Kleine bespaartip: geen afvalzakken meer!

Als het gaat om besparen en het verminderen van ons plastic afval, zijn het vaak de kleine veranderingen die het grootste verschil maken. Nou ja, of dat echt zo is, weet ik niet, maar het bekt wel lekker en anders is er altijd nog de hoop van honderd, oftewel kruimeltjes zijn ook brood.

Geen afvalzakken meer

Een eenvoudige maar effectieve manier om een beetje geld te besparen en tegelijkertijd bij te dragen aan een schonere wereld, is het stoppen met het gebruiken van pedaalemmerzakken of vuilniszakken. Ik heb ze sinds een maand of twee verbannen. 

Ouderwets met een krant

In plaats van een vuilniszak, 'leg' ik een pagina uit de huis-aan-huiskrant onderin de pedaalemmer. 'Leg' staat tussen aanhalingstekens, omdat ik hem in de emmer vouw, maar dat klinkt weer heel origami en is te veel eer. In het begin dacht ik nog dat het van belang was het netjes te doen, en deed ik het heel zorgvuldig. Nu gaat het heel snel. Óf ik ben er handig in geworden, óf het luistert niet zo nauw hoe die krant precies zit. Ik ben er inmiddels beter in dan een nieuwe zak in de emmer doen. Ik had op de een of andere manier heel vaak dat de zak niet netjes open ging en tegen elkaar geplakt bleef (als je er dan iets lichts ingooide, rolde dat er weer uit) en er zat altijd zo'n lelijk gefrommeld randje aan de bovenkant.

Elke dag

Er hoort nog wel een klein disciplinair puntje bij en dat is dat je wat vaker je vuilnis weg moet brengen. Als je te lang wacht, wordt de boel zompig en dan wordt je krantenpapier ook zompig en plakt het vast aan je emmer, dat wil je liever niet. Ik had eerlijk gezegd verwacht dat ik het niet vol zou houden, maar ik ga braaf elke dag. Heel soms sla ik een dagje over. 

Raar maar waar: het wordt leuker

Best grappig eigenlijk: voor ik dit deed, was het toch een soort corvee-klus die ik zo lang mogelijk uitstelde. En als ik dan ging, vond ik het heel belangrijk echt al het vuil mee te nemen. Dus was de timing belangrijk. Vlak voor het koken het vuil wegbrengen, vond ik bijvoorbeeld niet handig, want met koken maak ik altijd wel afval, en dan vooral van het soort wat je niet vijf dagen in je keuken wil hebben. Wanneer dan wel? Na het eten als ik echt geen zin meer had. Als ik terugkwam, zag ik regelmatig iets wat ik niet had meegenomen en daar baalde ik dan weer van. Nu is het een kleine moeite, zonder die druk, want ik ga morgen toch weer.

Onnodig kwaad

Het gebruik van pedaalemmerzakken of vuilniszakken lijkt misschien een noodzakelijk kwaad, maar het is eigenlijk hartstikke onnodig. Meestal kan ik meteen een nieuwe oude krant in de emmer vouwen, heel soms moet ik hem even schoonmaken en dat is zo gebeurd. Het is nooit een echt vies karweitje, omdat het afval er maximaal twee dagen in heeft gezeten.

De inhoud van onze prullenbak op het moment van schrijven

Voordelen van de krant in plaats van de zak

• Geldbesparing: door geen pedaalemmerzakken of vuilniszakken meer te kopen, bespaar je een beetje geld op de lange termijn. Deze besparing is niet gigantisch, maar als je bijvoorbeeld van die ecodingen kocht, is het toch weer leuk meegenomen in deze tijd.
• Milieuvriendelijk: het draagt bij aan het verminderen van afval. Plastic zakken hebben een enorme negatieve impact op de planeet, met name op oceanen en dieren in het wild.
• Nooit meer last van scheurende afvalzakken: een bij ons veelvoorkomend probleem was dat die zakken (en zeker de ecozakken) gemakkelijk scheuren, waardoor je met een vervelende en onhygiënische puinhoop komt te zitten; de zak scheurt ook altijd op een onhandige plek of een onhandig moment. Door de krantenpagina-methode te gebruiken, hoef ik me geen zorgen te maken over lekkende of scheurende zakken.
• Geen nare geurtjes: doordat je elke dag je vuilnis wegbrengt, zorg je ervoor dat er geen opbouw van afval in je prullenbak ontstaat. Dit helpt geurtjes te verminderen en houdt je huis fris en schoon.
• Elke dag een klein extra buitenmomentje: een bijkomend voordeel van het dagelijks wegbrengen van je vuilnis is dat je elke dag even naar buiten gaat. Een korte wandeling naar de vuilcontainer, of zoals het bij ons heet: AAP (afvalapartpunt) kan een goede gelegenheid zijn om wat frisse lucht te krijgen, een korte pauze te nemen en even te genieten van de omgeving.

