Zeven keer zoveel uitgegeven als noodzakelijk

Eerst even over mondkapjes

Ik vind het stom als mensen hun mondkapje afdoen, omdat het even niet uitkomt. Mensen die, als ze tegen je praten, even hun mondkapje naar beneden trekken. Dat is juist een moment dat ik die extra bescherming wel op prijs stel.

Ik snap de neiging, dus misschien moet ik het niet stom noemen. Laat ik het zo zeggen: ik waardeer dat iemand helder wil communiceren en goed contact wil maken, net als ik het in de zomer prettig vind dat iemand zijn donkere zonnebril afzet voor een gesprek. 

Contact maken met een mondkapje

Maar een mondkapje is geen zonnebril. Ik waardeer het meer als je je mondkapje ophoudt en helder probeert te communiceren door duidelijk te articuleren. Van mijn kant probeer ik me goed te focussen op wat je zegt. En boven onze mondkapjes maken we nog steeds contact met onze ogen. Je mondkapje hoef je daarvoor niet weg te trekken.

Hoe staat ie?

Vandaag heb ik het toch gedaan: in de winkel trok ik eerst een paar keer mijn mondkapje onder mijn kin en ten slotte liet ik hem zelfs aan een oor hangen. Ik was (eindelijk!) een bril aan het uitzoeken en hoewel het in deze tijd zeker van belang is hoe een bril staat met mondkapje eronder, wilde ik toch ook weten hoe de brillen stonden met mijn neus en mond eronder. Al was het alleen maar voor de Teamsvergaderingen en Skypegesprekken.

Er was niemand in de buurt en ik heb geprobeerd niet op de brillenwand te hijgen. Ik heb een hoop brillen gepast. Die moeten allemaal schoongemaakt worden. Toen ik ermee bezig was, vond ik het lullig voor de medewerkers dat ik zo besluiteloos was en ze allemaal wel wilde passen ("en ze zat ons ook al te bedotten tijdens de oogmeting" - uitleg volgt). Nu denk ik dat dat veiliger was geweest. Maar misschien sla ik een beetje door 😀

De bril stond op mijn longlist van dingen om geld aan uit te geven. Ik stelde die lijst zo'n zeven maanden geleden op en schreef toen al dat ik al een tijdje een nieuwe moest. Ik had beter in de zomer kunnen gaan, toen de besmettingsgraad laag was. Maar ik word altijd een beetje zenuwachtig van zo'n oogmeting. 

Raar of bedrog

"Glaasje één of glaasje twee?" ... "Beter of slechter?" 

"Ehhh, ..." 

Ik weet het heel vaak niet en denk dan dat ze me raar vinden. Ik weet het, dat zal wel meevallen en er zijn genoeg andere redenen waarom ze me raar kunnen vinden, waar ik me helemaal niet druk om maak. Misschien komt het doordat ik niet zozeer denk dat ze me raar vinden, maar dat ze denken dat ik de boel bedrieg (waarom zou ik? en wie bedrieg ik dan eigenlijk?).

Met samengeknepen ... ogen

Hoe dan ook, ik schoof het voor me uit en ondertussen kneep ik mijn ogen steeds verder samen tijdens het tv-kijken. En o ja, laatst heb ik enthousiast gezwaai van de overkant van de gracht net zo enthousiast beantwoord terwijl ik geen flauw idee had wiens gezicht die wazige roze ovaal op mijn netvlies toverde.

Geen uitvluchten meer

Gisteren had ik het erover met een collega en besloot ik meteen een afspraak te maken, geen uitvluchten meer. Dus vandaag ging ik. Mijn ogen werden gemeten en die man kon goed verbergen dat hij dacht dat ik hem bedroog. Ik koos twee monturen uit, nadat ik er minstens twintig op mijn neus (zonder mondkapje dus) had gezet.

Gratis voor € 60

Ik koos voor de tweede gratis bril in plaats van 60 euro korting op één bril. Hoe gratis is die tweede bril dan echt? Wie bedriegt hier nou wie? Goed, ik mocht van mezelf twee brillen om af te kunnen wisselen en daar betaal ik dus 60 euro voor. Dat had goedkoper gekund. Ik kon bij deze brillenier al voor 30 euro een bril kopen. Maar dan heb je geen ontspiegelde glazen, en dat wil ik toch echt wel, weet ik van goedkope zonne- en veiligheidsbrillen zonder ontspiegeling.

Uv? Geen flauw idee 

Ik koos ook voor uv-bescherming. Eerlijk gezegd heb ik me niet verdiept in hoeveel uv-bescherming dat is en hoeveel verschil dat maakt voor je ogen. Ik heb het nog wel gevraagd, maar de glaasje-1-glaasje-2-meneer begreep me niet en ik liet het erbij zitten. Ik betaal er wel 30 euro extra voor. Niet echt mustacian.

Gladjes

En daar houdt het niet op. Ik koos ook nog eens voor vuil-, stof- en waterafstotend. Daarvan kon de gladde glaasjesmeneer me wel vertellen dat het mijn bril extra glad maakte, waardoor vuil, stof en water er minder goed op hechten, "maar er komen natuurlijk nog steeds druppels op je bril". Kost ook 30 euro, maar hee dat is maar een tientje per substantie die ongewenst aan mijn bril kan kleven.

Zeven keer

Ik betaalde uiteindelijk 280 euro voor twee brillen. Ik had voor 100 minus 60 is 40 euro een bril kunnen kopen met een acceptabele kwaliteit glazen. Ik heb dus 240 euro extra uitgegeven, zes keer meer dan nodig, zeven keer zoveel als nodig. Dat is best wel een forse factor en een behoorlijk bedrag. 

Ik had ook een bril van 280 euro (met de superieure glazen) en een bril van 100 euro (met acceptabele glazen) kunnen kopen met 2 x 60 euro korting. Dat was 20 euro goedkoper geweest.

Maar die bril stond op de lijst van dingen waar ik geld aan uit wilde geven. En voor iets wat ik het hele jaar, de hele dag op mijn neus heb, vind ik het oké.