40 euro per maand!

Het is bekend: overstappen van energieleverancier loont. Hij staat in vrijwel alle bespaartiplijstjes. Toch was ik verbaasd dat het zóveel uitmaakt. We hebben vorige week mijn ouders geholpen met overstappen.
Toen ik erover begon, hoefde het voor mijn vader niet zo. Hun energieverbruik is laag (dacht hij; het bleek gemiddeld) dus zoveel zou het niet op kunnen leveren. Toch maar even gecheckt en we vonden een aanbieding waarmee ze 40 euro per maand konden besparen. Wow!
Dat vond m'n vader toch wel interessant. Dus ze zijn overgestapt. Binnenkort even checken of dat allemaal goed gegaan is en dan is dat ook weer makkelijk verdiend.

Nu nog de volgende stap: een programma in de programmeerbare thermostaat zetten. Daar is mijn vader nog niet aan toe. Hij vindt het maar onzin. Maar nu ik weet dat hun verbruik helemaal niet zo laag is als hij altijd claimt (hij denkt dat oprecht overigens), ga ik er binnenkort toch maar weer eens het gesprek over aan.

Zelf zijn we vorig jaar in maart/april overgestapt, dus over ongeveer anderhalve maand gaan we eens bekijken of we zelf ook weer over kunnen stappen voor betere tarieven.

Korting gevraagd

Overmorgen zou ons internet- en telefoon-abonnement aflopen. Ik heb het vorig jaar afgesloten met een mooie welkomstkorting. Toen heb ik meteen een reminder in mijn agenda gezet zodat ik nog voor het abonnement afliep me kon oriënteren op het vervolg.

Meneer Money Wenkbrauw gaf aan tevreden te zijn over onze huidige up- en downloadsnelheid. Ik vulde onze gegevens en wensen in op een vergelijkingssite. (Nou ja een net iets ander huisnummer en zo; die Ben Woldring lijkt me best aardig hoor, maar hij hoeft mijn precieze gegevens niet te hebben.) Onze huidige aanbieder bleek nog steeds de goedkoopste. Nog wat verder zoeken leerde ons dat de enige goedkopere optie een optie met prehistorisch sloom internet was. Voor ons geen optie.

Met of zonder telefoon maakte in de prijs niet uit. Dat scheelt me weer een dilemma. Wij maken zelf om te bellen geen gebruik van de vaste telefoon. Maar we worden er wel eens op gebeld door dierbaren, die dat óf gewoon prettiger vinden ('dan stoor ik je niet onderweg') of die gratis kunnen bellen naar vaste nummers. Ik hoefde mezelf dus niet af te vragen hoeveel ik er voor over heb om dat te kunnen blijven faciliteren.

Dezelfde aanbieder dus. Lekker makkelijk. Maar ook geen welkomstbonus in het verschiet. Ik zag op hun site dat die er voor nieuwe klanten nog wel is. Er stond expliciet bij dat deze korting niet voor bestaande klanten is. Ik houd niet zo van bellen, en al helemaal niet naar onbekenden en al helemááál niet om om korting te vragen. En als er dan zo'n melding op de site staat ... Toch is dat wat ik gedaan heb. Ik kreeg een jonge vrouw aan de lijn die even met haar baas moest overleggen. Ze mocht de korting geven. Daarna draaide ze haar verkoopriedeltje af. Nee, het hoeft niet sneller en nee, we willen geen televisie. Het ging vlot en vrolijk. En zo bespaarde ik met een beetje zoekwerk en een telefoontje 36 euro. Toch leuk!

Wat me er trouwens aan herinnert om even te kijken of ik de reminder voor volgend jaar wel in mijn agenda gezet heb.

Al weer een blauwe envelop

In oktober begon het. De belastingdienst startte een campagne over het afscheid van de blauwe envelop. Dat leidde tot een hoop commotie. Radar besteedde er aandacht aan, de Nationale ombudsman startte een onderzoek en er kwam een heus meldpunt.

