Ongeopende post

Meneer Money Wenkbrauw gaat zo dadelijk het waterbedrijf bellen. Normaal gesproken zou hij zich via de site aanmelden. Maar we vonden zaterdagavond een reden om zo snel mogelijk contact met het waterbedrijf op te nemen.

Nuttig verlengstuk

Voor de sloten waar we geen sleutels van hebben, hadden we al een slotenmaker besteld. Maar Meneer zag later dat hij de brievenbus misschien wel zelf open kon maken. Als hij via de klep bij de schroef zou kunnen komen waarmee het slotje vastzat ... Daarvoor moest hij een heel lange schroevendraaier hebben. Die had hij (had dat verlengstuk dat hij ooit had gekocht eindelijk nut). Er moest eerst wat post uit.

Bomvol

De brievenbus zat bomvol. De postbode had echt zijn best gedaan om de laatste brieven er nog in te kunnen proppen. Ik heb ze er weer uit gepeuterd. En toen kwamen we ze tegen: aanmaningsbrieven en laatste waarschuwingen. Onder andere van het waterbedrijf.

"Laatste kans om te betalen, 

anders wordt u afgesloten."

Veiling

We wisten al dat de vorige eigenaar het huis bij een veiling had gekocht. Dat is meestal geen goed teken voor de eigenaren daarvoor. Maar als je dan zo die aanmaningen en waarschuwingen bij elkaar ziet, komt het toch even hard aan. Vooral omdat ik net had lopen klussen in een kamer met een roze muur met stickers erop. Duidelijk een kleinemeisjeskamer. We balen er een beetje van, want roze muren zijn niet echt goed verhuurbaar en dus is het extra werk. Maar nu moest ik vooral even aan dat kleine meisje denken.  Misschien is ze wel met haar ouders uit huis gezet. Ik kan alleen maar hopen dat het netjes gebeurd is, dat er al een andere goedkopere woonruimte was gevonden, dat er hulp was om uit de schulden te komen.


Hulp nodig bij schulden? Meld je aan bij Schuldhulpmaatje. Het is gratis. 

Tot zover het passieve gedeelte van passief inkomen

Pfff, een hele dag klussen en schoonmaken hebben we erop zitten. Gister naar de notaris, vandaag meteen begonnen met klussen in het eerste verhuurhuis van Meneer Money Wenkbrauw. Geen lijken in de kast (en ook niet in de berging). Ze hadden wel zomaar kunnen ontstaan daar, want de elektriciteitsinstallatie is een janboel. Dat is inmiddels al een stuk beter (maar nog niet helemaal af).

We zijn best wel moe van vandaag, maar toch ook nog wel energiek. Dat komt denk ik doordat we het spannend vinden, maar vooralsnog wel leuk spannend. De ene keer zegt Meneer iets als: "Als we nou maar echt die huur ervoor kunnen krijgen" en de andere keer vraag ik me hardop af:  "Gaan we wel nette huurders vinden?" En er zijn nog allerlei andere spannende dingen. bijvoorbeeld Hoe goed functioneren de aanwezige koelkast en ketel, slurpen ze geen energie? Maar dan bespreken we gewoon weer hoe we dit voorbereid hebben. Natuurlijk zit er een risico aan, en daarom vinden we het ook spannend, maar we hebben er goed over nagedacht, en kunnen er nu alleen nog maar van leren.

Pagina over Klezzer aangepast.

Verdiensten ingezakt

Ik heb een tijdje aardig wat bijverdiend met Klezzer. Dan moet je niet aan salaris-achtige bedragen denken, maar meer aan een klein zakcentje. Sinds eind 2017 verdient Klezzer minder goed. Het bedrag dat wekelijks in de spaarpot komt is gedaald en het aantal schrijvers is gestegen. Dat betekent minder inkomsten verdelen over meer mensen. Minder inkomsten voor de schrijvers dus.

Zeg maar gerust heul weinig.

