"Ik heb geld gespaard en nu ben ik het aan het opmaken"

Hoe je het ook wendt of keert dat is wel wat ik aan het doen ben: mijn gespaarde geld opmaken. En ik begrijp dat het de vraag oproept of dat nou wel zo verstandig is. Die vraag speelt ook af en toe bij mij.

Dinsdag publiceerde Lonneke van Project Lonica een interview met mij. Ze maakt een interessante serie over pioniers. Ik vind het leuk dat ze me daarvoor wilde interviewen en ben heel benieuwd naar de volgende verhalen in de serie. Daar zitten volgens mij heel inspirerende personen tussen. Daar moet ik nog even op wachten, maar ik haal ondertussen al wel inspiratie uit de reacties op het interview.

"“Ik heb geld gespaard, en nu ben ik het op aan het maken” is eigenlijk wat ik hier lees. Niet echt iets waarvan je denkt: dat moet ik ook doen, wat slim! Ik zou het andere mensen niet aanraden."

Het klopt: ik maak gespaard geld op. Als ik zo doorga, ben ik over dik vijf jaar hartstikke blut. Dat vind ook ik niet iets om andere mensen aan te raden. Het is dan ook niet het complete verhaal. Er missen twee belangrijke elementen:

1. Ik geef mijn gespaarde geld bewust uit.
Dat vind ik een absolute aanrader. Hiervoor deed ik misschien niet heel onverstandige dingen met mijn geld, maar ik zette het ook niet echt optimaal in voor mijn geluk. Als ik iets wilde kopen, keek ik of ik het me kon veroorloven. Als dat zo was, kocht ik het. Nu vraag ik me twee dingen af: Kan ik het me kan veroorloven? én Waarom wil ik dit?
(Wil ik het echt? Wil ik het zelf? Wat wil ik ermee bereiken? Wat is het me waard om dat te bereiken? Kan ik het op een andere goedkopere manier ook bereiken?)

Ik heb me die vragen bij mijn voorproefpensioen ook afgevraagd. De antwoorden zijn:
Ja ik kan me dit - een beperkte tijd - veroorloven.
Ik wil dit om tijd en energie te hebben om dingen te kunnen doen waar ik gelukkig van word. Dat wil ik zelf heel graag en doordat ik afgelopen jaar mijn levensstijl heb aangepast kan het relatief goedkoop. Ik heb vóór ik dit besloot, gezocht naar manieren om met mijn toenmalige of een andere baan gelukkig te zijn, dat lukte steeds minder goed. Dit leek me een geweldige optie.
Ik neem een risico door mijn baan op te zeggen terwijl ik over vier jaar weer een inkomen nodig heb. En dat vind ik ook echt wel spannend. Maar ik zag ook een ander risico en dat was dat ik steeds ongelukkiger zou worden in mijn baan, steeds minder goed en productief, en op die manier mijn baan zou verliezen.

2. Ik ben bewust bezig met hoe ik geld verdien
Ook dat is een absolute aanrader. De baan die ik had, slurpte al een paar jaar veel energie en vrolijkheid. Ik was dus al wel een tijdje op zoek naar hoe ik dat kon verbeteren, maar m'n baan opzeggen kwam nooit in me op. Nou wil ik niet zeggen dat iedereen die een bad-office-day heeft meteen z'n baan moet opzeggen. Maar waarom de optie niet in het scala van mogelijkheden opnemen? Bekijk eens eerlijk wat de consequenties en alternatieven zouden zijn. Ik denk dat de optie vaak af zal vallen (en dan weet je ook waar je het voor doet), maar ik denk ook dat de consequenties sommige mensen mee zullen vallen. En misschien is er wel een variant die goed bij je past: een dag minder werken, vakantiedagen bijkopen, een tijdje onbetaald verlof ...
Een baan, en de baan die je hebt zit heel vaak in een standaard-plaatje in je hoofd. Maar misschien zijn er ook wel andere opties. Ik verdien nu een heel klein beetje geld op andere manieren dan met mijn baan. Het is nog lang niet genoeg, maar ik heb nog wat tijd. Ik vind het leuk om er over na te denken: hoe ga ik voorzien in mijn levensonderhoud? Ik wil elke dag eten, een dak boven mijn hoofd, gezondheidszorg, en nog wat leuke dingen. Als ik daar niet zelf direct voor kan zorgen (door graan te verbouwen en zo) dan moet het op een andere manier. En welke manier dat is, ligt in principe volledig open.