Een volle agenda

Ik ben een paar dagen bij mijn zus, van zaterdagavond tot en met woensdagmiddag. Want ze had oppas nodig, niet al die dagen continu, maar wel flink wat momenten. En het paste in mijn agenda J. Overigens maar ternauwernood, precies tussen andere afspraken in, die ik niet wilde verzetten of afzeggen.

De afspraak voordat ik ging, was met onze logeetjes. Die hadden we door omstandigheden al een tijdje niet meer gezien en konden nu een paar uur komen spelen. Dus zaterdag overdag was ik in de speeltuin, deed ik tikkertje, ging ik van de glijbaan en duwde ik de schommel. Heerlijk.

De afspraak nadat ik bij mijn zus ben geweest, is met een beroemde Japanse pianiste. Vind ik best wel stoer. Waarom ik een afspraak met een beroemde pianiste heb?

Niet omdat ik zo muzikaal ben. (Ik houd van muziek, maar het is voor anderen moeilijk om te houden van de muziek die ik maak. Dat geeft niet. Ik zing, neurie en trommel er toch wel op los, genoeg momenten waarop dat anderen niet stoort.)

Niet omdat we zo’n leuke oude pianola hebben. Ja die hebben we wel, maar dat weet ze niet, en bovendien istie een beetje vals.

Niet omdat ik Japans wil leren (hoewel ik dat best wel leuk zou vinden), of omdat ik een nieuwe jurk voor haar ga ontwerpen (dat kan ik niet, denk ik, nog nooit geprobeerd) of omdat ze vroeg met pensioen wil en wil weten hoe ik dat aangepakt heb (dat wil ik haar overigens best vertellen).

Nee, de pianiste komt een paar dagen cd-opnames maken bij ons om de hoek. Zij en haar collega’s hebben een uitvalsbasis nodig. Ik help onze buren met hun airbnb. En dat is de airbnb waar de muzikanten komen logeren en relaxen. De buren zijn er niet dus ik zorg voor de schoonmaak van het huis en de ontvangst van de gasten. Dat schoonmaken is niet mijn lievelingsdingetje, helemaal niet. Toch valt ‘de buren helpen met hun airbnb’ voor mij onder ‘leuke dingen doen’. Waarom?

Ten eerste: we wonen op een mooie plek en de buren hebben een schitterend huis. Het is elke keer weer leuk om mensen rond te leiden in het huis waar ze een paar dagen logeren. Mensen vallen van de ene verbazing in de andere, dat begint buiten al. En ze worden steeds enthousiaster. Daar word je gewoon blij van. Dus als ik de kamers stofzuig, denk ik aan de verrukte reacties die ik straks weer te horen krijg en dan is het leuk om de kamer zo mooi mogelijk te maken. Bovendien is het een goede gelegenheid om uit volle borst te zingen zonder dat ik iemand stoor, maar dat terzijde.

Ten tweede: ik leer door de airbnb allerlei nieuwe mensen kennen. Van een Duitse professor via een Amerikaanse tattoo-artist tot nu dus een Japanse pianiste. De contacten zijn niet diepgravend of zo, maar het is leuk om die mensen even te spreken. Ik heet ze welkom na een vaak lange reis. Ik help ze een beetje op weg in de stad, geef ze tips over bezienswaardigheden, restaurantjes en het openbaar vervoer. Dan ontstaan er leuke gesprekjes met mensen die ik anders waarschijnlijk nooit zou ontmoeten, en daar houd ik van.

Zo valt helpen met de airbnb absoluut onder ‘leuke dingen doen’. En omdat ik er ook nog een vergoeding voor krijg van de buren, valt het zelfs in de categorie ‘leuke dingen waar ik geld mee verdien’. Het past dus precies in mijn plan voor mijn voorproefpensioen.

Ik heb trouwens nog wel een vraagje: we willen dat mensen echt relaxed aan kunnen komen, dus we zorgen dat er altijd wat te drinken in de koelkast staat, en dat er wat te knabbelen is. Het drinken vind ik niet zo moeilijk om te kiezen (een sapje, een biertje en een wijntje; koffie, thee en soep kan er sowieso gemaakt worden), maar het ‘te knabbelen’ vind ik lastiger. Ik wil niet dat het snel bederft. Je weet immers nooit of mensen het opeten en ik wil voorkomen dat er eten weggegooid moet worden. Soms heb ik chippies of kaaskoekjes of stroopwafels, maar ik kan hiervoor nog wel wat inspiratie gebruiken. Iemand tips?