Ik volgde het nieuws niet tot in detail en dacht dat de uitkomst was dat de blauwe envelop wel zou verdwijnen, maar dat mensen konden aanvragen om voorlopig nog even wél papieren post van de belastingdienst te krijgen.

Ik had me al een tijd geleden ingeschreven op Mijnoverheid.nl omdat ik digitale post echt veel handiger vind. De zoekfunctie van mijn computer is een stuk beter dan mijn eigen persoonlijke zoekfunctie (met andere woorden: ik raak papieren post kwijt, soms, heus niet altijd maar wel soms.). Én bovendien kan ik digitale post ook bekijken en afhandelen als ik niet thuis ben. Dat kan met papieren post alleen maar als ik de blauwe envelop in mijn tas heb kunnen stoppen.

Helaas kreeg ik de afgelopen tijd alleen maar papieren blauwe enveloppen. Misschien nog wel meer dan normaal. Ik was er niet blij mee (en niet omdat ik moest betalen, want daar gingen deze brieven niet over.) Vorige week kreeg ik eindelijk een mailtje met de strekking dat er een bericht van de belastingdienst in mijn inbox op Mijnoverheid.nl stond. Ik logde snel in. Het was een brief met de simpele mededeling dat ik tussen 1 maart en 1 mei aangifte moest doen. Ik vond het eigenlijk wel logisch dat ze de eerste 'digitale blauwe envelop' voor zo'n simpele mededeling met een (niet eens zo heel harde) deadline die relatief ver weg ligt, gebruikten.

Maar blijkbaar was de belastingdienst er toch zenuwachtig over. Ik vond namelijk diezelfde middag in onze brievenbus: een blauwe envelop. In die blauwe envelop een printje van wat ik ook al in mijn digitale berichtenbox had gelezen. Zucht. Het is niet erg als ik deze papieren versie kwijtraak, dus echt last heb ik er niet van, maar ik vind het wel overbodig. Zonde van die blauwe boom.

En vandaag weer. Uitgerekend op de dag dat ze een herstart maken met de campagne 'Vaarwel ...'. Vaarwel nog een blauwe boom.

Het langetermijnrendement van sparen

Het rendement van sparen is op het moment heel erg laag. Het rendement kan al een tijdje niet meer op tegen de inflatie, en daar bovenop komt nog de belasting die je over spaargeld moet betalen als je boven de drempel komt. Je spaargeld wordt dus minder waard op het moment.

Nou kun je op het moment hetzelfde zeggen over het rendement van beleggen. Dat is (tenzij je precies de goede aandelen hebt gekocht) de afgelopen tijd zelfs flink negatief geweest. Dat kan zeker niet op tegen de inflatie. En ook over je belegde vermogen betaal je belasting. Je belegde vermogen wordt dus ook minder waard op het moment.

Beleggers en hun adviseurs wijzen bij laag of negatief rendement altijd naar de lange termijn. 'Zelfs als je een flinke beurscrisis meemaakt, haal je op de lange termijn een goed rendement.' Daar heb ik het afgelopen jaar (toen ik me een beetje ging oriënteren op beleggen) veel studies, rekenvoorbeelden en varianten van langs zien komen.

Nu vroeg ik me af of dat niet ook voor sparen geldt. Ik meen me te herinneren dat ik in de jaren tachtig wel eens geld vastgezet heb tegen een percentage van 12% of zo. De rente is dus vele malen hoger geweest dan nu, en ik denk dat de rente ook wel weer gaat stijgen.
Onderstaand plaatje vond ik over de rente-ontwikkeling in Nederland van 1540 (!) tot 2008. Daarna is de rente nog flink verder gedaald. Wat ik er zonder al te diepgaande bestudering aan zie is dat de rente inderdaad vaak stijgt en daalt, dat er in de jaren tachtig een ongekende piek was, en dat er vervolgens een ongekende daling plaatsvindt.

"Lange rente Nederland 1540 -2008 (bron: hoofbosch.nl/rente-vanaf-1540)

Ik vraag me nog steeds af wat het gemiddelde rendement op een spaarrekening over 30 jaar is, want dat kan ik hier niet zomaar aan aflezen. Wat als ik dat geld uit de jaren tachtig nooit van mijn spaarrekening had gehaald, maar steeds op de slimste manier vastgezet?

