Positieve begroting

Het is inmiddels bijna een week geleden dat ik, na de reeks check-berichten, de eerste planningsmail van het nibud ontving. Ik vond het wat veel, dacht:

"Hoe moet ik hier nu weer chocola van maken?"

Oranje suikerspinnen

Vervolgens hikte ik dus een week tegen dit blogje aan. Ik had ondertussen ook nog wel wat anders te doen, zoals boeken verkopen, Britse Indiërs ontvangen en oranje suikerspinnen uitdelen. Maar toch. Ik had echt wel wat tijd over. Vandaag ben ik dan maar begonnen. Met het invullen van dit schema. Het paste niet eens ineens op mijn hele grote scherm.

Excel

Het was nog erger dan ik verwacht had. Veel van die bedragen zijn elke maand hetzelfde. In excel kun je daar heel handige dingetjes mee doen: één keer invullen, en hup de computer vult de andere 11 velden in. De techniek staat voor niets. It's amazing. Oh nee, eigenlijk heel simpel. Maar het zit niet ingebouwd in dit werkblad. Kopiëren dan maar? Dan gooi je de hele opmaak door elkaar. Ook niet fijn.
Excel lijnt bedragen automatisch rechts uit. Dat is handig bij bedragen.
Het Nibud heeft dat aangepast naar links uitlijnen. Niet handig. En je kunt het (net als de rest) pas aanpassen nadat je de beveiliging hebt opgeheven. Misschien geen rocket-science. Maar volgens mij niet de bedoeling. Hij telt nog net zelf de bedragen op.

Een heel jaar

En dan de inhoud. Ik vind het nogal wat dat ze je in één keer een jaarbegroting laten maken. Waarom laten ze je niet beginnen met een maand, of beter nog een terugblik op de afgelopen maand? Dan hoef je alleen maar je afschriften te bekijken.
Maar nee hoor: je moet meteen een heel jaar vooruit kijken. Dus nadat je twaalf keer je salaris ingetikt hebt, zoek je maar even lekker uit wat je vakantiegeld, je 13e maand, je belastingteruggave of -betalingen voor het komend jaar zijn. En ook meteen hoeveel je van plan bent om uit te geven aan kleding, schoenen en eten komend jaar.
Tegelijk zijn de regels magertjes onderverdeeld. Alle verzekeringen bij elkaar, dus tel dat zelf maar eerst even op (of je typt het als formule in excel, laagdrempelig is anders).
Natuurlijk geven ze je wel de tip om terug te kijken. En natuurlijk kun je ook gewoon best één maand invullen. Maar toch. Ik probeer me te verplaatsen in iemand die wat moeite heeft met zijn financiën en vind het allemaal niet bemoedigend.

Opbouwend

Ik ga dit werkblad dan ook niet gebruiken voor mijn schuldhulpmaatjes. Ik houd het bij wat ik al heb, dat vult makkelijker in en bouwt langzamer op. Al typende realiseer ik me trouwens dat het nibud het eigenlijk ook wel een beetje opgebouwd heeft. Vragen over automatische incasso's en de data daarvan passen goed bij het maken van een planning. Valt het toch nog mee. Gelukkig maar, want het is leuker om positieve dingen te kunnen melden, zeker als het over begrotingen gaat.

Maar ik ben nu wel toe aan wat chocola, en dat past in mijn begroting gelukkig, hoewel het best dure chocola is ;)

Dikke duim

Terwijl ik een beetje vertwijfeld naar de volgende check-plan-spaar-mail van het Nibud zit te staren - hoe moet ik hier nou weer chocola van maken, laat staan de mensen die dit programma volgen omdat ze hulp nodig hebben bij hun financiën - krijg ik een appje van één van mijn schuldhulpmaatjes. Met hem doorloop ik een min of meer vergelijkbaar traject, maar dan met intensieve persoonlijke coaching.

Langzaamaan

Weken heb ik lopen vragen naar zijn 'saldo' (om allerlei redenen kan hij beter niet op de bank sparen) tijdens bezoekjes en telefoongesprekken. Ik kreeg kramp in mijn duim van het appen. De eerste weken waren zijn antwoorden totaal ontwijkend. Vervolgens onnauwkeurig: "50  of 40 euro, denk ik, ik geef het steeds aan mijn vader, ik wil het zelf niet weten". Steeds weer heb ik hem uitgelegd hoe belangrijk het is om het wel zelf te weten. Ik heb daarbij ook aangegeven dat ik snap dat het voor hem moeilijk is. Dat ik er ben om hem te helpen, en dat het mooi is dat zijn vader helpt; je staat er niet alleen voor. Langzaamaan ging het beter, de laatste weken kreeg ik steeds binnen een dag antwoord. En vanavond, voor mijn vaste app-moment op woensdagochtend, verrast hij me.

Gat

Hij meldt me uit zichzelf hoeveel hij deze week opzij heeft gezet, en hoe hoog het totaalbedrag inmiddels is. Ik spring een gat in de lucht. Niet zozeer om het bedrag, dat is zeker mooi, maar veel belangrijker vind ik dat hij het uit zichzelf meldt.

Hij begint het 'check'-gedeelte onder de knie te krijgen. En het werkt. Want het volgende appje dat hij me stuurt luidt:

"Voel me gelukkig" 

En dat is waar het om gaat. Daar word ik ook blij van. Dus ik heb hem een dikke duim en een dikke dankjewel voor het bericht gestuurd.

Tot zover Meatless Monday

Minstens 100 kleine vliegbeestjes zijn volgens mij mijn neus en keel ingevlogen tijdens het fietstochtje van Schiedam naar Rotterdam Alexander.

Op maandag eten wij geen vlees om zo - als liefhebbers van vlees - toch ons steentje bij te dragen.

Maar als vliegjes en mugjes meetellen mislukt Meatless Monday jammerlijk met zo'n fietstochtje. Nou ja, ik geloof dat insecten eten door sommigen ook als een goed alternatief wordt gezien, heb ik ook mijn eiwitten weer binnen. En de vliegjes hebben in ieder geval niet in een te klein hokje moeten leven. Toch denk ik niet dat ik voortaan met m'n mond wijd open ga fietsen om zo veel mogelijk vliegejs binnen te krijgen. Vind ik toch geen lekker idee.

Eten weggooien

Het loopt goed met de airbnb van de buren. Gisteren checkte er een groep jonge Oekraïners uit, vrijdag komt een Brits stel met hun ouders uit India. Die heb ik trouwens maar even gewaarschuwd voor Koningsdag. 

Dat het een leuke, beetje gekke,

en vooral heel drukke dag is. 

Ze huren een auto op Schiphol en gaan direct door naar de Keukenhof. Iemand ervaring met Koningsdag in de Keukenhof?

