31 maart 2015

Vier cent

Van vier cent per maand kun je niet rondkomen. Sterker nog: je kunt er helemaal niets van kopen. Toch ben ik er trots op. Ik heb namelijk vandaag mijn eerste extra inkomsten op mijn bankrekening gestort gekregen sinds ik serieus met dit project bezig ben.

Het is een tientje en dat is niet veel geld. Als ik dat tien jaar op een spaarrekening zet met 1,5% rente (want beleggen kan niet met een tientje) heb ik 11,61 volgens de spaarcalculator (die ik nog steeds een keertje moet checken in hoeverre die klopt). Als ik dat dan vervolgens op mijn grote hoop gooi, en via een enigszins kromme toepassing van de vierprocentsregel van 3M ervan uitga dat ik dan minimaal 4% rendement maak en dat mag gebruiken om van te leven, kom ik op 46 cent per jaar, en bijna (niet eens helemaal, maar afgerond wel) vier cent per maand. De hele rest van mijn leven, dat dan weer wel.
Ik heb dit tientje verdiend in elf dagen via Euroclix. Als je dat ook wil proberen, klik dan hier. Ik zeg er even eerlijk bij dat als je je aanmeldt via deze link, ik extra clix verdien, dat vind ik wel zo netjes. Als je je aanmeldt, krijg je (reclame-)mailtjes van ze en als je daarop klikt, verdien je clix die je, als je er genoeg van spaart, in kunt wisselen voor geld.
Ik heb in mijn e-mailprogramma een regel aangemaakt die de mailtjes van euroclix in een aparte map zet. Zo heb ik er geen last van in mijn inbox, en kan ik clix bij elkaar klikken als het mij uitkomt. Het vraagt dan vervolgens wel wat van je discipline om geen spullen te kopen die je aangeboden worden via de reclame. Dat is voorlopig gelukt en ik ben er ook niet zo bang voor.

We vieren dit bescheiden succes vanavond met een onbescheiden flesje vonkelwijn indachtig de voorwaarde: Het moet wel leuk blijven. En toevallig (echt!) heeft meneer Money-Wenkbrauw vandaag een flesje vonkelwijn verdiend met vertellen over zijn werk. Dat is mooi verdiend voor iets wat je leuk vindt om te doen. Allebei goed bezig dus. Cheers!

Als je van oud naar nieuw leest, kun je hier klikken voor het volgende blog.

30 maart 2015

Meer werken

In principe zijn er twee manieren waarop je je financiële afhankelijkheid kunt verkleinen:
  1. Minder uitgeven
  2. Meer inkomsten genereren
Minder uitgeven was voor mij het makkelijkst om mee te beginnen. Daar heb ik al een paar blogjes over geschreven. Zo lang mijn uitgaven niet zijn gereduceerd tot bijna nul, ben ik daar nog niet klaar mee. Maar dat wil niet zeggen dat ik niet tegelijk méér inkomsten kan proberen te genereren. Niet om vervolgens meer uit te geven, maar om meer te sparen  geld te hebben dat voor me werkt, en zo nog meer inkomsten voor me genereert: het omgekeerde Droste-effect (het effect wordt volgens mij altijd beschreven met 'steeds kleiner', eigenlijk zou 'steeds groter' ook kunnen, vind ik).



Ik werk vier dagen in de week. Een dag extra werken is bespreekbaar voor mijn werkgever. Dat zou flink wat opleveren. Ik heb er serieus over nagedacht, en ik wil het echt niet. Die extra vrije dag is het grootste cadeau wat ik mezelf ooit heb gegeven, roep ik al jaren. Ik geniet ervan, gebruik hem om leuke en nuttige dingen te doen. En eigenlijk is het deeltijd-vervroegd pensioen. Het kost me minstens 50.000 euro in dit tienjarenplan. Dat is ongeveer 10% van wat ik bij elkaar moet verzamelen. Ik heb het er voor over, maar het is goed om die keuze bewust te maken en af en toe opnieuw in beraad te nemen. En het betekent dat ik iets anders moet verzinnen, want er moet wel wat veranderen als ik over tien jaar met pensioen wil.

Als je van oud naar nieuw leest, kun je hier klikken voor het volgende blog.

29 maart 2015

Actiepunt 2: Beleggen met je donder

In 'Wat te doen met de euro's die je bespaart?' ben ik erachter gekomen dat ik moet gaan beleggen. Uit die oefening kwamen twee actiepunten. Het eerste punt (fiscale mogelijkheden pensioenregelingen benutten) is al afgerond. Het tweede actiepunt, nummer 5 in de lijst van 'Wat te doen met je euro's', is Conservatief beleggen.
Na wat getwijfel, gedraal, gezoek en ge-overleg heb ik vandaag Rabo Rendemix aangevraagd.