Tip voor het succesvol toepassen van deze bespaartip

• Houd rekening met vochtig afval. Voor je bijvoorbeeld vochtige voedselresten weggooit, kun je een extra laagje krantenpapier toevoegen om lekken te voorkomen, of slim gebruik maken van ander afval. Ik eet natuurlijk niet zo vaak chips (echt niet), maar als ik 's avonds chips heb gegeten, zet ik de lege zak een beetje rechtop in de emmer. De volgende ochtend gaan de gebruikte theeblaadjes in die zak. Op andere dagen laat ik ze gewoon wat langer uitdruppen.
• Heb je geen (huis-aan-huis)krant? Vraag bijvoorbeeld aan buren of in een winkel waar ze kranten verkopen of je een oude krant mag hebben. Dan is het alweer iets meer werk, maar met een beetje krant, doe je best lang en je spreekt je buren weer eens, heb je meteen een goede tip voor ze.

Kortom

Het verminderen van het gebruik van plastic zakken is een kleine, maar goede stap in de richting van een duurzamere levensstijl. Door de truc met een krantenpagina onderin je prullenbak toe te passen, kun je niet alleen geld besparen, maar ook bijdragen aan het verminderen van plastic afval. Het was voor mij een eenvoudige verandering in m'n routine die best wel wat voordelen biedt. Probeer het maar eens uit!

Complimenten voor de Belastingdienst

Vorig jaar schreef ik een blogje over de onduidelijkheid rond de deadline voor betalen in een keer in een brief van de Belastingdienst. Kort gezegd: als er een kader is waarin het totale bedrag en één deadline staan, dan wek je de indruk dat die deadline voor het betalen van het hele bedrag geldt. Dat in de lopende tekst onder het kopje 'Betaling in één keer' de werkelijke deadline pas in de vierde zin wordt genoemd, helpt niet.

"Wat wij eigenlijk bedoelen"

Dat blogje was niet de eerste keer dat ik aandacht besteedde aan die onduidelijkheid. Een paar maanden daarvoor had ik, naar aanleiding van een aanmaning, de Belastingdienst al gebeld over dezelfde passage in de brief over 2021. Een fragment uit dat gesprek: 

Belastingdienst: "Als u ineens wil betalen, moet u vooraf betalen."

Ik: "Maar er staat iets anders."
Belastingdienst: "Eh, ja, ehh, daar hebt u wel gelijk in. Wat wij eigenlijk bedoelen, is ..."

Toen heb ik ze aangeraden nog eens iemand naar die brief te laten kijken (en ik dacht erbij dat ik daar een geschikt iemand voor wist).

Weer een voorlopige aanslag

In 2022 was het vervolgens niet beter en schreef ik dus dat blogje. Dit jaar kreeg ik weer zo'n brief. Ik had deze geschiedenis uiteraard niet op mijn netvlies, en terwijl ik de brief zat te lezen, dacht ik ineens: 'Hee, hier was iets mee. Die brief was toch onduidelijk? Dat vind ik nu eigenlijk helemaal niet. Zou ik vorig jaar onterecht hebben gezeurd?'  

Ik zocht mijn blogje van vorig jaar op en al snel kon ik opgelucht ademhalen: de brief is veranderd. Ik vind het blauwe kader hartstikke helder nu:

Korting vertienvoudigd

Niet alleen het kader is aangepakt, ook de alinea in de lopende tekst over betalen in een keer is verbeterd. 

Ik vind het nog steeds geen een briljante alinea, maar hij is wel duidelijker dan de omslachtige zinnen in de vorige brief. Daarnaast vind ik het nog steeds vreemd dat je zelf het bedrag moet uitrekenen, hoe simpel die som ook is. Maar ach, dat heeft misschien wel te maken met automatisering en ik snap dan weer wel dat ze het op dat gebied niet moeilijker voor zichzelf willen maken.