Boekentip

Maar ik wilde het eigenlijk over de groep Oekraïners hebben die net weg is. Leuke beleefde jongeren. Hun Engels was heel basic dus communiceren ging niet zo vlot als meestal. Toch wel even - met veel wijzen en wat handen en voeten - over onze liefde voor boeken en literatuur kunnen praten met een van de meisjes. Ze gaat me nog mailen met een boekentip. Ze liet me de titel zien op haar telefoon, maar mijn kennis van het cyrillisch schrift laat te wensen over. Ze zoekt de vertaling op. Ik ben heel benieuwd. Dit vind ik echt zo leuk aan airbnb. Wil je ook zulke boekentips en wat extra verdienen, en dus airbnb-verhuurder worden? Dan zou ik het leuk vinden als je dat via deze link doet.

Vol is vol

Toen ze weg waren, dook ik meteen het huis in. Met dit weer moet je het afval snel wegbrengen, anders gaat het stinken. Helaas hadden ze veel afval geproduceerd en stonden er twee stampvolle afvalzakken. Shit, vergeten te zeggen dat ze ze niet zo vol moesten doen. Al betwijfel ik of het in dit geval geholpen had. Niet uit onwil, maar ik denk dat ze vriendelijk geknikt zouden hebben en ondertussen geen flauw idee zouden hebben van wat ik had gezegd.

Zonde

Handschoenen aan, extra zak erbij en overladen maar. Gelukkig was ik er vroeg bij en was de inhoud nog niet echt aan het bederven. Ik schrok wel van de hoeveelheid eten die weggegooid was. Ze waren er drie nachten met zijn zessen. Ik kwam alles bij elkaar wel twee hele broden tegen, twee halfvolle sappakken, drie halfvolle puddingpakken, koeken, wat pizzapunten, … Nou kan het soms wat lastig zijn op vakantie met een groep om goed eten in te kopen. En waar je het thuis nog in de diepvries kan doen, kan dat op vakantie niet. Maar toch! 

Zoveel weggegooid eten had ik nog nooit gezien.

Misschien komt dat ook doordat ik lang niet altijd in de vuilniszakken hoef te graaien (gelukkig!). Hoe dan ook: zonde. Wel grappig: ik kwam Efteling-plattegronden tegen. Ze zijn dus blijkbaar ook in de Efteling geweest, net als wij afgelopen week.

En passent ook nog even wat papier, twee glazen flessen, en wat plastic, waaronder drie statiegeldflessen, eruit gevist. Beter voor het milieu en levert ook nog 30 cent op ;)

Still checkin'

Ze waren er wel afgelopen week: de nibud-mails en -sms'jes. Maar door een combinatie van lekker weer, het uitstapje naar de efteling en een wat minder flexibele laptop heb ik er nog niet over geschreven. Bij dezen alsnog.

Een wat langere e-mail

Ik ontving een wat langere mail met daarin een mix van oude en nieuwe informatie. Er wordt bijvoorbeeld nog eens herhaald dat je je saldo moet checken om roodstand te voorkomen omdat dat duur is. Daar wordt een reden aan toegevoegd: er zijn veel manieren om te betalen en daardoor is het lastig om het overzicht te houden. Regelmatig checken helpt dan.

Ook de automatische incasso passeert de revue: handig, maar ook hier is checken het devies.

Helemaal nieuw in deze mail: het checken van je mail en zogenaamde 'mijn-omgevingen' bijvoorbeeld van  je zorgverzekeraar. Soms staan er rekeningen in en het is handig om ook daarvan op de hoogte te zijn, soms moet je misschien zelfs actie ondernemen!

En een sms

De volgende dag kreeg ik een sms met de vraag op welke datum m'n inkomen meestal wordt bijgeschreven. Die was voor mij gauw beantwoord: 

Ik heb geen inkomen. 

Wel goed om te weten als je wel een inkomen hebt natuurlijk. Zelf maak ik meestal rond de 25e geld van mijn spaarrekening aan mezelf over.

Incasso's

Drie dagen later een sms'je met de vraag welke incasso's allemaal automatisch gaan. En of het op een handige datum is, bijvoorbeeld net nadat je salaris is gestort. Uit mijn ervaring als schuldhulpmaatje weet ik dat dat laatste a) inderdaad best belangrijk is, en b) heel vaak niet te organiseren is, omdat veel organisatie je niet zelf een datum laten kiezen. Heel onhandig.

Nog even mijn automatische incasso's op een rijtje

• Abonnement mobiele telefoon: rond de 28e
• Bijdrage aan de gezamenlijke rekening: rond de 26e
• Eff.nota Kwartaalafrek Beleggen (eens per kwartaal dus): rond de 8e (nog steeds)
• Bankkosten: rond de 4e.

En die van onze gezamenlijke rekening:

• Miljoenenspel (guilty pleasure): wekelijks op donderdag of vrijdag
• Regionale Belastinggroep: rond de 29e 
• Energie: rond de 28e
• Autobelasting: rond de 27e
• Netflix: rond de 27e
• Internet: rond de 26e
• Opstalverzekering: rond de 23e
• Water: rond de 20e
• Bankkosten: rond de 4e

Wel weer eens goed om het zo op een rij te zien. Toch nog maar eens checken of het niet goedkoper is om de opstalverzekering en autobelasting ineens te betalen. Ik kan me herinneren dat ik dat al ooit gecheckt heb en dat het toen niets uitmaakte, maar wie weet is er iets veranderd (of herinner ik het me niet goed).

Sprookjes bestaan

Het was de perfecte dag om te gaan. Meneer had het uitgerekend. Geen grap! Het weercijfer vermenigvuldigd met de temperatuur en met de ruimte in onze agenda's, gedeeld door het verwachte-bezoekersaantal en het aantal aangekondigde lerarenstakingen. Of zoiets.

Onverwachte bonus

Hoe dan ook, het was inderdaad een perfecte Eftelingdag. Lekker zonnetje, slechts twee scholen, nul klaar-met-het-examen-groepjes. Onverwachte bonus: de bomen stonden in bloei. Romantisch dwarrelden de kleine roze blaadjes om ons hoofd. Dat paste perfect want we waren daar ook om onze trouwdag te vieren. Twee maanden te vroeg weliswaar, maar dat had te maken met die berekening. Ach:

Elke dag is een dag om te vieren. Toch?!

Goedkoper

We waren met de auto gekomen. Dat was inclusief parkeergeld meer dan een tientje goedkoper dan met het openbaar vervoer. Wel 26 kilo CO2 meer. Dat vind ik zeker jammer, maar het gemak plus de tijd- en geldwinst wegen dan toch zwaarder.
We hadden met airmiles betaald. Niet het meeste rendement voor je airmiles, maar we wilden toch niet binnenkort naar landal greenparks. Ik heb dat vorig jaar een keer uitgezocht en nu een snelle check gedaan. Klopte nog wel ongeveer. Het was inclusief servicekosten 55 euro goedkoper dan met een kortingskaart van appie (of 16,50 als je meerekent dat je met airmiles ook boodschappen kunt betalen).
We hadden broodjes en een fles appelsap meegenomen, bevroren in de tas gestopt, goed eet- en drinkbaar toen we er zin in hadden. Dat was pak hem beet 12 euro goedkoper dan ter plekke wat kopen.
We hadden ook een klein flesje champagne meegebracht. We hadden per slot van rekening 106 maanden om te vieren. Hoeveel goedkoper dat precies is, weet ik niet, maar in de horeca betaal je al gauw €35,- voor een halfje als ze ze al hebben. En bovendien weet ik dat we de champagne die ze in de Efteling hebben niet onze lievelings is. Die in onze tas wel. Zeker €27 euro goedkoper, en onbetaalbaar veel lekkerder!