Hoera! Bemoedigend schouderklopje (het is nog niet helemaal klaar).

Is Rabo Rendemix de beste? Ik weet het niet. Maar de tarieven zijn redelijk, de rendementen zijn goed en ik ben al klant bij de Boerenleenbank, wat het een stuk makkelijker maakt. 
Tijdens het twijfel-draal-zoek-overleg-proces heb ik voor mezelf geconcludeerd dat 'best' hier de vijand van 'redelijk' is en dat 'redelijk' nog altijd een stuk beter is dan niets. En ja, ik weet dat je met beleggen geld kunt verliezen. Maar de kans daarop op de lange termijn is klein, zeker bij niet al te offensief beleggen. Dus is het beter dan niets, want met sparen alleen lukt het zeker niet.

Ik ga beleggen met geld dat ik niet nodig heb. Ik ga beleggen met geld dat ik graag wil gebruiken om van te rentenieren, maar strikt noodzakelijk is dat niet. Ik begin met een deel van het vermogen wat ik al heb heb opgebouwd en als ik meer comfort krijg bij beleggen, zal dat ik dat deel groter maken.

Als je van oud naar nieuw leest, kun je hier klikken voor het volgende blog.

14 maart 2015

Koop geen spullen

Mister Money Mustache heeft een hoger doel: het 'bewaren' van de aarde. Zijn strategie is: geen spullen kopen. Spullen kosten grondstoffen en energie, en het delven daarvan heeft een negatieve invloed op het bewaren van de aarde. Het streven is dus geen spullen kopen, wat in de praktijk neerkomt op: zo min mogelijk spullen kopen. Het komt mooi uit dat dat ook een heel goede strategie is om vroeg met pensioen te kunnen gaan.

Ik vind mezelf best milieubewust, of wat de correcte term ook is op het moment. Maar ik denk dat ik toch wel zo egoistisch ben, dat het voor mij omgedraaid in elkaar zit. Mijn doel is: op korte termijn kunnen stoppen met het werk wat ik niet leuk vind. De strategie is: zo min mogelijk spullen kopen. Het komt mooi uit dat dat ook een heel goede strategie is om de aarde in een beetje fatsoenlijke conditie te houden.

Als je van oud naar nieuw leest, kun je hier klikken voor het volgende blog.

13 maart 2015

Ja, als je het zo bekijkt

Ik vind het lastig om significante besparingen/rendement te maken. En ik heb daar goede redenen voor vind ik zelf:
  • Als werkende vrouw vind ik het niet zo gek dat ik niet altijd zin heb om te koken.
  • Beleggen is eng en een gedoe.
  • Verhuizen is echt geen optie, want we wonen in ons droomhuis, en bovendien is je huis verkopen in deze tijd ook niet makkelijk.
Allemaal min of meer waar Mevrouw Money Wenkbrauw, maar bedenk even wat je nu doet: Je hebt ook geen zin om elke dag naar je werk te gaan, en het is best een gedoe. Je bent afhankelijk van je werk en dat is ook best eng, want je kunt ontslagen worden. Wonen in je droomhuis is leuk, maar nooit meer hoeven te werken is ook een droom, die wonen in je droomhuis misschien wel overstijgt. En je kunt altijd proberen om je huis te verkopen.

Niet dat ik nu meteen een poster met Te Koop erop voor het raam ga hangen, maar het is wel goed om me te realiseren. Wel of niet significant besparen is echt mijn keuze.

Als je van oud naar nieuw leest, kun je hier klikken voor het volgende blog.

12 maart 2015

Cola-besparing

Je begrijpt vast wel dat ik veel in de weer ben met excel-sheets voor mijn tienjaarpensioenplan en dit blog. Ik heb de cola-besparing uit 'Suiker is de nieuwe sigaret' ook nog even in de excel-sheet van 'Kleine beetjes worden groot' gegooid. Levert ook 1.000 euro op.


Als je van oud naar nieuw leest, kun je hier klikken voor het volgende blog.

Kleine beetjes worden groot

Als je miljonair wil worden (‘steekt haar vinger op’), moet je onder andere elke keer dat je geld uitgeeft, bedenken wat je kunt besparen op de lange termijn door minder of niets uit te geven. Twee voorbeelden:

Als tweeverdieners kun je elke week uit eten gaan, je werkt hard en hebt dat best wel verdiend. Je neemt er een lekkere fles wijn bij en na het toetje nog een kop koffie of thee. Als je daar 65 euro voor moet betalen, heb je echt niet het allerduurste restaurant gekozen.
Als je in plaats van vier keer per maand twee keer per maand uit eten gaat, en net iets minder bestelt -voor 55 euro kun je met z’n tweeën ook heel prima eten met ieder twee glazen lekkere wijn erbij- scheelt dat ruim 19.000 euro in 10 jaar.

