wel niet klopte, teleurstelling dat het echt niet klopte, opluchting dat we nergens aan vast zaten, maar ook wel weer jammer dat we niks hadden, en toen toch weer blijdschap (en spanning) om het volgende geaccepteerde bod.



1 februari 2019

Nog een keer over thee

Ik was al bezig aan een blogje over het verhuurhuis, maar deze moet er even tussendoor. (Ook omdat ik het best wel lastig vind het blogje over het verhuurhuis te structureren, terwijl deze behoorlijk simpel is. En wel leuk, toch?)


Ik kwam op Bored Panda een breisel van de touwtjes van theezakjes tegen! Haha, je kunt altijd nog verder gaan. Mijn vader haalt overigens ook altijd de touwtjes van theezakjes. Niet om te breien, maar omdat de kippen erin stikken. Het theezakje gaat bij het groenafval dat naar de kippen gaat, en het touwtje bij het gewone afval.

Ik googelde even door en kwam nog wat tips tegen voor wat je met gebruikte theezakjes kunt doen. Dus als je nog niet over bent op de losse thee, dit kun je doen met gebruikte zakjes:

  1. Je kunt er muizen en wallen mee wegjagen. Dat laatste is wel een bekend beeld voor mij: vrouwen met theezakjes op hun ogen. Dat van die muizen wist ik niet.
  2. Het schijnt ook te werken tegen snijwondjes, blauwe plekken, een verbrande huid, zweetvoeten, een stinkende adem en jeuk. Een soort medicijnkastje is het eigenlijk.
  3. Je kunt er mee bakken. Vlees schijnt malser te worden als je een gebruikt theezakje in de pan hangt waarin je het vlees bakt, beetje water erbij en gaan.

Dat van dat bakken vind ik wel heel verrassend. 


Ik begin bijna spijt te krijgen van mijn overstap. Maar ik geniet op het moment erg van m'n losse thee dus ik ben nog niet terug aan de zakjes. Ik heb deze dingen dan ook allemaal niet uitgeprobeerd. Ik heb het bij elkaar gegoogeld. Dank aan Weekend.knack.be, de huishoudbeurs en Margriet. O, en Bored Panda natuurlijk. Die hele post (over hergebruik) is wel inspirerend, inspirerend en grappig.

30 januari 2019

Van groot naar klein: thee

Van de grote bedragen van huizen verhuren naar de kleine bedragen: thee.

Na mijn 'werkweek' zag ik in de prullenbak een hoop theezakjes en van die papiertjes waar de zakjes in gezeten hadden. Ik drink een pot thee in anderhalf uur. Meneer drinkt ook nog wel eens mee (veel minder maar toch). Dus er lagen ruim 20 zakjes en papiertjes van drie dagen.

Veel afval en veel losse thee

Dat is relatief veel afval. Er zijn grotere zaken, maar al die zooi voor thee?
Eerst nam ik me voor om die papiertjes netjes bij het oud papier te doen. Toen bedacht ik dat ik die zakjes helemaal niet wil, stomme verpakkers. En toen bedacht ik dat ik veel losse thee had. De voorraad was in december (kerstpakketten) aangevuld met de meest exotische theetjes, gelukkig ook lekkere.

Besparing

Ik zocht zo'n unit om losse thee in te doen, vond er een met schimmel, maar ook twee goede. Oké, eentje moest ik bijbuigen, ontdekte ik met een mond vol blaadjes. Maar dat bijbuigen kon gewoon en de schimmel ging er in de vaatwasser uit. Nu drink ik al drie dagen heerlijke thee.
Scheelt twee doosjes thee per week. Een dikke vette besparing van €1,36. En een bergje afval minder.

28 januari 2019

Verhuren: het vervolg

Meneer heeft nu bijna vijf maanden huurders. Hoe gaat dat?

De huur:  een tikje onregelmatig

Ik schreef al eerder dat de huur voor oktober te laat werd betaald. Die voor november was op het nippertje: de 31e, maar op tijd is op tijd. De huur voor december was drie dagen te laat, die voor januari echter kwam al op 17 december - met een berichtje erbij dat ze zeker wilden weten dat het goed zou gaan rond kerst. De huur voor februari is inmiddels ook al gestort.