Sprookjesachtig

Na de champagne hoefde ik niet meer zo nodig in een achtbaan. Daarom hadden we het sprookjesbos bewaard, dat was er alleen maar sprookjesachtiger op geworden.

Er komt een grote uitgave aan

Al vele avonturen had hij overleefd. Tientallen kilometers lang denderend achterop de fiets of na een zwierige baan van mijn schouder met een klap neerkomend op de grond. "O ja daar zat nog een laptop in." Maar de rit van gisteren overleefde hij niet. Met veel kabaal caramboleerde hij de trap af, hij sloeg af en toe een trede over, maar pakte elke hoek mee. En dat resulteerde in dit beeld:

Blij

Eigenlijk valt de schade nog mee. Want 'gehangen' aan een groot scherm doet hij het nog prima. Ik zit er nu gewoon op te tikken. Ik ben heel blij dat ik nog bij al mijn bestanden kan, ook de niet-geback-upte. Toch denk ik dat een nieuwe wil kopen. Ik sleep mijn laptopje namelijk overal mee naartoe. Vandaar ook de vele avonturen. En niet overal is een groot scherm om aan gekoppeld te worden. Terwijl het soms toch fijn is om even wat gegevens op te kunnen zoeken als ik bij een schuldhulpmaatje ben, of een blogje te kunnen tikken als ik bij mijn ouders ben, of foto's te laten zien aan vrienden (ja dat doe ik nog ouderwets op een laptopje), dat soort dingen.

Het is maar geld

Een nieuwe laptop dus. Dat is een flinke uitgave. Ik heb er wel voor gereserveerd, maar toch baal ik er flink van. Het is lekkerder om dat geld achter de hand te hebben dan het uit te geven. Ook omdat m'n laptop nog niet op is. Hij is gewoon gevallen door onvoorzichtigheid. Zonde van het geld. Maar ik wil er ook niet wakker van liggen, dat helpt geen snars. Het is zoals het is. Ik probeer tegen mezelf te zeggen: Het is jammer, maar het is maar geld. Wees blij dat je het uit kunt geven, en dan ook nog aan iets wat voor jou misschien wel belangrijk is, maar niet echt een eerste levensbehoefte.

Kloppen al je bij- en afschrijvingen?

Weer een sms'je van m'n Nibud-coach. Of alle bij- en afschrijvingen van afgelopen week kloppen? Én of ik ze aan had zien komen? Volgens mij wel, maar laat ik er even goed naar kijken.

Mijn persoonlijke betaalrekening

Het eerste wat opvalt, is dat ik vrij veel bijschrijvingen heb deze week. Negen in totaal. Dat is niet representatief, maar wel verklaarbaar. Het zijn terugbetalingen van een vriendengroep (daar heb je de grootste afwijking al te pakken), twee keer airbnb, een overschrijving van mijn spaarrekening naar mijn betaalrekening (voor dat gedoe bij de notaris, het stuk grond dat we van onze ouders krijgen). Ik zie geen rare bedragen.

Er is één onverwachte bij 

De vergoeding voor mijn dag op het stembureau. Ik wist in mijn achterhoofd wel dat die nog moest komen, maar niet wanneer.

Er zijn minder afschrijvingen: bankkosten, het bedrag dat ik voor de vriendengroep heb voorgeschoten, kwartaalkosten beleggen (daar ben ik dus nog steeds niet vanaf ondanks mijn goede voornemens in februari; hmm dit is wel weer even een wake-upcall), bibliotheekkosten, en de betaling voor dat gedoe bij de notaris, het stuk grond dat we van onze ouders krijgen.

De gezamenlijke rekening

Geen verrassingen op de gezamenlijke rekening. Wat klusuitgaven die we niet elke week hebben, maar die weloverwogen en min of meer gepland zijn.

Helpt dit sms'je?

Ik moet bekennen dat ik wat onverschillig reageerde toen het sms'je binnen kwam. Dat komt toch een beetje doordat er geen echte controle achter zit. Als ik me niet had voorgenomen om over dit traject te bloggen, had ik het waarschijnlijk niet gedaan. Dat zegt iets over mij, maar ik denk dat de mensen die zich opgeven voor zo'n coachingstraject daar ook 'last' van hebben.

Vreemde ogen dwingen

Daarom organiseer ik voor dingen die ik echt graag wil, vreemde ogen of ten minste medestanders die, als ik een keer in de verleiding kom om te doen wat ik niet wil, me helpen. Als je dat met dit programma denkt georganiseerd te hebben, kom je bedrogen uit. De reminders en informatie helpt wel, maar vreemde ogen zijn er voor mijn gevoel niet. Erover bloggen kan een uitkomst zijn, voor mij werkt het, want ik heb net toch braaf al mijn bij- en afschrijvingen zitten checken.

Notaris-update

Vanmiddag rond één uur kwam er een mail binnen van de notaris. De inhoud was standaard: bevestiging van de afspraak, zie bijlagen, vergeet je paspoort niet, zorg ervoor dat het geld op onze rekening staat anders gaat de hele boel niet door, ... Dat soort dingen maar dan in notaristaal.

In de mail geen woord over de overdrachtsbelasting, niets over of er wel of niet aanpassingen gedaan zijn. Ik moest dus de bijlage openen en flink scrollen (naar pagina 6) om erachter te komen wat de notaris in al zijn wijsheid had besloten:

Vrijstelling van overdrachtsbelasting

Hoera!

(Overigens gaat de notaris er uiteindelijk niet over of we vrijgesteld worden, zo heeft hij het dus ook niet opgeschreven. Er staat: "Koper doet een beroep op de vrijstelling van overdrachtsbelasting als bedoeld in artikel 15 lid 1 letter s van de Wet op belastingen van rechtsverkeer, aangezien koper de gekochte natuurgrond als bedoeld in dit wetsartikel, zal gebruiken overeenkomstig de in gemeld artikel gestelde voorwaarden." En dat is precies wat we gaan doen.

Waar voor je geld

Sinds maandagochtend ben ik met de notaris in de weer. U weet wel die notaris die voor heel veel geld een vrijwel standaard werkje aflevert. Ik schreef er eerder over in dit blogje over grote bedragen.
De gedeeltes die niet helemaal standaard zijn, gaan mis. Ik vind dat behoorlijk frustrerend.