Ik schreef eerder positieve stukjes over Klezzer. Die waren op die datum waar of geven mijn mening van dat moment weer dus die laat ik natuurlijk onveranderd staan. De laatste blogjes zijn al minder positief overigens. Ik heb ook een pagina over Klezzer. Die heb ik wel aangepast. Hij begint nu hetzelfde als dit blogje. De 'advertentie' op mijn blog voor Klezzer heb ik al een tijdje geleden een minder prominente plek gegeven en gisteren heb ik het tekstje erbij ook aangepast. Ik laat hem nog wel staan, want eerlijk is eerlijk: ik zou het nog steeds leuk vinden als Klezzer gaat 'vliegen'. (Ik verwacht het echter niet meer.) En ik vind het niet echt een aanrader maar als je je dan toch aanmeldt zou ik het nog steeds leuk vinden als je je via mij aanmeldt. Je kunt, als je heel actief schrijft en deelt nog steeds 13 euro per maand verdienen (en als je heel veel reviews hebt geschreven zelfs nog iets meer).

Volgende stap

Vandaag gaat het eindelijk gebeuren. Of eigenlijk is er al veel gebeurd en wordt het vandaag bevestigd. Meneer Money Wenkbrauw gaat zijn handtekening zetten en een huis kopen. Vijf weken geleden kreeg ik een appje:

"Ik geloof dat ik net een huis heb gekocht." 

Ik was nog bij mijn ouders, even meehelpen uitpakken na de stedentrip. Het proces rond dit huis (doorrekenen, selecteren, bezichtigen, opnieuw doorrekenen, bieden) had ik daarom helemaal niet meegemaakt. Dat was voor ons allebei wel raar. Maar ja, het zou ook raar zijn als Meneer helemaal niets kon doen terwijl ik op vakantie was. En huizen worden vandaag de dag snel verkocht.

Regelen

De afgelopen weken was Meneer bezig met het regelen van enkele zaken:
Eerst met het koopcontract. Daar hadden ze mij in eerste instantie ook ingezet, maar Meneer Money Wenkbrauw koopt dit pand alleen.

Dus ik moest eruit. 

(Dat wil zeggen: uit het contract. Hij koopt het formeel alleen. Ik kijk en denk natuurlijk wel mee, twee weten meer dan een, en zo leren we er allebei van.)
Er was ook iets met de reglementen van de Vereniging van Eigenaren. Op de een of andere manier was het moeilijk voor de (makelaar van de) verkopers om die op te sturen, maar er stond wel in het contract dat Meneer die ontvangen zou hebben.

Notaris

Vervolgens zocht hij een goedkope en snelle notaris. Dat viel niet mee, écht goedkoop is er geeneen, en snel lukt al helemaal niet. Maar hij heeft er nu een, de afspraak is vanmiddag, en dit is de eerste notaris in ons leven die geen fouten in de concept-akte heeft gemaakt. Ook nieuw voor ons waren de passages over de Vereniging van Eigenaren. Daar hoefden we verder niet zoveel mee bleek, maar die hebben we natuurlijk wel even goed bestudeerd.

Sloten

Verder heeft hij wat vooronderzoek gedaan naar slotenmakers. De sleutels van de brievenbus en de berging zijn namelijk kwijt. De berging heeft hij dus nooit geïnspecteerd. Wie weet ligt er nog een verrassing in.

Als het maar een leuke is!

Energie

Ook moest hij op zoek naar een goedkoop energiecontract met een korte opzegtermijn. We willen namelijk niet dat het adres afgesloten wordt. Dat kost een hoop geld en bovendien hebben we ook wat elektriciteit nodig als we het huis verhuurklaar gaan maken. Een paar klusjes, wat witte verf, dat soort dingen, en dan is het toch handig als er stroom is. Al is het alleen maar voor de muziek (maar waarschijnlijk ook het opladen van de accu van de schroefmachine, en de stofzuiger).