Dan is er nog de kwestie één, een of 1. Dat is voer voor taalnerds, dus die laat ik, op het noemen na, maar even liggen in het kader van dit blog. Ronduit positief vind ik overigens dat de korting is vertienvoudigd, ook al heeft dat deels te maken met dat het bedrag van de voorlopige aanslag hoger is. Die korting heeft niets met duidelijkheid te maken, maar past wel in het overkoepelende kader van dit blog, daarom noem ik hem even.

Complimenten voor de Belastingdienst

De brief van de Belastingdienst is nu veel duidelijker. Ik vind het leuk om te denken dat ik daaraan heb bijgedragen. Ik ben enerzijds vast niet de enige die er wat van heeft gezegd, anderzijds  heeft het vast een beetje geholpen dat ik het ook heb opgemerkt. Haha, nu zit ik mezelf een complimentje te geven, terwijl ik eigenlijk de Belastingdienst wilde complimenteren. Gelukkig sluit het ene het andere niet uit, dus: goed gedaan, Belastingdienst.

Meer meer meer

Complimenten smaken eigenlijk altijd naar meer. Complimenten krijgen is fijn en complimenten geven is ook fijn en dan heb je ook nog de positieve situatie of actie die aanleiding is voor de complimenten. Ik hoop dat de Belastingdienst komende periode nog meer complimenten verdient. Hoe dan ook: deze zijn binnen en verdiend!

17 graden

Voorlopig houden we het goed uit bij 17 graden. Overdag zitten we in de geïmproviseerde werkkamer die tegen een uur of twaalf de 17 graden bereikt (dankzij de verwarming van 'de onderburen'). We verwarmen af en toe wat bij met elektrische bureauleggers en een infraroodlamp. 

Verwarming aan

's Avonds staat de thermostaat in de woonkamer een uurtje op 17 graden. De warmte blijft hangen tot we gaan slapen. De slaapkamer verwarmen we ook eventjes. Ik weet dat de meeste mensen het niet doen, maar ik slaap slecht in een koude kamer. Vorige winter stond de verwarming nog op 19 graden voor het in slaap vallen, voorlopig lukt het met 17 graden. De week dat we het zonder verwarming probeerden, sliep ik echt slecht; ik ben blij dat ik dat op kan lossen door de verwarming even aan te zetten.

Laagjes, laagjes, laagjes

Ik ben nog steeds de koukleum die ik altijd al was, Ik houd dit voorlopig vol door thermo-ondergoed, leggings of maillots onder mijn broeken te dragen en van boven ook veel laagjes, vaak een coltrui onder wat ik echt aan wil en het geheel afgetopt met een vest met capuchon (die ik regelmatig opzet). Dat zorgt wel voor vreemde taferelen als we de deur uitgaan. Vroeger trok ik dan vaak een vestje aan, want je weet nooit hoe koud of warm het ergens anders is.

Drie van de laagjes die ik momenteel draag

Strippen

Nu trek ik laagjes uit, want de kans dat het ergens anders warmer is, is best wel groot en met al die laagjes zit ik dan snel te zweten. De legging en coltrui moeten uit en zijn nooit de bovenste laag, dus sta ik hier vlak voor we gaan nog even snel te strippen. Een vest gaat altijd wel mee, want daarmee kun je makkelijk inspelen op net iets te warm of net iets te fris. 

Lange rok

Voor een kort uitstapje is het vest juist vaak het enige dat uitgaat. Eigenlijk zou het best handig zijn als je zoiets ook voor je benen hebt. Dus nu denk ik ineens: zou dat werken met een lange stretchrok? Ik draag bijna nooit rokken, maar ik kan me voorstellen dat je zo'n rok eenvoudig over je broek aantrekt, dat het net een beetje warmer is en dat je hem eenvoudig uittrekt voor je weggaat. 

Kledingstuk met vestfunctie

Voordeel van een vest is natuurlijk dat je het open, halfopen en dicht kunt dragen, afhankelijk van de temperatuur. Dat heeft een 'overrok' niet. Iemand andere ideeën voor een kledingstuk met vestfunctie voor je benen?

