Dingen mogelijk maken

We kunnen ons allemaal nog wel een "later als ik groot ben" herinneren. Voor Meneer Money Wenkbrauw en mij was dat bijvoorbeeld wonen in een kasteel. Een kasteel met een toren en een ophaalbrug. We kwamen erachter dat we allebei diezelfde droom hadden. Nou is dat misschien niet heel bijzonder want ik denk dat de halve wereldbevolking wel in een kasteel wil wonen, maar wij besloten het echt te proberen.

En dus maakten we het concreter door te googelen naar te koop staande kastelen. Frankrijk viel af als vestigingsplaats, want te ver weg van onze bewoonde wereld. In Nederland bleken ook verschillende kasteeltjes te koop te staan. We vonden er een voor drie miljoen. Drie miljoen is een hoop geld, een hele hoop geld. Maar nog net wel voorstelbaar. En zo kwam het kasteel uit het rijtje met onmogelijke dingen zoals kaboutertjes, vliegende paarden en pratende bomen in het rijtje 'onhaalbaar'.
We zijn niet vies van een beetje ambitie en maakten er 'voorlopig onhaalbaar' van.

Ondanks dat wachten tot we de loterij winnen niet onze voornaamste strategie is om ooit nog eens echt in een kasteel te kunnen wonen, realiseerden we ons dat het niet waarschijnlijk was dat we vanuit ons zestig-vierkante-meter-huisje op korte termijn zouden kunnen verhuizen naar een zeshonderd- vierkante-meter-kasteel. Bovendien is lang wachten helemaal niet leuk. Er moest een rijtje 'kan wel!' komen.

We maakten een lijstje. Wat vinden we nou zou leuk aan in een kasteel wonen?

• Het is bijzonder.
• Er zijn vaak verhalen aan verbonden.
• Er zijn veel verschillende kamers met eigen inrichting en een eigen functie.
• Je kunt er goed feestje geven.
• Je hebt een mooi uitzicht (uit de toren).

We gingen op zoek naar een, voor ons hier en nu betaalbaar, bijzonder huis met veel (ruimte voor) kamers op een mooie plek. En we vonden het. Het heeft geen toren, maar wel een mooi uitzicht, er is een ophaalbrug (die weliswaar niet van ons is, maar dat drukt de pret niet), er zit een oude boekhandel in (bonus!), de verhalen verbonden aan het pand zijn legio. We hebben de boekhandel in ere hersteld en er een bibliotheek van gemaakt, we hebben een muziekkamer, studeerkamer, ridderzaal en bioscoop gemaakt. Ze hebben allemaal een eigen stijl en eigen thema, net als de douche, slaapkamer en keuken.

Het allerbelangrijkste: ik geniet er elke dag van. Als ik thuis kom van mijn werk, fiets ik op ons huis af en denk ik 'Wauw, wat een geluk dat ik daar mag wonen.' Ik kan kiezen waar ik wil gaan zitten: in de sfeervolle bibliotheek of in de strakke werkkamer, in de Amerikaanse bioscoop of in de 'Middeleeuwse' ridderzaal.
Ik laat geïnteresseerde toeristen de oude boekhandel zien, en langslopende stadsgenoten vertellen mij een verhaal over wat zij of hun voorouders hebben meegemaakt in het pand.

Wat doet dit verhaal op een blog geïnspireerd door Mister Money Mustache? MMM verhuist met zijn gezin naar een kleiner huis, dat helemaal geoptimaliseerd is om zo min mogelijk energie te gebruiken (terwijl ons grotere huis zo energielek is als een mandje).

MMM gaat voor mij niet over geld. Het gaat voor mij over onafhankelijkheid, over vrijheid en over kunnen leven zoals jij dat wil.
Je droom verwezenlijken terwijl je het je niet kunt veroorloven loopt niet goed af. Zorgen dat je je droom kunt veroorloven brengt geluk.
Ons huis en het verhaal erbij herinnert me eraan om aan geluk te werken en gelukkig te zijn. Af en toe is die reminder heel welkom. Ik hoop dat het ook anderen inspireert. Het hoeft niet groot te zijn. Ik trek ook wel eens twee verschillende sokken aan omdat ik ze allebei leuk vind en ik niet wil kiezen. Of ik doe een plak cake op m'n brood omdat ik daar zin in heb. Het zit in kleine en grote dingen, in dingen die kunnen en dingen die je mogelijk kunt maken.

Wonen in een kasteel is niet mijn enige droom. Kunnen stoppen met werken is er bijvoorbeeld bij gekomen. Ik kies voor de combinatie (en de daarbij horende vertraging van beide processen).