Ongevraagd cadeau

Op mijn bureau liggen nog de reisgidsen van Boedapest-Wenen-Praag. Het fotoboek is net besteld (de clix zijn al binnen, het album nog niet). Mijn oog valt op één van de gidsjes. "Oh ja, die kregen we gratis bij de transfer van het station naar het hotel." Dat is aardig, maar ook overbodig. We hadden al drie gidsjes (1 oude, 1 van de bieb en 1 nieuwe) met goede info en mooie foto's.

Het gebeurt wel vaker dat je een cadeautje krijgt als je iets koopt. Ik snap wel dat dat mensen over de streep trekt of een goed gevoel geeft en dus goed is voor je business. Toch heb ik er mijn vraagtekens bij.

Er zullen toch wel meer klanten zijn die dat hebben?

Als ik zo'n cadeautje krijg, denk ik vaak: "Dan had je product toch goedkoper gekund?!" Het is voor mij heel vaak de aanleiding om te kijken of ik in mijn vergelijkingsproces niet ergens een foutje heb gemaakt. "Is het ergens anders toch goedkoper?"

Voor de transfer kon ik geen goedkoper alternatief vinden dat hetzelfde comfort bood, dus we hebben deze transfer geboekt en het gidsje gekregen. Maar ik heb wel eens op het laatste moment voor een andere leverancier gekozen, omdat ik een overbodig cadeautje wilde vermijden. Als ik een tablet aangeboden krijg bij energiecontract, ren ik hard weg.

Als je bespaartip niet goed valt.

Wij wonen aan een gracht. De gracht is breed en de straat aan weerszijden is smal. Zo smal dat je op sommige plekken niet mag parkeren. Waar dat precies is, is niet zo heel duidelijk aangegeven. De gemeente vindt overigens van wel, maar ik vertel minstens drie keer per week iemand dat hij niet mag parkeren op de plek waar hij zojuist -soms met veel moeite, want smal en naast het water- zijn auto gemanoeuvreerd heeft. Vrijwel altijd verplaatsen deze mensen nadat ze van de verbazing bekomen zijn hun auto.

Bloempotten tegen foutparkeerders

De gemeente heeft beloofd er iets aan te doen. Dat, ehm, duurt al even (eigenlijk nogal lang).
Onze overburen zijn wat daadkrachtiger dan de gemeente en hebben -in overleg met diezelfde gemeente overigens- bloempotten geplaatst. Zojuist kwam er een auto aanrijden, de bestuurder stapte uit, verzette de pot en wilde weer instappen om in te parkeren.

Ik was nog aan het twijfelen óf en hoe er wat van te zeggen, toen onze schuintegenoverbuurvrouw er wat van zei. Dat viel niet in goede aarde.

"MEVROUW WAAR BEMOEI JE JE MEE!"

(Ik vind het dan grappig dat hij 'mevrouw' zegt schreeuwt en haar wel tutoyeert, maar dat terzijde.)

Discussie

Het was geen vraag, maar hij kreeg toch een antwoord: "Nou ja, ik probeer je te behoeden voor een bekeuring." De discussie liep al snel verder uit de hand. De bestuurder voelde zich duidelijk aangevallen en was niet van plan ergens anders te parkeren. De buurvrouw laat zich niet zo snel de kaas van het brood eten, maar heeft de discussie afgekapt. Onder een wat luid "Dan moet je het zelf maar weten" is ze naar binnen gelopen.

Bekeuring

Ik heb het niet zo vaak, maar ik hoop echt dat deze man een bekeuring krijgt. Zonde van het geld, maar het is niet dat hij het niet had kunnen weten.
En misschien dat de gemeente dan eindelijk grotere bloembakken kan betalen ;)

Tax Freedom Day

Tax Freedom Day is de dag waarop je voor jezelf gaat werken en niet meer voor de overheid. Natuurlijk werk je elke werkdag voor jezelf, maar Tax Freedom Day veegt 'alle' belasting die je in een jaar betaalt op één hoop, en laat je die (virtueel) eerst betalen van je inkomen. De dag waarop je voldoende verdiend hebt om alle belasting van dat jaar te betalen is Tax Freedom Day.