Licht reizen

Omdat wij volgend jaar heel graag een vliegreis willen maken en ik vind dat dat eigenlijk niet kan vanwege de enorme negatieve impact op de wereld, ben ik op zoek naar manieren om die impact te verkleinen. Je kunt erover twisten of compenseren verkleinen is, maar dat (compenseren) is wat we in ieder geval maar alvast hebben gedaan. 

Tips om de uitstoot van je vliegreis te beperken

Op internet vind je nog wel wat andere tips dan compenseren:

1. Ga niet! (Veruit de beste als het om voorkomen van negatieve impact op de wereld gaat.)
2. Neem een directe vlucht.
3. Vlieg economy.
4. Reis licht.
5. Ga met de trein (of een ander goed vervoermiddel) naar het vliegveld.

Andere tips gaan over een goede accommodatie kiezen en lokaal eten. Goede tips, maar die hebben niets met een vliegreis te maken.

Reis licht

Tip 1 hebben we in beraad. Tip 2, 3 en 5 doen we sowieso (als we tip 1 niet opvolgen). Blijft over tip 4: Reis licht. Daar moet ik een beetje om lachen. Wat weegt zo'n vliegtuig wel niet en hoe significant is het dan als ik een jurkje, een spijkerbroek, een paar schoenen en een boek (er worden hier wel degelijk opofferingen gemaakt) minder meeneem?

Weegschaal

Als je dat precies wil weten, leg je die spullen op een weegschaal én ga je op zoek naar hoe het gewicht wordt meegenomen in de uitstootberekening. Dat laatste tevergeefs. Ik kan het tenminste niet echt vinden. Het enige wat ik vind en een beetje begrijp, zijn twee vuistregels, dus daar moet ik het mee doen.

Wat weegt een vliegtuig

Het vliegtuig waarmee KLM naar Curacao vliegt (een Boeing777-200ER) weegt leeg trouwens 138.000 kilo (bron) en de spullen die ik niet mee zou nemen 1,7 kilo (volgens mijn weegschaal). Dat maakt me niet geruster over de significantie van minder gewicht meenemen. Maar ik ga toch even naar die vuistregels:

Vuistregel 1

Reductie van 1% in gewicht, levert 0,75% reductie van uitstoot. (bron)

Oké, er stond brandstof, daar heb ik uitstoot van gemaakt. Dat kan volgens mij, omdat het in procenten is. Verder gebruik ik de gegevens van de uitstootberekening die ik eerder heb laten maken. Ik neem aan dat ze voor die berekening van de uitstoot het maximale gewicht van het vliegtuig nemen: 297.550 kilo. De uitstoot komt neer op 1.988 kg CO2 per persoon (retour). Ik neem aan dat als je dat vermenigvuldigt met het totale aantal passagiers (320) je op de totale uitstoot uitkomt: 1.988 x 320 = 636.160 kg CO2.

Berekening

Dan de vuistregel: 1% reductie van het gewicht (297.550 kg), dat is 2.975 kg, levert 0,75% reductie van de uitstoot (636.160), dat is 4.771 kg CO2. Als je dat terugrekent naar een reductie van 1 kg gewicht, kom je op 1,6 kg CO2. Dus voor elke kilo die ik niet meeneem bespaar ik 1,6 kg CO2. Dat klinkt zo op het eerste gezicht niet slecht, maar het is op het totaal heel erg weinig. Als ik het in een percentage van mijn totale uitstoot wil uitdrukken, geeft mijn excel een dikke nul (0). In promillage dan maar: 0,8 promille per kilo.

Vuistregel 2: 

The cost of weight is 3.5% per flight hour

De vlucht naar Curaçao duurt 10 uur, 10 x 3,5 = 35%. Dus elke kilo die je minder meeneemt op een vlucht van 10 uur, scheelt 350 gram brandstof. Volgens ecotree moet je dat vermenigvuldigen met 3,1 om op de CO2-uitstoot te komen (en dat lijkt scheikundig ook wel te kloppen, maar ik heb de binas er niet zelf bij gepakt). Dus een kilo minder bagage meenemen, levert ook een kilo minder uitstoot op, en omdat je die kilo dan ook niet mee terug hoeft te nemen, scheelt dat 2 kg CO2 op de hele reis, oftewel 1,1 promille per kilo.