Dat gaat dus behoorlijk goed. Enige puntje is dat het er nog steeds op lijkt dat ze geen automatische overschrijving hebben. Als ze dat wel hebben kun je er net iets zekerder van zijn dat de huur elke maand op tijd komt, maar checken moet je het toch dus het maakt niet heel veel uit.

Alles keurig

Meneer is in november even langs geweest om de ketel en verwarming te checken. Met de cv-installatie was alles goed en verder zag het er ook allemaal keurig uit. Dat was wel fijn om te zien.

Ik vind het heel spannend allemaal.


Saai en spannend

Het is dus eigenlijk heel saai en dat is precies de bedoeling. Toch is er wel spannend nieuws van het verhuurfront: we hebben inmiddels nog een huis gekocht om te verhuren. Ja, je leest het goed: 'we' - samen dus - en 'huis' in plaats van appartement. Behoorlijk anders. Ik vind het heel spannend allemaal. Binnenkort zal ik er wat meer over schrijven.

24 januari 2019

Fruit-vlagen

Ik ben een onhandige fruit-eter. Bij vlagen eet ik met plezier veel fruit, maar tussen die vlagen door niet. En dan heb ik er ook echt geen zin. Het lastige is dat die vlagen niet zo goed te voorspellen zijn en ook nog eens fruit-specifiek zijn. Dus ik kan best zin in peren hebben. Als er dan appels op de schaal liggen, sla ik liever over.

Een net

Soms koop ik weer een net mandarijnen, eet er fanatiek vier op en dan heb ik geen zin meer. Vervolgens worstel ik me met lange tanden door de rest van het net heen. Overdrijven is een kunst, maar eerlijk gezegd duurt het soms wel zo lang, dat ze niet meer goed kúnnen zijn. Zonde.

Zo ging het ook met de sinaasappels die ik voor Kerst kocht. Ik had er één nodig voor het hoofdgerecht van het kerstdiner, maar kocht een heel net. Want: lekker, sinaasappels! Het ging behoorlijk goed, maar de laatste twee wilden niet op.

Bruine vlekken

Ze lagen maar te liggen op de fruitschaal. Eentje kreeg zelfs al bruine vlekken. Ik zat in een bessenvlaag. Geen zin in sinaasappels, en al helemaal niet in sinaasappels die waarschijnlijk al een beetje uitgedroogd waren. Maar gisterochtend waren de bessen op. En ik had wel zin in kwark met fruit.

Ik besloot een sinaasappel open te snijden. Eigenlijk meer met het idee dat ik dan zou zien dat hij echt niet meer goed was en dat ik hem weg moest gooien, dat ik mijn toevlucht moest nemen tot jam of honing of zo. Dat had ik bijna rechtstreeks gedaan. Maar de sinaasappel had andere plannen. De schil was wat hard en droog, maar de binnenkant was nog sappig en lekker. Heerlijk in de kwark, gisteren en vanochtend!

Gelukje

Dat was een klein gelukje. Ik probeer zo min mogelijk eten weg te gooien. Dat gaat best goed, maar ik ben er geen kampioen in. Ik ruik of proef eigenlijk wel bijna altijd voor ik dan toch iets weggooi. Dit sinaasappelincident herinnert me er weer aan dat je dat écht altijd moet doen. Laatst sprak ik iemand die zelfs niet aan een pak melk ruikt als het op of over de datum is, gewoon meteen weg! Dat is echt zonde. Die datum is een ten-minste-houdbaar-tot-datum. Ik beslis liever zelf of mijn eten nog goed is, dan dat ik het zo'n datum laat doen.

Diepvriesfruit

Aan mijn fruitvlagen moet ik nog werken. Met diepvriesfruit (die bessen bijvoorbeeld) is het niet zo'n probleem, maar ik eet ook graag vers fruit. Voorlopig zeg ik maar tegen mezelf dat ik me niet zo moet aanstellen en gewoon moet eten wat er nog ligt. En gewoon meer ervan eten als ik er wel zin in heb, niet zuinig doen met zo'n net.