Later dan ik dacht

Ik kom de term tegen nu ik meer probeer te leren over hoe geld werkt. Ik begrijp dat de term licht controversieel is bijvoorbeeld 'omdat niet alle belastingen (zoals btw) worden meegenomen'. En je kunt twijfelen over wat het nou precies zegt. Maar ik vind het toch wel weer een eye-opener:

Nederlanders werken een half jaar voor de belasting.

Gemiddeld en ongeveer. Ergens in juni begint de gemiddelde Nederlander voor zichzelf te werken. Dat is toch echt later dan ik zou gokken. Dat komt doordat ik de werkgeversbijdragen weer even was vergeten. Je werkgever betaalt premies bovenop je bruto-salaris. Ik blijf dat ondoorzichtig vinden.

Robin Hood

Kyosaki stelt dat echt rijke mensen geen of weinig belastingen betalen. Hoewel structurele belastingen ooit ingevoerd zouden zijn onder het mom van 'de rijken moeten de zwaarste lasten dragen' heeft het nooit zo gewerkt volgens Kyosaki. Volgens hem ging het al mis bij Robin Hood. Rijken vinden altijd manieren om minder belasting te moeten betalen.

Belastingvluchtelingen

Ik weet nog niet hoe ik daar persoonlijk mee om wil gaan. Dat is iets om over na te denken. Ik wil enerzijds best wel de verbeterde versie van Robin Hood zijn, anderzijds wil ik ook niet altijd het braafste Mevrouwtje in de klas zijn.
Vroeger woonde ik vlak bij de Belgische grens. Daar zagen we veel 'belastingvluchtelingen'. We hadden altijd medelijden met klasgenootjes die naar zo'n verschrikkelijke, strenge Belgische school moesten overstappen, omdat het gezin naar de andere kant van de grens was verhuisd. Daar werd dan van gezegd: "Als je echt rijk bent, maakt het je niet uit hoeveel belasting je moet betalen, want dan mis je het toch niet." Zit ook wel wat in, vind ik.

Ik heb er geen

Hoe het met mijn Tax Freedom Day zit weet ik niet precies. Ik betaal natuurlijk wel belasting, maar ik werk niet. Ik heb denk ik gewoon geen TFD.

Weten jullie wanneer jullie TFD is? En wat vinden jullie ervan?

Dure bruiloft? Grotere kans op scheiding

Wat ik deed op de site van Margriet? Meneer Money Wenkbrauw blijkt in het blad te staan en ik was benieuwd of dat ook online te vinden is. Echt. En toen kwam ik een artikeltje tegen met de titel:

Bewezen: hoe duurder het huwelijk, 

hoe groter de kans op een scheiding

De onderbouwing en details in het artikel zijn mager, ook als je doorklikt naar de bron die Margriet gebruikt heeft. Maar het komt wel uit een echt onderzoek.

Hoe zit dat met Meneer en Mevrouw Money Wenkbrauw?

Wij zijn 'al' negen jaar getrouwd. Onze bruiloft was best groot, met van alles erop en eraan. Er zaten een hoop dure elementen aan (oa champagne, een groot feest, live-bands, een jurk speciaal voor mij ontworpen). Maar uiteindelijk was het niet zo duur als het had kunnen zijn. Het feest was in onze oude studentensocieteit omdat we dat nou eenmaal een mooi gebouw vinden en ons daar thuis voelen. Prettige bijkomstigheid (we letten toen niet zo op het geld) was dat de drank er goedkoop is. De bands waren gratis, want oude bands van Meneer. We hebben er vooral van genoten. En we genieten ook nog steeds van ons huwelijk.

Schrappen in je bruiloftsuitgaven?

