10 augustus 2016

Wie wat bewaart

... die heeft wat. De overtuiging zit in mijn systeem. Op (financiële-) vrijheidsblogs en in consuminderland hoor je vaak het omgekeerde. Weg met die spullen, opruimen opruimen opruimen is het devies. Ik snap echt wel dat spullen en ruimtes opruimen ook opruimt in je hoofd en dat dat bevrijdend werkt. Toch denk ik tegelijkertijd altijd: als de opslag je niets kost, kun je het net zo goed bewaren, wie weet komt het ooit van pas; kost nu niets, kost straks niets.

Dat is ten eerste niet helemaal waar als het nu nog waarde voor een ander kan hebben. Dan kun je het namelijk verkopen (of weggeven). Dat is duurzamer en beter voor koper én verkoper, jijzelf dus. Ik ga er daarbij even van uit dat je het voor een redelijke prijs verkoopt en dat het niet gaat om iets als een koelkast die je wegdoet omdat hij zoveel energie slurpt.

Ik weet dat dus best, maar ik denk in de praktijk automatisch anders. Ik ben ook niet zo'n verkoper of weggever. Ik denk al gauw dat ik mijn oude spullen opdring.

Ten tweede kwam ik er vandaag door iets heel kleins achter dat bewaren in sommige gevallen echt geen zin heeft. Lang, lang geleden toen ik nog op school zat, waren stickerboekjes helemaal in. Ik had er best wel wat, maar heel veel stickers plakte ik niet. Nee, daar was ik zuinig mee. Het resultaat was hier en daar een sticker in mijn agenda en vooral stickerboekjes die nog voor driekwart gevuld waren. Ik heb ze al die tijd bewaard. Bij mijn ouders, lekker makkelijk (beetje schaamrood op mijn wangen). Vandaag ben ik met onze kleine logeetjes bij mijn ouders en die kleintjes zijn dol op stickers. Met een soort van triomfantelijk gevoel haalde ik voor allebei een stickerboekje van boven. Dat had ik toch maar mooi bewaard en kwam nu toch maar mooi van pas, daar zullen ze een hoop plezier aan beleven. Twee minuten later pakte ik de plakband uit de kast. Stickers verliezen namelijk hun 'stick', hun plakfactor, hun kleefkracht. Helaas. Stickers plakken blijkt een stuk minder leuk als het met plakband moet. Helaas.

Of misschien toch niet zo helaas. Want misschien gaat mij dit helpen om wat meer op te ruimen, Want misschien is er niks mis met een beetje chaos (dat vind ik tenminste), maar wie 'Wie wat bewaart die heeft een hoop troep'. (En een hoop troep is meer dan een beetje chaos, dat heet dan te veel van het 'goede' geloof ik.)

2 opmerkingen:

  1. Herkenbaar! Ik heb zelfs een speciale box waar ik de stickers in doe. Het wordt alleen maar meer, nooit minder. Dat geldt trouwens ook voor pennen, ik kom er in om. Maar ja, als je er ooit een nodig hebt ......

    N.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Haha met gratis opslagruimte heb je inderdaad gelijk! Jammer genoeg woon ik in een appartement waar dat niet het geval is, dus ik vind het erg fijn om zo min mogelijk spullen te hebben. :)

    BeantwoordenVerwijderen