Plastic geld

Zojuist heb ik twee vuilniszakken met plastic afval ingeleverd en daar 60 cent voor gekregen. Het is een tijdelijke actie: voor elke kilo krijg je een kwartje. Ik was benieuwd wat het op zou leveren om mee te doen. En dus heb ik de afgelopen maand (ongeveer) braaf het plastic van het andere afval gescheiden.

Meneer Money Wenkbrauw was wat minder enthousiast. Ons afval gaat naar de afvalverwerking Rijnmond en Meneer Money Wenkbrauw heeft gehoord dat ze soms olie bij het afval moeten spuiten als het niet brandt (omdat er geen plastic meer tussen zit). Bovendien is Meneer Money Wenkbrauw een groot voorstander van automatisering: scheiding door de afvalverwerker is een stuk efficiënter dan scheiding door particulieren maar minder rendabel als particulieren ook al scheiden. Daarmee zou de winst van scheiden wel erg klein of misschien zelf negatief worden.
Helemaal in het begin was Meneer Money Wenkbrauw overigens nog wel even enthousiast: een kwartje per kilo is een goede prijs, als we nou goedkoper plastic inkopen op grote schaal en ... De ondernemer in hem slaapt nooit, maar let gelukkig ook op de lange termijn en dan is dit toch niet zo'n goed plan.

Ga ik ermee door? Ik weet het nog niet. Afgelopen maand heb ik gemerkt dat het plastic qua volume een groot deel van ons afval vormt (terwijl wij toch heel veel bananenschillen -om maar eens wat te noemen- 'produceren'). Dat motiveert om het te scheiden. Maar een kenmerk van Meneer Money Wenkbrauw is dat hij vrijwel altijd gelijk heeft (dat is meestal handig en interessant, soms irritant). Ik vind het best wat gedoe en als het dan eigenlijk nauwelijks milieuwinst oplevert, ... voor die 60 cent hoef je het niet echt te doen.

Hoe het ook zij, de actie heeft in ieder geval één positief effect: ik let bij het boodschappen doen nog meer op of (plastic) afval te vermijden is. Wel op een slimme manier: als ik bijvoorbeeld komkommer koop die dezelfde dag opgaat, hoeft er geen plasticje om, als ik hem pas over een paar dagen ga gebruiken, dan wel graag met plastic, want eten weg moeten gooien is nog erger.
O, en een ander leuk neveneffect: de jongeman die het plastic in ontvangst nam, was een vrolijkerd met een grote lach op zijn gezicht, die ook nog eens een leuke opmerking over mijn schoenen maakte. En zoals laatst ook al op Huisvlijt te lezen (en zien) was: lachen is aanstekelijk, dus Mevrouw Money Wenkbrauw is met een smile op haar gezicht terug naar huis gefietst.