Margriet spoort je aan om wat besparende maatregelen te nemen als je binnenkort gaat trouwen, want dan heb je meer kans op een huwelijk dat stand houdt. Ik vraag me af of dat werkt. Het lijkt me dat het uiteindelijk niet gaat om hoeveel je werkelijk besteedt, maar meer om hoe je in elkaar zit.
Al helpt het natuurlijk wel, dat je bereid bent om van je oorspronkelijke plan af te stappen om je huwelijk een betere kans te geven. Dan is je huwelijk belangrijker voor je dan de dag. Dat lijkt me een goed teken. En verder is het voor de portemonnee ook een veel beter plan.
Hoe dan ook, als je er maar van geniet.

Isoleren

Ik zit tussen de isolatieplaten. We zijn namelijk onze werkkamer meer werkkamer aan het maken. En overal waar we klussen, isoleren we. We hebben in dit geval wel even getwijfeld. Het gaat namelijk om een muur die grotendeels aan de buren grenst. Dus het is niet de plek waar isolatie het hardste nodig is of het meeste op gaat brengen.

We gaan het toch maar doen omdat dit het enige moment is dat we het kunnen doen. Als de grote schuifdeurenkast eenmaal tegen de muur staat, kunnen we er niet meer bij. We vinden dat we het een beetje verplicht zijn. Hoe weinig het ook gaat schelen, het gaat wel wat schelen in de hoeveelheid energie die we hier verstoken. Dat is beter voor het milieu en beter voor onze portemonnee op de lange termijn.

Wat overigens ook geholpen heeft bij de beslissing om het wel te doen, is dat we nieuwsgierig zijn. We wonen in een oud huis. Als we gipsplaten van de muren halen, krijgen we altijd een stukje geschiedenis te zien. Zo hebben we nu een oude deur naar het huis van de buren gevonden. Dat is niet de eerste, en we wisten van tekeningen dat hij er moest zitten, maar ik vind dat toch leuk om in het echt te zien. We laten die geschiedenis ook terugkomen als het even kan. De gipsplaten waren gewoon rechtdoor geplaatst. Wij volgen met de isolatieplaten de contouren van het oude kozijn. Daardoor krijgen we vooral iets meer ruimte, want echt goed zie je dat straks niet als er een kast voor staat. Die kast krijgt overigens geen achterkant, zodat we ook echt van de extra ruimte kunnen 'genieten' en extra diepe spullen op die plek kunnen zetten.

We hebben gekozen voor pir isolatieplaten. Dat spul heeft een prima isolatiewaarde. Het kost ook wel wat, ondanks dat we gezocht hebben naar de goedkoopste leverancier en genoegen hebben genomen met B-keus. We vinden het niet zo erg dat bij sommige platen een hoek een beetje beschadigd is. We moeten toch een paar platen snijden om het allemaal op maat te krijgen. Snijden we mooi die gedeukte hoekjes eraf. Het eerste pak platen zit al tegen de muur. Nog twee te gaan.

De bieb heeft het allemaal

In februari schreef ik over Kyosaki en Rich Dad Poor Dad. Het heeft even geduurd maar inmiddels heb ik het boek van de bibliotheek. Het is helemaal uit Gorinchem gekomen. Met een trekschuit voor mijn gevoel. Grappig hoe je -ik in ieder geval- gewend bent geraakt aan korte levertijden. Een week is al lang. De bieb neemt rustig een half jaar. Maar ik heb het boek nu wel.

Ik ben er ambivalent over. Ik heb zo mijn bedenkingen bij een aantal dingen die Rich Son schrijft. Maar één van zijn tips vind ik wel echt een heel goede, en ik kan er geen downside aan ontdekken. Zijn advies is:

Leer hoe geld werkt.

Financiële kennis is macht. Als je weet hoe geld werkt, kun je het voor je laten werken. 

(Hee 'geld laten werken' die term gebruikt Mister Money Mustache ook.)

Geld is interessant

Yes! Ik houd van dingen leren. Ik moet wel bekennen dat ik 'vroeger' dan niet meteen aan het onderwerp geld dacht. Eerder aan taal, geschiedenis-achtige dingen en hoe machines werken. Maar ik ben inmiddels ook enthousiast over het onderwerp 'geld'. (Leuke bijkomstigheid is dat geschiedenis een rol speelt bij het begrijpen van hoe de wereld van het geld in elkaar zit. Én in de lessen die ik tot nu toe gevonden heb, wordt 'de economie' regelmatig met een machine vergeleken. Toch een score van twee uit drie van mijn oorspronkelijke interesses.)

