Wie niet besteedt wat hij heeft gespaard

... En met tijd is het net als met geld: wie niet besteedt wat hij heeft gespaard, heeft voor niets gespaard.*

Een stelling die me prikkelt en wijs op me overkomt. Ik zou er een tegeltje van willen maken maar m'n plaatjesprogramma (gimp) is gecrasht. Als ik erover nadenk, weet ik niet zo goed hoe je tijd niet kunt besteden.

Je kunt het niet meenemen 

Van geld snap ik het wel. Geld kun je op een spaarrekening zetten of in een sok stoppen (die schijnt dan oud te moeten zijn), en er vervolgens niets mee doen. Als je dood gaat, kun je het meenemen in je kist, maar daar heb je niet zo veel aan. Overigens hoor je vaak dat je het niet mee kunt nemen. Ik denk dan: je kunt toch gewoon in je testament zetten dat die ene sok die nog onder je bed ligt -die met het geld erin- dat die mee je kist in moet, mét het geld erin welterverstaan. Of zou dat niet mogen?

Tijd is lastig sparen

Tijd die je niet besteed hebt, is niet in een sok te stoppen. Tijd is lastig sparen. Los van het boek waar het citaat uit komt, kom ik er niet echt uit. Maar met het boek wordt het ineens weer heel duidelijk: Onze student die op weg is naar San Francisco heeft een supergoede lift gehad. Hij ligt voor op zijn schema. Daar zou hij blij van moeten zijn, maar voor het eerst tijdens zijn reis voelt hij een ijzige sfeer van antipathie om zich heen. Het doet hem snakken naar een bekend gezicht. Hij herinnert zich een Amerikaans meisje dat hij ontmoet heeft tijdens een wintersportvakantie (onze student was zeker niet onbemiddeld, maar wel met weinig middelen op reis) en besluit een omweg te maken om haar te bezoeken. Hij twijfelt even, de gedachte ‘bezwaart’ hem, totdat hij zich realiseert dat hij met de laatste lift heel veel tijd heeft bespaard. En dat hij die tijd goed kan gebruiken voor deze omweg, anders heeft hij de tijd voor niets bespaard. Helder.

Ik zou overigens die tijd willen bewaren om eventuele vertragingen in het resterende stuk van de reis op te vangen. Tja, toch wat minder avontuurlijk.

Geld is een handig middel 

Nog even over dat geld. Je schijnt het mee te mogen nemen in je kist. Liever papier dan muntjes (vooral in geval van een crematie brandt dat beter). Maar waarom zou je? Wist je trouwens dat er nog steeds grafrovers schijnen te zijn?

Ik ben een groot voorstander van spaarzaamheid, maar alleen om uiteindelijk wel wat nuttigs of leuks met het gespaarde geld te doen. Geld is niet zo’n zinnig doel, het is een handig middel en dat moet je gebruiken, net als tijd.

*Rendez-vous in San Francisco, pagina 70