Geen zoden 

Kortom: 1,6 of 2,0 kilo CO2 minder per kilo bagage die ik thuis laat. Het zijn benaderingen gebaseerd op aannames en eerlijk gezegd heb ik niet genoeg feeling voor dit soort berekeningen om te kunnen zeggen of ze een beetje in de buurt komen. Ze bevestigen wel mijn gevoel bij tip 4: Reis licht: het zet geen zoden aan de dijk (en dat hebben we nou net wel nodig met de zeespiegelstijging). Maar ...

• omdat ik wel wat extra motivatie kan gebruiken om wat kilo's kwijt te raken;
• omdat een heel klein beetje nog altijd beter is dan niets;
• omdat ik voorlopig (behalve tip 1) niets beters weet,

ga ik afvallen voor minder CO2-uitstoot. Omdat het uitzoek- en nadenkwerk én het schrijven van dit blogje wat tijd kostte, terwijl het concept van afvallen voor CO2-reductie al in mijn hoofd zat, kan ik u trots melden, dat ik op basis van de minst gunstige vuistregel al 1,1 kilo CO2 minder uitstoot àls we dat eind gaan vliegen. Als het goed blijft gaan, houd ik u op de hoogte.

En natuurlijk neem ik ook zo min mogelijk mee, want veel meer dan een bikini en een e-reader heb je niet nodig toch?

Haha, ik zit op een kruik waarin ik het water waarin ik de pasta heb gekookt, heb gegoten. Dat deed ik al wel met water waarin ik een eitje had gekookt, maar nog nooit met pastawater. Ik heb ook wel even getwijfeld want er zitten wel micropastadeeltjes in dat water en natuurlijk ook nog het opgeloste halve bouillonblokje. Ik moet hem dus straks even goed omspoelen. Een beetje gek vind ik het wel, maar ook lekker warm. 😃 Ik heb trouwens zelfs een beetje van dat pastabouillonwater opgedronken. Mijn oma, die altijd het water opdronk waarmee ze de puddingfles had schoongemaakt - waar ik vroeger van gruwde - zou trots op me zijn. 

Valt er nog wat te ritselen?

Ik lig dus grandioos niet op koers voor het kunnen betalen van het reviseren van onze ramen volgend jaar. Dat is niet best. Gelukkig valt er wel wat te ritselen. Ritselen in een ruime betekenis van het woord, want schuiven met je eigen reserveringen kun je misschien strikt genomen geen ritselen noemen, en dat is precies wat ik ga doen.

Min-uren

Ik heb een contract met mijn werkgever voor 20 uur in de week. Ik krijg elke maand salaris alsof ik precies die 20 uur heb gewerkt en aan het einde van het jaar krijg ik een afrekening op basis van het aantal uren dat ik echt heb gewerkt. Tot nu toe was die afrekening altijd positief, maar dit jaar heb ik een heleboel andere leuke dingen gedaan op momenten dat ik normaal werk. Dat betekent misschien wel min-uren.

Dat klinkt in dit kader natuurlijk niet goed, want dat betekent dat ik misschien wel salaris moet terugbetalen. Gelukkig zag ik dit al vrij vroeg in het jaar aankomen en besloot ik toen daar wat voor te reserveren. Er staat dus een klein potje voor het terugbetalen van min-uren op mijn spaarrekening.

Uiteindelijk lijkt mijn uren-saldo ongeveer op nul (of misschien zelfs wat in de plus) uit te komen. Als dat zo is, valt die reservering vrij. Het is geen wereldschokkend bedrag: €1.200, maar het is toch 9% van wat ik tekort kom.

Kortom: waar ik tot deze maand zonder enige terughoudendheid uurtjes vrij nam, heb ik me voorgenomen de laatste twee maanden ten minste al mijn geplande uren te werken en misschien zelfs wat extra. Gelukkig heb ik leuk werk, dus ik heb er zinnin.

Energie

Voor de energiekosten geldt iets vergelijkbaars. Daarvan zag ik al aankomen dat we bij moesten betalen en dus hebben we daarvoor gereserveerd. Eerder schreef ik dat we bij moeten betalen vanwege het extra verbruik door de bij ons inwonende Oekraïners, maar het komt ook wel een beetje doordat we ons maandbedrag vanaf het begin af aan zo laag mogelijk hebben gezet. We sparen liever bij onze bank (hoewel dat ook geen vetpot is) dan bij onze energieleverancier, dus hebben we na het ingaan van het contract met het lage maandbedrag vrijwel meteen ook een automatische maandelijkse overschrijving naar onze eigen spaarrekening ingesteld en in juni hebben we die overschrijving verhoogd. Het bedrag dat er staat, is hoger dan de de inschatting van het terug te betalen bedrag die ik laatst heb gemaakt en de helft ervan is van mij. Dat levert naar schatting € 725 op. Nog minder dan de min-uren, maar toch nog 5%.