America first

Ik zoek nu dus lessen over geld en economie. Het valt me daarbij op, dat veel van wat ik vind, geschreven of gemaakt is door Amerikanen. De lessen gaan uit van de Amerikaanse situatie. En die is anders dan de Nederlandse. Los van dat niet elke Nederlander een creditcardschuld heeft, zijn er bijvoorbeeld ook andere regels, een ander sociaal stelsel en andere belastingen.

Natuurlijk zijn veel basics hetzelfde. Als Ray Dalio uitlegt wat een transactie is, dan kan ik dat probleemloos naar het Nederlands vertalen (toch ook nog wat taal: 3 uit 3). Maar als je iets verder gaat, kom je toch al snel bij hoe het in Amerika werkt.

Terug naar de bieb

Op zoek naar lessen voor de Nederlandse of Europese situatie, kwam ik weer bij de bieb uit. Ik had voor de Chinareis mijn abonnement uitgebreid. Dat was toen ik nog wat sceptisch was over die Chinareis. Stel dat ik het niks zou vinden, dan wilde ik wel wat (e-books) te lezen hebben.

Dat liep anders, maar het uitbreiden van mijn abonnement was niet voor niets.

Ik ontdekte de luisterbieb (waar volgens mij ook best wel wat boeken in staan die je kunt beluisteren als je geen lid bent, dat is even een off-topic-tip). En in de luisterbieb vond ik mijn eerste bron over de Nederlandse situatie. Een hoorcollege over de wereld van het geld. En er staat dan wel wereld, maar de focus, het uitgangspunt is toch echt de Nederlandse situatie.

Ik luister dat college, of eigenlijk die colleges, nu via een app op mijn telefoon. Best hip. Van trekschuittempo tot met de snelheid van het licht in je oren. De bieb heeft het allemaal.

Onderbroekenabonnement

Zijn jullie hem ook al tegen gekomen? De reclame voor het onderbroekenabonnement? Ik moet toegeven dat ik het een niet al te vervelende reclame vind om naar te kijken. Meneer Money Wenkbrauw heeft onlangs weer eens bevestigd dat hij niet zo'n lezer is en dus eigenlijk nooit mijn blogs leest. Ik heb - o ruimhartigheid - gezegd dat ik dat niet erg vind. Nu kan ik mooi dit soort bekentenissen doen.

Een best leuke jongeman prijst in die reclame in z'n onderbroek (telkens een andere, én één keer zonder) een onderbroekenabonnement aan. Ik weet dat dat soort services populaire businessplannen vormen tegenwoordig, maar serieus?! Wie wil er nou elke maand een nieuwe onderbroek? Je verslijt er toch ook niet elke maand een?

Ik vind mezelf nog steeds niet zo'n beste consuminderaar. Ik denk eigenlijk dat ik dat nooit zal worden. Maar dit vind ik toch echt onvoorstelbaar.

Bespaartip: mat jezelf af

Gisteren waren we moe en sloom. We hadden het zondag nogal laat gemaakt. Die zondag met het optreden van Meneer. En dus waren we, ondanks dat het niet meer idioot warm was, sloom. Zo sloom dat we geen zin hadden om de 400 meter naar de supermarkt te lopen.

En dat is goed voor de portemonnee. We aten wat er nog in de kastjes en de diepvries was, en gaven geen geld uit. Natuurlijk hebben we dat eten ooit eerder betaald, maar op deze manier eten we het ook werkelijk op. Vroeger (en heel soms nu nog) kwam het wel eens voor dat we eten te lang in diepvries bewaarden. Dan waren we het helemaal vergeten, en als we het dan eindelijk uit de diepvries haalden was het helemaal verdroogd en smakeloos (of nog erger: ranzig!) geworden. En dan belden we alsnog een pizzalijn of zo.

