Als zwerver, werkend.

De laatste die ik me zonder googlen kan herinneren ging met een tuktuk Europa door. Maar je hebt er ook die al steppend van Noord naar Zuid door Amerika trekken of in een oude auto diagonaal Afrika doorkruisen, liefst met zo min mogelijk geld en niet omdat daar ergens moeten zijn of daar een beter leven op kunnen bouwen. Nee omdat ze díe reis op díe manier wíllen maken. 

Welvaart

Ik dacht dat het iets van deze tijd was. Dat het iets te maken had met welvaart,
‘van gekkigheid niet meer weten wat we we moeten doen’.
Vroeger hadden ze geen tijd voor die onzin, hoefden ze niet te bewijzen dat ze met weinig middelen grootste dingen konden, want toen hadden ze weinig middelen en daar moesten ze alles mee doen, het gewone leven en ook grootse dingen, als ze die al in hun hoofd haalden. Dat klinkt zuurder dan ik ooit wil zijn, past niet bij mijn levenshouding op veel andere vlakken, en ik ben dan ook blij dat ik bewijs voor het ongelijk van mijn zeldzame calvinistische gedachtenkronkel heb gevonden:

Onverwacht

Het was een van de standaard-vragen tijdens de Openmonumentendagen, de “Hebt u al die boeken gelezen?” die me deed besluiten weer eens een boek uit mijn eigen kast in plaats van uit de openbare bieb te trekken. Ik verwachtte eerlijk gezegd niet zoveel van dit boek – alle Nederlandse boeken in mijn kast waar ik veel van verwacht, heb ik al gelezen. Wat is het fijn als dat soort verwachtingen, de eerstgenoemde de niet zulke hoge, niet uitkomen. Het boek blijkt grappig en een bron van inspiratie te zijn. Én zoals gezegd mijn restje ‘doe-maar-gewoon-dan-doe-je-al-gek-genoeg’ onderuit te halen.

Soldaat van Oranje

Want niemand minder dan Soldaat van Oranje vóórdat hij Soldaat van Oranje werd, besluit op de tweede pagina van dit boek om, zonder noodzaak en zonder geld naar Amerika te reizen. “Als zwerver, werkend.”
En omdat ik respect heb voor Soldaat van Oranje en omdat dit in 1938 speelt, komen er geen negatieve gedachten in me op en vind ik het alleen maar interessant. Ik ben nog niet eens op pagina 100 (van de 273) en ik heb nu al een paar leuke quotes waar ik een blogje over wil schrijven. Ik ga dus een serie(tje) proberen.