Vakantie en spullen

Er staat ook nog een reservering van € 2.000 voor vakantie. Die laat ik staan voor onze Curaçao-reis. De € 1.000 voor spullen laat ik ook staan. Dat is eigenlijk al een beetje aan de krappe kant. Mijn laptop en telefoon zijn niet meer de jongste en die wil ik kunnen vervangen als ze niet meer goed werken. Ik weet inmiddels wel, dat ik komende maanden alleen een nieuwe telefoon koop, als mijn huidige het niet meer doet. De laatste weken was een paar keer door mijn hoofd geschoten dat ik hem misschien maar eens moest vervangen (want weinig opslagcapaciteit en geen briljante camera). Nu ik alles op een rijtje heb gezet, weet ik dat dat niet slim is, want dan moet de reservering aangevuld worden.

Verder zoeken

Deze eerste ritselzoektocht levert nog niet voldoende op. Nog maar eens verder nadenken. Gelukkig heb ik nog wat tijd. Als het moet, kan ik altijd beleggingen liquideren, maar dat wil ik liever niet.

Wakker liggen

Ik ben nu een weekje weer aan het schrijven en heb nog maar zijdelings geraakt waar ik het echt over wil hebben. Ja, ik vond het frustrerend dat ik zelf moest uitrekenen hoeveel we waarschijnlijk moeten bijbetalen en ja, ik moet wat verzinnen om straks de rekening van de aannemer te kunnen betalen. Maar daar kom ik allemaal wel uit. De rekenexercitie heb ik al gemaakt, en hee ik ben weer aan het bloggen dus de reclame-inkomsten stromen binnen. [Dat laatste is een grap. Ik heb nog wat andere dingen achter de hand. Daar komt ook nog een blogje over.]

Waar ik wel van wakker lig

Waar ik de laatste tijd echt van wakker lig is, is het energie- en uitstootvraagstuk in combinatie met de kloof tussen mensen met privileges en mensen zonder privileges en hoe ik daarmee omga. (Ik weet eigenlijk niet eens de juiste omschrijving voor die kloof.)

We gaan vliegen

Om maar meteen met een voor mij heel moeilijke te beginnen: wij gaan begin volgend jaar waarschijnlijk op vakantie naar Curaçao. Daar zit ik dan, op de bank met mijn capuchon op, omdat ik de verwarming niet aan wil zetten, te tikken dat we 7.850 kilometer gaan vliegen. O, wacht, we moeten ook nog terug. We gaan 15.700 kilometer vliegen. Dat is ongeveer de afstand die we per jaar met de auto afleggen. 

Olie uit de grond halen om vissen te kunnen kijken

Ik heb er op heel veel fronten moeite mee. Ik denk dat de belangrijkste is dat er nogal wat olie nodig is om ons daarheen te brengen. Bij de winning en het transport van olie wordt niet altijd goed omgegaan met mensen en omgeving, met vaak desastreuze gevolgen. Dus al voor we het destillaat van die olie (de kerosine) verbranden om  vissen te kunnen kijken (we willen heel graag duiken daar), gaat het al mis. 

Afhankelijk

Daarbij komt dat de meeste olie en gas omhoog worden gehaald in landen waar je niet afhankelijk van wil zijn. Rusland en Qatar* zijn de meest actuele voorbeelden. Het is toch bizar dat onze regering gaat naar een WK in een land, dat duizenden levens heeft opgeofferd voor de bouw van voetbalstadions; een land waarvan de ambassadeur aantrekkingskracht tussen mensen een ziekte noemt? Ik moet daar echt van huilen, en toch begrijp ik een beetje dat de regering het niet zomaar durft te boycotten, en ik vind het heel erg dat ik dat een beetje begrijp en tegelijk dus toch ga vliegen. 