Ik heb even gegoogeld, en hoewel ik meer informatie vind over het rendement van beleggen op de lange termijn, zijn er ook artikelen over het langetermijnrendement van sparen.

Op geldentrecht.nl bijvoorveeld staat een vergelijking tussen sparen en beleggen: stel dat je vanaf januari 1989 maandelijks 25 euro had gespaard of belegd. Medio 2015 zit je dan met sparen op een bedrag van ruim 11.000 euro en met beleggen op 30.000 euro. Hierin is overigens geen rekening gehouden met de kosten voor beleggen. Die kosten konden vooral vroeger behoorlijk oplopen. Dus ik denk dat het verschil in resultaat in dit voorbeeld stukken minder groot is.

Op iexprofs.nl staat: "In de periode 1900-2012 leverde een Nederlandse spaarrekening 3,6% per jaar op (bij een inflatie van 3%). Aandelen leverden een rendement op van 7,9% over dezelfde periode. En de veiliger obligaties scoorden qua rendement met 4,5% ook beter dan de spaarrekening."

Met wat voor spaarrekening in het laatste voorbeeld gerekend is, weet ik niet. Stel dat het een spaarrekening is geweest met vrij opneembaar saldo en dat het rendement hoger had kunnen zijn door gebruik te maken van deposito's. Dan zou depositosparen meer dan twee keer zo veel op moeten brengen als gewoon sparen om hetzelfde rendement als beleggen te krijgen.

Voor de lange termijn lijkt beleggen dus toch de betere keuze. Ik vind het verschil met sparen niet eens zo groot, maar het is wel genoeg om het verschil te maken tussen wel of niet vervroegd met pensioen kunnen. En daar wil ik het risico graag voor nemen.

Uitbetaaldag

Gisteren was uitbetaaldag. Ik was erg benieuwd hoe alle nieuwe maatregelen uit zouden pakken. Zou ik er weinig op vooruit gaan omdat ik tot de 'anderhalfjes' hoor of zou ik er veel op vooruit gaan omdat ik ambtenaar ben (zie vorige blog)? Het is geworden .... [tromgeroffel]

Veel. 

Vind ik. 

Ik krijg netto 90 euro meer dan vorig jaar. 

Daar kun je een hoop mee doen. Het is 3 euro per dag. Ik zou er elke dag verse jus van kunnen kopen of met de trein naar huis gaan in plaats van op de fiets. Of ik kan dat geld voor me laten werken. En ik denk dat ik dat maar ga doen.

"Ga jij er ook op vooruit?"

Je kon er afgelopen periode bijna niet omheen: positieve berichtgeving over wat je overhoudt van je loon na aftrek van belasting en dergelijke. Het ene bericht was wat jubelender dan het andere, maar allemaal schreven ze dat de werkende mens erop vooruit zou gaan. Afhankelijk van in welke groep je valt, ga je er meer of minder op vooruit. Ik val in een goede en in een 'slechte' groep.

Als ambtenaar val ik in een goede groep. Ambtenaren gaan veel minder pensioenpremie betalen, onder andere omdat het aanvullende partnerpensioen wordt afgeschaft. Dat laatste juich ik toe en Partner Money Wenkbrauw heeft er ook geen enkel probleem mee. Helaas kwam begin januari ook het nieuws dat ABP per 1 april de pensioenpremie verhoogt. Ik ben benieuwd hoe dit uiteindelijk uitpakt (ook voor het loonakkoord). Maar in januari zou ik in ieder geval meer over moeten houden.

Als ongeveer anderhalf-keer-modaal-verdienende val ik in een 'slechte' groep. De anderhalfjes gaan er het minst op vooruit, 'een schamele zes euro' las ik ergens. Maar ach, ik stap voor minder een dik uur op de fiets. Ik zal niet ontkennen dat ik het leuker had gevonden om ook hier in een goede groep te vallen, maar vooruit gaan is vooruit gaan. Ik ben eigenlijk best blij met zes euro.

Ik ben zeker nieuwsgierig hoeveel het nu allemaal precies gaat zijn. Ik kan mijn loonstrookjes online raadplegen en heb net ook even gekeken of die van januari er misschien al staat, maar nee! Dat vind ik toch wel bijzonder. Morgen is het namelijk al weer uitbetaaldag. Dan moet het toch allemaal bekend zijn?! Wat is er tegen het vrijgeven van een loonstrookje voor er uitbetaald wordt?

Morgen is het weer uitbetaaldag en dan weet ik hoeveel het allemaal precies gaat zijn, in ieder geval tot april. 

De verkeerde spullen

Bloemen. Ik koop ze eigenlijk nooit voor mezelf omdat ik dat zonde van het geld vind. Maar ik kan wel heel vrolijk worden van bloemen. Vrijdag heb ik dus een bos tulpen gekregen. Ik was toen in de werkkamer aan het werk en heb ze daar neergezet. In het weekend zitten we meer boven, maar ik aarzelde een beetje om ze daar naartoe te halen. Ze stonden in een inmiddels lekker frisse werkkamer en daar zouden ze vast langer goed blijven dan in een verwarmde woonkamer. Maar ja, als je ze niet ziet, heb je er ook niets aan dat ze langer goed blijven.

Iets min of meer vergelijkbaars kun je zeggen van dure spullen. Mijn ouders namen jarenlang hun 'goede fiets' bijna nergens mee naartoe omdat hij dan misschien gestolen zou worden. Dat risico is natuurlijk aanwezig, en wil je beperken. Maar aan een fiets die alleen maar in de schuur staat, heb je ook niets.
Als je spullen die je hebt structureel niet gebruikt uit zuinigheid, heb je volgens mij de verkeerde spullen gekozen.

Terug naar de tulpen. Die staan mooi te wezen in de gang. Daar is het ook lekker fris, en ik kom er vaak langs.  Elke keer genieten.

Bevroren wát?

Als de wekker maandagochtend gaat, slaap ik nog. Dat komt niet vaak voor. Ik overweeg om te blijven liggen. Als ik de trein neem in plaats van de fiets, kan ik nog zeker veertig minuten blijven liggen. Maar dan herinner ik me hoe mooi de luchten gisteren waren en bedenk ik dat ik daar graag doorheen wil fietsen. Ik wrijf de slaap uit mijn ogen en sta op.
Het is koud in huis, Ik trek snel m'n fietskleren aan en stop een handdoek en kantoorkleren in m'n tas. Nog even ontbijten en brood smeren in de koude keuken, en dan ben ik klaar om te gaan.
Het is buiten nog kouder uiteraard. Ik trek m'n muts wat steviger op m'n hoofd, vind mezelf best stoer en trap op de pedalen. Nog geen kwartier later sta ik hartstikke stil. M'n wielen willen niet meer draaien. De remblokjes zitten vastgeklemd op de velgen en laten niet meer los. Ik trek eraan, draai aan de stelschroefjes van de remkabel, niets helpt. Geen bushalte in de buurt voor zover ik weet. Ik fiets deze route niet zo vaak. Meestal neem ik een mooiere route, maar die wordt niet gestrooid. Ik vouw mijn fiets op en begin te lopen. Een half uur later ben ik op het station. Ik was er eerder geweest als ik in bed was blijven liggen. Ik baal omdat ik nauwelijks heb kunnen genieten van het stukje dat ik gefietst heb, en omdat ik nu toch voor de trein moet betalen, én m'n fiets moet laten maken. Ach, soms zit het mee en soms zit het tegen, en ik kán tenminste met de trein.
In Den Haag breng ik mijn fiets naar de fietsenmaker bij het station. Ik kan hem diezelfde middag ophalen. Hij heeft de remmen opnieuw afgesteld, nieuwe remblokjes waren nog niet nodig. Voor 15 euro mag ik hem meenemen en ik fiets er prima de 12 kilometer naar Meneer Money Wenkbrauws werk op.

Dinsdagochtend verloopt vrijwel hetzelfde. Nou ja, dit keer ben ik 50 meter verder als mijn remmen blokkeren. En dit keer bel ik Meneer Money Wenkbrauw of hij me komt halen en op het station af wil zetten. Dat doet hij.
Ik ga terug naar de fietsenmaker. En dan komt het: Hij zegt: 'Het komt door de kou. Je remleidingen zijn bevroren." Ja koekoek denk ik, maar als hij zegt dat hij het zonde vindt van mijn geld om er nieuwe remkabels op te zetten, heeft hij me bijna overtuigd. Ik besluit het nader te onderzoeken en bedank hem voor het advies. En inderdaad, op google vind ik talloze hits van mensen met hetzelfde probleem. Gelukkig ook wat oplossingen. Daar moet ik nog mee aan de slag.

Ik heb trouwens probleemloos naar huis kunnen fietsen. Niet zo onbewolkt als maandagochtend, maar wel ook mooi.
Nog drie mooie (of minder mooie) ritjes en ik heb de reparatiekosten er al weer uit.

Serenade

Vorige week hebben we iemand geholpen. Ik moet bekennen dat ik best raar opkeek toen Meneer Money Wenkbrauw 's nachts thuiskwam van zijn repetitie met de mededeling: 'We hebben een logee.' Hij was onderweg iemand tegengekomen die buitengesloten was. Ze stond voor het huis van haar ouders waar ze logeerde, met een werkende sleutel, maar van binnen was 'de schuif erop gedaan'. Ze had al van alles geprobeerd om haar ouders wakker te krijgen, zonder resultaat. (Nou ja, met als resultaat dat ze de aandacht van Meneer Money Wenkbrauw had getrokken.)
Meneer Money Wenkbrauw bracht een serenade aan de slapende ouders, en ook daar werden ze niet wakker van (de buren gelukkig ook niet). Het was koud en laat en Meneer Money Wenkbrauw besloot haar een logeerplek aan te bieden.

De volgende ochtend moest ik vroeg naar mijn werk, terwijl Meneer kon uitslapen. Ik heb een briefje voor de voor mij onbekende logee geschreven, waar ze wat te eten kon vinden voor als ze eerder wakker was dan Meneer. Ze heeft volgens mij niets gegeten, maar nog wel een vriendelijk briefje teruggeschreven. Wij vonden het helemaal prima zo. Het was een kleine moeite voor ons, we kregen een leuk briefje en het gaf een goed gevoel dat we een medemens niet in de kou hadden laten staan.

Toen er vrijdagmiddag twee mensen aan de deur stonden met bloemen en wijn en de mededeling 'we hebben iets goed te maken', moest ik echt even denken. Ik keek naar de bloembak voor het huis, nee daar waren ze niet tegen aan gereden. Wat dan? Het waren de ouders van de vrouw die bij ons had geslapen. Hij verontschuldigde zich: "Ik heb uit gewoonte de schuif erop gedaan. Onze dochter is vanochtend op het vliegtuig terug naar huis gestapt. Ze had geen tijd meer om langs te komen. Daarom komen wij een bedankje brengen." Haar moeder vertrouwde me nog toe dat ze altijd al een serenade had willen hebben en dat ze het dus superjammer vond dat ze daar doorheen was geslapen.
De bloemen en wijn waren natuurlijk echt niet nodig, maar wel heel aardig, we genieten ervan. Wat is het toch heerlijk als mensen vriendelijk tegen elkaar zijn. Ik werd van dit bedankje helemaal vrolijk.

Maillot aan

Het koude weer is nu ook tot hier doorgedrongen. Dat betekent dat wij in ons oude huis veel moeten stoken. Om dat enigszins te binnen de perken te houden, houden we de gordijnen zo veel mogelijk gesloten (maar niet allemaal want daglicht is ook wel zo prettig, en het ziet er buiten schitterend uit), verwarmen we alleen de ruimtes waar we zijn, én heb ik een maillot aangetrokken onder mijn broek.
Met maillots heb ik een haat-liefde-verhouding: ik vind ze er vreselijk uitzien en het zit ook niet altijd lekker, maar aan de andere kant is het wel lekker warm. Vandaag ben ik blij met mijn keuze, want dit exemplaar zit eigenlijk best goed en ik heb het nog niet koud gehad, ook niet tijdens onze ochtendwandeling.
Tijdens de ochtendwandeling hadden we de temperatuur een paar graden lager ingesteld zodat de verwarming toen niet hoefde te branden. We waren toch lekker buiten aan het ravotten met de logeerkinderen, die nu met rode wangen liggen te slapen.
O ja, en wat we ook doen om minder verwarmingskosten te hebben: de open haard stoken. Dat is pas echt gezellige warmte.