Machtigingen

Het begon eigenlijk al eerder met de machtiging door mijn zus. Zij kan niet bij de overdracht zijn. Daarom machtigt ze mij. Dat moet ook via de notaris, daar brengt hij extra kosten voor in rekening. (Dat mag hoor, het is per slot van rekening meer werk.) De eerste concept-machtiging was voor de medewerkers van het notariskantoor. Dat is misschien gebruikelijk maar niet wat mijn zus had gevraagd.
Dus Zus bellen en nogmaals vragen om een machtiging voor mij. Toen kwam er een concept met mij erin én de medewerkers van het kantoor. Zus weer bellen. De notaris deelde haar op een belerend toontje mee dat dat is voor als er iets misgaat. Voor als ik onverhoopt er niet bij zou kunnen zijn. Dan zou het toch door kunnen gaan. Daar had mevrouw zeker niet aan gedacht he?
Meneer de notaris was even vergeten dat ik de andere koper ben, dat ik niemand gemachtigd heb, en dat het dus überhaupt niet doorgaat als ik er niet ben.

Knippen-plakken

Maandagochtend kwamen de concept-stukken. Daarin stonden twee fouten. Eén knippen-plakken-fout (vermoed ik). Kan gebeuren, maar toch slordig voor 300 euro per uur.
Over het andere zijn we nog niet uit. Ik heb maandagochtend meteen gebeld. Het is namelijk natuurgrond en daar hoef je geen overdrachtsbelasting over te betalen. Die staat wel op de afrekening. De medewerkster die ik aan de lijn kreeg, kon me niet verder helpen dus de notaris zou me die middag terugbellen.
Dat gebeurde natuurlijk niet dus hing ik gisteren weer aan de lijn. Toen ik eindelijk teruggebeld werd, zei de notaris eerst wat ik al wist. Dat er 'agrarisch' in het kadaster staat en dat dat iets anders is dan 'natuurgrond'. Dus legde ik uit wat ik al eerder uitgelegd had: dat de bestemming veranderd is - "ik kan u het bestemmingsplan mailen" -, dat er planschadevergoeding is betaald door de gemeente aan de huidige eigenaar.
Hij gaf als enige reactie: "Ik moet een document hebben waaruit blijkt dat het natuurgrond is."
Ik: "Aan wat voor document moet ik dan denken?"
Hij: "Een document waaruit blijkt dat het natuurgrond is."
Ik: "Ik heb hier niet zo veel ervaring mee, kunt u mij een beetje helpen?"
Hij: "Ik heb al gezegd ..." Toen onderbrak ik hem, want ik hoefde dezelfde zin niet nog een keer te horen.
Ik: "Is het bestemmingsplan misschien goed, of de papieren van de planschadevergoeding?"
Hij: "Dat zou kunnen, als daaruit blijkt dat het natuurgrond is."

Echt waar, ik heb nog nooit iemand meegemaakt die zo weinig meedenkt voor zoveel geld. Of wacht, misschien die ene keer dat we onze Amerikaanse keuken lieten bouwen. Maar laat ik niet nog een andere frustratie naar boven halen. Het bestemmingsplan dus. Dat ik dat al eerder genoemd had, heb ik nog wel even gezegd. (Dat helpt niet echt, maar ik ben ook maar een mens.)

Het is nog spannend

Ik heb hem binnen het uur de stukken gemaild (het bestemmingsplan via linkjes, dat had ik achteraf misschien niet moeten doen, dit soort mensen moet alles op een presenteerblaadje krijgen). Hij zou er die avond nog naar kijken (volgens de medewerkster die ik belde om te checken of de mail was aangekomen.) Nog niets gehoord. Dus straks om negen uur maar weer eens gezellig bellen. De overdracht is pas morgen. We hebben nog zeeën van tijd.

Echt, ik kan niet wachten op die blockchainnotaris.

Wat is je saldo op dit moment?

Ik kreeg 's ochtends om tien uur een sms'je. Dat krijg ik anders alleen als ik met Digid aan het inloggen ben of zoiets dus ik keek er wel even van op. Het was van de Nibud-coach. "Wat is je saldo op dit moment?" was de vraag.

Ik wist het niet, want ik had vrijdag het etentje met vriendinnen voorgeschoten en wist niet of alle terugbetalingen al binnen waren. Verder verwachtte ik een betaling van de airbnb, maar die kon ook wel morgen binnen komen. Even kijken in de app op mijn telefoon: Ah de meeste terugbetalingen waren binnen, airbnb-geld nog niet.

Ik had een antwoord om te sturen aan de Nibud-coach. Dat was blijkbaar niet de bedoeling. Het sms'je kon niet verstuurd worden. Beetje jammer. Ik snap het wel, maar toch.

Spieren sparen (met recept!)

Meneer Money Wenkbrauw spaart niet alleen geld, nee sinds kort spaart hij ook spieren. Hij is er heel serieus mee bezig en dus eten we ook anders. Eén van mijn nieuwe favoriete recepten is de kippencurrylinzensoep. Niet duur (als je slim inkoopt, koop bijvoorbeeld kippendijfilet als het in de aanbieding is, stop het in voor jou geschikte porties in de diepvries) en wel heel lekker:

Ingrediënten voor 3 à 4 personen

Wij kunnen hier met zijn tweeën twee keer van eten, maar ik denk dat wij kleine eters zijn. Tip: Experimenteer met de hoeveelheid linzen en ei. Je kunt er rijst bij eten (dat doen wij niet).

• 2 blikken linzen (à 400 gram)
• 250 gram kippendijfilet (is iets vetter dan de kipfilet uit het originele recept, maar lekkerder en goedkoper) 
• 1 kippenbouillonblokje
• 1 eetlepel kerry of curry*
• 1 theelepel djinten / komijn
• 1 theelepel paprikapoeder
• 2 eieren
• taugé
• evt. 1 paprika of stengel bleekselderij (staat niet in het originele recept, maar lekker en gezond; je kunt het weglaten als je er niet van houdt of als het te duur is)
• evt. koriander
• evt. rijst

 *De termen curry en kerrie worden door elkaar gebruikt. Ik vind het in deze soep allemaal lekker: óf dat gele poeder (dat noem ik kerrie), óf groene Thaise curry, óf rode Indiase curry. Daar kwamen we achter toen onze kerrie op bleek te zijn. We probeerden een schepje Indiase curry uit een potje dat we nog hadden: heerlijk. Een week later hadden we nog steeds geen kerrie en probeerden we –ook uit een potje dat we nog hadden- groene Thaise curry, ook lekker. 

Hoeveel je erin moet doen, hangt uiteraard af van je smaak. Als je voor goedkoop gaat, is kerrie denk ik de beste oplossing, maar dat heb ik eerlijk gezegd niet uitgezocht.

Bereidingswijze

Als je er rijst bij wil eten, bedenk dan even wanneer je die gaat koken. Dat hangt af van hoe snel je bent met de rest en hoe lang je de soep wil laten pruttelen.

Snijd de kip in stukjes (0,5 x 3 cm volgens het recept, maar ik meet ze meestal niet).

Zet een pan met een halve liter water op. Doe de twee blikken linzen erin, en daarna de 250 gram kipblokjes en het kippenbouillonblokje.

