Met liefde gescheiden
Het idee daarachter is dat we met liefde hier en nu alles delen. De kosten van ons gezamenlijke leven verdelen we naar rato van inkomen (actief en passief); onze vermogens houden we gescheiden.
Dat betekende tot voor kort dat we ook niet samen een huis wilden kopen als investering. Maar ik wilde toch wel erg graag ook zo'n investering doen en Meneer wilde ook wel een tweede verhuurhuis erbij. Apart hadden we daar (nog) niet genoeg geld voor. Samen wel. Toen hebben we er nog eens naar gekeken en het volgende bedacht.
60-40
We hebben het huis niet fiftyfifty gekocht. Meneer heeft 60% betaald en ik 40%. Dat betekent dat Meneer 'in de lead' is. Mochten we het ergens echt niet over eens worden (wat we niet van plan zijn), dan beslist hij. Mochten we de boedel ooit moeten verdelen (wat we niet van plan zijn), dan is het het meest logische dat hij me uitkoopt.
Alle baten en lasten gaan vanzelfsprekend ook volgens de verdeelsleutel 60-40.
Bod geaccepteerd en ingetrokken
Toen we dat eenmaal bedacht hadden, konden we weer op huizenjacht. We screenden flink wat huizen en bezochten er ook best wel wat. We deden een paar keer een bod - iedere keer spannend - en werden het niet. En toen deden we een bod en werden het wel. We keken nog eens goed naar de opgegeven vierkante meters (waarop we de potentiële huurprijs en dus ons bod gebaseerd hadden) en vroegen ons ineens af of het getal wel klopte. We gingen opnieuw langs met een meetlint. Het klopte niet, ruim niet, en dus annuleerden we de koop.
Hadden we dat niet moeten checken voor we het bod deden? Ja, natuurlijk. Maar het is een markt waarin je snel moet schakelen en we gingen uit van de betrouwbaarheid van de gegevens van de makelaar (plus of min 10%, of eigenlijk alleen min 10% want we hebben nog nooit meegemaakt dat het huis groter bleek dan opgegeven). Dat was dus een leerpuntje. Gelukkig zaten we nergens aan vast en hoefden we zelfs niet in de strijd te gooien dat we verkeerd geïnformeerd waren. Dat zagen ze zelf ook wel in.
De volgende
We hadden, zodra we doorhadden dat er waarschijnlijk iets niet goed zat, al een bod gedaan op de volgende op ons lijstje. En ja hoor: ook daar werden we het. Het hielp enorm dat we geen voorbehoud hoefden te maken. Bouwkundig was er het een en ander te doen, dat hadden we zelf al gezien en daar hadden we rekening mee gehouden in ons bod. Financieel hoefden we ook geen voorbehoud te maken, want we hebben het zonder hypotheek gekocht.
Rollercoaster
Dat was best een rollercoaster: blijdschap om het geaccepteerde bod, spanning omdat het nu echt zou gaan gebeuren, stress omdat het misschien wel niet klopte, teleurstelling dat het echt niet klopte, opluchting dat we nergens aan vast zaten, maar ook wel weer jammer dat we niks hadden, en toen toch weer blijdschap (en spanning) om het volgende geaccepteerde bod.