Een flinke hap

Gisteren is de volledige premie voor 2016 van mijn zorgverzekering van mijn rekening afgeschreven. Het was een flinke hap. Ik heb gekozen voor betaling ineens omdat dat goedkoper is. Ook heb ik voor het eerst gekozen voor een budgetpolis in plaats van de standaard plus een aanvullende verzekering. Ik heb die keuze gebaseerd op wat ik afgelopen jaren heb kunnen declareren en moeten betalen, en natuurlijk de verwachting over mijn gezondheid. Die gelukkig best goed is. [klopt op hout]

Ik maak nu voor zorg maandelijks hetzelfde bedrag als vorig jaar over naar mijn spaarrekening. Hoewel mijn zorgverzekering echt wel goedkoper is dan vorig jaar door de keuzes die ik gemaakt heb, duurt het toch tot in september tot ik het volledige bedrag heb 'terugbetaald' aan mijn spaarrekening. Daarna bouw ik een buffer op voor zorgkosten, zodat ik volgend jaar al een gedeelte van de polis voor 2017 klaar heb staan.
Ik hoop dat het ook echt zo loopt. Dit kan natuurlijk alleen als ik gezond en heel blijf komend jaar. Dat is sowieso iets waar ik op hoop, het geld is daarbij niet het belangrijkste.

Ik heb vorig jaar wel getwijfeld of ik het zo zou doen. Ik houd niet zo van naar de tandarts gaan (dat is een understatement) en de aanvullende verzekering was onder andere voor de tandarts. Zou ik voor mezelf niet nog een extra argument hebben om niet te gaan als tandartsbezoek me voortaan (meer) geld kost? Ik heb besloten dat ik op dat punt gewoon streng voor mezelf moet zijn. De eerste controle-afspraak staat al. En als ik tandpijn heb, ga ik gewoon naar de tandarts. Als ik te lang wacht is de ellende (ook qua kosten) daarna alleen maar groter.

Ik realiseer me weer wat een raar systeem verzekeringen toch eigenlijk vormen. Ik kan kiezen voor een budget-verzekering omdat ik een goed inkomen heb waarmee ik onverwachte uitgaven kan opvangen. Als je inkomen lager is, dan kun je onverwachte uitgaven moeilijker of niet opvangen en dus moet je een uitgebreidere verzekering nemen, of kiezen voor minder zorg waardoor de kosten uiteindelijk misschien nog wel hoger oplopen. Het is een rare wereld.

Cookies

Het stond al een tijdje op mijn lijstje om de cookie-melding op mijn blog aan te passen. Op internet kun je daar verschillende handleidingen voor vinden, bijvoorbeeld op Bloggen en loggen. Het ging goed totdat ik ook de kleur wilde veranderen en even in een ander deel van blogger wilde kijken welke nummers de kleuren hebben die ik op mijn blog gebruik.

Ik krijg steeds de vraag of ik de pagina echt wil verlaten omdat er nog wijzigingen zijn die niet opgeslagen zijn. Ik heb inmiddels al 100 keer op 'opslaan' geklikt. Dat is duidelijk niet wat ik moet doen. Helaas kan ik niet vinden wat ik wel moet doen. De cookie-melding is nu helemaal verdwenen. En hoewel ik hem irritant vind, wil ik hem wel terug. Ik ben een beetje bang dat ik anders problemen met blogger of google-ads krijg. En dat zou ik jammer vinden.

