Er komt een grote uitgave aan

Al vele avonturen had hij overleefd. Tientallen kilometers lang denderend achterop de fiets of na een zwierige baan van mijn schouder met een klap neerkomend op de grond. "O ja daar zat nog een laptop in." Maar de rit van gisteren overleefde hij niet. Met veel kabaal caramboleerde hij de trap af, hij sloeg af en toe een trede over, maar pakte elke hoek mee. En dat resulteerde in dit beeld:

Blij

Eigenlijk valt de schade nog mee. Want 'gehangen' aan een groot scherm doet hij het nog prima. Ik zit er nu gewoon op te tikken. Ik ben heel blij dat ik nog bij al mijn bestanden kan, ook de niet-geback-upte. Toch denk ik dat een nieuwe wil kopen. Ik sleep mijn laptopje namelijk overal mee naartoe. Vandaar ook de vele avonturen. En niet overal is een groot scherm om aan gekoppeld te worden. Terwijl het soms toch fijn is om even wat gegevens op te kunnen zoeken als ik bij een schuldhulpmaatje ben, of een blogje te kunnen tikken als ik bij mijn ouders ben, of foto's te laten zien aan vrienden (ja dat doe ik nog ouderwets op een laptopje), dat soort dingen.

Het is maar geld

Een nieuwe laptop dus. Dat is een flinke uitgave. Ik heb er wel voor gereserveerd, maar toch baal ik er flink van. Het is lekkerder om dat geld achter de hand te hebben dan het uit te geven. Ook omdat m'n laptop nog niet op is. Hij is gewoon gevallen door onvoorzichtigheid. Zonde van het geld. Maar ik wil er ook niet wakker van liggen, dat helpt geen snars. Het is zoals het is. Ik probeer tegen mezelf te zeggen: Het is jammer, maar het is maar geld. Wees blij dat je het uit kunt geven, en dan ook nog aan iets wat voor jou misschien wel belangrijk is, maar niet echt een eerste levensbehoefte.