Elke dag verse jus op je werk. Halen bij het bedrijfsrestaurant voor 2,50 per bekertje of zelf meenemen uit zo’n Albert Heijn-fles (anderhalve fles per week, dan heb je nog meer ook, kost 4,50 per week). Als je vier dagen per week werkt, scheelt dat ruim 2.800 euro in 10 jaar.

Zo kun je er zelf nog wel meer bedenken. En dan telt het flink op.
Mr. Money Mustache rekent met wat ruimere getallen, maar ik ben nog niet volleerd. Ik heb dus gerekend met een bescheiden 1,6% (ipv de 7% van 3M) en kleine besparingen (3M gaat van 2 keer per week een menu van $75 naar 1 keer per week $40). Hij komt op ruim 82.000 dollar voor het besparen op uit eten gaan.

Hoewel ik mijn bedragen best aantrekkelijk vind, merkt de scepticus in mij op dat ik om miljonair te kunnen worden ongeveer 90 van dit soort setjes moet bedenken. Da’s best veel. Daar staat dan weer tegenover dat ik geen miljoen nodig heb om met pensioen te kunnen gaan.

Als je van oud naar nieuw leest, kun je hier klikken voor het volgende blog.

11 maart 2015

Suiker is de nieuwe sigaret

Suiker schijnt slecht voor je te zijn. Ik heb even geen link voor je uit luiigheid maar je kunt het vast zelf wel googelen. Als je ‘suiker is’ intikt, vult google het zelf al aan met woorden als ‘gif’ ‘vergif’ en ‘slecht’ (ik geef toe dat dit een wat selectieve weergave is, maar anders kan ik mijn punt niet maken). Er is een soort hetze tegen suiker gaande. Ik gebruik nog net niet het woord ‘heksenjacht’. Het woord ‘hetze’ suggereert voldoende dat ik het overdreven vind. Een beetje in ieder geval. Ik denk wel dat je het niet moet overdrijven met de suikerconsumptie, en dat dat overdrijven heel makkelijk gebeurt omdat aan heel veel etenswaren suiker wordt toegevoegd.

Dus wij doen lekker mee, want we willen ons altijd wel beter en blijer voelen. (Je hoeft niet ziek te zijn om beter te worden). Tot voor kort hadden we een vrij hoge cola-consumptie in huize Money-wenkbrauw. Passend bij de andere stemmingmakende termen in dit artikel, zou je kunnen spreken van tsunami's van cola alhier. Sinds kort lengen we onze cola aan met bruisende bar-le-duc met citroen (weirdo-alert). Het duurde slechts enkele dagen voor we gewone cola te zoet vonden. We zijn er blij mee, placebo (omdat we graag in onze eigen methodes geloven) of niet. En het scheelt ook nog eens een euro of twee per week. Geen zoden aan de dijk, maar een dubbel weirdo-alert.

En dan wel een lollie eten.


Als je van oud naar nieuw leest, kun je hier klikken voor het volgende blog.

Er moet wel gewerkt worden

Ik dacht dus dat je moest sparen. Maar van sparen zegt meneer Snor lelijke dingen. Hij noemt dollars graag 'groene werknemers'. Alle slechte grappen die je over ambtenaren kent, vallen in het niet bij de kwalificaties die meneer Snor heeft voor groene werkers op een spaarrekening.

Dat is even slikken voor mij. Ik ben opgegroeid met het idee dat sparen goed is: goede mensen sparen. Bovendien vind ik het makkelijk en is het veilig (als je rekening houdt met de grenzen van het garantiestelsel).

Maar het devies is dus niet sparen, maar besparen en het geld dat ik over heb voor me laten werken. Het schijnt relatief eenvoudig te zijn om een gemiddeld rendement van 7% te halen. Ik word er nog een beetje zenuwachtig van. Want ik heb geen verstand van beleggen en wat is de goede tijd om in te stappen? Daar heeft Mister Money Mustache een mooie oneliner voor: “The best time to invest in stocks was long ago. The second best time is today.“ Volgens hem gaat de aandelenmarkt gemiddeld altijd omhoog en ondertussen ontvang je dividend. Het is niet de bedoeling dat je de aandelen op korte termijn weer verkoopt. Dus je hoeft er ook geen stress van te hebben.
Er moet wel gewerkt worden, niet door mij, maar door het geld. Ik moet wel even over een drempel heen en uitzoeken hoe het moet. Da's nog best een opgave.