Kerosine maken

Als de olie uit de grond is en, dankzij het opzij zetten van principes, uit een fout land, zonder ongelukken over zee is vervoerd, moet er kerosine van gemaakt worden, omdat Meneer en ik willen vliegen. Ik weet niet eens of het proces van het maken van kerosine zelf (dus zonder de oliewinning en het transport) slecht is, maar ik zie (op wikipedia dus ik weet niet in hoeverre het klopt, maar dat geldt ook voor de andere bronnen: dit is geen diepgravend onderzoek) iets met temperaturen tussen 150 en 290 graden. Dat bereiken ze vast niet door een vat olie op een mooie dag in de zon te zetten, dus ja, ik denk dat kerosine maken slecht is voor de wereld, zelfs al verbrand je het vervolgens niet.
Ik zie zo snel niets over afval bij dat proces, het zou mooi zijn als dat er niet is. Ik durf dat niet te geloven.

Broeikas

Tot slot wordt het spul verbrand in de motor van het vliegtuig waarin wij zitten. Er komen CO2, stikstofoxiden, roet en andere broeikasgassen uit de uitlaat. Doordat ze hoog in de lucht worden uitgestoten, hebben ze een extra broeikaseffect en dat betekent dat het extra bijdraagt aan de opwarming van de aarde. 

Bijna 4.000 kilo

Als ik in een voetafdruk-calculator een vlucht naar Hato, Curaçao met twee personen invul en aanvink dat behalve CO2 ook de andere broeikasgassen mee moeten worden genomen, kom ik uit op 3.976 kg CO2-uitstoot en dat dat overeenkomt met wat 133 bomen in een jaar kunnen absorberen (met de disclaimer dat compenseren niet het probleem oplost). 

Overigens geven ze ook aan dat 55 dagen lang de Eiffeltoren verlichten vergelijkbaar is. Ik ben daar niet zo van onder de indruk, waarschijnlijk onterecht. Ik heb in mijn hoofd dat licht (als het maar LED is, en dat zal toch wel?) niet meer zo erg is. Dat lijkt dus anders te zitten. Ze zetten de lichtjes niet voor niets wat eerder uit de laatste tijd. Het zijn er natuurlijk ook wel heel veel.

Een jaar lang energie voor een huishouden

Hoe verhoudt die bijna 4.000 kg CO2-uitstoot zich tot de energiebesparing door de verwarming zo min mogelijk aan te zetten? Op hier.nu vind ik dat een gemiddeld Nederlands huishouden met stroom en gas 4.100 kilo broeikasgassen uitstoot in een heel jaar. Ik kan hier niet heel goed aan rekenen, dus ik ga voor de grove benadering en concludeer dat we een heel jaar geen energie mogen gebruiken in huis als we dat weg willen strepen tegen een vluchtje naar Willemstad. En ook hier de disclaimer, dit keer van mij, dat dat het probleem niet op zou lossen. Het geeft wel een beeld van de verhoudingen.

Er is meer

Naast olie zijn er nog meer problemen verbonden aan vliegen, zoals de arbeidsomstandigheden op Schiphol en andere vliegvelden en de gevolgen voor mensen die rond een vliegveld wonen, om maar eens wat te noemen.

En toch gaan we

Hoe je het ook wendt of keert, het is gewoon heel slecht zo'n retourtje Curaçao. Eigenlijk is de conclusie simpel: als je de wereld netjes achter wil laten, kun je gewoon niet gaan. En toch gaan we (waarschijnlijk). Dat heeft te maken met een diep gekoesterde wens van Meneer (en ik wil ook graag). Onze levenshouding is meestal: als je iets wil, vogel dan uit hoe het wel kan of wat er wel kan. Dus dat proberen we nu ook. De wens is een mooie duikvakantie in een warm land, liefst Curaçao (want daar hebben we allebei bijzondere herinneringen aan) én de wereld een beetje mooier achterlaten.

Korte afstanden

Om dat te bereiken, hebben we in ieder geval besloten dat vliegen op korte afstanden niet meer kan. Niet eigenlijk, maar gewoon echt niet. Dat is voor veel mensen waarschijnlijk een no-brainer en doet feitelijk niets af aan de schade die je berokkent met een lange vlucht, maar voor ons is het een stap. Niet dat we frequent flyers waren, maar een kort vluchtje per jaar, bijvoorbeeld naar Italië vonden we wel kunnen. Niet meer. Dus die schade is geschrapt.