Voeg de kruiden toe: wat peper, 1 eetlepel kerrie*, 1 theelepel komijn, 1 theelepel paprikapoeder.

Voeg de 2 eieren toe en roer goed door (dan krijg je allemaal eiersliertjes).

Laat een half uurtje pruttelen (Ik neem het niet zo nauw met die tijd, het kan ook veel korter, zorg wel dat de kip gaar is.)

Als je er paprika bij wil doen, snijd die dan in stukjes en voeg die toe aan de pan (moment is afhankelijk van hoeveel bite je nog in je paprika wil).

Als je de soep gaat eten, doe dan een handje taugé in je kopje of je bord. Dat doe je dus echt pas op het laatst, dan blijft hij lekker knapperig.

Als je van koriander houdt, kun je dat er ook nog een beetje overheen strooien.

Het originele recept (mijn bron) vind je op eiwitrijkerecepten.nl

Hier moet ik de curry er nog doorroeren en dit zijn geen linzen uit blik.

Goedkoper

Het grappige is dat sommige ingrediënten voor dit recept goedkoper zijn bij de appie dan bij de dirk (meestal is dat andersom). Bij dirk kan ik geen b-merk blikken linzen vinden en ze hebben daar alleen grotere en dus duurdere verpakkingen taugé, terwijl er echt niet zo veel in gaat. 

Ik heb laatst geëxperimenteerd met linzen die niet uit blik komen. Dat is nog goedkoper. Het werd er bij mij wel iets papperiger van. Vond ik ook lekker, maar daar moet je van houden. Ik had nog geen ervaring met linzen-niet-uit-blik dus misschien (waarschijnlijk) kun je die ook wel zo koken dat het niet papperig wordt.

Overigens is de kip het duurste ingrediënt. Die kun je echt het beste in de aanbieding kopen. En als je geen spieren aan het sparen bent dan kun je er ook best wat minder in doen.

Check je bankrekeningen, hoe en waarom

Rood staan is hartstikke duur 

Daarom is het slim om te voorkomen dat je rood staat. Een goede eerste stap is dat je weet hoeveel er op je bankrekening staat. Dan weet je hoeveel je nog uit kunt geven, én dus ook wat je niet kunt betalen.

Je kunt je bankrekeningen checken op verschillende manieren:

1. op papieren afschriften
2. via een pinautomaat
3. door een saldolijn (oid) van je bank te bellen
4. door in te loggen bij je bank via internet
5. in de app van je bank

Regelen bij je bank

Voor de laatste drie mogelijkheden moet je je aangemeld hebben en inloggegevens hebben. Dat kun je via je bank regelen. Overigens is het ook mogelijk om ervoor te zorgen dat je bijna niet rood kunt staan. Dat kun je eenvoudig regelen met je bank –als je niet rood staat op dat moment– en vind ik echt een aanrader. Overigens voorkom je daarmee niet dat je rood komt te staan door een automatische incasso of door bankkosten. Je moet dus nog steeds opletten en checken dan.

Wat moet je checken?

Via een pinautomaat en de saldolijn kun je meestal alleen je saldo checken. Dat is een goed begin, maar het is ook handig om af en toe de bij- en afschrijvingen te checken. Soms gaat er namelijk wel eens iets mis, en dat wil je kunnen corrigeren. Maar dan moet je dat wel weten. Kijk dus regelmatig, - zeg minimaal 1 keer per week - op je afschriften (op papier of digitaal) of alle bij- en afschrijvingen wel kloppen. Klopt je loon? Zijn er geen bedragen onterecht afgeschreven, bijvoorbeeld van een abonnement dat je al hebt opgezegd, of een korting die niet verwerkt is? 

Misschien vind je het handig om dat op een vast moment te doen, dus bijvoorbeeld altijd op maandagochtend of juist vrijdagmiddag (zodat je weet wat je in het weekend uit kan geven).

Geld terughalen

Als er onterecht iets is afgeschreven, kun je dat soms door de bank terug laten storten. Als je niet weet hoe het moet, neem dan contact op met je bank. Soms zul je contact op moeten nemen met degene die ten onrechte het geld heeft afgeschreven. Gelukkig gaat het meestal goed. Het is fijn om zeker te weten dat het goed is gegaan, of om ermee aan de slag te kunnen als het eens een keertje niet goed gaat.

Hier kun je het stappenplan van het Nibud voor het checken van je saldo bekijken. 

Coachingsmail

Ik kreeg de tweede coachingsmail van check-plan-spaar met daarin informatie en links over het hoe en waarom van je saldo checken. Er staan een heleboel goede dingen in. Niet alles vind ik even slim aangepakt, maar dat gaat meer over de methode van coaching dan over de kernboodschap. Ik heb in bovenstaand blogje wel twee aanvullingen gedaan: het stukje over niet rood kunnen staan en dat het handig kan zijn om op een vast moment je saldo te checken. 

De pinautomaat was trouwens een ‘O-ja-momentje’

Wist ik natuurlijk wel, maar had ik helemaal niet meer op m’n netvlies. Kan misschien toch handig zijn voor mijn ‘werk’ als Schuldhulpmaatje, dus de mail was zeker ook weer nuttig voor mij.

Yes! Euroclix-uitbetaling

Maart was een magere online maand voor mij. Ik blogde ik nauwelijks, en ik was sowieso wat minder online. Ook wel eens lekker. Maar ik was dus ook wat minder bezig met online geld verdienen.

Halverwege

Halverwege de maand (precies rond lunchtijd op de 15^e; dat lijkt heel gestructureerd, maar was gewoon toevallig) bedacht ik nog wel om mijn euroclix-saldo eens te checken. Ik zat al een tijdje te ‘wachten’ tot ik de 20.000 zou bereiken. Ik verwachtte niet dat het al zo ver was, maar wilde even kijken hoeveel ik nog moest. Tot mijn verbazing was ik de grens van twintigduizend clix al gepasseerd. 

Als je wil weten wat euroclix is, lees dan hier verder.

Mokken met behangmotief

De clix van een online-aanschaf van een paar weken geleden waren bijgeschreven. Ik was al weer vergeten dat die nog moesten komen. Ze zaten bij een heel leuk verjaardagscadeautje voor mezelf: ik heb mokken laten bedrukken met de plaatjes van ons behang. We kunnen nu dus thee drinken uit mokken die naadloos bij ons interieur passen. 

Grenzeloos tuttig.

Het behang is op zich al behoorlijk tuttig en dan ook nog dezelfde mokken erbij ... Ik word helemaal blij van dat soort dingen. Én ik had echt theebekers nodig. Die waren regelmatig op voordat de vaatwasser vol was. Dat is best een goede reden, toch? M’n schoonouders en –zusje/broertje wilden me samen alle mokken die ik 'nodig' had cadeau doen. Supercadeau wat mij betreft en als bonus ook nog clix erbij, want ik moest ze echt zelf bestellen omdat ze custom-made waren. Meneer heeft het pakketje onderschept en leuk ingepakt in twee doosjes zodat ze me die op m'n feestje konden geven.

