18 januari 2018

Sprokkelen!

Ik fietste naar huis van de tandarts. Op de heenweg had ik nergens oog voor, want ik was nogal bezig met hoe de tandarts het gat in mijn tand ging maken. Zou het pijnlijk en duur worden? Het viel allemaal reuze mee. Dus vederlicht (misschien had ik ook wind-mee) fietste ik naar huis. Ik keek vrolijk om me heen.

Toen pas zag ik ze liggen: heel veel takken. En ik dacht: die kun je mooi opstoken als je ze even laat drogen. Nou hebben wij al onze hout-opslagruimte op het moment al in gebruik dus ik ga maar niet sprokkelen. Anybody?


Geen opmerkingen:

Een reactie posten