Ik ga dus nog even kijken of ik kan vinden hoe ik het kan fixen. Ondertussen heb ik maar een statisch tekst-meldinkje op mijn site gezet.

Edit: Het is gelukt. Ik weet niet zeker of ik nou iets fout deed bij het opslaan of dat er tijdelijk een foutje in Blogger zat. Ik denk natuurlijk het liefst dat laatste, want dan ligt het niet aan mij, en dat vind ik toch een fijner idee (eigenlijk niet belangrijk natuurlijk).
Ik heb twee reacties gekregen dat de melding gewoon verscheen. Terwijl ik het op meerdere manieren heb gecontroleerd (ook 'anoniem' via de beveiligde omgeving van mijn werk, die niet te koppelen is aan mijn blogger-account) en ik steeds geen melding kreeg. Hoe dat verschil nou kan zijn ontstaan weet ik niet, maar wel fijn dat ik die reacties kreeg. Hoewel ik graag alles begrijp, vind ik het wel best zo.
Ik ben tevreden over de aanpassing die ik heb kunnen doen.

Zuinigheid

'Van zuinigheid,' zei mijn vader minstens eenmaal per week, 'is nog nooit iemand arm geworden.'
'Wat je zegt,' zei mijn moeder dan, 'van geld dat je uitgeeft, heb je maar één keer plezier.'
Daarom gaven zij nooit geld uit. Daarom zeiden ze waarschuwend: 'Kossgeld' als er iets was wat een gewoon mens misschien had willen aanschaffen.

Ik heb bedacht dat ik weer structureel tijd vrij wil maken om te lezen. Bovenstaande passage komt uit 'Het woeden der gehele wereld' van Maarten 't Hart. Ik heb er nog maar 50 bladzijdes in gelezen, en kan nu al zeggen dat ik het een heerlijk boek vind.

Over de inhoud van het citaat valt van alles te zeggen. Vroeger zou ik gezegd hebben: 'Van zuinigheid is ook nog nooit iemand rijk geworden.' Maar ik weet nu dat dat niet waar is.
En: je kunt wel degelijk meerdere keren plezier hebben van geld dat je uitgeeft.

Maar je hoeft het gelukkig niet eens te zijn met wat je leest. Ik geniet er juist van als ik aan het denken gezet word. En ik denk bovendien ook niet dat dit de boodschap van het boek is ;)

Beleggen - tussenresultaten

Beleggen is een kwestie van lange adem. Actief handelen met aandelen is maar zelden succesvol. Je hoeft er tussendoor eigenlijk niet naar te kijken. Dat doe ik natuurlijk stiekum toch. En omdat het nu nog een soort van begin van het nieuwe jaar is, deel ik het met jullie.

Het resultaat is niet positief. Dat is in lijn met de nieuwsberichten die je over de beurs hoort. Natuurlijk baal ik ervan. En ik heb afgelopen dagen ook wel getwijfeld of ik mijn strategie moet wijzigen.
Maar mijn conclusie is dat ik geen grote wijzigingen door ga voeren. Ik weet voor mij nu geen andere manier om een redelijk rendement te halen. Met alleen sparen gaat het wel heel lang duren voor ik aan vervroegd pensioen toe ben (als dat al lukt). En dingen als investeren in vastgoed (huizen verhuren) vind ik te ingewikkeld. Ik denk dat het de kans behoorlijk groot is dat de beurs uiteindelijk weer gaat stijgen en dus houd ik gewoon vol.
Ik heb gelukkig niet wakker gelegen van het getwijfel.

Ik heb sinds augustus een Black-Rock-3-portefeuille. 
Dat is de neutrale optie van Rendemix. Tenminste, Rabo noemt het de neutrale variant. Als je naar het verplichte 'risicorondje' (ik weet niet hoe dat heet) kijkt, dan loop je iets meer risico dan neutraal (5 op een schaal van 7).
Die portefeuille is op het moment 3,8% minder waard dan wat ik ingelegd heb.

Ik heb sinds november ook een Meesmanportefeuille.
Die bestaat uit 50% aandelen en 50% obligaties.
Die portefeuille is op het moment 1,5% minder waard dan wat ik ingelegd heb.