Andere opties om wat meer rendement te halen dan de louzy 1,8% die je nu op de beste spaarrekening krijgt, die Mister Money Mustache noemt zijn: huizen verhuren en geld uitlenen.

Als je van oud naar nieuw leest, kun je hier klikken voor het volgende blog.

10 maart 2015

Het is onmogelijk

Ik ben geïnspireerd door Mr. Money Mustache maar ook sceptisch over zijn verhaal. Hoe kun je nou een leuk leven leiden zonder financieel afhankelijk te zijn van een baan of bedrijf? Dat lijkt mij onmogelijk zonder een hoop geluk. Van mijn eerste paar korte bezoeken aan de site begreep ik dat het idee is om zoveel geld te sparen dat je van het rendement kan leven. Hoe hoger het percentage dat je structureel spaart, hoe sneller het gaat, om twee redenen:
  1. Je bouwt meer op en dus heb je sneller het bedrag bereikt dat voldoende oplevert.
  2. Een hoger percentage sparen betekent dat je met een kleiner deel van je inkomen rond kan komen. Dat betekent dat je na je pensionering ook aan dat kleinere bedrag per maand genoeg hebt. En dat betekent dan weer dat het bedrag dat je nodig hebt om het benodigde rendement te genereren lager kan zijn.
Dat klinkt mooi, maar als je eraan gaat rekenen, kom je nergens. De vuistregel van Mr. Money Mustache is dat je per jaar 4% van je vermogen mag afromen en gebruiken om van te leven. Als ik dan per maand 1.500 euro wil kunnen uitgeven (lijkt me erg bescheiden), heb ik 450.000 euro nodig. Als ik dat bedrag in tien jaar bij elkaar wil sparen, moet ik iets meer dan 3.000 euro per maand inleggen. Dat is meer dan mijn netto maandloon. Ik kan bezuinigen wat ik wil, maar dat spaar ik dus niet bij elkaar. DUS HET IS ONMOGELIJK, HELAAS. Een mooi verhaal hoeft niet waar te zijn, maar dit is toch wel jammer.

9 maart 2015

Actiepunt 1: Hoe zit het met mijn pensioen?

Als ik Mr Money Mustache goed begrepen heb, raadt hij aan om (nadat je je dure leningen hebt afgelost) de belastingvrije ruimte voor je pensioen optimaal te benutten. Hier lopen ongetwijfeld de Nederlandse en Amerikaanse situatie uit elkaar. Het leek me geen slecht plan om uit te zoeken of er voor mij, in mijn situatie lucratieve mogelijkheden zijn.

Om kort te zijn: die zijn er nu niet voor mij.

Je kunt in Nederland belastingvrij pensioen opbouwen tot een bepaald bedrag. Ik heb nog niet uitgevonden hoe dat maximum bedrag beredeneerd is, wel hoe het berekend wordt. De belastingdienst heeft daar een rekenhulp voor. Die vul je overigens niet zomaar even in, tenzij je inkomen en pensioenaangroei uit je hoofd weet. Maar als je die gegevens (en mogelijk nog een paar die voor mij niet aan de orde zijn) hebt opgezocht, is het vrij simpel.
Ik blijk via het pensioenfonds van mijn werkgever het maximum belastingvrije pensioen op te bouwen. Dat is mooi. Ik kan van alles vinden van de hoogte van dat maximum, maar het is er nou eenmaal en ik benut de ruimte maximaal.

Er zijn nog andere opties om mijn pensioen te verhogen. Ik kan het nabestaandenpensioen dat ik opbouw laten omzetten in gewoon pensioen. Maar dat kan pas als ik mijn pensioen aanvraag en dat kan pas vanaf mijn 60e. Overigens moet meneer Money-wenbrauw daar toestemming voor geven, maar ik voorzie geen problemen.

Dan nog een TIP VOOR ALLE ECHT JONGE MENSEN: zoek uit of partnerpluspensioen interessant is. Je kunt het later omzetten in pensioen voor jezelf, en je kunt het volgens mij ook opbouwen als je geen partner hebt. MAARRR je moet het aanvragen binnen een half jaar nadat je gestart bent met het opbouwen van je pensioen. Welke 22-jarige doet dat in hemelsnaam? 
Voor mij is het in ieder geval niet meer aan de orde. Doe iets goeds voor je medemens en vertel het je buurjongen, nichtje of nieuwe collega.

Actiepunt #1 afgerond: Hier valt niets te halen voor mij dus als de donder aan de slag met
Actiepunt #2: Beleggen

Als je van oud naar nieuw leest, kun je hier klikken voor het volgende blog.