Met die bonus kon ik een uitbetaling aanvragen bij euroclix van maar liefst 325 euro.Ik heb er best wel een tijdje over gedaan om het bij elkaar te sparen. Maar ik zie het gewoon als een leuk extraatje. Ik vind het niet erg om af en toe een enquête in te vullen dus echt moeite kost het me niet. Dan is het toch leuk om ineens 325 euro op je rekening bijgeschreven te krijgen. Daar heb ik heel tevreden een tuttig kopje thee op gedronken.

Als je je nog niet aan hebt gemeld bij Euroclix en datwel wil, kan het hier. Ik krijg dan een kleine bonus en jij ook omdat je je aanmeldt.

Wat zou je doen met een half miljoen?

Van Mom4life kreeg ik een Liebster-award, dat vind ik echt superleuk en motiverend. Nogmaals dankjewel! De Liebster-award gaat vergezeld van een aantal vragen en 'opdrachten'. Dinsdag beantwoordde ik vraag 1. Wat wil je graag bereiken met je blog?

Hier volgt de rest, in een lekker lange blog. Met onder andere het antwoord op de vraag wat ik zou doen met een half miljoen. Daar kun je lekker van dromen.

Maar eerst nog even een paar moeilijkere vragen:

2. Met welke andere blog(gers) ervaar je een klik en waarom?

Dit vind ik dus een moeilijke vraag. Ik was al een paar keer begonnen aan een antwoord, en vervolgens draaide de ‘backspace-knop’ overuren (nou ja, eerder seconden). Dat komt doordat ik me soms een beetje een buitenbeentje voel tussen de blogs die ik regelmatig lees. Ik ben bijvoorbeeld helemaal niet zo goed in consuminderen. En daar bovenop: hoewel ik er nu heel gelukkig mee ben, is het maar de vraag hoe verstandig mijn financiële keuzes uiteindelijk uitpakken. Of dan denk ik bijvoorbeeld dat ik ‘Geldnerd’ zou kunnen noemen omdat hij dingen graag goed uitzoekt en doorrekent, en daar houd ik ook wel van. Ik vind mezelf alleen lang niet zo goed daarin als Geldnerd.

Ik ben inmiddels overstag door de stem in mij die zegt: "Niet zo onzeker. Je wordt gevraagd om een klik, niet om je te meten met anderen. Vertel gewoon wat in je opkomt, juist leuk toch!"

Geldnerd dus en Mom4life, ProjectLonica en Huisvlijt. 

Zo! Dat is eruit. Volgende vraag.

3. Wat is het raarste aanbod voor je blog, dat je ooit hebt gehad van een externe partij?

Daar heb ik eigenlijk niet zo’n spannend antwoord op. Ik heb nog even gedacht of ik iets moest verzinnen, bijvoorbeeld iemand die mijn MoneyWenkbrauwen wilde epileren. (Heb ik in real life wel eens gehad, voor mijn echte wenkbrauwen, maar dat had niets met mijn blog te maken.) Ik krijg niet zo vaak een aanbod voor m'n blog.
Iemand tips hoe je dat voor elkaar krijgt? Of moet ik dat eigenlijk niet willen?

4. Zou je graag fulltime blogger willen zijn?

Als je met fulltime blogger 40 uur per week achter mijn laptopje in de weer zijn voor mijn blog(s) bedoelt, is mijn antwoord nee. Maar als je bedoelt of ik er voldoende mee zou willen verdienen om van te leven is mijn antwoord ja. Wel de lusten niet de lasten. Oeioeioei.
Mag ik hem iets verfijnen? Als ik zou kunnen kiezen tussen mijn inkomen verdienen met 32 uur in de week bloggen of een andere baan van 32 uur, dan zou ik voor het bloggen kiezen. Ook al zou het bloggen me minder opleveren, als het voldoende zou zijn, zou ik daarvoor gaan.

5. Wat zou je doen met 500.000 euro?

Vijfhonderdduizend euro! Een half miljoen! Dat zou ik echt wel willen. Daar kun je een heleboel leuke dingen mee doen. Een Tesla kopen, een dakterras laten maken, maatpakken laten maken. Maar dat zou ik niet doen. Met een half miljoen moet het net lukken om voor altijd voldoende inkomen te genereren om lekker van te leven. Door die 500.000 euro’s voor me te laten werken. Dat zou ik er dus mee willen doen: investeren, beleggen. Ook best leuk, maar niet het allereerste waar ik aan denk als ik 'leuke dingen' hoor. Ik zou ook nog wel even zenuwachtig worden, want het komt er wel op aan. Het is een beetje krap (klinkt erg he?). De euro’s moeten wel allemaal hard genoeg kunnen werken en niet verdwijnen. Het vraagt dus de juiste investeringen en beleggingen.

Dan zou ik het leven dat ik nu leid kunnen blijven leiden zonder dat ik ooit weer moet gaan werken. Lijkt me heerlijk. En dan elke dag leuke dingen doen van de vrije tijd en het geld dat die hardwerkende vijfhonderdduizend euro's me opleveren. Schrijven, lezen, tijd doorbrengen met lieve mensen, klussen, helpen, leren, ... en misschien gaat het wel zo goed dat er genoeg overblijft voor die Tesla, het dakterras en die maatpakken (en ja, dat zou ik heel leuk vinden).

And the nominees are ...

Bij de Liebster-ward krijgen hoort ook doorgeven, nomineren. Dat levert ook een klein dilemmaatje op. Ik vond het erg leuk om de Liebster-award te krijgen, terwijl ik het tegelijkertijd vind lijken op een variant op de kettingbrief. En daar wil ik andere mensen eigenlijk niet mee opzadelen. Dus ik wist eigenlijk niet zo goed of ik wel of niet blogs moet nomineren.

Ik heb besloten om er niet al te moeilijk over te doen. Ik nomineer gewoon de blogs die ik wil nomineren, en het is aan de blogger zelf om er wel of niet iets mee te doen. Net als Mom4life bij mij deed eigenlijk. Ze schreef: “Geen druk hoor, je hoeft er niets mee te doen. Maar het is een uiting van mijn waardering voor jou.”

Ik zag ook ergens dat Liebster bedoeld is voor beginnende bloggers. Nou ken ik die niet zoveel dus daar heb ik even geen rekening mee gehouden. Mocht je beginnende blogger zijn en graag de award willen ontvangen, reageer dan even. Dan kijk ik rond op je blog en als ik de juiste persoon ben om jou te nomineren doe ik dat.

Mijn genomineerden zijn dezelfde blogs als de blogs waarmee ik een klik heb:
Geldnerd, ProjectLonica, en Huisvlijt. (Mom4life terugnomineren lijkt me een beetje raar, maar je mag van harte nog een keer als je wil.)

