Wat mis ik?

Ik mis mijn werk helemaal niet. Nog geen seconde heb ik gedacht dat ik terug zou willen, ook niet voor heel even. Heel soms mis ik mijn vak of eigenlijk de inhoud van mijn werk. Die inhoud was behoorlijk gaaf. Ik ben er nog steeds van overtuigd dat we een methode te pakken hadden die belastinggeld had kunnen besparen, ook (juist) op de lange duur en die mooie en slimme gebouwen op zou leveren. Maar dat vraagt wel duidelijke keuzes en ruimte voor ontwikkeling. Die werden (in mijn beleving) niet gemaakt en de ruimte werd (wederom in mijn beleving) niet gegeven. Ook de organisatie als geheel werd voor mij steeds minder leuk. Dus dat mis ik niet. Maar heel soms zit ik nog wel eens lekker na te denken over bepaalde aspecten van de methode, over hoe het beter zou kunnen. Dat vind ik nog steeds leuk om te doen. En soms gaat het er in gesprekken over. Ik vind het nog steeds heel leuk om het aan anderen uit te leggen en te horen hoe zij erover denken. Het gebeurt nu veel minder vaak dan toen ik nog werkte, maar het gebeurt wel vrijer.

Missen is een groot woord dus zo wil ik het niet noemen, maar wat ik wel leuk vond aan mijn werk waren collega's. Gelukkig kan ik die gewoon opzoeken. Af en toe ga ik bijvoorbeeld lunchen met een oud-collega en dat is hartstikke leuk. Ik zou het eigenlijk wat vaker willen doen, dus dat is vanaf nu een goed voornemen.

En wat ik verder nog mis? Ik mis het aflossen op mijn hypotheek en het opbouwen van vermogen voor mijn pensioen. Echt. Het gaf me een goed gevoel om daarmee bezig te zijn. Dus dat mis ik een beetje. Zeker als ik op andere blogs dan weer lees over savingsrate en extra aflossingen. Dan wil ik ook weer in de weer met excel en grafiekjes. Dan mis ik het wauw-gevoel, dat ik het gewoon voor elkaar zou gaan krijgen om zo'n 15 jaar eerder met pensioen te gaan.

Het grappige is dat ik in de reacties juist een paar keer las dat men het verfrissend vindt dat ik tegen de stroom (in consuminder- en financieel-onafhankelijk-blogs) in niet alleen maar bezig ben met sparen voor later. Zo had ik het nog niet bekeken, dat dit tegen de stroom in zou zijn. Maar het is natuurlijk wel een beetje zo. En het helpt bij het in perspectief zien van het missen van het aflossen en opbouwen: ik deed dat allemaal voor vrijheid, maar die vrijheid hoeft niet later te zijn, die mag ook best nu zijn. Ik ben echt heel blij dat ik mezelf niet verplicht heb nog minstens 13 jaar door te gaan met iets was ik niet leuk vond.