7 maart 2015

Wat te doen met de euro's die je bespaart?

Ik moet zeggen dat ik het leuk vind: dat besparen. Ik weet ook niet hoe lang dat zo blijft, maar voorlopig profiteren we er maar van. Ik vind het cool als ik weer een paar euro bespaard heb. In mijn hoofd zit tegelijk echt wel het besef dat ik er daar niet mee kom, maar dat is voor de volgende stap.

Dit is het begin, en daar moet je beginnen want bij het einde heeft geen zin.
Ik ben dus begonnen met het niet uitgeven van euro's. Ik betaal niet meer elke werkdag 5 euro voor de trein, of 2,50 voor een lunch. Het geld blijft lekker op mijn bankrekening staan en aan het einde van de maand, als ik kan zien wat ik over heb, zet ik het op mijn spaarrekening. Ik room mijn lopende rekening helemaal af. Dat heeft twee effecten:
  1. Op elke euro die ik overhoud, krijg ik rente. Vervolgens groeit die euro en daar hoef ik niets voor te doen. Het gaat langzaam met de huidige rentestand, maar hij groeit.
  2. Omdat ik mijn lopende rekening elke maand helemaal afroom, let ik nog beter op mijn uitgaven. Ik vind het namelijk een vreselijk idee dat ik in een winkel mogelijk geconfronteerd word met een piepende pinautomaat: “Saldo ontoereikend”.
Dat is behoorlijk in lijn met hoe het beschreven wordt op de site van Mister Money Mustache. Hij (of eigenlijk zijn alter ego The Realist) heeft het alleen niet direct over een spaarrekening. Volgens hem moet je het volgende -in deze volgorde- doen met het geld dat je over hebt. Alle punten in mijn voorlopige vrije vertaling naar het Nederlands. Ik ben geen pensioenregelingen-, hypotheek-, belasting- of beleggingsexpert en weet dus niet zeker of dit het beste is en zelfs niet altijd wat precies bedoeld wordt. Ik hoop erachter te komen tijdens dit traject. Voorlopig klinkt het logisch en verstandig.

Todo met elke euro die je hebt uitgespaard:
  1. Leningen met hoge rente afbetalen (creditcards).
  2. Alle mogelijkheden voor je pensioenopbouw benutten.
  3. Alle andere leningen afbetalen.
  4. Extra aflossen op je hypotheek
  5. Conservatief beleggen
  6. Zet het op een spaarrekening met zo'n hoog mogelijke rente. NB Dit is echt een soort laatste toevluchtsoord. Doe eerst al het bovenstaande.
#1 en #3 zijn klaar (nooit van die leningen gehad), voor #4 heb ik een plan en #6 doe ik al sinds kort. Dus wat moet ik nu doen?

  • Uitzoeken hoe dat zit met pensioenopbouw (#2). Wat bedoelt Mister Money Mustache? En hoe vertaalt zich dat naar Nederland (in 2015)? Lees hier verder.
  • Gaan beleggen (#5). Dat vind ik eng en moeilijk. Maar gelukkig mag (moet) het conservatief. De hoogste spaarrente is leuk, maar is ruim onvoldoende om binnen tien jaar met pensioen te kunnen en dat is wel mijn doel. Dus ik moet wat beters doen. Lees hier verder.
Als je van oud naar nieuw leest, kun je hier klikken voor het volgende blog.

6 maart 2015

Lenen voor je auto?

Stel, je leent 10.000 euro voor een nieuwe auto. De goedkoopste lening die ik kan vinden (via Independer) kost bij een looptijd van drie jaar 304 euro per maand. Dat betekent dat je 26 euro rente per maand betaalt. Als je drie jaar lang elke maand 26 euro op een spaarrekening stort, heb je aan het einde van die drie jaar 958 euro, zelfs met de huidige belabberde rentestand. Dat is bijna duizend euro in jouw pocket in plaats van die van de bank!

Vraag jezelf af:
  • Kun je van A naar B in een goedkopere auto? (Tip: Het antwoord is bijna altijd 'ja'.) 
  • Kun je nog een jaartje wachten? (Tip: Het antwoord is vaak 'ja'.) 

Als je 304 euro per maand spaart, kun je na een jaar een auto van 3.600 euro kopen en lekker doorsparen met 304 euro per maand. In het vorige scenario heb je na drie jaar een auto. 
In dit scenario heb je na drie jaar een auto en 7.400 euro.