Vragen, vragen, vragen

Een van de opdrachten bij de Liebster-award is om vragen te bedenken voor degenen die je genomineerd hebt. Ik dacht eerst dat ik dat moeilijk zou vinden. Maar na niet al te lang nadenken en een beetje surfen (beter goed geïnspireerd, dan je eigenste verzinsel verkeerd : ) ) had ik er zo een stuk of 15 staan. Dat is een beetje te veel van het goede. Ik vind drie een mooi aantal. Dus toen werd het moeilijke aan dit onderdeel het kiezen. Deze zijn het geworden (en misschien dat ik op die andere nog eens terugkom):

[Nagekomen opmerking: De eerste, ongenummerde vraag had ik weg willen halen voor publicatie, maar dat is mislukt (ik dacht at ik het gedaan had, blijkbaar niet). Ik vind het flauw om hem alsnog weg te halen. De nominees zijn vrij om deze wel of niet mee te nemen. Zoals met elke vraag overigens :) ]

Waarover zou je eigenlijk graag willen bloggen, maar heb je nog niet gedaan omdat je het te off-topic vindt voor je blog? Of heb je een mooi plaatje dat je wel wil laten zien, maar wat eigenlijk niet op je blog past?

1. Hoe belangrijk is je blog voor jou?
2. Wat vind je nu van je eerste blogpost?
3. Als je zou moeten kiezen, door wie/wat (welke krant, glossy, website, vlogger …) zou je graag geïnterviewd willen worden?

Regels, regels, regels

Nog even de regels van de Liebster-award op een rijtje:

1. Bedank de persoon die jou genomineerd heeft en post een link naar zijn/haar blog
2. Zet een foto van de award op je blog
3. Beschrijf jouw favoriete blog
4. Beantwoord de vragen van de persoon die jou genomineerd heeft en maak nieuwe vragen voor de bloggers die jij nomineert
5. Nomineer jouw favoriete blogs
6. Kopieer de regels in je blogpost
7. Informeer de bloggers die jij genomineerd hebt, en stuur hen een link van je blogpost.

Ik zie nu dat ik nummer 3 nog niet gedaan heb. Die houden jullie dan nog van me tegoed. Dan kan ik er nog even over nadenken.

Maar net goed

Ik kreeg vrij snel na mijn aanmelding bij Check - Plan - Spaar de eerste test binnen. Die heb ik maar meteen ingevuld. Ze maken gebruik van een van de bureaus die ik ken van Euroclix, bekende lay-out dus voor mij.

Het waren vragen over hoe vaak je je saldo checkt ("elke dag") en of je zelf vindt dat je overzicht hebt op je financiën ("ja"). Ik scoorde maar net een "goed" met mijn 45 punten, bij lange na geen "uitstekend" dus. Lekker dan als je jezelf "Money Wenkbrauw" noemt.

Het komt waarschijnlijk doordat ik niet spaar. Dat is een bewuste keuze en ik heb voorlopig nog wel meer spaargeld staan dan de gemiddelde Nederlander, maar daar vragen ze niet naar. En ik teer hoe dan ook natuurlijk wél in op mijn spaargeld. Dus heel terecht dat ik daar puntenaftrek voor krijg.

Het is een kort testje. Mooi, dat hoeft niemand af te schrikken. Wel online, het hele programma is digitaal ingestoken (dat krijg je met e-mailcoaching). Voor mij persoonlijk is dat een voordeel, maar ik weet inmiddels dat er best veel mensen met geldproblemen zijn, die niet zo digitaal zijn. Voor hen is dit dus niet bedoeld.

Er zit nog wel een klein foutje in de test. Op het plaatje kun je linksboven een zin zien die er volgens mij niet hoort te staan. Het lijkt een aanwijzing voor degene die de test heeft gemaakt. Ik kan het niet te laten dat op te merken. Maar je hebt er geen last van dus dat zegt meer over mij dan over die test. (Ik kan dus soms heel pietluttig zijn).

Check - Plan - Spaar

Je kunt je door het Nibud laten coachen. "Met de gratis e-mailcoaching Check, Plan, Spaar maak je in 12 weken de drie Nibud-vuistregels tot routine."

Nou heb ik het niet het idee dat ik coaching door het Nibud nodig heb, maar ik heb me toch aangemeld. Ik ben namelijk benieuwd hoe het werkt en wat het inhoudt. Als Schuldhulpmaatje kan ik het misschien ooit iemand aanraden. Maar dan wil ik wel eerst zelf weten hoe het werkt.
En ik kan er vast voor mezelf ook wel iets van leren.

"Als we maar niet tussen de bejaarden komen te zitten!"

“Dan reis je zeker veel?” Ik kreeg en krijg de vraag vaak als ik vertel dat ik met proefpensioen ben, zeker als ik het moet uitleggen en het ‘een soort lange sabbatical’ noem.

De vraag ligt blijkbaar voor de hand, maar: Nee ik reis niet veel. Ja, naar mijn zus en naar mijn ouders, maar dat is niet wat de vraagstellers bedoelen. Reizen, verre reizen, naar de andere kant van de wereld, dát bedoelen ze. Houd ik dan niet van reizen? Jawel hoor. Ik vind het heerlijk om bijzondere gebouwen te bekijken (ik heb staan huilen van geluk toen ik voor het eerst in de Sagrada Familia was), de zon op mijn rug te voelen prikken, te ontdekken hoe anders de natuur kan zijn, te praten in een vreemde taal, een andere cultuur te ontdekken, oh en niet te vergeten: duiken, dat is zo mooi.

Meneer Money Wenkbrauw in de Sagrada Familia

Maar ik vind het net zo goed heerlijk om hier nog eens goed naar mijn eigen stadje te kijken, aandacht te besteden aan ons heerlijke huis, en ook hier schijnt af en toe de zon (steeds meer weer J), er is hier zoveel mooie natuur, genoeg te praten, lezen en schrijven; gelukkig houd ik ook heel erg van onze eigen taal en is er aan de cultuur hier om me heen ook nog genoeg te ontdekken. Ik duik hier niet graag (ik ben een wat luie warmwater-veelzicht-duiker), maar als bonus heb ik hier heel veel bekenden, vrienden en lieve familie om me heen.

Thuisblijven is een stuk goedkoper dan reizen. Ik heb niets tegen vliegen (behalve de enorme milieubelasting), maar (of dus) zet mij maar lekker op de fiets. Omdat ik geen inkomen heb, kies ik –meestal -, gezien alles wat er hier te genieten is, voor thuis. Maar ja, als de bonus van thuis, met name de lieve familie op vakantie wil, dan ga ik mee. Het gaat niet om zomaar een ik-heb-zin-in-vakantie-gril, die ik dan slaafs volg. Het gaat om lang gekoesterde wensen. En toevallig kwamen twee van die wensen de afgelopen maand weer boven drijven.

Dingen waar je heel blij van wordt en die je je kunt veroorloven, die moet je doen. 

Ik word blij als de mensen waarvan ik houd blij zijn, van ervaringen delen, en zoals ik hierboven ook al beschreef van veel dingen die met reizen te maken hebben. Als ik de afweging maak tussen deze reizen en een maandje langer proefpensioen, kies ik voor deze reizen. Dus ik kan het me veroorloven.