Ik heb gewoon opgeteld wat ik ingelegd heb en dat vergeleken met de huidige waarde. Waarschijnlijk wordt het rendement officieel anders berekend, rekening houdend met hoe lang het geld erin zit, maar omdat ik maandelijks een bedrag stort en soms nog wat extra's vind ik dat te ingewikkeld. Voor mij is dit helder.

Negatieve resultaten dus, maar ook niet hemelschokkend. Ik heb het geld niet nodig en ik wil het ook niet nu al gaan gebruiken, daarom is het niet erg. Ik hoop natuurlijk wel dat het op niet al te lange termijn wat beter wordt (maar ik realiseer me dat het best nog erger kan worden).

Bespaarcentage 10

December 2015 was mijn tiende maand als Mevrouw Money Wenkbrauw. Mijn bespaarcentage was 62%. Daarmee kom ik op een gemiddelde van 60%, en dat betekent -theoretisch- dat ik net voor mijn 53e met pensioen kan.

Alle percentages inclusief alle eenmalige uitkeringen/bonussen teruggerekend per maand.

Hieronder volgt een lijstje van mijn (/onze) acties sinds de kennismaking met 3M.

1. Spaargeld en reserveringen verhuisd naar spaar- en depositorekeningen met een beter rentepercentage (van 0,9 naar 2,0).
2. Hypotheekaflosplan gemaakt en de reservering tbv de aflossing verhoogd. Plan is inmiddels veranderd in: zo snel mogelijk alles aflossen.
3. Een beleggingsrekening aangevraagd én ik beleg nu maandelijks.
4. Pensioenregelingen gecheckt.
5. Vakantiegeld, loonsverhoging en eindejaarsuitkering op mijn beleggersrekening gezet.
6. Nóg vaker fietsen in plaats van de trein nemen.
7. Brood, fruit en jus mee naar het werk ipv daar kopen, en vervolgens mijn jus-consumptie teruggebracht.
8. Cola-consumptie gereduceerd, meer water gedronken.
9. Minder uit eten, minder geborreld. Vaker een pilsje gedronken ipv wijn.
10. Meer vegetarisch gegeten.
11. Minder uitgegeven aan boodschappen door minder dure merken te kopen.
12. Goedkopere aansprakelijkheidsverzekering gezocht en afgesloten.
13. Goedkoper energiecontract afgesloten.
14. Een paar abonnementen (sms, Vereniging Eigen Huis, ...) opgezegd.
15. Schoonmaakster voor 50% opgezegd, en vervolgens heeft zij zelf de andere 50% opgezegd :)
16. Zuinig met energie. Quooker uitgezet
17. Nieuwe batterij in plaats van een nieuwe telefoon gekocht.
18. Allergoedkoopste laptop gekocht en pas op het moment dat het echt noodzakelijk was.
19. De design-radiator die we al heel lang wilden via marktplaats gekocht in plaats van nieuw. (We hadden een extra radiator nodig.)
20. Een kinderboekenkastje gemaakt van afvalhout in plaats van nieuw materiaal.
21. Zegeltjes gespaard.
22. Extra inkomsten gegenereerd (in november niets ingewisseld, ook niet zo heel veel gespaard. Ik had Euroclix* in kunnen wisselen, maar ik wacht tot ik voldoende heb voor een betere inwisselkoers.)
23. Aangemeld bij Klezzer. Het duurt nog even voor ik de eerste uitbetaling (van tien euro) aan kan vragen en ik zeker weet of het werkt. Maar mijn saldo groeit iig langzaam maar zeker.
24. Advertenties op mijn blog gezet, die nog steeds weinig tot niets opleveren, maar er komen wel meer bezoekers en dat vind ik eigenlijk ook wel leuk.

Wat ik niet gedaan heb, en waarschijnlijk ook niet ga doen, maar wat wel zou helpen:

• Verhuizen naar een goedkoper huis.
• Meer werken.
• Loterij opzeggen.

*Voor aanmeldingen bij Euroclix of Klezzer via deze links krijg ik een bonus.