Natuurlijk moet je je nieuwe auto slim kopen. Als je uitkomt op een benzineslurper is het afhankelijk van het aantal kilometers dat je rijdt of je echt goedkoper uit bent. Als je een barrel koopt en zelf niet verschrikkelijk handig bent met auto's, heb je na drie jaar een wrak (en waarschijnlijk een hoop gedoe gehad). Maar als je wat tijd en moeite steekt in het vinden van de tweedehands auto die aan jouw behoeftes voldoet -misschien een maatje kleiner dan je eerst dacht- ben je een stukje dichter bij je vervroegd pensioen.

Is je auto je lust en je leven en wil je er niet op bezuinigen? Bedenk dan of het plezier dat je aan je auto beleeft opweegt tegen langer werken. Als die duurdere auto belangrijk voor je is, geniet er dan met volle teugen van, en zoek iets anders om op te besparen. Maar lenen voor je plezier gaat ver, en past echt niet in je plan om lekker vroeg met pensioen te gaan. 

5 maart 2015

Bùfferen!

(Denk aan een kruising tussen een buffel en een juffer die a la de hamsters van een niet nader te noemen supermarktketen deze kreet scandeert. Nee? Nee, te gezocht.)

  • Boodschap 1: Leg een buffer voor je spullen aan
  • Boodschap 2: Spullen waarvoor je geen buffer kunt creëren, kun je je niet veroorloven.

Als mijn laptop, telefoon of fiets ermee ophoudt (in het laatste geval is wederrechtelijke ingebruikname door een derde waarschijnlijker, het effect is hetzelfde) ben ik behoorlijk onthand. Dat geldt ook als de wasmachine ermee stopt en zo nog wat spullen.

Vroeger kocht ik gewoon nieuwe spullen van mijn spaargeld, en dat doe ik nu nog steeds als het nodig is. Het verschil met vroeger is dat ik er bewust voor spaar, en dat mijn oordeel of 'het echt nodig is' wat verschoven is. Ik heb een inschatting gemaakt van de levensduur van mijn belangrijke spullen. Vervolgens heb ik per spul de kostprijs gedeeld door de levensduurverwachting, en al die bedragjes samen vormen mijn spullenspaargeld oftewel buffer om onthandheid te voorkomen. Ik weet nu dus welk gedeelte van mijn spaargeld voor spullen is bestemd.

De kunst is om de werkelijke levensduur van mijn spullen zo lang mogelijk te rekken en in de tussentijd het gereserveerde geld voor mij te laten werken. Ik ben nog niet zo'n goede geldbaas. Dat wil zeggen: het geld werkt nog niet zo hard voor mij. Ik moet dat duidelijk beter faciliteren.
Hoe dan ook: mijn laptop die een paar jaar geleden heel hip en happening was, die nu rammelt en blaast, en links en rechts wordt ingehaald door jongere shinende modellen, doet nog steeds wat hij moet doen. Het geld dat ik ervoor gereserveerd heb, werkt een klein beetje voor me; beter dan niets.

Heb je spullen waarvoor je geen redelijke buffer aan kunt leggen? Dan kun je je die spullen eigenlijk niet veroorloven. Heel zuinig op zijn dus. Dat is niet de leukste boodschap van dit blog, maar wel een realistische.

Overweeg je spullen te kopen? Reken dan eens uit wat het per maand kost (aankoopbedrag delen door levensduur). Als je dat bedrag niet opzij kunt leggen, kun je beter een alternatief verzinnen dat goedkoper is of niets kost.

Als je van oud naar nieuw leest, kun je hier klikken voor het volgende blog.

4 maart 2015

Kostenolifanten

Ik ben niet de enige die wil besparen. Op mijn werk wordt naastig gezocht naar manieren om kosten te beperken. Daarvoor identificeren we sinds kort kostenolifanten. Ik denk eigenlijk dat we dat al eerder deden, maar sinds kort noemen we het zo. Kostenolifanten zijn de grote kostenposten. Besparingen op grote uitgaven zetten de meeste zoden aan de dijk, is de redenering. De nieuwe term heeft wat grappigs, zeker in combinatie met het 'identificeren' ("Hallo, bent u een kostenolifant?") en dat helpt -in ieder geval tijdelijk- om er meer aandacht voor te krijgen.

Op zoek dus naar kostenolifanten in mijn privé-situatie.