Mijn vader, die al negen jaar voor mijn moeder zorgt, zei laatst: “We hebben het hartstikke goed. Het enige wat ik soms jammer vind is dat we niet meer naar Wenen, Praag, Boedapest kunnen. Dat had ik nog graag gewild, maar dat lukt me niet meer met mama. Maar dat geeft niet, moet je eens kijken wat we nog wel kunnen.” Ik herinnerde me dat ze het vroeger inderdaad wel eens over die steden hadden. En ik hoorde (naast het ongelooflijke optimisme van mijn vader waar ik heel veel bewondering voor heb)  “dat lukt me niet meer met mama.” Dat klopt. Dus mijn eerste plan was om samen met hem te gaan en iets te regelen voor mama. Ik overlegde met mijn zus en zij had een nog beter plan: “Waarom gaan we niet met z’n vieren? Net als vroeger.” Met z’n drieën kunnen we prima voor mama zorgen in welke omgeving dan ook. Dus we gaan!

De voorpret is nu al groot.

En met Meneer had ik heerlijk diepgaande gesprekken over hoe het met ons gaat, wat onze wensen zijn, dat soort dingen. En daar kwam China weer naar boven. Hij is daar geweest voor zijn bedrijfjes. Steeds als hij terugkwam, zei hij: "Het is daar zo bijzonder. Daar wil ik met jou heen.” En nu hadden we het er dus weer over. “Ja, laten we gaan, binnen nu en drie jaar, want het is echt een grote wens en iets heel moois om samen te doen,” was in eerste instantie de conclusie. Tot we elkaar aankeken en ons realiseerden dat we net zo goed nu konden gaan. Als het tenminste betaalbaar was. We googelden, vonden een reis die alle hoogtepunten bevat die we willen zien. Buiten het seizoen, dat kan met twee pensionado’s, en dus behoorlijk goedkoop, en we boekten. Jaren had het lopen sluimeren en nu zouden we binnen het half uur boeken! We keken elkaar weer aan, somden nog even voordelen, nadelen en risico’s op, keken nog een keer goed naar de prijs (was die echt wat we dachten en konden we dat echt betalen? Ja!) en we boekten. Ik voelde een soort euforie na de laatste klik toen Meneer Money Wenkbrauw zei: “Ik hoop dat we niet tussen de bejaarden komen te zitten.”

Mijn (Money)Wenkbrauwen gingen naar beneden in een soort wat-had-je-dan-gedacht-grimas. 

Natuurlijk zitten we tussen de bejaarden als we buiten het seizoen een rondreis boeken bij een niet backpack-organisatie! Nou en?! Meneer moest even slikken, maar realiseerde zich toen ook dat het niet gaat om met wie er nog meer in de bus en trein zitten, maar dat het erom gaat dat we samen in China zijn. Joehoe, China here we come.

Wat zijn we toch geluksvogels!

Beste Albaker / Al Baker,

Ik wil u vriendelijk verzoeken om geen reclame meer te maken voor uw bedrijf via de reacties op mijn blog. En al helemaal niet met van die zinnen erin waar mensen met een snelwerkend inbeeldingsvermogen nare plaatjes van op hun netvlies krijgen (die kunnen de rest van deze alinea beter overslaan): “Mijn man en ik hadden een zeer slechte kredietwaardigheid toen we diep in de financiële juristen zaten, …”. Ieuw!

Ik heb overigens zoveel vertrouwen in mijn lezers dat ik ervan uitga dat ze op dat moment al afgehaakt waren. Behalve als ze, net als ik, hun verbazing nog wat wilden voeden. Ik heb me - eerlijk is eerlijk - wel vermaakt om nog een paar onbegrijpelijke zinnen. En om het feit dat u denkt dat dit klanten oplevert.

Uw reaclame past niet op mijn site. Ik ben, op zijn zachtst gezegd, geen fan van lenen en steek dat op mijn blog ook niet onder stoelen of banken. Bovendien heeft u er niet voor betaald. Dat hoort eigenlijk wel voor onvervalste, commerciële reclame. Mocht u dat recht willen zetten, kunt u contact opnemen via mevrouwmoneywenkbrauw@hotmail.com, dan stuur ik u mijn rekeningnummer.

U kunt deze tekst zelf wel door een slecht werkende vertaalmachine halen toch? Dan komt het een beetje op uw niveau.

Ik wens u een fijne dag.

Mevrouw Money Wenkbrauw

Dit plaatje heb ik gevonden op de facebookpagina van Loeki de Leeuw official

"Wat wil je graag bereiken met je blog?"

Er zijn 3 dingen die ik graag wil bereiken met mijn blog:

1. Het kan ook anders!

Ik wil graag mensen inspireren door te laten zien dat je van je logische pad af kunt wijken.
Mijn logische pad was een studie en carrière op basis van die studie mét bijbehorende levensstandaard (van studentenkamer tot goedgevulde villa zeg maar).
Ik heb genoten van het studeren en student zijn, en van het werken. Dat werd op een gegeven moment minder. Ik probeerde al een tijdje het plezier terug te krijgen in mijn werkende leven, toen ik Mr. Money Mustache tegenkwam. Ik raakte geïnspireerd en ben dingen echt anders gaan doen. Daar schrijf ik over, omdat ik anderen ook die mogelijkheid gun. Soms kan een verhaal van een ander daarbij helpen.
Het grappige is dat het in ieder geval mezelf helpt. Het formuleren maakt me bewuster van wat ik doe en denk, én van de dingen waar ik nog niet uit ben. Ik help zo in ieder geval mezelf.

Ook al is het pad achter je mooi, je hoeft er niet op te blijven (mag wel trouwens)

2. Inkomen

Ik vind het echt supercool om wat te verdienen met mijn blog. Ik schrijf graag, vind het leuk dat mensen het lezen en waarderen, en als een bonus kan ik er dan ook nog wat geld mee verdienen. Dat maakt de keuze om te stoppen met een vaste baan met een salaris iets makkelijker (niet dat mijn verdiensten van nu in de buurt komen van mijn oude salaris, maar dat geeft niet.)

3. Plezier en ontwikkeling

Ik houd van schrijven en dit blog geeft me daar een goede reden voor. Door iets veel te doen kun je jezelf ook ontwikkelen op dat vlak. Ik wil mijn schrijven graag ontwikkelen. Zo heb ik me bijvoorbeeld voorgenomen om eens wat vaker korte, krachtige blogjes te schrijven. Dat is met dit blogje mislukt, maar ik geef het nog niet op.


Dit is mijn antwoord op de eerste vraag van Mom4life. 
Ik kreeg van haar een Liebster-award, dat vind ik echt superleuk en motiverend. Dankjewel! 

Er zijn nog meer vragen om te beantwoorden en andere dingen die horen bij het in ontvangst nemen van een Liebster-award. Dat ga ik nog allemaal doen, maar in het kader van mijn voornemen om niet te lange blogs te schrijven, knip ik het in stukjes.