Dat komt nu minder vaak voor. Ook omdat ik mezelf niet meer streng toespreek op zo'n dag: "Hup, stel je niet aan, haal even vers eten." Dat hoeft niet meer, want ik realiseer me nu dat het goed is om de voorraad in de vriezer op te eten.

O, nog een tip om dat verouderingsproces in de diepvries tegen te gaan: haal de lucht er zoveel mogelijk uit. Dus ook dat gehakt dat zo lekker losjes is flink aandrukken. Dat schijnt te helpen. Het is voor mij nieuw, dus ik moet het nog uitproberen. Er is weer ruimte in het vriesvakje, dus het kan.

Dubieuze budgettip

Haha, er is een nieuw hagelslagmerk. Ik denk tenminste dat het nieuw is, want ik had er tot een uurtje geleden nog nooit van gehoord. En ik denk tenminste dat het hagelslag is, want zo klinkt het. Het ziet er wel anders uit dan hagelslag. Het zijn eerder kleine brokjes chocolade. Ik denk dat ze het zo een ambachtelijke uitstraling willen geven. De brokjes (klinkt toch minder aantrekkelijk dan hagelslag) zitten in een glazen fles.

Dat idee hebben ze van mij. 

Onze hagelslag zit al jaren in een klassiek colaflesje. Vind ik leuker staan en het past beter in onze keuken. Maar ik moet toegeven: een beetje onhandig is het wel. Zeker met kinderen. Het flesje stoot wel eens ergens tegenaan BENG. De hagelslag komt vlot, iets té vlot, uit de gladde glazen hals gerold. Frrrrt, Mount Hagelslag op op je boterham. Vinden de kinderen niet erg trouwens.

Het nieuwe spul heet hagelswag. Ik zal niet ontkennen dat ik dat wel een beetje grappig vind. Maar er gaat niet meteen een lampje branden. (Nou is hagelslag misschien ook niet het meest logische woord. Maar toch.) Is er een dubbele betekenis?  'Swag' betekent onder andere gestolen goed. En dat past wel bij dit merk vind ik, want -nu komt het- de goedkoopste fles met welgeteld 250 gram brokjes kost maar liefst 14 euro.

De budgettip is daarom: koop een reep van je lievelingschocolade, hak hem in kleine stukjes doe de stukje is een lege droge fles, verzin een leuke naam en tadaaaa: je eigen, bijzondere hagelslag is klaar. Gewone hagelslag is trouwens nog altijd goedkoper.

Besparen en uitgeven vandaag

Vanmiddag ga ik naar een optreden van de Big Band van Meneer Money Wenkbrauw kijken. Heerlijke muziek, leuke mensen en lekker weer.

We gaan op de fiets. Dat kost altijd wat overredingskracht, want Meneer houdt niet zo van fietsen, of eigenlijk niet van langer dan vijf minuten op een zadel zitten. De vrij lange autoreistijd (met dank aan de alleen voor fietsers geopende Maastunnel) en zeer beperkte parkeergelegenheid ter plaatse hebben me geholpen. Kost niets.

Kijken, luisteren en dansen kost ook niets. Een drankje ter plekke halen kost wel geld. Toch ga ik daar wel een paar drankjes kopen en niet alles zelf meebrengen. Zo'n festival kost nou eenmaal geld om te organiseren en dan vind ik het fair om daar wat te consumeren. Bovendien is het ook makkelijk en lekker koel. Wat ik wel ga doen is een flesje kraanwater meebrengen. Flessenwater is namelijk duur en slecht voor het milieu. Nu ik erover begin: als ik nu een flesje in de diepvries leg, is het nog lekker koel als ik daar ben. Dat ga ik even doen!

Oogsten uit de bloemenbank

Ik heb niet zulke groene vingers, maar vandaag heb ik violen-zaadjes geoogst. Ik heb trouwens steeds de neiging om 'eitjes' te zeggen, maar dat terzijde. Begin april kochten we violen om voor ons huis te zetten. We krijgen er veel leuke reacties op en genieten er zelf ook van.

