De twee kanten van geld

Omdat ik niet altijd even goed ben in focussen, begon ik al in het boek 'De financiële Detox' van Joëlla Opraus en Nathalie van Wingerden nog voor ik Miljonair met een gewone baan had afgeluisterd. Het bracht me bij een vergeten herinnering.

Financiële detox

Ik begon enthousiast te lezen om vervolgens af te haken bij de detox. Niet omdat ik het een slecht plan vind of het niet aandurf, maar omdat ik nou eenmaal had besloten juist wat minder te besparen. Hoewel de titel niets te raden overlaat, had ik me niet gerealiseerd dat ik zou 'moeten' detoxen als ik het boek zou lezen. 

Ik was niet op mijn scherpst toen ik besloot het boek te lezen, zal ik maar zeggen.

De titel laat niets te raden over. 

Ik kan beweren dat ik was misleid door de plaatjes eromheen, maar dat is eerlijk gezegd niet waar.

Herinnering over geld

Ondanks de slechte timing, ben ik wel blij dat ik het boek ben gaan lezen. Ze beginnen namelijk niet op bladzijde 1 met de opdracht te detoxen. Eerst wordt je moneymindset verkend. Dat lijkt wel een beetje op de financiële persoonlijkheid waar Erica Verdegaal het in haar column over heeft. Je krijgt onder andere de vraag om een herinnering over geld op te schrijven. Ik weet niet waarom, maar er kwam iets boven waar ik al lang niet meer aan gedacht had. Een niet zo bijzondere gebeurtenis misschien, maar wel met bijzondere gedachten voor een kind, vind ik (al zeg ik het zelf over Meisje Money Wenkbrauw).

Koning te rijk op de kermis

Ik mocht met mijn grote zus naar de kermis. We kregen allebei 1 gulden van mijn tante, een kapitaal, en dat bovenop het kermisgeld dat we al hadden gekregen van onze ouders (dat zal ook zoiets zijn geweest). We waren de koning te rijk, en stortten ons in het kermisgedruis.

Flos

Het ondenkbare gebeurde: ik verloor de gulden. Waarschijnlijk viel het ronde kapitaal uit mijn broekzak toen we ons in de rups lieten doldraaien. Misschien wel op het moment dat ik naar de flos reikte voor een gratis rit.

Zoeken

Ik vond het verschrikkelijk; weg kermisplezier en ik vreesde bovendien de preken die zouden volgen, te beginnen met die van mijn zus. Maar ze was superlief. Ze hielp mee zoeken, vroeg aan de rupsmeneer of we onder de attractie mochten kijken (te gevaarlijk uiteraard) en vertelde het bij thuiskomst aan mijn tante zodat ik dat niet hoefde te doen. Het huilen stond me al die tijd nader dan het lachen.

Waarde

Tot mijn verbazing kreeg ik een nieuwe gulden. Ik snapte er niets van: een gulden had toch waarde? En mijn tante had ons 1 gulden willen geven. Nu gaf ze me feitelijk een tweede gulden. Hoezo had ze daar budget voor? (Ik zal niet echt ‘budget’ gedacht hebben, maar dat omschrijft mijn idee van toen denk ik wel het beste.) Het feit dat het echt per ongeluk was gegaan en dat ik het heel erg vond, maakte toch niet dat die extra gulden ineens uit het niets ontstond?

Dankbaar

Zonder ondankbaar of hebberig te zijn, vroeg ik me destijds oprecht af waarom ze ons dan niet meteen ieder 1,50 had gegeven. Ik heb dat natuurlijk nooit hardop gezegd. Ik was mijn lieve tante gewoon heel dankbaar en heb intens genoten van het ritje dat ik met die tweede gulden kon maken.

De twee kanten van geld

En dat was het natuurlijk: wat mijn tante ons wilde geven was niet zozeer die gulden, het was het plezier. Ik denk dat het goed is om besef te hebben van die twee kanten van geld: het gaat niet om het geld zelf, het gaat om wat je ermee doet; maar hoe je het ook wendt of keert: je kunt je geld maar één keer uitgeven.