23 januari 2019

Piep, de rookmelder gaat

Om 5:13 werd ik wakker van een rookmelder. Geen paniek, het was een kort piepje. De batterij is bijna leeg dus. Goed om daaraan herinnerd te worden, maar liever niet om vijf uur 's ochtends.

Vuurzee

Toch heb ik het er wel voor over: af en toe op onhandige tijdstippen gestoord te worden door het irritante geluid van de rookmelder. Ik moet er niet aan denken dat het huis afbrandt met ons erin. Dat, terwijl we lekker bovenin liggen te slapen beneden ergens een klein vonkje een groot vuur wordt. Dat we, als we er al wakker van worden, alleen maar een verzengende vuurzee zien waar eerst de trap was. Of dat we stikken van de rook.

Je moet rookmelders hebben

Ik had het er laatst over met buren. "Rookmelders? Nooit aan gedacht." Ze keken me verbaasd aan, bijna of ze water zagen branden. Dat was waarschijnlijk omdat ik hen zo aankeek. Hoe kun je nou nog nooit aan rookmelders hebben gedacht? Ik was echt een beetje geschokt.

Nog even los van dat je niet wil stikken of verbranden en niet je dierbare spullen kwijt wil raken. Je wil ook niet dat je huis afbrandt. Nou zijn rookmelders geen garantie tegen afbranden, maar ze helpen wel bij het tijdig bestrijden van vuur. En net zoals een opstalverzekering in mijn ogen een van de drie verzekeringen is die je moet hebben (naast een ziektekosten- en aansprakelijkheidsverzekering; en meer niet), moet je gewoon rookmelders hebben. Want je huis met een deel van de spullen erin heb je nodig, en kun je niet zo makkelijk vervangen. Het is verschrikkelijk duur, deels zelfs onbetaalbaar.

Eigenbelang

Ik heb de buren gevraagd of ze alsjeblieft rookmelders willen kopen. Dat was maar een klein beetje eigenbelang. Het zijn overburen, er zit een flinke gracht (Haven) tussen onze huizen. Dus bang voor overslaand vuur ben ik niet. Maar het zijn best leuke buren, en het lijkt me verschrikkelijk ze door zoiets te verliezen.

Batterijen opladen

En wij? Wij gaan de batterijen van alle rookmelders opladen. Als er één piept, doen we ze allemaal. Anders word ik binnenkort weer op een onzalig tijdstip wakker.
Of die dingen niet heel vaak voor niets afgaan, vroegen de buren nog. Nee, je hebt tegenwoordig heel goeie rookmelders. Ja, als je pannenkoeken gaat bakken zonder de afzuigkap aan te zetten, wil zo'n ding nog wel eens loeien. Maar eigenlijk is het wel fijn dat je eraan herinnerd wordt om de afzuigkap aan te zetten toch?

22 januari 2019

Maatregelen tegen de kou: een hoed

Het is weer schitterend weer. Maar de buurman die dit weekend bij amper twee graden boven nul beweerde dat het niet koud was, heb ik toch even aan zijn voorhoofd gevoeld. Hij had het inderdaad niet koud. Ik vind echter dat je wel kunt stellen dat het buiten koud is.

Als het buiten zo koud is, is het binnen in ons nog niet overal geïsoleerde huis minder aangenaam bij onze standaard-kamertemperatuur. Ik had altijd de muts in de strijd tegen de kou. Nu heb ik daar een variant op: de hoed. Ik weet eigenlijk niet waarom ik dat niet eerder heb bedacht.

Ik heb best wel wat hoedjes liggen. Nou ga ik niet met een schouderbrede bruiloftshoed achter mijn computer zitten, dan zet ik liever een muts op. Maar gewoon een leuk hoedje op mijn hoofd doet wonderen voor mijn (gevoels)temperatuur. En het is weer eens wat anders dan een muts.