Ondanks dat we ze trouw water hebben gegeven zit er nu ook wel veel bruins tussen. Dat is jammer, maar ik ga ze niet wegdoen. Er zijn nog voldoende bloeiende viooltjes over. En zo gaat het nou eenmaal: bloemetjes raken uitgebloeid. Maar het ziet er minder mooi uit. Vanochtend heb ik dus wat van dat bruine weggeplukt.

Toen kwam ik zaadjes tegen. 

Ze zitten nu in een potje, moeten nog even echt uit het blaadje springen waar ze in zitten (dat schijnt ook te gebeuren als ze in een potje zitten). En dan ga ik ze weer zaaien. Hoef ik geen nieuwe te kopen. Als het werkt tenminste.

Overigens is het misschien wel overbodige inmenging. Ik weet vrij zeker dat er al eerder zaadjes waren. Ik kom van die lege blaadjes tegen. Die zijn ook ergens terecht gekomen, en vast wel gedeeltelijk in mijn bloemenbank. Dat is trouwens een zelfbedacht en zelfgemaakt (nou ja, zelf aangepast) bankje, waar ik best (heel erg) trots op ben. 

Daarom ook nog twee foto's van de bloemenbank.

Weer overgestapt

We zijn weer overgestapt op een nieuwe energieleverancier. Weliswaar ruim twee maanden te laat, dat kost ons ongeveer 40 euro. Toch ben ik blij dat ik het gedaan heb, beter laat dan nooit. In januari had ik er nog zoveel zin in, maar toen vond ik het te vroeg. (Het had wel gekund, dat was eigenlijk wel een goede tip van Zuinigaan, maar ik deed het op de een of andere manier toch niet.) En in mei (én juni) kwam het er niet van. Nu dus gelukkig wel.

Het levert (naar verwachting) een besparing op van 216 euro, én als het goed is, flink wat euroclix, ook leuk.

Link gerepareerd

Een tijdje geleden zette ik als kleine goede daad een link naar Artsen zonder Grenzen op deze site. Tenminste, dat dacht ik. Toen ik er laatst op klikte omdat ik iets over de organisatie op wilde zoeken, kwam ik erachter dat de link het helemaal niet (meer?) deed.

Ik heb hem nu gerepareerd en hoop dat hij het blijft doen, en natuurlijk dat het Artsen zonder Grenzen iets oplevert.

Bijzondere vakanties 1/2: China!

Twee bijzondere vakanties heb ik achter de rug. Ze waren allebei niet mijn idee en ze waren allebei fantastisch. 

Meneer Money Wenkbrauw wilde al lange tijd op vakantie naar China. Ik hoefde niet zo nodig. Na jarenlang boven een Chinees restaurant gewoond te hebben, dacht ik ik genoeg Chinees geroken te hebben voor mijn hele leven. 

Bij 'Made in China' (of 'Amde in China' wat ik ook wel eens gezien heb) had ik weinig positieve associaties.

Maar Meneer was enthousiast over zijn zakenreizen naar China, en niet alleen over het zakelijke gedeelte. Gedeeld enthousiasme is dubbel enthousiasme. En ik was nieuwsgierig naar wat hij er nou zo leuk aan vond.

Een flinke hap

We namen een flinke hap uit onze reservering 'vakantie' en boekten een reis. Had ik al gezegd dat het fantastisch was? China is mooi, druk, contrastrijk, en vol verhalen. Chinezen maken graag contact en zijn relaxed ("Ze kijken niet zo nauw" zei ik tegen een vriendinnetje. Ze rolde van de bank om de woordspeling. Het duurde even voor ik hem door had.) Chinees eten ruikt wel lekker, is spannend en vooral heerlijk. Meneer genoot zichtbaar, was duidelijk in zijn element, en ik snapte eindelijk wat hij bedoelde. Het was zoals gezegd fantastisch. Wat een geluk.