Zuinig leven om financieel onafhankelijk te worden

Een belangrijke stap op weg naar financiële onafhankelijkheid is zuinig leven. Ik sta daar zelf enigszins ambivalent tegenover. Zuinig leven vind ik een mooie doelstelling en is voor veel dingen goed: het klimaat en je geluk bijvoorbeeld; heel veel belangrijker wordt het niet. Maar financieel onafhankelijk zijn verbind ik met vrijheid, kunnen doen wat ik wil. Een van de aspecten daarbij is toch wel dat ik me niet wil laten belemmeren door geld.

De woorden 'belemmeren' en 'vrij'
passen niet bij elkaar.

Tweede natuur

Echt zuinig leven zal wel nooit mijn tweede natuur worden. Zo ga ik binnenkort met verschillende groepjes uit. Vriendschap en gezelligheid vind ik belangrijk en onbetaalbaar. Te belangrijk om uit te stellen. Het hoeft ook niet veel te kosten. Als je bij elkaar langsgaat en bij iemand thuis wat eet of drinkt, kun je een heerlijke avond hebben. Maar vriendinnen stellen ook wel eens voor om een hapje buiten de deur te eten. Soms doe ik een tegenvoorstel, maar lang niet altijd. Er zijn om te beginnen praktische redenen: we komen uit alle hoeken van het land en spreken graag centraal af; laat daar nou net niemand van ons wonen. In de zomer is een picknick nog te doen, maar in de kou is dat aan mij niet besteed. En ik vind het ook gewoon wel lekker als er voor me gekookt en afgewassen wordt.

Big spender

Toch is zuinig leven een belangrijke stap op weg naar financiële onafhankelijkheid. Je kunt uiteindelijk een financieel onafhankelijk big spender worden als je dat echt wil. Het worden-gedeelte geldt wel voor allebei de elementen. Zolang je nog niet financieel onafhankelijk bent, kun je ook geen big spender zijn, sterker nog: moet je zo zuinig mogelijk leven.

Eenvoudig

Het is eenvoudig: om financieel onafhankelijk te zijn, heb je passief inkomen nodig. Om passief inkomen te genereren, moet je investeren. Om te investeren heb je geld nodig. Waar haal je dat geld vandaan? Juist, dat houd je over door het niet uit te geven.

Exponentieel

Het is verleidelijk om te denken dat je 'binnenkort' (volgend jaar, na je loonsverhoging, als de kinderen uit de luiers zijn, na de dure decembermaand) wel gaat investeren. Dat die paar maanden niet zoveel uitmaken. Ze maken wel uit.
Het bijzondere aan investeren is dat het exponentieel gaat. Ik vind dat altijd klinken als explosief en heb dan het idee erbij dat het heel snel gaat. Dat klopt ook, voor het laatste deel van de curve tenminste. Dat betekent dat je zo snel mogelijk moet investeren. Op de korte termijn maakt het niet zoveel uit, maar op de langere termijn wordt het verschil groter en groter.

Een jaar later

Stel je houdt van mooie ronde getallen en wil kijken waar je in 2030 zou kunnen staan als je jaarlijks een bedrag investeert. Stel ook dat je op 1 november van dit jaar begint (je hebt nog 1 dag) en € 1.000 investeert. Laten we rekenen met een rendement van 5%. Dan heb je op 1 november 2030 €  16.870. Als je een jaartje zou wachten en pas op 1 november 2020 zou beginnen, heb je op 1 november 2030 € 14.970. Een jaar later beginnen, scheelt je dus bijna € 2.000 (waarvan je zelf € 1.000 hebt bespaard en geïnvesteerd en die andere € 1.000 rendement is).

Hand op de knip

Meneer Money Wenkbrauw heeft al sinds ongeveer een maand voor de uitgaven voor de verbouwing en ons feestje zijn hand behoorlijk op de knip voor wat betreft andere uitgaven. Ik vond dat een beetje overdreven. Ik kon en kan die extra uitgaven heel goed verantwoorden voor mezelf. Maar ik weet ook wel dat dat niet het punt is. Meneer Money Wenkbrauw staat ook voor de volle 100% achter die uitgaven.

No spender

Tegelijkertijd is Meneer Money Wenkbrauw zich ten volle bewust van het effect op de lange termijn van nú investeren (en niet sparen). Daarom is zijn liquide buffer een stuk kleiner dan de mijne. Zijn deel van de extra uitgaven kon hij niet helemaal betalen van zijn spaarrekening en dat betekende dat hij het over moest houden. Normaal investeert hij alles wat hij overhoudt direct. Nu ging er veel naar de verbouwing en het feest. Tegelijkertijd wilde hij zo min mogelijk achterop raken met zijn investeringen. Want het maakt nogal uit over tien jaar. En dus ging hij even niet naar de kapper, deden we op zijn initiatief vaker een drankje thuis in plaats van in het café en gingen we niet op vakantie. Alles om een big spender te kunnen worden.