Kostenolifant 1: Hypotheek
Omdat ik zo snel mogelijk mijn hypotheek wil kunnen aflossen als de rente-aftrek niet meer opweegt tegen de kosten (zie blog over hypotheek aflossen), reserveer ik hier flink voor, bijna 50% van mijn inkomen. Een flinke olifant, maar ook een goede olifant dus, die mag blijven. Let op: als jouw hypotheek-olifant voornamelijk uit rentekosten bestaat, kijk er dan nog eens kritisch naar.
Overigens, als je echt hardcore gaat voor vervroegd pensioen, kun je overwegen om naar een goedkoper huis te verhuizen. Dat klinkt misschien ingrijpend maar denk er eens over na: als je goedkoper woont, kun je echt eerder stoppen met werken, en dat heb ik het niet over twee jaar eerder dan 67, maar misschien wel twintig jaar eerder: op je 45e klaar met werken. Dat is inderdaad ingrijpend, maar wel van het soort waar we naar op zoek zijn.

Kostenolifant 2: Het huishouden
Ongeveer een derde van mijn inkomen gaat naar de gezamenlijke rekening van het twee-persoonshuishouden Money-wenkbrauw. Daarvan betalen we onder andere de boodschappen, benzine, avondjes uit en van die dingen. Dit is dus een samengestelde post, maar gezien het aandeel (33%) interessant om de deelkostenposten te bestuderen op besparingsmogelijkheden. Daarover is er inmiddels een apart artikeltje.

Los van de besparingsmogelijkheden staat deze olifant op het punt wat af te vallen: De bijdrage aan de gezamenlijke rekening bepalen wij Money-wenbrauwtjes (gatver die term moest ik maar niet te vaak gebruiken) naar rato van ons inkomen (ongeveer, niet elke euro loonsverhoging wordt doorgerekend, het moet wel leuk blijven). Meneer Money-wenbrauw gaat waarschijnlijk binnenkort meer verdienen. Dat betekent dat zijn bijdrage wat omhoog kan, en die van mij wat omlaag. Overigens is het gat met de olifant op de derde plaats zo groot dat de Huishoudolifant voorlopig zeker is van zijn zilveren medaille.

Kostenolifant 3: Spullenreserveringen
Ik stort elke maand een vast bedrag (bijna 10% van mijn inkomen) op mijn spaarrekening voor het vervangen van spullen als dat nodig is. (Zie blog over Bufferen). Dat is op zich een goed ding. De vraag is wel of ik zo veel spullen nodig heb.

Als je van oud naar nieuw leest, kun je hier klikken voor het volgende blog.

Hypotheek aflossen

Omdat de hypotheekrenteaftrek afgebouwd wordt, en het zonder dat belastingvoordeel duur is om een hypotheekschuld te hebben, wil ik mijn hypotheek binnen tien jaar af kunnen lossen. Ik reken daarvoor gewoon even met de situatie die ik nu heb. Misschien veranderen de voorwaarden van mijn hypotheek, waarschijnlijk verandert de rente, maar dat kan ik allemaal niet voorspellen, en ik kan er al helemaal niet mee rekenen.
Ik los nu niet af (omdat de hypotheekrente-aftrek grotendeels nog bestaat). Ik bouw een spaarpotje op om straks af te kunnen lossen. Met behulp van de spaar-calculator, uitgaande van 1,8% rente, heb ik uitgerekend dat ik per maand 1.300 euro moet sparen om over tien jaar mijn hypotheek af te kunnen lossen. Slik, dat is best veel. Meer dan ik tot nu toe daarvoor reserveerde, om precies te zijn 200 euro meer. Maar het is wel heel lekker als ik over tien jaar geen hypotheek meer heb. Dat helpt enorm in het vroegmetpensioenplan. Dus ik ga het proberen. We wonen in een gaaf huis waar ik veel plezier van heb, dus het is me ook wel wat waard.

Edit: in verband met voortschrijdend inzicht: Ondertussen heb ik er nog eens goed naar gekeken en los ik wel af, lees hier waarom.

Ons huis is ook ooit steen voor steen opgebouwd.
Dat ga ik ook doen met mijn hypotheekpotje.
Als je van oud naar nieuw leest, kun je hier klikken voor het volgende blog.

3 maart 2015

Op de fiets, op de fiets

Ik houd van fietsen. Ik ben ook een beetje een schijterd en nou ook weer niet über-sportief dus ik wil liever niet op een renfiets. Want op een renfiets moet je hard (dat moet eigenlijk van niemand maar dat zit in mijn hoofd), En ik kan niet zo en wil ook niet altijd hard. En een renfiets heeft dunne bandjes en dan val je eerder, zeker als je hard moet. Bovendien heb ik geen renfiets en wel een andere die het prima doet. Een renfiets zou me nu geld kosten.
Voor ik met mijn tienjaarsroute tot mijn pensioen begon, fietste ik ook al regelmatig stukjes van mijn woon-werkverkeer. Dit is het punt waarop ik moet vermelden dat ik een vouwfiets heb. Dat vinden veel mensen stom en dat begrijp ik. Het is knap irritant als een vouwfietser voor je de overvolle trein in stapt en zijn fiets neerzet waar jij eigenlijk had willen staan, laat staan als de fiets tegen je aan komt en een zwarte veeg op je broek maakt. En dan heeft zo'n vouwfietser meestal ook nog een soort van onaantastbare blik. "Dit mag gewoon, en ik heb hier recht op." Ik probeer dus altijd lief en schuldbewust te kijken met mijn vouwfiets in een overvolle trein. Belangrijker: ik mijd de spits zo veel mogelijk. Omdat dat niet altijd lukt: sorry.

Maar ik bespaar nu dus geld door vrijwel al mijn woon-werkritjes op de fiets te doen. Dat is behoorlijk stoer want mijn woon ligt zo'n 23 kilometer van mijn werk. Daar bespaar ik zo'n 12,50 per week mee. Dat is per week 12,50 voor op het hoopje dat uit moet groeien tot een paar ton. (Dat leg ik later nog een keer uit.) Dat gaat niet snel, maar het gaat sneller dan de 5 euro per week die ik hier voorheen niet aan uitgaf en die ik eigenlijk meestal niet op de hoop stortte. Mr. Money Mustache maakt er mooie berekeningen bij met rente op rente en telt daar ook nog eens de kosten van de sportschool die je uitspaart bij op en daar dan weer rente op. Ik moet dat nog wat beter doorgronden voordat ik dat ook op mijn blog kan zetten.

Het heeft me niet eens zo heel lang gekost om mijn beleving hiervan te veranderen. Want als je dit voor het geld doet, word je nogal moedeloos. Per uur stelt het helemaal noppa-nada-niets voor en ondanks het enthousiaste rente-op-rente en additionele-besparingenverhaal schiet het voorlopig niet op.
Ik doe het dus voor mijn plezier. Die tijd op de fiets is mijn tijd. Soms ga ik zo hard ik kan en dan voel ik me een bikkel, soms ga ik lekker op mijn gemakje en geniet van alles wat ik zie onderweg (vechtende fazanten). Ik zorg dat ik me goed kleed tegen het weer, en als het echt pijpestelen regent dan neem ik de trein. Ik heb dus zomaar per werkdag twee kwaliteitsuren voor mezelf erbij gekregen en als bonus ben ik gezonder en bespaar ik geld.

Als je van oud naar nieuw leest, kun je hier klikken voor het volgende blog.

1 maart 2015

Geen schulden

Je had het zelf kunnen bedenken en hebt het misschien ook wel zelf bedacht. Naast de, in mijn ogen belangrijkste voorwaarde: 'Het moet wel leuk blijven', staat de belangrijkste tip: Los al je schulden zo snel mogelijk af.'. Elke reclame voor uitgesteld betalen, persoonlijk krediet of wat voor lening dan ook, vertelt het: GELD LENEN KOST GELD. Maar meestal staat het er in kleine letters of wordt het toonloos en snel uitgesproken aan het einde van een spotje.

Het is gedeeltelijk heel simpel: over een lening betaal je rente, en dat is geld dat je kwijt bent, of, en dat vind ik eigenlijk nog erger klinken: kwijtraakt in de toekomst. Je legt vast dat je iemand of een bedrijf geld gaat geven, terwijl je er niets voor terugkrijgt. Het geld dat je er ooit voor gekregen hebt is logischerwijs al op en dat moet je ook terug betalen.

Hier valt weinig te verdienen voor mij: ik heb geen schulden. Of wacht, toch wel: ik heb een hypotheek. En daar wordt het wat ingewikkeld: In Nederland kun je hypotheekrente aftrekken van de belasting en dat betekent dat je hypotheek wel geld kost, maar dat je dan minder belasting hoeft te betalen en als je dat tegen elkaar wegstreept, schijnt het niet erg te zijn om een hypotheekschuld te hebben. Dat is iets om in de gaten te houden, want de overheid sleutelt aan die aftrek, en er komt een moment dat ook mijn hypotheekschuld mij geld gaat kosten.

Snel geld nodig? Gebruik je buffer!

Het effect van 100 euro geleend geld: 106 euro negatief
Omdat ik denk dat blogs leuker zijn als er een plaatje bij staat, heb ik geprobeerd een plaatje te maken van wat er in je portemonnee achterblijft als je 100 euro leent: een afdruk van 100 euro én drie 2-euromunten. Voor een goed plaatje zou ik er meer tijd aan moeten besteden en wie heeft er tegenwoordig nou nog echt geld in zijn portemonnee? Maar, het is goed bedoeld en tenminste niet gejat.

Als je van oud naar nieuw leest, kun je hier klikken voor het volgende blog.