Dubbele bomen, vooraf

Verder hebben we besloten de vlucht dubbel te 'compenseren' met bomen. We hopen dat iedereen in het vliegtuig de vlucht compenseert, liefst dubbel en bij een goede organisatie, dan wordt de wereld - in ieder geval qua bomen - een beetje mooier door deze vlucht. We hebben die bomen al gekocht, de tickets nog niet (want helemaal goed voelt het voor mij nog niet; die bomen zijn sowieso goed besteed). Voor ons gevoel maken we, door de bomen van tevoren te kopen, al ruimte; dat lijkt ons beter dan achteraf de troep opruimen. Maar eerlijk gezegd, weet ik niet hoe lang je ze van te voren moet kopen om dat een beetje te laten werken.

Allemaal!

Hopen dat iedereen het doet is natuurlijk laf. 'Hopen doe je maar op de wc.' En daar komt onder andere dit blog om de hoek kijken, want door er met mensen over te praten, door erover te schrijven, willen we een steentje bijdragen aan het normaal maken van 'áls je dan vliegt, compenseer dan op zijn minst'. Daar zitten allerlei haken en ogen aan:

Vrijbrief

Ten eerste: compenseren moet geen vrijbrief zijn voor vliegen. Als iedereen erop los vliegt en compenseert gaat moeder aarde alsnog naar haar mallemoer. (Dat is een leuke woordvondst misschien, maar het is serieus.) Er is dus een gevaar dat dit delen zijn doel voorbij schiet. Daarom de oproep: niet méér vliegen ('níet meer' is nog beter), wel minder vliegen en meer compenseren!

Kijk mij nou

Ten tweede: het lijkt een beetje op 'kijk mij eens goed bezig zijn, want ik compenseer', maar het is bedoeld ter inspiratie van de niet-compenserende vlieger, echt ... maar ja.

Vol is vol

Ten derde: er schijnt niet genoeg ruimte te zijn op de wereld voor al die bomen. Daarvan denk ik: laten we ervoor zorgen dat we zo snel mogelijk het punt bereiken dat we, op de goede manier (dus met biodiversiteit en zonder verdringing en zo), de hele wereld hebben volgeplant met bomen. Tegen de tijd dat het bijna niet meer past, wordt de druk om betere oplossingen te vinden groot, en dat helpt vaak.

Stijgende kosten

Ten vierde: als er veel vraag is naar die bomen, worden ze duurder. Ook dat vind ik grotendeels positief. Dat compenseren is nu nog veel te goedkoop. De compensatie voor vier (want dubbel) retourtjes Curaçao kost ons € 157,43 bij Trees for All. Tegen de tijd dat het duurder wordt, wordt er beter nagedacht over goede alternatieven, die beter zijn voor de wereld. Daar is dan immers financiële ruimte voor. Bovendien komen we dan misschien bij de echte kosten van vliegen. 

Privilege

Haakje aan dat laatste haakje is dat vliegen dan alleen maar bereikbaar is voor relatief rijke mensen, daar heb je heel duidelijk die kloof van het begin. Dat vind ik nog wel een lastige. In discussies hierover kom ik vaak het argument tegen dat de wereld nou eenmaal zo in elkaar zit, er zijn heel veel dingen die alleen rijke mensen kunnen betalen. Dat is waar, en dat maakt het niet acceptabel. Dat moet echt beter.

We hebben nog even gekeken wat het kost om voor het hele vliegtuig te compenseren. Dat kost € 16.000. Dat vinden we te veel om zelf te betalen, onze bereidheid blijkt ergens tussen de 157 en 16.000 euro te liggen. 

Dankjewel

Als je helemaal tot hier hebt gelezen: dankjewel. Ik ben benieuwd wat je ideeën hierover zijn. Dus kom maar op met je tips en ongezouten mening (ik stel het wel op prijs als je niet scheldt).

Voetnoot over Qatar, gas is geen olie of toch wel een beetje

*Uit Qatar halen we vooral gas, geen olie. We vliegen niet op gas en gas is iets minder problematisch dan olie. Dat is ontegenzeggelijk waar, helaas doet het onderscheid er voor dit verhaal toch weinig toe, volgens mij. Het gaat om de totale hoeveelheid energie die wordt verbruikt. Als wij olie verbruiken omdat we vliegen, kan die olie niet meer worden gebruikt voor andere dingen waar energie voor nodig is en moeten we meer gas gebruiken.