Precies om de reden die mijn vader noemde: als er te veel champagne gemaakt wordt, is het niet meer zeldzaam ('schaars' is hier niet de goede term heb ik geleerd) en daalt de prijs. Daarom wordt er met quota gewerkt in de Champagne. Boeren mogen maximaal een bepaalde hoeveelheid druiven van een hectare halen om er champagne van te maken.
Dit jaar was een uitzonderlijk goed druivenjaar, het quotum wordt dan iets naar boven bijgesteld. Maar niet zo heel veel. En dus waren er druiven over, heel veel druiven. En omdat het zo'n goed jaar is, zijn die druiven ook nog eens heel erg lekker.
Toch worden ze niet los verkocht. Ik denk persoonlijk dat het dat best goed zou doen: champagnedruiven voor op je fruitschaal. Of jam van champagnedruiven op de brunchtafel. Daar moet toch aan te verdienen zijn.
Maar de champagneboeren hebben het in deze periode veel te druk met het verwerken van de oogst en alles wat daarbij komt kijken. Aan champagne verdienen ze meer dan aan jam, en dus laten ze de druiven hangen. Bovendien moet je, als je de overgebleven druiven toch op grote schaal gaat oogsten, bewijzen dat je er niet stiekem champagne van maakt. We hebben begrepen dat de controlerende instantie behoorlijk moeilijk kan doen. "Oeh la la, faites attention!"
Wat extra druiven afknippen voor toeristen of klanten is geen probleem. Of ze zelf trosjes laten knippen. Dat hebben wij dan ook volop gedaan. We hebben zelfs jam meegekregen. Want 'onze champagne-mevrouw' doet zelf niet zoveel werk meer aan haar champagne, en ze maakt graag jam. We kregen van haar ook cherrytomaatjes en eieren (ze heeft 27 kippen en woont alleen).
Wij genieten nu 's ochtends van een champagne-eitje bij het ontbijt, 's middags champagnedruivenjam bij de lunch, dan tussendoor champagnedruiven, 's avonds champagnetomaatjes bij het diner en niet te vergeten een lekker glas champagne in de avondzon. Wat een geluk.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten